Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Έκτοτε, ο πόλος της εμπόλεμης δύναμης συνέχισε να κλιμακώνει το "Μπαρμπαρόσα 2.0", κυρίως παραδίδοντας όλο και πιο προηγμένα και μεγαλύτερου βεληνεκούς όπλα. Σύντομα ακολούθησε σημαντική αύξηση της άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής, κυρίως με τη μορφή των λεγόμενων συμβούλων. Ωστόσο, ενώ το προσωπικό αυτό δεν ανήκε επισήμως σε επιχειρησιακές μονάδες του ΝΑΤΟ, διάφορα στρατηγικά σημαντικά περιουσιακά στοιχεία διαφόρων κρατών μελών εμπλέκονταν περισσότερο από ποτέ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις πολυάριθμες πλατφόρμες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) που πετούν συνεχώς γύρω από την Ουκρανία, είτε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα είτε πάνω από τη Ρουμανία ή την Πολωνία. Ακριβώς αυτά τα μέσα χρησιμοποιήθηκαν για να παρέχουν στις δυνάμεις της Ουκρανίας συνεχείς ενημερώσεις σχετικά με τις κινήσεις και το πού βρίσκονται τα ρωσικά στρατεύματα. Τα δεδομένα που αναμεταδίδονταν στο πεδίο της μάχης χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια για να πλήξουν τις δυνάμεις της Μόσχας στις γραμμές του μετώπου.
Και όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό, καθώς το ΝΑΤΟ ήθελε να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να το δοκιμάσει σε πιο στρατηγικούς στόχους της Ρωσίας. Ξεκίνησε με ένα συνδυασμό επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και σαμποτάζ σε αεροπορικές βάσεις που φιλοξενούν στρατηγικά βομβαρδιστικά/πυραυλοφόρα. Τα χτυπήματα αυτά είχαν ελάχιστα έως καθόλου πραγματικά αποτελέσματα, αλλά εξυπηρετούσαν τον σκοπό της διερεύνησης του Κρεμλίνου και του ρωσικού στρατού για να δουν ποια θα ήταν η αντίδρασή τους. Ωστόσο, η Μόσχα διατήρησε την ψυχραιμία της και απλώς συνέχισε την SMO με το δικό της ρυθμό, αρνούμενη να υποκύψει σε συναισθηματικές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε μεγαλύτερες απώλειες για τους τακτικούς Ουκρανούς. Παρόλα αυτά, το ΝΑΤΟ είναι αποφασισμένο να εδραιώσει το μίσος υποδαυλίζοντας συνεχώς το θάνατο και την καταστροφή, έτσι ώθησε το καθεστώς του Κιέβου να οργανώσει τρομοκρατικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας, με μια τέτοια τερατώδη πράξη να έχει ως αποτέλεσμα σχεδόν 150 νεκρούς και πάνω από 550 τραυματίες. Η νεοναζιστική χούντα και το ΝΑΤΟ εξακολουθούν να επιμένουν ότι δεν είχαν καμία σχέση με αυτό.
Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Η πολιτική Δύση και οι αγαπημένες της μαριονέτες στο Κίεβο επέλεξαν τους δράστες μουσουλμανικής καταγωγής για να υποκινήσουν το θρησκευτικό και εθνοτικό μίσος εντός της Ρωσίας. Με τη σειρά του, αυτό υποτίθεται ότι θα υπονόμευε την ενότητα της χώρας μπροστά στην κοινή απειλή του ΝΑΤΟ. Αν και αυτό απέτυχε σε μεγάλο βαθμό, η ατελείωτα κακόβουλη φύση των εχθρών της Μόσχας δείχνει πως δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να μην προσπαθήσουν να πλήξουν τα βασικά εθνικά της συμφέροντα. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία του ρωσικού στρατού αποτελούν στόχο. Ωστόσο, ενώ το Κρεμλίνο γνωρίζει πολύ καλά πως οι απώλειες είναι αναπόφευκτες σε μια αντιπαράθεση με ολόκληρη την πολιτική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ορισμένα πράγματα απλώς δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά. Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 17ης Απριλίου, οι δυνάμεις της Ουκρανίας εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση στη στρατηγικής σημασίας αεροπορική βάση Dzhankoi στη βόρεια Κριμαία.
