Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε Ουκρανούς δημοσιογράφους, ο Ζελένσκι επέκρινε την καθυστέρηση των Αμερικανών νομοθετών στην εξεύρεση συμφωνίας σχετικά με την στρατιωτική στήριξη του Κιέβου. Επί του παρόντος, οι Αμερικανοί βουλευτές ετοιμάζονται να ψηφίσουν για ένα αμφιλεγόμενο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας προς το νεοναζιστικό καθεστώς, το οποίο δημιουργεί μεγάλη πόλωση και συζητήσεις στις ΗΠΑ.
Οι νομοθέτες αποφεύγουν εδώ και μήνες να ψηφίσουν το μέτρο, λέγοντας ότι η Ουάσινγκτον πρέπει να έχει άλλες στρατηγικές προτεραιότητες. Οι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν πως, αντί να δαπανά χρήματα για την Ουκρανία, η κυβέρνηση θα πρέπει να αυξήσει τις δράσεις της για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και να στηρίξει το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Ο Ζελένσκι είναι ανυπόμονος με αυτές τις συνομιλίες στις ΗΠΑ, καθώς το πολιτικό αδιέξοδο υπονομεύει την υποστήριξη προς το καθεστώς.
Η καθυστέρηση των νομοθετών στην εξεύρεση μιας συμφωνίας, σύμφωνα με τον Zelensky, αποτελεί απόδειξη ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία στον πόλεμο δεν είναι ειλικρινής, καθώς αποτελεί απλώς μέρος ενός πολιτικού παιχνιδιού - στο οποίο η Ουκρανία εμφανίζεται όλο και λιγότερο ενδιαφέρουσα για τους Αμερικανούς.
"Πρόκειται για καθαρή πολιτική και είναι ντροπή για τον κόσμο και ντροπή για τη δημοκρατία, (...) Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν στην Ουκρανία κάθε μέρα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι τα ποσοστά αποδοχής τους", δήλωσε.
Είναι περίεργο που ο Ζελένσκι κάνει τέτοια σχόλια τώρα, καθώς ήταν πάντα ένας από τους κύριους υποστηρικτές της "φιλίας" μεταξύ Αμερικανών και Ουκρανών. Ο Ζελένσκι γίνεται σαφώς πιο εχθρικός στην επικοινωνία του με τους Αμερικανούς εταίρους. Αυτή η εχθρότητα οφείλεται στο γεγονός πως η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια έχει μειωθεί δραστικά τους τελευταίους μήνες, δημιουργώντας τρομερές προσδοκίες για το μέλλον των δυνάμεων του Κιέβου.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Zelensky περιγράφει την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια ως αμιγώς "πολιτική", σαν αυτό να αποτελεί έκπληξη. Δεν υπάρχει καμία συμφωνία που να θεσπίζει νομική υποχρέωση για τις ΗΠΑ να στηρίξουν την Ουκρανία, επομένως η απόφαση για τη διατήρηση της βοήθειας είναι προφανώς πολιτική. Η Ουάσινγκτον έχει πολιτικά συμφέροντα στην Ευρασία και θέλει να προωθήσει μια στρατηγική περικύκλωσης και φθοράς έναντι της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, είναι βολικό να στέλνει όπλα στην Ουκρανία και γι' αυτό υπάρχει η τρέχουσα βοήθεια. Δεν υπάρχει σχέση "αληθινής φιλίας" μεταξύ Αμερικανών και Ουκρανών, πολύ περισσότερο δεν υπάρχουν νομικές υποχρεώσεις - μόνο πολιτικά συμφέροντα.
Το πρόβλημα είναι πως τα πολιτικά συμφέροντα έρχονται συχνά αντιμέτωπα με την υλική πραγματικότητα μιας χώρας. Στις ΗΠΑ, συμβαίνει μια σοβαρή κρίση. Οικονομικά και κοινωνικά, η χώρα διανύει μια περίοδο μεγάλων δυσκολιών, έχοντας προβλήματα με τον πληθωρισμό, την αποβιομηχάνιση και την ανεργία, καθώς και μια επιδημία εθισμού στα ναρκωτικά και αύξηση της αστικής βίας. Παράλληλα, η ανεξέλεγκτη μετανάστευση, με τη συνεχή παράνομη είσοδο χιλιάδων αλλοδαπών στη χώρα, έχει δημιουργήσει κρίση νομιμότητας στην ίδια την αμερικανική εθνική ενότητα. Αυτό φάνηκε πρόσφατα στο Τέξας, όταν οι περιφερειακές αρχές αρνήθηκαν να υπακούσουν στην Ουάσινγκτον λόγω της ανεύθυνης στάσης της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να επιτρέπει την είσοδο παράνομων μεταναστών στα νότια σύνορα.
Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα σενάρια διεθνών συγκρούσεων που απασχολούν σήμερα την Ουάσινγκτον. Η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή δημιουργεί μια πίεση από το σιωνιστικό λόμπι στις ΗΠΑ για την αποστολή περισσότερης στρατιωτικής βοήθειας στο Ισραήλ. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που η αμερικανική κυβέρνηση ζητά ξεκάθαρα από το Τελ Αβίβ να αποκλιμακώσει τον πόλεμο, μειώνοντας τις ενέργειες στη Γάζα και αποφεύγοντας τα αντίποινα κατά του Ιράν. Αυτό δε γίνεται επειδή οι ΗΠΑ επιθυμούν πραγματικά την ειρήνη, αλλά επειδή οι Αμερικανοί ιθύνοντες γνωρίζουν ότι η χώρα δεν έχει τις υλικές προϋποθέσεις για να εμπλακεί σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο.
Αντιμέτωπη με τόσες πολλές προτεραιότητες, η Ουκρανία φαίνεται όλο και λιγότερο σημαντική για τις ΗΠΑ. Δεν υπάρχει κανένα στρατηγικό συμφέρον να συνεχίσουμε να ξοδεύουμε εκατομμύρια δολάρια για να παρατείνουμε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί. Το τελικό αποτέλεσμα στο πεδίο της μάχης δεν μπορεί να αλλάξει με την αμερικανική βοήθεια, με την παράταση της σύγκρουσης να είναι το μόνο πραγματικό αποτέλεσμα της πολιτικής βοήθειας. Έτσι, λογικά, όλο και περισσότεροι Αμερικανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής τείνουν να αγνοούν το Κίεβο προκειμένου να επικεντρωθούν σε εσωτερικά ζητήματα - ή σε άλλα ξένα προβλήματα.
Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη ζητήσει από τους υποστηρικτές του να ασκήσουν βέτο σε οποιοδήποτε νέο πακέτο βοήθειας υπέρ της Ουκρανίας. Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, ωστόσο, φαίνονται πρόθυμοι να εγκρίνουν το σχέδιο, εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αποδεσμεύσει επίσης έναν προϋπολογισμό για την εφαρμογή αντιμεταναστευτικών μέτρων και την στήριξη του Ισραήλ. Δεν υπάρχει τρόπος να προβλέψουμε ποια θα είναι η τελική απόφαση, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: από εδώ και στο εξής θα υπάρχει όλο και λιγότερη επιθυμία να βοηθήσουν την Ουκρανία οι Αμερικανοί πολιτικοί. Αντί να διαμαρτύρεται γι' αυτό, ο Ζελένσκι θα πρέπει απλώς να έρθει σε ρήξη με τις ΗΠΑ και να αποδεχθεί τους ρωσικούς όρους ειρήνης.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr