 |
| pixabay / Elionas2 |
G. Fehér Péter - magyarhirlap.hu / Παρουσίαση Freepen.gr
Η δήλωση αυτή είναι αντιπροσωπευτική του τρόπου με τον οποίο οι πολιτικοί του 19ου αιώνα στις μοναρχίες της εποχής σκέφτονταν για την περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Η κατάσταση δεν έχει αλλάξει από τότε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε τώρα μια περίληψη του καταλόγου των ατόμων που διορίστηκαν για να καλύψουν τις κενές θέσεις ηγεσίας στη διοίκηση της κοινότητας φέτος. Αν νομίζετε ότι πρόκειται για ένα στεγνό ανάγνωσμα, θα κάνετε μεγάλο λάθος. Είναι αλήθεια πως δεν πρόκειται για περιπετειώδες μυθιστόρημα, αλλά είναι πολύ διδακτικό.
Στη λίστα δεν υπάρχει ούτε ένας αξιωματούχος από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ). Έτσι, όλες οι σημαντικές θέσεις πρόκειται να καλυφθούν από δυτικοευρωπαίους υποψηφίους. Το ίδιο συνέβη και πέρυσι. Η κατάσταση δεν ήταν πολύ καλύτερη πριν, διότι το 2022 και το προηγούμενο έτος, μόνο το 2 και το 4% των υποψηφίων προέρχονταν από χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και τους δόθηκε η ευκαιρία να καταλάβουν μια σημαντική θέση στην ΕΕ.
Στην πραγματικότητα, αυτό το τμήμα της Ευρώπης υφίσταται διακρίσεις από τότε που εντάχθηκε στην Κοινότητα. Ας θυμηθούμε τι συνέβη τον Ιανουάριο του 2009. Ξέσπασε ένας "πόλεμος φυσικού αερίου" λόγω μιας διαφοράς για την επίλυση της διαφοράς μεταξύ της Μόσχας και του Κιέβου. Ως εκ τούτου, η ρωσική κρατική εταιρεία Gazprom έκλεισε τον αγωγό φυσικού αερίου προς την Ουκρανία, αλλά αυτό σήμαινε επίσης ότι η Ουγγαρία και οι γειτονικές χώρες στερήθηκαν την πρόσβαση στο ρωσικό φυσικό αέριο. Οι ουγγρικές αποθήκες φυσικού αερίου ήταν γεμάτες, αλλά στη Σλοβακία υπήρχε κρίση. Η Ουγγαρία ήταν πρόθυμη να βοηθήσει τον βόρειο γείτονά της, αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Δεν υπήρχε αγωγός φυσικού αερίου μεταξύ των δύο χωρών.
Για να μην επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά, η ΕΕ έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο. Έδωσε χρήματα στα κράτη μέλη για την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου μεταξύ τους. Υπήρχαν ήδη έξι τέτοιοι αγωγοί μεταξύ των Κάτω Χωρών και του Βελγίου, αλλά για παν ενδεχόμενο, δόθηκαν χρήματα στις δύο χώρες της Μπενελούξ για την κατασκευή μιας έβδομης σύνδεσης. Η Ουγγαρία και η Σλοβακία δεν είχαν ούτε έναν αγωγό, και οι δύο χώρες έλαβαν χρήματα για τη χρηματοδότηση ενός αγωγού.
Κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται λοιπόν που οι πολίτες από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας της ΕΕ. Η ηγεσία της ΕΕ δεν έχει κρύψει ότι δε θεωρεί τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ισότιμους εταίρους με τους "μεγάλους". Όπως είδαμε ήδη στο προαναφερθέν παράδειγμα, έχει προκύψει μια ομάδα κρατών πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Αλλά αυτό δεν μπορούσε να θεσμοθετηθεί ως τέτοιο, η ιστορία έπρεπε να κουκουλωθεί. Έτσι, άρχισαν να μιλούν για μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων.
Ακριβώς οι δυτικές χώρες ήταν αυτές που, μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, δεν ήθελαν να ξανακούσουν για την εκταμίευση κονδυλίων που θα βοηθούσαν τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Φυσικά, αυτό θα σήμαινε επίσης πως, καθώς οι χώρες της περιοχής μας θα επιβιβάζονταν προφανώς στο βαγόνι του τρένου της ΕΕ με το "χαμηλό κόστος", το χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης θα διατηρούνταν.
Ευτυχώς, αυτή η "αλλαγή ταχυτήτων" δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η έννοια έχει εξαφανιστεί από την πράξη.