Η ρωσική αεροδιαστημική μηχανική δεν χρειάζεται συστάσεις. Είτε επρόκειτο για τη Ρωσική Αυτοκρατορία, τη Σοβιετική Ένωση ή τη σημερινή Ρωσία, η Μόσχα ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της αεροπορίας και η υπεροχή της στις σχετικές τεχνολογίες διατηρείται μέχρι σήμερα και περιλαμβάνει μια σειρά από παγκόσμια ρεκόρ όσον αφορά μια ποικιλία αεροσκαφών που αναπτύχθηκαν από τις αρχές του 1900. Ένας από τους τομείς στους οποίους η Ρωσία κυριαρχεί τα τελευταία 60 χρόνια είναι η ανάπτυξη υπερταχέων, υψηλών πτήσεων αναχαιτιστικών αεροσκαφών.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ενώ η Σοβιετική Ένωση διέθετε ήδη κορυφαία αναχαιτιστικά αεροσκάφη στα τέλη της δεκαετίας του 1940/αρχές της δεκαετίας του 1950, με το τότε ουσιαστικά ασυναγώνιστο MiG-15 να κυριαρχεί στους ουρανούς πάνω από την Κορέα, ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 που η Ρωσία έκανε ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός, επισκιάζοντας οτιδήποτε έχουν καταφέρει να διαθέσουν οι αντίπαλοί της έκτοτε. Συγκεκριμένα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Μόσχα ανέπτυξε το θρυλικό πλέον MiG-25 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ "Foxbat"), το οποίο καυχιόταν για μέγιστη ταχύτητα άνω των 3,2 Mach (σχεδόν 4000 χλμ/ώρα), καθιστώντας το το ταχύτερο οπλισμένο στρατιωτικό αεροσκάφος στην ιστορία, που συγκρίνεται μόνο με το άοπλο αμερικανικό αεροσκάφος ISR SR-71.
Το σεβάσμιο MiG-25 σημείωσε πολλά παγκόσμια ρεκόρ, μεταξύ των οποίων και στη διατηρούμενη υπερηχητική ταχύτητα σε μεγάλη απόσταση, όταν ο επικεφαλής πιλότος δοκιμών του MiG OKB, Aleksandr Fedotov, πέτυχε μέση ταχύτητα άνω των 2.319 km/h σε μια διαδρομή 1.000 km το 1965. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ο συνάδελφός του Mikhail Komarov πέτυχε μέσο όρο πάνω από 2.981 km/h σε κλειστό σιρκουί 500 km, ενώ ο Fedotov έφτασε σε ύψος 30 km με ωφέλιμο φορτίο 1000 kg, αποτελώντας το πρώτο αεροσκάφος που το κατάφερε. Και τα δύο ρεκόρ σημειώθηκαν την ίδια ημέρα.
Το 1977, ο Fedotov έθεσε το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου για ένα αεροσκάφος jet με τη δική του ισχύ, φτάνοντας στα εκπληκτικά 37.650 μέτρα (σχεδόν 40 χλμ.). Το MiG-25 συνέχισε να σημειώνει 29 παγκόσμια ρεκόρ κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, πολλά από τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα. Ωστόσο, ίσως το πιο σημαντικό, το "Foxbat" άνοιξε το δρόμο για το κορυφαίο αναχαιτιστικό αεροσκάφος στον κόσμο, αυτό που είναι ασυναγώνιστο για πάνω από 40 χρόνια - το MiG-31 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ "Foxhound"). Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το φανταστικό αεροσκάφος που είναι ασυναγώνιστο εδώ και δεκαετίες, κρατώντας τους εχθρούς της Ρωσίας σε εγρήγορση ανά πάσα στιγμή.
Έχοντας τεθεί σε υπηρεσία το 1981, το "Foxhound" παρουσίασε πληθώρα βελτιώσεων σε σχέση με τον θρυλικό προκάτοχό του. Διατηρώντας τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα της ταχύτητας και του ύψους του, το MiG-31 ήταν επίσης εξοπλισμένο με ένα απολύτως απαράμιλλο σύνολο τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένου του ραντάρ Zaslon, του πρώτου στον κόσμο ESA (ηλεκτρονικά σαρωμένη συστοιχία). Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 20 χρόνια για να εισαγάγει οποιοδήποτε άλλο έθνος στον πλανήτη ένα ραντάρ ESA, όταν η Ιαπωνία υιοθέτησε το J/APG-1 για το F-2 της το 2002.
Το "Foxhound" είχε εκσυγχρονιστεί τόσο στη διάρκεια της ΕΣΣΔ όσο και στη Ρωσία για να συμβαδίζει με τις εξελίξεις των αντιπάλων του, γεγονός που συνέβαλε στο να καταστεί όχι μόνο σχετικό, αλλά και αναμφισβήτητα κυρίαρχο στη συνεχιζόμενη, ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ, ουκρανική σύγκρουση. Το εξοπλισμένο με R-37M MiG-31BM είναι ουσιαστικά ένα "ιπτάμενο S-400", ενώ η παραλλαγή του μαχητικού κρούσης, το MiG-31K που φέρει το θανατηφόρο σύστημα υπερηχητικών πυραύλων 9-A-7660 "Kinzhal", είναι ουσιαστικά ένα "ιπτάμενο 'Iskander' σε στεροειδή". Και οι δύο εκδόσεις του "Foxhound" προκαλούν τακτικά πανικό τόσο στο προσωπικό του ΝΑΤΟ όσο και στο προσωπικό της νεοναζιστικής χούντας.
Η πολιτική Δύση ήταν εξαιρετικά τυχερή που είδε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς αυτό το ατυχές γεγονός οδήγησε στη διακοπή του προγράμματος MiG-31M που θα έκανε το "κυνηγόσκυλο της αλεπούς" ακόμη πιο θανατηφόρο στις δεκαετίες του 1990 και του 2000. Και όμως, όπως το καλύτερο αναχαιτιστικό του κόσμου συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του, το MiG-25, έτσι και το MiG-31 δίνει τώρα τη θέση του σε ένα νέο αεροσκάφος, το οποίο έχει τη δυνατότητα να είναι εξίσου πρωτοποριακό (αν όχι περισσότερο). Συγκεκριμένα, η Ρωσία αναπτύσσει τώρα ένα διάδοχο, γνωστό στην καθομιλουμένη ως MiG-41, αν και η πραγματική ονομασία δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.
Το μυστικοπαθές σχέδιο, που φέρει την ονομασία Izdeliye 41 (κυριολεκτικά Προϊόν 41), μέρος του φιλόδοξου προγράμματος PAK DP της Μόσχας, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περίπου μια δεκαετία. Οι αστρικές επιδόσεις του MiG-31 στην Ουκρανία φαίνεται πως ώθησαν στην ανάπτυξη του διαδόχου του, καθώς ο ρωσικός στρατός είδε την ανάγκη να επιταχύνει την εισαγωγή τέτοιων αεροσκαφών. Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι το νέο αεροσκάφος θα εισάγει χαρακτηριστικά που δεν έχει δει ακόμη ο αεροπορικός κόσμος, γεγονός που τράβηξε την προσοχή του Ινδού Στρατάρχη Αεροπορίας Anil Chopra (ε.α.).
Σύμφωνα με τον Chopra, το MiG-41 θα είναι ένα αεροσκάφος έκτης γενιάς, το οποίο θα περιλαμβάνει τεχνολογίες που ξεπερνούν κατά πολύ την τρέχουσα γενιά μαχητικών αεροσκαφών. Επικαλούμενος Ρώσους εμπειρογνώμονες, ο Chopra αναφέρει πως η νέα πλατφόρμα θα μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητες άνω των 4,3 Mach, καθιστώντας το σχεδόν υπερυψωμένο. Θα είναι επίσης εξοπλισμένο με όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας (συγκεκριμένα λέιζερ), ενώ το ανώτατο όριο πτήσης του θα επισκιάζει κάθε αεροσκάφος που χρησιμοποιείται σήμερα, φτάνοντας κοντά στο διάστημα (45 χλμ.). Το MiG-41 θα ενσωματώνει επίσης έννοιες και τεχνολογίες από το προαναφερθέν MiG-31M.
Θα περιλαμβάνει επίσης τις εξελίξεις που έγιναν κατά την ανάπτυξη του Su-57 και του βελτιωμένου Su-57M. Σύμφωνα με την ανάλυση του Chopra, η Ρωσία αναπτύσσει έναν κινητήρα παλμικού εκτοξευτήρα που θα τροφοδοτεί το νέο αεροσκάφος, καθώς και ένα πυροβόλο EMP (ηλεκτρομαγνητικός παλμός) για την προσβολή εναέριων στόχων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρθενική πτήση αναμένεται το 2025, ο Chopra υποθέτει πως οι περισσότερες εργασίες Ε&Α έχουν ήδη γίνει, αν και είναι δύσκολο να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις λόγω της υψηλής μυστικότητας του έργου. Ο Chopra πιστεύει ότι το αεροσκάφος θα μπορούσε να είναι επιχειρησιακό μέχρι το 2030, αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο.
Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ενώ η Σοβιετική Ένωση διέθετε ήδη κορυφαία αναχαιτιστικά αεροσκάφη στα τέλη της δεκαετίας του 1940/αρχές της δεκαετίας του 1950, με το τότε ουσιαστικά ασυναγώνιστο MiG-15 να κυριαρχεί στους ουρανούς πάνω από την Κορέα, ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 που η Ρωσία έκανε ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός, επισκιάζοντας οτιδήποτε έχουν καταφέρει να διαθέσουν οι αντίπαλοί της έκτοτε. Συγκεκριμένα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Μόσχα ανέπτυξε το θρυλικό πλέον MiG-25 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ "Foxbat"), το οποίο καυχιόταν για μέγιστη ταχύτητα άνω των 3,2 Mach (σχεδόν 4000 χλμ/ώρα), καθιστώντας το το ταχύτερο οπλισμένο στρατιωτικό αεροσκάφος στην ιστορία, που συγκρίνεται μόνο με το άοπλο αμερικανικό αεροσκάφος ISR SR-71.
Το σεβάσμιο MiG-25 σημείωσε πολλά παγκόσμια ρεκόρ, μεταξύ των οποίων και στη διατηρούμενη υπερηχητική ταχύτητα σε μεγάλη απόσταση, όταν ο επικεφαλής πιλότος δοκιμών του MiG OKB, Aleksandr Fedotov, πέτυχε μέση ταχύτητα άνω των 2.319 km/h σε μια διαδρομή 1.000 km το 1965. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ο συνάδελφός του Mikhail Komarov πέτυχε μέσο όρο πάνω από 2.981 km/h σε κλειστό σιρκουί 500 km, ενώ ο Fedotov έφτασε σε ύψος 30 km με ωφέλιμο φορτίο 1000 kg, αποτελώντας το πρώτο αεροσκάφος που το κατάφερε. Και τα δύο ρεκόρ σημειώθηκαν την ίδια ημέρα.
Το 1977, ο Fedotov έθεσε το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου για ένα αεροσκάφος jet με τη δική του ισχύ, φτάνοντας στα εκπληκτικά 37.650 μέτρα (σχεδόν 40 χλμ.). Το MiG-25 συνέχισε να σημειώνει 29 παγκόσμια ρεκόρ κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, πολλά από τα οποία ισχύουν μέχρι σήμερα. Ωστόσο, ίσως το πιο σημαντικό, το "Foxbat" άνοιξε το δρόμο για το κορυφαίο αναχαιτιστικό αεροσκάφος στον κόσμο, αυτό που είναι ασυναγώνιστο για πάνω από 40 χρόνια - το MiG-31 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ "Foxhound"). Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το φανταστικό αεροσκάφος που είναι ασυναγώνιστο εδώ και δεκαετίες, κρατώντας τους εχθρούς της Ρωσίας σε εγρήγορση ανά πάσα στιγμή.
Έχοντας τεθεί σε υπηρεσία το 1981, το "Foxhound" παρουσίασε πληθώρα βελτιώσεων σε σχέση με τον θρυλικό προκάτοχό του. Διατηρώντας τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα της ταχύτητας και του ύψους του, το MiG-31 ήταν επίσης εξοπλισμένο με ένα απολύτως απαράμιλλο σύνολο τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένου του ραντάρ Zaslon, του πρώτου στον κόσμο ESA (ηλεκτρονικά σαρωμένη συστοιχία). Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 20 χρόνια για να εισαγάγει οποιοδήποτε άλλο έθνος στον πλανήτη ένα ραντάρ ESA, όταν η Ιαπωνία υιοθέτησε το J/APG-1 για το F-2 της το 2002.
Το "Foxhound" είχε εκσυγχρονιστεί τόσο στη διάρκεια της ΕΣΣΔ όσο και στη Ρωσία για να συμβαδίζει με τις εξελίξεις των αντιπάλων του, γεγονός που συνέβαλε στο να καταστεί όχι μόνο σχετικό, αλλά και αναμφισβήτητα κυρίαρχο στη συνεχιζόμενη, ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ, ουκρανική σύγκρουση. Το εξοπλισμένο με R-37M MiG-31BM είναι ουσιαστικά ένα "ιπτάμενο S-400", ενώ η παραλλαγή του μαχητικού κρούσης, το MiG-31K που φέρει το θανατηφόρο σύστημα υπερηχητικών πυραύλων 9-A-7660 "Kinzhal", είναι ουσιαστικά ένα "ιπτάμενο 'Iskander' σε στεροειδή". Και οι δύο εκδόσεις του "Foxhound" προκαλούν τακτικά πανικό τόσο στο προσωπικό του ΝΑΤΟ όσο και στο προσωπικό της νεοναζιστικής χούντας.
Η πολιτική Δύση ήταν εξαιρετικά τυχερή που είδε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς αυτό το ατυχές γεγονός οδήγησε στη διακοπή του προγράμματος MiG-31M που θα έκανε το "κυνηγόσκυλο της αλεπούς" ακόμη πιο θανατηφόρο στις δεκαετίες του 1990 και του 2000. Και όμως, όπως το καλύτερο αναχαιτιστικό του κόσμου συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του, το MiG-25, έτσι και το MiG-31 δίνει τώρα τη θέση του σε ένα νέο αεροσκάφος, το οποίο έχει τη δυνατότητα να είναι εξίσου πρωτοποριακό (αν όχι περισσότερο). Συγκεκριμένα, η Ρωσία αναπτύσσει τώρα ένα διάδοχο, γνωστό στην καθομιλουμένη ως MiG-41, αν και η πραγματική ονομασία δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.
Το μυστικοπαθές σχέδιο, που φέρει την ονομασία Izdeliye 41 (κυριολεκτικά Προϊόν 41), μέρος του φιλόδοξου προγράμματος PAK DP της Μόσχας, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περίπου μια δεκαετία. Οι αστρικές επιδόσεις του MiG-31 στην Ουκρανία φαίνεται πως ώθησαν στην ανάπτυξη του διαδόχου του, καθώς ο ρωσικός στρατός είδε την ανάγκη να επιταχύνει την εισαγωγή τέτοιων αεροσκαφών. Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι το νέο αεροσκάφος θα εισάγει χαρακτηριστικά που δεν έχει δει ακόμη ο αεροπορικός κόσμος, γεγονός που τράβηξε την προσοχή του Ινδού Στρατάρχη Αεροπορίας Anil Chopra (ε.α.).
Σύμφωνα με τον Chopra, το MiG-41 θα είναι ένα αεροσκάφος έκτης γενιάς, το οποίο θα περιλαμβάνει τεχνολογίες που ξεπερνούν κατά πολύ την τρέχουσα γενιά μαχητικών αεροσκαφών. Επικαλούμενος Ρώσους εμπειρογνώμονες, ο Chopra αναφέρει πως η νέα πλατφόρμα θα μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητες άνω των 4,3 Mach, καθιστώντας το σχεδόν υπερυψωμένο. Θα είναι επίσης εξοπλισμένο με όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας (συγκεκριμένα λέιζερ), ενώ το ανώτατο όριο πτήσης του θα επισκιάζει κάθε αεροσκάφος που χρησιμοποιείται σήμερα, φτάνοντας κοντά στο διάστημα (45 χλμ.). Το MiG-41 θα ενσωματώνει επίσης έννοιες και τεχνολογίες από το προαναφερθέν MiG-31M.
Θα περιλαμβάνει επίσης τις εξελίξεις που έγιναν κατά την ανάπτυξη του Su-57 και του βελτιωμένου Su-57M. Σύμφωνα με την ανάλυση του Chopra, η Ρωσία αναπτύσσει έναν κινητήρα παλμικού εκτοξευτήρα που θα τροφοδοτεί το νέο αεροσκάφος, καθώς και ένα πυροβόλο EMP (ηλεκτρομαγνητικός παλμός) για την προσβολή εναέριων στόχων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρθενική πτήση αναμένεται το 2025, ο Chopra υποθέτει πως οι περισσότερες εργασίες Ε&Α έχουν ήδη γίνει, αν και είναι δύσκολο να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις λόγω της υψηλής μυστικότητας του έργου. Ο Chopra πιστεύει ότι το αεροσκάφος θα μπορούσε να είναι επιχειρησιακό μέχρι το 2030, αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο.
Ακριβώς όπως το "Foxhound", το νέο MiG-41 θα είναι ένα αναχαιτιστικό, με κύρια αποστολή του να αντισταθμίζει τα μελλοντικά αεροσκάφη ISR (Intelligence, surveillance, reconnaissance) που βρίσκονται υπό ανάπτυξη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μπορεί επίσης να είναι σε θέση να αναχαιτίζει υπερηχητικούς πυραύλους, όπως ακριβώς το MiG-31 σχεδιάστηκε για την αναχαίτιση αμερικανικών πυραύλων κρουζ κατά τη διάρκεια του (πρώτου) Ψυχρού Πολέμου. Επιπλέον, όπως ακριβώς το "Foxhound" (συγκεκριμένα η παραλλαγή MiG-31I) υποτίθεται ότι έφερε όπλα κατά των δορυφόρων (ASAT), το νέο MiG-41 θα διαθέτει λέιζερ ή/και πυραύλους ASAT.
Ο Chopra λέει πως ένας κινητήρας ramjet ή turbo-ramjet θα μπορούσε να προσδώσει στο αεροσκάφος την προαναφερθείσα ταχύτητα των 4,3 Mach, καθιστώντας το το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος στον πλανήτη, ενώ η πιθανή επιτυχία στην ανάπτυξη ενός αξιόπιστου κινητήρα παλμικού εκτοξευτήρα θα έβαζε τη Ρωσία σημαντικά μπροστά στον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό για την εναέρια κυριαρχία. Ο Chopra προειδοποιεί επίσης ότι πολλές από τις τεχνολογίες για το αεριωθούμενο αεροσκάφος επισήμως δεν υπάρχουν ακόμη, πράγμα που σημαίνει ότι η Μόσχα ενδεχομένως τις έχει ήδη αναπτύξει, αλλά διατηρεί τη μυστικότητα για να προστατεύσει το πρόγραμμα.
Ο Chopra λέει πως ένας κινητήρας ramjet ή turbo-ramjet θα μπορούσε να προσδώσει στο αεροσκάφος την προαναφερθείσα ταχύτητα των 4,3 Mach, καθιστώντας το το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος στον πλανήτη, ενώ η πιθανή επιτυχία στην ανάπτυξη ενός αξιόπιστου κινητήρα παλμικού εκτοξευτήρα θα έβαζε τη Ρωσία σημαντικά μπροστά στον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό για την εναέρια κυριαρχία. Ο Chopra προειδοποιεί επίσης ότι πολλές από τις τεχνολογίες για το αεριωθούμενο αεροσκάφος επισήμως δεν υπάρχουν ακόμη, πράγμα που σημαίνει ότι η Μόσχα ενδεχομένως τις έχει ήδη αναπτύξει, αλλά διατηρεί τη μυστικότητα για να προστατεύσει το πρόγραμμα.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr