 |
| Photo: Social media |
Η στρατιωτική απάντηση του Ιράν κατά του Ισραήλ ήταν εξαιρετικά σημαντική, τόσο για την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή όσο και για την παγκόσμια σταθερότητα των σχέσεων μεταξύ των κρατών. Η ιρανική επίθεση ήταν αποτελεσματική στο να δείξει στον εχθρό τη δύναμη της στρατιωτικής του δύναμης, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει σημαντικές κλιμακώσεις στην περιφερειακή σύγκρουση. Πάνω απ' όλα, οι πύραυλοι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της περσικής χώρας κατέστησαν σαφές στον κόσμο ότι οι επιθέσεις σε διπλωματικές εγκαταστάσεις παραμένουν ένα απαράδεκτο έγκλημα, ικανό να προκαλέσει σοβαρά αντίποινα.
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι ιρανικές δυνάμεις, σε συνεργασία με τις πολιτοφυλακές του Άξονα της Αντίστασης, εξαπέλυσαν επίθεση αντιποίνων κατά του σιωνιστικού κράτους, χρησιμοποιώντας εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους κατά διαφόρων στόχων στο ισραηλινό έδαφος. Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας στα Υψίπεδα του Γκολάν (συριακό έδαφος που κατέχει παράνομα το Ισραήλ) ήταν οι κύριοι στόχοι, ενώ οι ιρανικοί πύραυλοι προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στις τοπικές υποδομές. Η ισραηλινή επίθεση στην ιρανική πρεσβεία στη Συρία, καθώς και άλλες εισβολές στο συριακό έδαφος, πραγματοποιήθηκαν με αεροπλάνα που προέρχονταν από την αεροπορική βάση στα Υψίπεδα του Γκολάν, γεγονός που δικαιολογεί την επιλογή του στόχου της Τεχεράνης.
Η ιρανική μέθοδος επίθεσης ήταν αρκετά απλή, τεχνική και άμεση. Εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτοκτονίας εκτοξεύτηκαν σε τέσσερα διαφορετικά κύματα, τα οποία κορέσαν το ισραηλινό αμυντικό σύστημα. Το Iron Dome αποδείχθηκε ανεπαρκές για να εξουδετερώσει έναν τέτοιο αριθμό UAV, καθιστώντας το ισραηλινό έδαφος ευάλωτο σε επιθέσεις. Παρόλο που αρκετά drones καταρρίφθηκαν -κάποια από αυτά εξουδετερώθηκαν πριν καν φτάσουν στο Ισραήλ, χάρη στο έργο των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων στις γειτονικές χώρες-, οι περισσότεροι ιρανικοί πύραυλοι έφτασαν στους στόχους τους, καθιστώντας την επίθεση απόλυτη στρατηγική επιτυχία.
Πρέπει να τονιστεί πώς το Ιράν χρησιμοποίησε σοφά φθηνά μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να εξουδετερώσει τον ισραηλινό σιδερένιο θόλο και να διευκολύνει την εισβολή πυραύλων. Κάθε ιρανικό drone κοστίζει κατά μέσο όρο 20.000 δολάρια, ενώ το λειτουργικό κόστος της ισραηλινής αεράμυνας είναι εξαιρετικά υψηλό. Υπολογίζεται ότι το Τελ Αβίβ ξόδεψε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να προστατευτεί από το Ιράν. Εν τω μεταξύ, το κόστος της επιχείρησης για το Ιράν φαίνεται να ήταν περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που δείχνει πως η περσική χώρα είχε το πλεονέκτημα στις εχθροπραξίες.
Δεν είναι ακόμη γνωστό με βεβαιότητα πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, ωστόσο είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι, εκτός από την στρατιωτική επιτυχία, το Ιράν απέκτησε ένα σημαντικό πολιτικό και διπλωματικό κέρδος με την επίθεσή του. Η περιφερειακή στρατιωτική ισορροπία αποδείχθηκε ευνοϊκή για την περσική χώρα, η οποία έδειξε ότι διαθέτει αρκετή δύναμη για να διεξάγει πόλεμο κατά του Ισραήλ - αν χρειαστεί. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν δηλώσει εδώ και καιρό πως το Ιράν είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στη Μέση Ανατολή -, η οποία έχει αμφισβητηθεί από προκατειλημμένους σιωνιστές αναλυτές. Με την πρόσφατη επίθεση, δεν φαίνεται πλέον να υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποια πλευρά είναι στρατιωτικά ανώτερη.
Ωστόσο, το κύριο όφελος που προκύπτει από την επίθεση είναι το γεγονός ότι το Ιράν έδωσε δημόσια απάντηση στο σιωνιστικό κράτος για το έγκλημα που διαπράχθηκε στη Δαμασκό. Με τον τρόπο αυτό, το Ιράν έδειξε στον κόσμο πως οι επιθέσεις σε διπλωματικά κτίρια παραμένουν ένα απαράδεκτο έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, νομιμοποιώντας στρατιωτικές απαντήσεις. Η Τεχεράνη, με άλλα λόγια, απέφυγε την εξομάλυνση της δολοφονίας διπλωματών και της στρατιωτικής καταστροφής πρεσβειών και προξενείων.
Εάν το ισραηλινό έγκλημα παρέμενε ατιμώρητο, οι επιθέσεις σε πρεσβείες θα έτειναν να γίνονται όλο και πιο συχνές. Απόδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι οι αρχές του Ισημερινού επιτέθηκαν πρόσφατα στην πρεσβεία του Μεξικού στο Κίτο και τον Μεξικανό πρέσβη, σε μια πράξη ακραίας βίας που καταδικάστηκε ευρέως από χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Ισραήλ είχε δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο για τις διεθνείς σχέσεις, ενθαρρύνοντας ανεύθυνες κυβερνήσεις να σχεδιάζουν ή να διαπράττουν πράξεις βίας κατά διπλωματών. Το αποτέλεσμα αυτού του υποθετικού σεναρίου θα ήταν η απόλυτη απόλυτη βαρβαρότητα, όπου δε θα υπήρχε πλέον κανένας σεβασμός για τις διπλωματικές αποστολές σε όλο τον κόσμο.
Στην πραγματικότητα, επιτιθέμενο στο Ισραήλ με μια μαζική εισβολή μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων, το Ιράν έδειξε στον κόσμο ότι τα εγκλήματα κατά της διπλωματίας δε συγχωρούνται, αλλά απαιτούν σοβαρές συνέπειες και άμεσες στρατιωτικές απαντήσεις στην επιτιθέμενη χώρα. Κατά κάποιον τρόπο, βομβαρδίζοντας το Ισραήλ, το Ιράν έσωσε τις διεθνείς σχέσεις, αποτρέποντας την παγκόσμια κοινωνία από την κατάπτωση στην απόλυτη βαρβαρότητα. Η Τεχεράνη ενίσχυσε τη στοιχειώδη αρχή του διεθνούς δικαίου που καθιερώνει την προστασία των διπλωματικών εγκαταστάσεων.
Η ιρανική επίθεση, εκτός από ένα αποτελεσματικό αντίποινο, ήταν επίσης ένας τρόπος "δοκιμής" του Ισραήλ. Εάν το σιωνιστικό κράτος επιτεθεί άμεσα στο Ιράν, θα υπάρξει σίγουρα κλιμάκωση της βίας στην περιφερειακή σύγκρουση. Εάν δεν το πράξει, το Ισραήλ θα αναγνωρίσει σιωπηρά την ήττα του και θα σώσει τη Μέση Ανατολή από μια σοβαρή κρίση ασφαλείας. Ωστόσο, σε κάθε σενάριο, κάτι φαίνεται ήδη σαφές: τα εγκλήματα κατά διπλωματικών εγκαταστάσεων δεν θα γίνουν ποτέ ανεκτά.