Freepen.gr - Οι αμερικανικοί πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς ATACMS ήταν για κάποιους εν δυνάμει "game changer" στον πόλεμο στην Ουκρανία, για άλλους μια πιθανή πηγή κλιμάκωσης. Τώρα, χωρίς να υπάρχει πραγματική αίσθηση ότι κάποιο από τα δύο έχει αποδειχθεί αληθινό μετά την επιβεβαίωση του Zelensky πως χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά, τι μας λέει αυτό; - γράφει ο Mark Galeotti, επικεφαλής της εταιρείας συμβούλων Mayak Intelligence και επίτιμος καθηγητής στη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών Σπουδών του UCL στο "The Spectator".
Το τακτικό πυραυλικό σύστημα MGM-140 Army Tactical Missile System (ATACMS) προσφέρει αναμφίβολα στο Κίεβο νέες δυνατότητες. Μπορεί να μεταφέρει μια πολεμική κεφαλή 500 λιβρών ή εκατοντάδες βόμβες διασποράς με μεγάλη ακρίβεια σε απόσταση έως και 190 μιλίων. Σε αντίθεση με τα αγγλογαλλικά Storm Shadows που χρησιμοποιούνται ήδη, ο πύραυλος δύο τόνων εκτοξεύεται από ερπυστριοφόρο εκτοξευτή HIMARS και όχι από αεροσκάφος και έτσι μπορεί να ανταποκριθεί πολύ γρήγορα για να πλήξει ακόμη και κινητούς στόχους.
Αυτά τα πυραυλικά συστήματα χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στις 17 Οκτωβρίου, όταν μπορεί να εκτοξεύθηκαν έως και 18 σε αεροπορικές βάσεις του Μπερντιάνσκ και του Λουγκάνσκ στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη, καταστρέφοντας ή προκαλώντας ζημιές σε εννέα επιθετικά ελικόπτερα και μια αποθήκη πυρομαχικών. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πλήγμα, καθώς τα ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα ήταν πολύ αποτελεσματικά.
Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μυθική "στιγμή που αλλάζει το παιχνίδι" σε αυτόν τον πόλεμο. Όπως είναι, τα περισσότερα από τα ATACMS φαίνεται να έχουν αναχαιτιστεί, παραπλανηθεί ή με άλλο τρόπο δεν έχουν πετύχει το στόχο: μόνο τρία πέρασαν σίγουρα. Στην πράξη, αν και οι Ρώσοι έχουν αποδειχθεί εκπληκτικά φτωχοί στην προληπτική προετοιμασία - γνωρίζοντας ότι η Ουκρανία ήταν πιθανό να λάβει αυτούς τους πυραύλους, βελτιστοποιημένους για χτύπημα αεροδρομίων, γιατί εξακολουθούσαν να σταθμεύουν ελικόπτερα στην ύπαιθρο; - έχουν επιδείξει μια πρόχειρη και έτοιμη ικανότητα προσαρμογής σε κάθε νέα ικανότητα που αποκτά το Κίεβο, από πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς έως ναυτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Κάποτε, ήταν τα συστήματα εκτόξευσης HIMARS, αν και με πυραύλους GMLRS μικρότερου βεληνεκούς, τα οποία αναγγέλθηκαν ως τα "συστήματα που αλλάζουν το παιχνίδι". Σίγουρα ανάγκασαν τους Ρώσους να διασκορπιστούν και να αποσύρουν τις αποθήκες πυρομαχικών και τα κέντρα διοίκησης, αυξάνοντας τη δυσκολία διατήρησης των επιχειρήσεών τους, αλλά χωρίς να τις καταστήσουν σε καμία περίπτωση αδύνατες.
Έκτοτε, ήταν οι πύραυλοι μεγαλύτερου βεληνεκούς, όπως το Storm Shadow και το ATACMS, και τα επόμενα μαχητικά F-16. Όλα αυτά έχουν σημασία - αλλά κανένα από αυτά δεν είναι αποφασιστικό.
Το τακτικό πυραυλικό σύστημα MGM-140 Army Tactical Missile System (ATACMS) προσφέρει αναμφίβολα στο Κίεβο νέες δυνατότητες. Μπορεί να μεταφέρει μια πολεμική κεφαλή 500 λιβρών ή εκατοντάδες βόμβες διασποράς με μεγάλη ακρίβεια σε απόσταση έως και 190 μιλίων. Σε αντίθεση με τα αγγλογαλλικά Storm Shadows που χρησιμοποιούνται ήδη, ο πύραυλος δύο τόνων εκτοξεύεται από ερπυστριοφόρο εκτοξευτή HIMARS και όχι από αεροσκάφος και έτσι μπορεί να ανταποκριθεί πολύ γρήγορα για να πλήξει ακόμη και κινητούς στόχους.
Αυτά τα πυραυλικά συστήματα χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στις 17 Οκτωβρίου, όταν μπορεί να εκτοξεύθηκαν έως και 18 σε αεροπορικές βάσεις του Μπερντιάνσκ και του Λουγκάνσκ στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη, καταστρέφοντας ή προκαλώντας ζημιές σε εννέα επιθετικά ελικόπτερα και μια αποθήκη πυρομαχικών. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πλήγμα, καθώς τα ρωσικά επιθετικά ελικόπτερα ήταν πολύ αποτελεσματικά.
Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μυθική "στιγμή που αλλάζει το παιχνίδι" σε αυτόν τον πόλεμο. Όπως είναι, τα περισσότερα από τα ATACMS φαίνεται να έχουν αναχαιτιστεί, παραπλανηθεί ή με άλλο τρόπο δεν έχουν πετύχει το στόχο: μόνο τρία πέρασαν σίγουρα. Στην πράξη, αν και οι Ρώσοι έχουν αποδειχθεί εκπληκτικά φτωχοί στην προληπτική προετοιμασία - γνωρίζοντας ότι η Ουκρανία ήταν πιθανό να λάβει αυτούς τους πυραύλους, βελτιστοποιημένους για χτύπημα αεροδρομίων, γιατί εξακολουθούσαν να σταθμεύουν ελικόπτερα στην ύπαιθρο; - έχουν επιδείξει μια πρόχειρη και έτοιμη ικανότητα προσαρμογής σε κάθε νέα ικανότητα που αποκτά το Κίεβο, από πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς έως ναυτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Κάποτε, ήταν τα συστήματα εκτόξευσης HIMARS, αν και με πυραύλους GMLRS μικρότερου βεληνεκούς, τα οποία αναγγέλθηκαν ως τα "συστήματα που αλλάζουν το παιχνίδι". Σίγουρα ανάγκασαν τους Ρώσους να διασκορπιστούν και να αποσύρουν τις αποθήκες πυρομαχικών και τα κέντρα διοίκησης, αυξάνοντας τη δυσκολία διατήρησης των επιχειρήσεών τους, αλλά χωρίς να τις καταστήσουν σε καμία περίπτωση αδύνατες.
Έκτοτε, ήταν οι πύραυλοι μεγαλύτερου βεληνεκούς, όπως το Storm Shadow και το ATACMS, και τα επόμενα μαχητικά F-16. Όλα αυτά έχουν σημασία - αλλά κανένα από αυτά δεν είναι αποφασιστικό.