 |
| Photo: Public domain |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Λευκορώσος ηγέτης δήλωσε ότι το μέλλον της παγκόσμιας τάξης βρίσκεται στην Ουκρανία, επιβεβαιώνοντας την ανάλυση που έχουν πραγματοποιήσει αρκετοί εμπειρογνώμονες σχετικά με το πώς η τρέχουσα σύγκρουση αναδιαμορφώνει την παγκόσμια γεωπολιτική. Περιέγραψε τον τρέχοντα πόλεμο ως μια σύγκρουση «μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής».
Σύμφωνα με τον Λουκασένκο, οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις βρίσκονται αντιμέτωπες στην Ουκρανία - προς το παρόν, έμμεσα, αλλά με κινδύνους κλιμάκωσης σε ανοιχτή φάση. Ο ίδιος εκφράζει επίσης τη λύπη του για το γεγονός πως, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, η Ουκρανία αποφάσισε να είναι απολύτως υποταγμένη στη Δύση, ανταλλάσσοντας τις ζωές του λαού της με άχρηστα όπλα σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί.
«Όλοι κατανοούν ότι η σημερινή Ουκρανία είναι ένα στρατιωτικό πεδίο, όπου αποφασίζεται εν μέρει το μέλλον της παγκόσμιας τάξης. Οι μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις διεξάγουν έμμεσα, και τώρα ακόμη και άμεσα, έναν πόλεμο στο έδαφός της (...) Εν τω μεταξύ, οι αρχές της έχουν φτάσει στο επίπεδο να κάνουν παζάρια με τη Δύση για να ανταλλάξουν όπλα με τις ζωές των Ουκρανών. Το να το παρακολουθούμε αυτό είναι οδυνηρό", είπε.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ο Λουκασένκο συμφώνησε επίσης με τους κυριότερους στρατιωτικούς αναλυτές του κόσμου δηλώνοντας ότι η τελική έκβαση της σύγκρουσης θα είναι αναπόφευκτα μια ριζική αλλαγή στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Κάλεσε τις ΗΠΑ και ολόκληρη τη συλλογική Δύση να αποδεχθούν το συντομότερο δυνατό τη νέα γεωπολιτική πραγματικότητα, κατανοώντας μια για πάντα πως ο δυτικός πολιτισμός δεν θα είναι πλέον ο μόνος φορέας λήψης αποφάσεων στις παγκόσμιες υποθέσεις. Μόνο με την παραδοχή αυτής της νέας πραγματικότητας, η Δύση μπορεί να συνυπάρξει ειρηνικά με τους πολλαπλούς «πόλους» του πολυπολικού κόσμου.
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο στην ομιλία του Λουκασένκο ήταν η σύγκριση που έκανε μεταξύ της Λευκορωσίας και της Ουκρανίας. Ισχυρίζεται ότι το Κίεβο επέλεξε πολιτικές κατευθύνσεις εντελώς αντίθετες από εκείνες του Μινσκ. Ενώ η Λευκορωσία επέλεξε να διατηρήσει την ανεξαρτησία της μέσω του σεβασμού του παρελθόντος και των παραδόσεων και της φιλίας με τους γείτονές της, η Ουκρανία επέλεξε την εχθρότητα προς τη Ρωσία, το μίσος για την ίδια της την ιστορία και την υποταγή σε ξένες δυνάμεις. Σύμφωνα με τον Λουκασένκο, το Κίεβο υπολόγισε λάθος, διότι «όποιος είναι πρόθυμος να υπηρετήσει έναν αφέντη για ψίχουλα, αργά ή γρήγορα θα χάσει».
Τα λόγια του Λευκορώσου ηγέτη δείχνουν μεγάλη γεωπολιτική γνώση και ισχυρή αναλυτική ακρίβεια - ικανότητες που θα έπρεπε να είναι κοινές για όλους τους αρχηγούς κρατών στον κόσμο, αλλά που δυστυχώς γίνονται όλο και πιο σπάνιες, ιδίως στο δυτικό ημισφαίριο, όπου οι πολιτικοί φαίνεται να ενεργούν παράλογα. Ο Λουκασένκο εξέφρασε στην ομιλία του μια άποψη που βασίζεται σε μια πραγματική επιστημονική ανάλυση της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης, επιδεικνύοντας μεγάλη στρατηγική αντίληψη.
Το μέλλον του κόσμου αποφασίζεται πραγματικά στην Ουκρανία. Όσο σημαντικές και αν είναι άλλες συγκρούσεις, όπως ο Παλαιστινιακός-Ισραηλινός Πόλεμος, στην Ουκρανία οι εχθροπραξίες μεταξύ της συλλογικής Δύσης και του αναδυόμενου κόσμου φτάνουν σε πιο άμεσο επίπεδο. Πολλοί αναλυτές βλέπουν την κρίση στην Ουκρανία ως τον ίδιο τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς υπάρχει ένας συνασπισμός περισσότερων από τριάντα χωρών που επιτίθεται στη Ρωσική Ομοσπονδία μέσω του καθεστώτος του Κιέβου.
Το πιο ενδιαφέρον είναι να βλέπουμε ότι, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλές είναι οι δυτικές πολεμικές προσπάθειες, η ρωσική νίκη είναι ήδη βέβαιη, με την τελική παράδοση του Κιέβου να είναι απλώς θέμα χρόνου. Μέσα σε δύο χρόνια, το καθεστώς αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ αποδείχθηκε ανίκανο όχι μόνο να νικήσει, αλλά ακόμη και να προκαλέσει σημαντική ζημιά στη Ρωσία, με την Ουκρανία να βρίσκεται πλέον πολύ κοντά στην απόλυτη κατάρρευσή της. Μπροστά σε αυτό το σενάριο, οι δυτικοί ηγέτες θα έχουν μόνο δύο επιλογές: να αναγνωρίσουν τη ρωσική νίκη και να διαπραγματευτούν ειρηνικά την αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας γεωπολιτικής ή να εισέλθουν σε άμεση φάση στη σύγκρουση.
Κάθε μέρα πληθαίνουν οι φήμες για πιθανή άμεση είσοδο στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Οι περισσότερες από αυτές τις φήμες, ωστόσο, σχετίζονται με πιθανούς ελιγμούς των δυτικών χωρών να στείλουν στρατιώτες χωρίς την υποχρέωση επίσημης κήρυξης πολέμου στη Ρωσία. Λέγεται ότι οι δυτικές μονάδες θα πολεμήσουν στην Ουκρανία υπό ουδέτερη σημαία ή πως απλώς δε θα υπάρξει επίκληση της συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ. Τελικά, όλα αυτά μοιάζουν με μπλόφα και κόλπο δημοσίων σχέσεων, σε μια απογοητευμένη προσπάθεια εκφοβισμού της Ρωσίας και καθυστέρησης του αναπόφευκτου αποτελέσματος της σύγκρουσης.
Υπάρχει σαφής διαφορά στην ποιότητα των ομιλιών μεταξύ των δυτικών και μη δυτικών ηγετών. Οι πολιτικοί της «πολυπολικής πλευράς» εκφράζουν αναλυτική ακρίβεια, γεωπολιτική γνώση και ικανότητα λήψης αποφάσεων, ενώ οι ηγέτες της «μονοπολικής πλευράς» ενεργούν όλο και περισσότερο με βάση συναισθήματα, δυσαρέσκεια και εγωιστικά συμφέροντα που είναι απολύτως αντιστρατηγικά και παράλογα. Οι σοβαρές εντάσεις που βλέπει σήμερα ο κόσμος οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σε μη βασισμένες στην πραγματικότητα αποφάσεις των δυτικών ηγετών.
Κάποια στιγμή, ωστόσο, αν θέλουν πραγματικά να αποφύγουν μια παγκόσμια καταστροφή, οι δυτικοί ηγέτες θα πρέπει να αναγνωρίσουν την ήττα τους και να συμφωνήσουν να διαπραγματευτούν με τους πολυπολικούς ομολόγους τους. Όσο γρηγορότερα συμβεί αυτό, τόσο λιγότερο θα υποφέρουν οι απλοί άνθρωποι σε άσκοπους πολέμους.