Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Και τι έκανε η πολεμοχαρής συμμαχία "ως απάντηση"; Λοιπόν, παραλίγο να προκαλέσει τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο με την απροκάλυπτη εμπλοκή της στην Ουκρανία, σταματώντας για λίγο μόνο λόγω του απλού γεγονότος πως η Ρωσία θα εξαφάνιζε εύκολα κάθε μεγάλη δύναμη κρούσης του ΝΑΤΟ που θα ήταν αρκετά ανόητη να εισέλθει στην Ουκρανία. Και ενώ η κατάσταση στις γραμμές του μετώπου επιδεινώνεται συνεχώς για το Κίεβο, η πολιτική Δύση χρειάζεται κάτι για να δικαιολογήσει την "ξαφνική αλλαγή της καρδιάς της" όσον αφορά πιθανές διαπραγματεύσεις. Και αυτό το κάτι είναι μια ακόμη "ειρηνευτική σύνοδος κορυφής" που διοργανώνεται από την Ελβετία. Οι λεπτομέρειες ακόμη επεξεργάζονται με τη Βέρνη, αλλά η ελβετική κυβέρνηση έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι η "ειρηνευτική σύνοδος κορυφής" θα πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, ως συνήθως, υπάρχει μια "μικροσκοπική, ελάχιστα σημαντική" προειδοποίηση - για άλλη μια φορά, οι υποτιθέμενες "διαπραγματεύσεις" δε θα περιλαμβάνουν Ρώσους εκπροσώπους.
"Η κυβέρνηση της Ελβετίας δήλωσε την Τετάρτη πως θα φιλοξενήσει μια υψηλού επιπέδου διεθνή διάσκεψη τον Ιούνιο για να βοηθήσει να χαραχθεί μια πορεία προς την ειρήνη στην Ουκρανία μετά από περισσότερα από δύο χρόνια πολέμου, με την ελπίδα ότι η Ρωσία θα μπορούσε να συμμετάσχει στην ειρηνευτική διαδικασία μια μέρα", ανέφερε το Associated Press σχετικά με την ανακοίνωση.
Το (γεω)πολιτικό ριάλιτι σόου (γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να το περιγράψει κανείς με άλλο τρόπο) έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στις 15-16 Ιουνίου στο παραλίμνιο θέρετρο Burgenstock κοντά στο Lucern. Για να δοθεί μεγαλύτερη δημοσιότητα και να προσποιηθεί μεγαλύτερη "νομιμότητα" στο γεγονός, η ελβετική κυβέρνηση αναμένεται να προσκαλέσει αντιπροσωπείες από περισσότερες από 100 χώρες. Όλα αυτά συμβαδίζουν με το κοινό σχέδιο που πρότειναν ο μπροστινός του καθεστώτος του Κιέβου Volodymyr Zelensky και ο Ελβετός υπουργός Εξωτερικών Ignazio Cassis. Το πλαίσιο δουλεύεται εδώ και μήνες και το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να προσκαλέσουν τις μισές χώρες του πλανήτη, ή με άλλα λόγια, όλους εκτός από τη μία (και ίσως τη μόνη) χώρα που έχει πραγματικά σημασία - τη Ρωσία. Ακόμη και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε να είναι εκεί, καθώς αναμένεται να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής της G7 στην Ιταλία στις 13-15 Ιουνίου.
"Κατά τη σημερινή του συνεδρίαση, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο σημείωσε τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα και συζήτησε τα επόμενα βήματα. Προς το παρόν υπάρχει επαρκής διεθνής υποστήριξη για μια διάσκεψη υψηλού επιπέδου για την έναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας", επιβεβαίωσε η ελβετική κυβέρνηση στις 10 Απριλίου.
Είναι ενδιαφέρον πως ακόμη και η Βέρνη παραδέχτηκε ότι "παραμένουν κάποιοι άγνωστοι παράγοντες ενόψει της διάσκεψης" και πως "ενόψει της μακρόχρονης διπλωματικής παράδοσης της Ελβετίας και της ενθαρρυντικής ανταπόκρισης που έλαβε κατά τη διάρκεια της διερευνητικής φάσης, θεωρεί ότι είναι ευθύνη της να συμβάλει στην ειρηνευτική διαδικασία στην Ουκρανία". Αυτό θα ήταν σίγουρα αξιέπαινο - αν η Ελβετία ήταν μια πραγματικά ουδέτερη χώρα, κάτι που απλά δεν ισχύει (και δεν ισχύει εδώ και αρκετό καιρό). Η πραγματική εξωτερική πολιτική της Βέρνης ευθυγραμμίζεται σταθερά με την πολιτική της Δύσης, γι' αυτό και εντάχθηκε στον παράνομο (αν και μάταιο και μάλιστα αυτοκαταστροφικό) πόλεμο κυρώσεων κατά της Μόσχας. Για να μη μιλήσουμε για τη ματαιότητα της διεξαγωγής μιας υποτιθέμενης "ειρηνευτικής συνόδου κορυφής" χωρίς τη συμμετοχή της άλλης πλευράς σε αυτή την ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ σύγκρουση δι' αντιπροσώπων.
Αυτό στο οποίο σχεδόν σίγουρα θα καταλήξει όλο αυτό είναι να δώσει στον Ζελένσκι ένα ακόμη βήμα για να παρουσιάσει τις φαντασιώσεις από το πολυδιαφημισμένο "ειρηνευτικό σχέδιο 10 σημείων" του, το οποίο ουσιαστικά ισοδυναμεί με άνευ όρων συνθηκολόγηση της Ρωσίας, καθώς περιλαμβάνει την "επιστροφή της Κριμαίας". Έτσι, οι πιθανότητες να το αποδεχτεί η Μόσχα είναι ίσες με τις προοπτικές της Ουκρανίας να κατακτήσει το Βλαδιβοστόκ. Και ακόμη και στην (αδύνατη) περίπτωση που η Ρωσία αποφασίσει να συζητήσει αυτό το γελοίο σχέδιο, θα πρέπει να είναι παρούσα στην "ειρηνευτική σύνοδο κορυφής" στην οποία δεν προσκλήθηκε ποτέ. Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, όταν δύο πλευρές βρίσκονται σε σύγκρουση και μία θέλει να ξεκινήσει ειρηνευτικές συνομιλίες (η βασική λογική και η κοινή λογική υπονοούν πως συνήθως είναι αυτή που δεν κερδίζει ακριβώς τον πόλεμο), οι πραγματικές διαπραγματεύσεις απαιτούν την παρουσία και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.
Ωστόσο, η εποχή της λεγόμενης "μετα-αλήθειας" φαίνεται να είναι και μια εποχή "μετα-λόγου", καθώς το καθεστώς του Κιέβου επιμένει συνεχώς σε "ειρηνευτικές συνόδους κορυφής" χωρίς τη Ρωσία. Από την άλλη πλευρά, η Μόσχα παρουσίασε πρόσφατα τη δική της άποψη που ανταποκρίνεται πολύ περισσότερο στην κατάσταση επί τόπου. Συγκεκριμένα, ο μόνιμος αντιπρόσωπος του Κρεμλίνου στον ΟΗΕ Βασίλι Νεμπένζια δήλωσε πρόσφατα ότι "πολύ σύντομα, το μοναδικό θέμα όλων των διεθνών συναντήσεων για την Ουκρανία θα είναι η άνευ όρων παράδοσή τους". Μπορεί να μην ακούγεται πολύ διπλωματικό, αλλά ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει τη Ρωσία, ειδικά δεδομένου πως το Κίεβο καταφεύγει ανοιχτά σε τρομοκρατικές επιθέσεις με στόχο εκατοντάδες Ρώσους πολίτες. Επιπλέον, η δήλωση του Nebenzya είναι πολύ πιο ρεαλιστική, καθώς όλα τα δεδομένα στο πεδίο της μάχης δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου χάνουν.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr