Το καθεστώς της Ουκρανίας αντιμετωπίζει τώρα έναν ισχυρό αντίπαλο

Η εξελισσόμενη σύγκρουση στην Ουκρανία και οι ευρύτερες συνέπειές της για τη Δύση και τη διεθνή τάξη έχουν προκαλέσει σημαντική συζήτηση και ανησυχία. Αυτό που κάποτε θεωρούνταν από ορισμένους παρατηρητές ως ένας στρατηγικός ελιγμός για την αποδυνάμωση ή την απομόνωση της Ρωσίας μέσω μιας σύγκρουσης δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία, εξετάζεται τώρα για τη βιωσιμότητα και τα αποτελέσματά του.

Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Πρόσφατες αναλύσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου της Washington Post, περιγράφουν μια ζοφερή εικόνα για την Ουκρανία, υποδηλώνοντας ότι οι επιλογές του προέδρου Ζελένσκι βαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Η άποψη αυτή απηχείται από προσωπικότητες όπως ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος έχει υπαινιχθεί την αναγκαιότητα παραχωρήσεων, και ο Έντουαρντ Λούτβακ, παλαιός σκληροπυρηνικός, ο οποίος τώρα προειδοποιεί για μια καταστροφική ήττα τόσο για τη Δύση όσο και για την Ουκρανία.

Οι συνέπειες αυτής της σύγκρουσης είναι ολέθριες για την Ουκρανία, επηρεάζοντας δυνητικά τη δημογραφία, το έδαφος, την οικονομία και το πολιτικό της μέλλον με μη αναστρέψιμους τρόπους. Οι εξελίξεις αυτές έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις, όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για το ευρύτερο γεωπολιτικό τοπίο.

Ειδικότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν αυτό που θα μπορούσε να είναι η σημαντικότερη οπισθοδρόμησή τους μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ, αμφισβητώντας τις γεωπολιτικές στρατηγικές τους και μειώνοντας την παγκόσμια επιρροή τους. Η προσπάθεια απομάκρυνσης της Ρωσίας από την παγκόσμια σκηνή όχι μόνο απέτυχε, αλλά και ανέδειξε τους περιορισμούς της αμερικανικής ισχύος και στρατηγικής.

Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζουν επίσης κρίσιμες αξιολογήσεις των στρατηγικών και των αποφάσεών τους. Η ΕΕ, με βασικά έθνη όπως η Γερμανία, η Πολωνία και η Γαλλία, έχει επικριθεί για την έλλειψη γεωπολιτικής σύνεσης. Ομοίως, το Ηνωμένο Βασίλειο και τα κράτη της Βαλτικής αντιμετωπίζουν τις δικές τους μοναδικές προκλήσεις, οι οποίες επιδεινώνονται από τις γεωπολιτικές τους θέσεις και αποφάσεις. Το ΝΑΤΟ, ως οργανισμός, θεωρείται υπερεκτεταμένο και πιο αδύναμο από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

Και έπειτα υπάρχουν οι νέοι αντίπαλοι του νεοναζιστικού καθεστώτος. Ο ουκρανικός λαός. Η απεικόνιση μιας αδιαίρετης και ανυποχώρητης ουκρανικής κοινωνίας, προσηλωμένης στη νίκη με οποιοδήποτε κόστος, αμφισβητείται από τα αναδυόμενα στοιχεία που υποδηλώνουν μια ποικιλία απόψεων και στάσεων μεταξύ του ουκρανικού πληθυσμού.

Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι η ουκρανική κυβέρνηση εντείνει τις προσπάθειες επιστράτευσής της, μια κίνηση που έχει αντιμετωπιστεί με ανάμεικτες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας. Η αναγνώριση της επισφαλούς κατάστασης που αντιμετωπίζει η Ουκρανία από τον Πρόεδρο Ζελένσκι υπογραμμίζει τη σοβαρότητα των περιστάσεων. Σε αντίθεση με τη μονολιθική απεικόνιση της αποφασιστικότητας των Ουκρανών, υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις διαφωνίας και αποφυγής μεταξύ του πληθυσμού, με πολλούς πολίτες να επιλέγουν να αποφύγουν τη στράτευση με διάφορα μέσα.

Επιπλέον, διαφαίνεται μια αξιοσημείωτη μεταστροφή της κοινής γνώμης, όπως επισημαίνεται στο άρθρο "Η γραμμή του συμβιβασμού" που δημοσιεύθηκε από το Strana.ua, ένα σημαντικό ουκρανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο. Το άρθρο βασίζεται σε μεθοδολογικά έγκυρες δημοσκοπήσεις για να διερευνήσει την στάση των Ουκρανών απέναντι στη σύγκρουση και την προοπτική αναζήτησης συμβιβαστικής ειρήνης. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν σημαντικές περιφερειακές διαφοροποιήσεις στη στάση απέναντι στον πόλεμο και τον συμβιβασμό, με σημαντική αύξηση της υποστήριξης για συμβιβαστικές λύσεις σε διάφορα μέρη της χώρας.

Η συζήτηση για το συμβιβασμό, όπως παρουσιάζεται στο άρθρο, υποδηλώνει μια ρεαλιστική προσέγγιση μεταξύ ενός αυξανόμενου τμήματος του ουκρανικού πληθυσμού. Αυτός ο πραγματισμός είναι ιδιαίτερα έντονος στις ανατολικές και νότιες περιοχές, όπου υπάρχει μια ισχυρότερη τάση προς την εξεύρεση μιας ειρηνικής λύσης, ακόμη και αν αυτή συνεπάγεται εδαφικές παραχωρήσεις.

Η εμφάνιση αυτού του διαλόγου, που τονίζει τη βιωσιμότητα του συμβιβασμού και τη δυνατότητα ειρήνευσης μέσω παραχωρήσεων, σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στην αφήγηση γύρω από τη θέση της Ουκρανίας στη σύγκρουση. Υπογραμμίζει μια συλλογική επανεξέταση μεταξύ των Ουκρανών σχετικά με την πορεία προς τα εμπρός, αναγνωρίζοντας την πολυπλοκότητα της κατάστασης και την ποικιλομορφία των απόψεων εντός της χώρας.

Η πολυπλοκότητα της κοινής γνώμης στην Ουκρανία όσον αφορά τη συνεχιζόμενη σύγκρουση με τη Ρωσία αναδεικνύεται από τα ποικίλα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, τα οποία αποκαλύπτουν μια πολύπλευρη εικόνα της στάσης των Ουκρανών απέναντι στον πόλεμο και το συμβιβασμό. Μια έρευνα που διεξήχθη από το πρακτορείο Socis καταδεικνύει ότι σχεδόν το 45% των ερωτηθέντων τείνει προς το συμβιβασμό, ενώ το 33% τάσσεται υπέρ της συνέχισης της σύγκρουσης έως ότου αποκατασταθούν τα σύνορα της Ουκρανίας του 1991. Ένα επιπλέον 11% υποστηρίζει τη συνέχιση των εχθροπραξιών για την ανάκτηση εδαφών που χάθηκαν μετά τον Φεβρουάριο του 2022.

Η ένταση της σύγκρουσης κοντά στον τόπο κατοικίας κάποιου έχει βαθιά επίδραση στη στάση απέναντι στον πόλεμο, με όσους βρίσκονται πιο κοντά στις γραμμές του μετώπου να τείνουν περισσότερο προς την επιδίωξη τερματισμού των εχθροπραξιών, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται παραχωρήσεις.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail