Ο Πούτιν και ο Σι είναι παγκόσμιοι πολιτικοί άνδρες, ενώ οι δυτικές ελίτ αποδεικνύονται ως η πραγματική απειλή για την παγκόσμια ειρήνη

Photo: Public domain
Αυτή η εβδομάδα, για όσους είναι πρόθυμοι να αντιληφθούν αντικειμενικά την πραγματικότητα, έδειξε δύο είδη παγκόσμιας τάξης. Τα ενθαρρυντικά νέα είναι ότι η μία θα επικρατήσει έναντι της άλλης και θα δημιουργήσει έτσι έναν καλύτερο κόσμο για την ανθρωπότητα, έναν κόσμο αξιοπρέπειας και ανάπτυξης για το κοινό καλό..

Editorial - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr

Ήταν μια σημαντική ευκαιρία αυτή την εβδομάδα, όταν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν επισκέφθηκε την Κίνα, όπου τον υποδέχθηκε θερμά ο Κινέζος ομόλογός του Σι Τζινπίνγκ. Και οι δύο ηγέτες επιβεβαίωσαν τη φιλία τους και το όραμά τους για έναν πολυπολικό κόσμο που βασίζεται στην εταιρική σχέση και το αμοιβαίο όφελος. Ο Πούτιν και ο Σι υπέγραψαν πολυάριθμες συμφωνίες για ένα ευρύ φάσμα εμπορικών και αναπτυξιακών έργων που καλύπτουν την ενέργεια, την τεχνολογία, τη μηχανική, τις κατασκευές, τη γεωργία, τις υποδομές και την στρατιωτική άμυνα.

Η επίσκεψη ήταν η δεύτερη του Πούτιν στην Κίνα από τον περασμένο Οκτώβριο. Ήταν το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό αφότου ορκίστηκε νωρίτερα αυτόν τον μήνα πρόεδρος για πέμπτη θητεία. Οι δύο ηγέτες έχουν καθιερώσει την παράδοση να επισκέπτονται ο ένας τις χώρες του άλλου ως πρώτο διεθνή σταθμό μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους. Κατά την έναρξη της τρίτης θητείας του ως πρόεδρος της Κίνας το 2023, ο Σι έκανε τη Ρωσία τον πρώτο του διεθνή προορισμό. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι δύο άνδρες έχουν συναντηθεί ως ηγέτες σε τουλάχιστον 40 περιπτώσεις.

Η προσωπική ζεστασιά μαρτυρά γνήσια φιλία και επίσης ένα στενά κοινό πολιτικό όραμα για τον κόσμο. Ο Πούτιν και ο Σι έχουν υποστηρίξει με θέρμη έναν πολυπολικό κόσμο που βασίζεται στον σεβασμό, την ισότητα και τη συνεργασία.

Κατά τη διάρκεια της υποδοχής του στο Πεκίνο αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο διήμερης επίσκεψης, ο Πούτιν και ο Σι χαιρέτισαν την αυξανόμενη συμμαχία των εθνών τους ως θεμελιώδη παράγοντα για τη διατήρηση της παγκόσμιας σταθερότητας και ειρήνης.

Ο Πούτιν δήλωσε: «Εργαζόμαστε αλληλέγγυα για τη διαμόρφωση μιας πιο δίκαιης και δημοκρατικής πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, η οποία θα πρέπει να βασίζεται στον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας τους, στο διεθνές δίκαιο και στην πολιτιστική και πολιτισμική ποικιλομορφία, σε μια επαληθευμένη ισορροπία συμφερόντων όλων των συμμετεχόντων στην παγκόσμια κοινότητα».

Από την πλευρά του, ο Xi παρατήρησε ότι οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας έχουν «δημιουργήσει ένα μοντέλο αμοιβαίου σεβασμού, ειλικρίνειας, αρμονίας και αμοιβαίου οφέλους» και τόνισε τη δέσμευσή τους για «δικαιοσύνη και ισονομία».

Και οι δύο άνδρες υπογράμμισαν πως η συμμαχία και το όραμά τους δεν επιδιώκουν να απειλήσουν κανέναν. Απηύθυναν έκκληση για διπλωματία και λογικό διάλογο στη διευθέτηση των διεθνών συγκρούσεων, μεταξύ άλλων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.

