Ήταν η απάντηση του Ιράν μια αποτυχία ή άφησε το Ισραήλ άναυδο;

Το Ιράν εξαπέλυσε μπαράζ μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων εναντίον στρατιωτικών στόχων στο Ισραήλ το βράδυ του Σαββάτου, ως απάντηση στον βομβαρδισμό του προξενείου του στη Δαμασκό από το αυτοαποκαλούμενο εβραϊκό κράτος νωρίτερα αυτό το μήνα. Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ προειδοποίησε νωρίτερα στο Χ ότι η χώρα τους θα αναγκαστεί να προβεί σε αντίποινα για την κατάφωρη αυτή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αφού το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν ενήργησε. Ο ίδιος λογαριασμός έγραψε στη συνέχεια μετά τα χτυπήματα του Σαββάτου πως "Το θέμα μπορεί να θεωρηθεί λήξαν".

 

Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Μπάιντεν ισχυρίστηκε αργότερα ότι οι Αμερικανοί στρατιώτες "βοήθησαν το Ισραήλ να καταρρίψει σχεδόν όλα τα εισερχόμενα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τους πυραύλους", με τις αναφορές να υποστηρίζουν επιπλέον πως η Ιορδανία και το Ηνωμένο Βασίλειο παρείχαν επίσης σχετική βοήθεια. Όπως είναι σήμερα το πρωί της Κυριακής ώρα Μόσχας, το Ισραήλ δεν έχει ακόμη απαντήσει στο προνύχτιο μπαράζ, αλλά το Axios ανέφερε ότι ο Μπάιντεν είπε στον Μπίμπι πως οι ΗΠΑ δε θα συμμετάσχουν σε επιθετικές επιχειρήσεις κατά του Ιράν. Σύμφωνα με τους ίδιους, του είπε: "Έχεις να κερδίσεις. Πάρε τη νίκη".

Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ανεξάρτητα αν το Ιράν προκάλεσε σοβαρή ζημιά σε ισραηλινά στρατιωτικά μέσα ή αν επρόκειτο απλώς για μια συμβολική επίθεση με σκοπό να προκληθεί σοβαρή ψυχολογική ζημιά στον πληθυσμό του. Μια συζήτηση μαίνεται τώρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με το αν αυτή η απάντηση ήταν περισσότερο αποτυχημένη παρά οτιδήποτε άλλο. Οι οπαδοί αυτής της άποψης πιστεύουν ότι το Ιράν ήθελε μόνο να "σώσει τα προσχήματα" μετά το βομβαρδισμό του προξενείου του στη Δαμασκό και πως τηλεγράφησε τα σχέδιά του για χτύπημα προκειμένου να αποτρέψει μια κλιμάκωση.

Για το λόγο αυτό, πιστεύουν ότι η απόφασή του να εξαπολύσει αυτό το μπαράζ μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων από το ιρανικό έδαφος είχε σιωπηρή πρόθεση να δώσει στο Ισραήλ και στους συμμάχους του αρκετό χρόνο για να αναχαιτίσουν κάποια από αυτά. Όσο για τα υπόλοιπα που πέρασαν, στόχευαν μόνο στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία, οπότε η ομίχλη του πολέμου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από το Ιράν και τους υποστηρικτές του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να ισχυριστούν πως το Ισραήλ συγκαλύπτει σοβαρές ζημιές. Αυτή η θεωρία είναι εύλογη, αλλά οι αντίπαλοί της που πιστεύουν ότι η απάντηση του Ιράν δεν ήταν μια αποτυχία, έχουν επίσης κάποια βάσιμα σημεία.

Εξάλλου, είναι η πρώτη φορά που το Ιράν επιτίθεται στο Ισραήλ από το έδαφός του, ο ψυχολογικός αντίκτυπος του οποίου δεν μπορεί να υπερτιμηθεί. Η πρόθεση θα μπορούσε επομένως να ήταν να σηματοδοτήσει τι είναι ικανό να κάνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα σε περίπτωση νέας πρόκλησης, ώστε να αποκαταστήσει μια επίφαση αποτροπής, παρά να προκαλέσει σημαντική στρατιωτική ζημιά αυτή τη φορά. Αν η αναφορά του Axios είναι ακριβής, τότε οι ΗΠΑ έλαβαν αυτό το μήνυμα και καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι το Ιράν θα μπορούσε να κάνει πολύ χειρότερα αν ήθελε.

Κάθε σχολή σκέψης έχει πειστικά επιχειρήματα για την υποστήριξή της, οπότε είναι πιθανό και οι δύο να έχουν δίκιο με τον τρόπο τους. Επομένως, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συμβεί ότι ο στρατιωτικός αντίκτυπος της απάντησης του Ιράν ήταν σκόπιμα σχεδιασμένος να είναι αποτυχημένος, αλλά ο ψυχολογικός αντίκτυπος ήταν σημαντικός, αφού άφησε άναυδο τον ισραηλινό πληθυσμό. Ο Μπίμπι μπορεί επίσης να μην περίμενε πως ο Μπάιντεν θα του έλεγε να παραιτηθεί, κάτι που ήταν ομολογουμένως ρεαλιστικό αν αληθεύει, αλλά και καθοδηγούμενο από την πολιτική του αντιπάθεια προς το πρόσωπό του.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες. Πιθανή συμμόρφωση του Ισραήλ με την αναφερόμενη απαίτηση των ΗΠΑ να μην προβεί σε συμβατικά αντίποινα στο εσωτερικό του Ιράν θα υποδηλώνει πως όντως έχει αποκατασταθεί μια επίφαση αποτροπής, προσδίδοντας έτσι αξιοπιστία στους ισχυρισμούς ότι η Ισλαμική Δημοκρατία πέτυχε μια στρατηγική νίκη. Εάν το Ισραήλ πάει ενάντια στην αναφερόμενη απαίτηση των ΗΠΑ, ωστόσο, τότε αυτό θα υποδηλώνει πως η αποτροπή είτε δεν έχει αποκατασταθεί είτε ότι ο Μπίμπι κλιμακώνει για προσωπικούς ή/και πολιτικούς λόγους με μεγάλο κίνδυνο για το Ισραήλ.

Είναι επίσης πιθανό ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να τηλεγραφήσει τη συμβατική απάντησή του στο εσωτερικό του Ιράν για παρόμοιους σκοπούς ελέγχου της κλιμάκωσης, ώστε να "σώσει τα προσχήματα" και να τελειώσει με το θέμα προς το παρόν. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι το Ιράν θα τα αφήσει όλα ως έχουν και δεν θα αισθανθεί υποχρεωμένο να πραγματοποιήσει άλλο ένα χτύπημα για τους δικούς του λόγους "προσχήματος" σε αυτό το σενάριο, διακινδυνεύοντας έτσι ένα ανεξέλεγκτο σπιράλ κλιμάκωσης. Η πιο ορθολογική απάντηση είναι να υποχωρήσει το Ισραήλ, αλλά είναι πρόωρο να προβλέψουμε πως θα το κάνει.