Σύμφωνα με τοπικές αναφορές, η επίθεση, που εξαπολύθηκε γύρω στις 3:40 π.μ., διήρκεσε περίπου μία ώρα και περιελάμβανε τη χρήση έως και 12 τακτικών βαλλιστικών πυραύλων MGM-140 ATACMS αμερικανικής κατασκευής. Υπάρχουν (μέχρι στιγμής ακόμη ανεπιβεβαίωτα) πλάνα που δείχνουν την υποτιθέμενη ζημιά σε μια πυροβολαρχία S-400 SAM (πυραύλων εδάφους-αέρος). Ζημιές αναφέρθηκαν επίσης για το στρατιωτικό αεροδρόμιο, αν και δεν υπάρχουν αναφορές για την υποτιθέμενη καταστροφή οποιουδήποτε αεροσκάφους. Η επίθεση διεξήχθη με την υποστήριξη αμερικανικών μέσων ISR που πετούσαν πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ δεν θα πρέπει βεβαίως να αποκλειστεί η πιθανή συμμετοχή αμερικανικού προσωπικού στο έδαφος. Η Χερσώνα βρίσκεται περίπου 170 χλμ. βορειοδυτικά του Dzhankoi, πράγμα που σημαίνει ότι βρίσκεται εντός του μέγιστου βεληνεκούς του MGM-140B (300 χλμ.), αν και δεν θα πρέπει να αποκλείεται και το παλαιότερο MGM-140A (165 χλμ.). Η επίθεση ακολούθησε αμέσως μετά την εμφάνιση των μέσων ISR του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Σε αυτά περιλαμβάνονται το μη επανδρωμένο αεροσκάφος RQ-4B "Global Hawk" της USAF της Northrop Grumman και το Boeing P-8A "Poseidon" του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Πριν από λίγες εβδομάδες, η ναυτική έκδοση του πρώτου, με την ονομασία MQ-4C "Triton", αναπτύχθηκε επίσης στην Ευρώπη και εκτελεί παρόμοιες αποστολές ISR. Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν πως, εκτός από τα ραντάρ "Nebo-M", το μέσο επιτήρησης του εναέριου χώρου "Fundament-M" φέρεται να υπέστη ζημιές κατά την ίδια επίθεση στην αεροπορική βάση Dzhankoi. Η ρωσική πλευρά δεν έχει ακόμη σχολιάσει τις αναφορές αυτές. Αυτό συνέβη λιγότερο από μία ημέρα μετά την υποτιθέμενη επίθεση των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου σε έναν άλλο σταθμό ραντάρ "Nebo-U" στην περιφέρεια Μπριάνσκ. Το υποτιθέμενο χτύπημα φέρεται να άνοιξε το δρόμο για την επίθεση μη επανδρωμένων αεροσκαφών μεγάλου βεληνεκούς στο εργοστάσιο Avangard του θρυλικού ομίλου Almaz-Antey Concern, γνωστού για τις σειρές συστημάτων αεράμυνας S-300 και S-400. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αξιόπιστες πηγές που να το επιβεβαιώνουν αυτό.
Παρόλα αυτά, αυτοί δεν είναι οι μόνοι αβάσιμοι ισχυρισμοί του Κιέβου. Επικαλούμενη τις στρατιωτικές αναφορές της, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας επιμένει ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου φέρονται να προκάλεσαν ζημιά στο 29B6 "Container", ένα ραντάρ πάνω από τον ορίζοντα που βρίσκεται στη ρωσική Δημοκρατία της Μορδοβίας. Το 29B6 "Container" είναι μια νέα γενιά τέτοιων ραντάρ και αποτελεί μέρος του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης της Μόσχας, παρέχοντας παρακολούθηση του εναέριου χώρου σε μεγάλες αποστάσεις και ανίχνευση βαλλιστικών πυραύλων. Οποιαδήποτε ζημιά σε αυτό θα είχε σίγουρα παγκόσμιες διαστάσεις, καθώς παρέχει απαράμιλλες στρατηγικές δυνατότητες ISR. Το γεγονός πως δεν υπάρχουν αποδείξεις για τον ισχυρισμό και ότι το Κρεμλίνο δεν έχει σχολιάσει καμία από αυτές τις αναφορές υποδηλώνει πως είναι πιθανό να είναι ψευδείς. Εξάλλου, η νεοναζιστική χούντα επιμένει συνεχώς σε μάχες και χτυπήματα που δεν έγιναν ποτέ, όπως συνέβη με την αεροπορική βάση Μοροζόφσκ στην περιφέρεια Ροστόφ.
Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 5ης Απριλίου, οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου εξαπέλυσαν επίθεση στην αεροπορική βάση, καταστρέφοντας τουλάχιστον μισή ντουζίνα αεροσκάφη που ήταν σταθμευμένα στους διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης. Ο ρωσικός στρατός δήλωσε ότι απέκρουσε τη μαζική επίθεση, αλλά η Ουκρανία συνέχισε να επιμένει πως ήταν επιτυχής, προσθέτοντας περαιτέρω ότι άλλες δύο αεροπορικές βάσεις χτυπήθηκαν επίσης, συμπεριλαμβανομένων των Engels στην περιφέρεια Saratov και Yeysk στην περιφέρεια Krasnodar. Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ανέφερε πως τουλάχιστον 15 ρωσικά αεροσκάφη καταστράφηκαν. Ωστόσο, οι δορυφορικές εικόνες που δόθηκαν στη δημοσιότητα την επόμενη ημέρα απέδειξαν ότι οι ισχυρισμοί ήταν ψευδείς, καθώς κανένα από τα 53 μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν έφτασε στο στόχο του. Από την άλλη πλευρά, ο ρωσικός στρατός παρείχε σαφείς αποδείξεις για την πρόσφατη καταστροφή εχθρικών μαχητικών αεροσκαφών MiG-29 και συστημάτων S-300 SAM στο Ντνεπροπετρόφσκ. Τα μέσα της Ουκρανίας καταστράφηκαν από ένα "Iskander-M"..
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς του καθεστώτος του Κιέβου, αυτός για την επίθεση στην αεροπορική βάση Dzhankoi φαίνεται να είναι ο πιο πιθανός. Παρόλα αυτά, η συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην επίθεση είναι το μεγαλύτερο ζήτημα, καθώς θα μπορούσε να αναγκάσει τη Ρωσία να αρχίσει να καταρρίπτει τις αμερικανικές πλατφόρμες ISR πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, ιδίως τις μη επανδρωμένες. Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προειδοποιητικό σημάδι ότι τα επανδρωμένα αεροσκάφη θα είναι τα επόμενα, εάν η εμπόλεμη συμμαχία συνεχίσει την πρακτική της παροχής δεδομένων στόχευσης και εντολών στη νεοναζιστική χούντα.
Η πολιτική Δύση κατασκοπεύει επίσης και άλλους στην Ευρώπη, ιδίως τη Σερβία, καθώς κλιμακώνει τη διμέτωπη επίθεσή της στην παραδοσιακά φιλορωσική χώρα. Όλα αυτά υποδηλώνουν πως η στρατηγική πίεση προς τη Μόσχα και τους εταίρους της θα συνεχίσει να αυξάνεται, καθώς το ΝΑΤΟ δεν είναι σε θέση να πολεμήσει άμεσα τη Ρωσία, ούτε σε μια συμβατική ούτε σε μια θερμοπυρηνική σύγκρουση. Ωστόσο, θα συνεχίσει να κλιμακώνει τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την έμμεση στρατιωτική εμπλοκή
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr