Xavier Villar - presstv.ir / Παρουσίαση Freepen.gr
Ανώτερος αξιωματούχος του στρατού στο Ισφαχάν διέψευσε τις αναφορές που δημοσιεύτηκαν σε δυτικά και ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τις οποίες το Ισραήλ εκτόξευσε αρκετούς πυραύλους κατά του Ιράν, κάτι που αποτελεί σαφή υπερβολή των γεγονότων.
Οι εμπορικές πτήσεις ανεστάλησαν για λίγο σε ορισμένες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Τεχεράνης και του Ισφαχάν. Ωστόσο, περίπου τέσσερις ώρες αργότερα, συνεχίστηκαν και όλα επανήλθαν στην κανονικότητα.
Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί πως η επίθεση ήταν μια σημαντική αποτυχία. Αυτό το ρεπορτάζ στα ιρανικά μέσα ενημέρωσης κατέδειξε για άλλη μια φορά, αφενός, τον ορθολογισμό της Ισλαμικής Δημοκρατίας ως πολιτικού παράγοντα και, αφετέρου, την σταθερή αποφασιστικότητά της να αποφύγει το περιφερειακό χάος που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια ευρύτερη σύγκρουση.
Σύμφωνα με προκαταρκτικές αναφορές από ιρανικές πηγές, αναμενόταν κάποια μορφή δράσης από το Ισραήλ μετά από αρκετές προηγούμενες επιθέσεις εναντίον εγκαταστάσεων ραντάρ στη Συρία.
Η αποτυχημένη επίθεση στο Ισφαχάν περιελάμβανε τη χρήση τριών μη επανδρωμένων αεροσκαφών quadcopter, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν εκτοξευθεί είτε από τη συνοριακή περιοχή του Ιράκ είτε από το εσωτερικό του Ιράν, ενδεχομένως από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης MEK, η οποία είναι γνωστή για την όχι και τόσο μυστική συμμαχία της με τη σιωνιστική οντότητα.
Αρκετά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των CNN και ABC, επικαλούμενα ανώτερους αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης, ανέφεραν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενημερώθηκαν εκ των προτέρων για την επιχείρηση, αλλά δεν την ενέκριναν.
Οι Αμερικανοί λένε ότι "δεν ενέκριναν" την επίθεση, αλλά είχαν πληροφορίες γι' αυτήν και παρόλα αυτά αρνήθηκαν να κάνουν κάτι για να την σταματήσουν. Την διευκόλυναν επίσης παρέχοντας όπλα στο ισραηλινό καθεστώς.
Αυτό, όπως έχουν σημειώσει πολλοί παρατηρητές, ισοδυναμεί με "έγκριση" της επίθεσης που απέτυχε.
Από την πλευρά της Ισλαμικής Δημοκρατίας, η αμερικανική στάση θεωρείται επίσης καθαρή υποκρισία, καθώς ήταν ακριβώς το βέτο των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στην πρόταση του Ιράν να καταδικάσει την ισραηλινή επίθεση στο προξενείο του στη Δαμασκό που ανάγκασε το Ιράν να απαντήσει με την επιχείρηση "Αληθινή Υπόσχεση".
Με άλλα λόγια, για το Ιράν, η στάση των ΗΠΑ, οι οποίες αφήνονται να παρασυρθούν στην ισραηλινή στρατηγική του περιφερειακού χάους, είναι επίσης υπεύθυνη για την τρέχουσα κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Ο συνδυασμός της πολεμοχαρής και χαοτικής στάσης του Ισραήλ από τη μία πλευρά και του αμερικανικού εφησυχασμού και της συνενοχής από την άλλη, δεν άφησε στο Ιράν άλλη επιλογή από το να απαντήσει στην επίθεση στο προξενείο του στη Συρία.
Και η ιρανική απάντηση ήταν εντός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου. Μια απάντηση που, από στρατηγική άποψη, χρησίμευσε για την αποκατάσταση της αποτρεπτικής ικανότητας χάρη στους ιρανικής κατασκευής πυραύλους και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Εδώ, είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι το πυραυλικό πρόγραμμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας άρχισε να αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια του πολέμου που επέβαλε το Ιράκ τη δεκαετία του 1980. Εκείνη την εποχή, το μόνο όπλο που διέθετε το Ιράν για να απαντήσει στις ιρακινές πυραυλικές επιθέσεις, με την υποστήριξη της Δύσης, ήταν ένας μικρός αριθμός πυραύλων Scud-B1 που είχε προμηθευτεί από τη Λιβύη.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την Ισλαμική Επανάσταση του 1979, η πολιτική του Ιράν για την στρατιωτική συνεργασία με άλλες χώρες επικεντρώθηκε στη μεταφορά τεχνολογίας για την επίτευξη αυτονομίας στις στρατιωτικές του δυνατότητες.
Παρά τις προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων συμμάχων να εμποδίσουν το Ιράν να αποκτήσει πρόσβαση στην απαραίτητη τεχνολογία και τα απαραίτητα εξαρτήματα μέσω μέτρων όπως τα καθεστώτα ελέγχου της πυραυλικής τεχνολογίας, το πυραυλικό πρόγραμμα του Ιράν έχει προχωρήσει συνεχώς και αξιοσημείωτα από τη δεκαετία του 1990.
Έχουν διατεθεί σημαντικοί πόροι και έχει καταβληθεί σημαντική προσπάθεια για την απόκτηση τεχνολογίας πυραύλων, τη βελτίωσή της και την επικαιροποίησή της.
Αρχικά, Ιρανοί εμπειρογνώμονες και ειδικοί τροποποίησαν τα χαρακτηριστικά των αποκτηθέντων πυραύλων συναρμολογώντας εξαρτήματα και προσαρμόζοντάς τα στις στρατιωτικές ανάγκες της χώρας. Με την πάροδο του χρόνου, η ικανότητα αυτή εξελίχθηκε σε μια εντελώς εγχώρια πτυχή του επιτυχημένου πυραυλικού προγράμματος του Ιράν.
Ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της τεχνολογικής προόδου του Ιράν στον τομέα των πυραύλων μπορεί να παρατηρηθεί στους τομείς της ακρίβειας και του βεληνεκούς των πυραύλων του, οι οποίοι συνεχίζουν να αυξάνονται κάθε χρόνο.
Καθώς αυξάνεται το βεληνεκές ενός πυραύλου, η διασφάλιση της ακρίβειας των τροχιών του γίνεται πιο δύσκολη και απαιτεί πιο προηγμένες τεχνολογίες. Ως εκ τούτου, εκτός από την αύξηση του βεληνεκούς, η βελτίωση της ακρίβειας των στόχων των πυραύλων αποτελεί έναν ακόμη σημαντικό παράγοντα για την ικανότητά τους.
Αυτό εξασφαλίζει ότι τα σημεία-στόχοι προσκρούουν με ακρίβεια, ενισχύοντας έτσι τις τακτικές δυνατότητες των πυραύλων. Αυτό ακριβώς παρατηρήθηκε το περασμένο Σάββατο, καθώς ιρανικοί πύραυλοι και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σφυροκόπησαν στρατιωτικές τοποθεσίες στα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη.
Η συνεχιζόμενη βελτίωση και ανάπτυξη του πυραυλικού συστήματος του Ιράν αντανακλά δύο κύριους στόχους της αμυντικής του πολιτικής. Από τη μία πλευρά, η πρόοδος του Ιράν στους πυραύλους ενισχύει τις στρατιωτικές και αμυντικές του δυνατότητες στις περιφερειακές και διεθνείς σχέσεις.
Από την άλλη πλευρά, επεκτείνει την αποτρεπτική του ισχύ πέρα από τα σύνορά του, όπως φάνηκε στην επιχείρηση "Αληθινή Υπόσχεση", η οποία άλλαξε τις περιφερειακές ισορροπίες και κατέρριψε το μύθο της ισραηλινής αποτροπής.
Επομένως, ενισχύοντας το βεληνεκές και την ακρίβεια των πυραύλων του, το Ιράν ενίσχυσε τις αποτρεπτικές του ικανότητες έναντι απομακρυσμένων απειλών, διασφαλίζοντας έτσι την εθνική του ασφάλεια και την πολιτική του αυτονομία.
Ως αποτέλεσμα, η αμυντική στρατηγική και η στρατηγική ασφάλειας του Ιράν υπερβαίνει τα γεωγραφικά σύνορα, επεκτεινόμενη συνεχώς με την πρόοδο της πυραυλικής τεχνολογίας.
Η λεγόμενη "επίθεση" με μικρο-μη επανδρωμένα αεροσκάφη από το Ισραήλ, είτε αυτή εξαπολύθηκε από το εσωτερικό του Ιράν είτε από γειτονικές χώρες, αντιπροσωπεύει μια τρομερά απογοητευτική απάντηση από στρατηγική και πολιτική άποψη.
Αυτός ο τύπος επίθεσης, ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν με μικρή επιτυχία, αποδεικνύει τα εξής:
Η απάντηση του Ιράν, στο πλαίσιο της επιχείρησης "Αληθινή Υπόσχεση", κατάφερε να επιτύχει άμεση βραχυπρόθεσμη αποτροπή. Ταυτόχρονα, αυτό σημαίνει ότι οι αποτρεπτικές δυνατότητες του Ισραήλ έναντι των "εχθρών" του έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά.
Το Ισραήλ απέτυχε στην αποτρεπτική του ικανότητα, όπως αποδεικνύεται από τις ενέργειες του Ιράν, καθώς και των περιφερειακών κινημάτων αντίστασης - της Χαμάς στην Παλαιστίνη και της Χεζμπολάχ στο Λίβανο.
Η ισραηλινή απάντηση μπορεί επίσης να ερμηνευθεί ως επιβεβαίωση ότι είναι αδύνατο να επιστρέψουμε στην προηγούμενη περιφερειακή κατάσταση πραγμάτων, όπου ο μύθος της αποτρεπτικής ικανότητας του Ισραήλ εξακολουθεί να υφίσταται.
Στο σημερινό τοπίο, είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τη σιωνιστική οντότητα με τους ίδιους στρατηγικούς όρους όπως πριν. Το καθεστώς κοιτάζει το τέλος του. Το παιχνίδι έχει ουσιαστικά τελειώσει γι' αυτό.
* Ο Xavier Villar είναι διδάκτωρ Ισλαμικών Σπουδών και ερευνητής με έδρα την Ισπανία.