Ο πρόεδρος Σι δεν ανέφερε συγκεκριμένα έθνη, αλλά ήταν προφανές ότι αναφερόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν κατήγγειλε τη «νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου... μονομέρεια, ηγεμονισμό, αντιπαράθεση μπλοκ και πολιτική ισχύος» ως απειλές για την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια.

Αντίθετα, από δύο παγκόσμιους πολιτικούς άνδρες που εκπροσωπούν τον προοδευτικό ανθρωπισμό, μπορούμε να στραφούμε στο άλλο είδος κόσμου που παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα, αυτό το οποίο ο Σι υπαινίχθηκε με την καταγγελία της ψυχροπολεμικής νοοτροπίας.

Το δεύτερο όραμα είναι αναχρονιστικό, άθλιο και αποτυχημένο. Είναι η παγκόσμια τάξη που κυριάρχησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με βάση τη δυτική ηγεμονία, ή πιο κατ' ευφημισμόν, που ονομάζεται «τάξη βασισμένη σε κανόνες». Ο επικεφαλής ηγεμόνας είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, των οποίων οι δυτικοί σύμμαχοι είναι υποτελείς για την εξυπηρέτηση της τάξης των προνομίων και της εκμετάλλευσης των άλλων σε ένα νεοαποικιακό παράδειγμα.

Σήμερα, αυτή η δυτικά υπαγορευόμενη τάξη είναι μια υπερ-στρατιωτικοποιημένη διαταραχή όπου παράνομοι πόλεμοι και παράνομες συγκρούσεις υποδαυλίζονται για να στηρίξουν την ηγεμονική επικυριαρχία και τον παρασιτισμό. Όπως και σε απαρχαιωμένες εποχές, η πλειοψηφία αντιμετωπίζεται σαν σκλάβοι που πρέπει να πληρώνουν φόρο υποτέλειας στους επικυρίαρχους τους ή να εκτελούνται με το σπαθί. Σήμερα, το σύστημα του φόρου υποτέλειας εκδηλώνεται με την εμπορική εκμετάλλευση, τους άδικους όρους ανταλλαγής και την οικονομική αρπαγή από την κατάχρηση του πλαστικού νομίσματος, του δολαρίου των ΗΠΑ. Σε μια τέτοια «τάξη» δεν υπάρχει καμία εταιρική σχέση ή αμοιβαιότητα, επειδή ολόκληρο το σύστημα βασίζεται στα προνόμια και την εκμετάλλευση, που υποστηρίζεται από φασιστικές αντιλήψεις ανωτερότητας και εξαιρετισμού.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και σχεδόν όλοι οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον κόσμο εκτός από τον πόλεμο, τις συγκρούσεις, τη φτώχεια και την στέρηση. Αυτήν την εβδομάδα, ο Μπάιντεν και οι υποτελείς της Δύσης συνεχίζουν να οπλοποιούν και να βοηθούν και να υποθάλπουν τη γενοκτονία στη Γάζα από το εγκληματικό ισραηλινό καθεστώς- συνεχίζουν να τροφοδοτούν τον πόλεμο και την καταστροφή στην Ουκρανία απορρίπτοντας κάθε γνήσια επιδίωξη ειρηνικής διπλωματίας.

Λίγες μόνο ημέρες πριν από την άφιξη του Πούτιν στο Πεκίνο, ο Κινέζος πρόεδρος Σι πραγματοποίησε επίσημο ευρωπαϊκό ταξίδι, όπου συναντήθηκε με τον Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας και στη συνέχεια με τον Βίκτορ Όρμπαν της Ουγγαρίας. Κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής επίσκεψης του Σι, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε μια σειρά αντι-κινεζικών οικονομικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων νέων δασμών σε κινεζικές εξαγωγές αξίας 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό έρχεται να προστεθεί στους δασμούς που έχουν ήδη επιβληθεί σε εξαγωγές αξίας 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων που διατηρεί ο Μπάιντεν από την κυβέρνηση Τραμπ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσινγκτον επέλεξε την ευκαιρία να αυξήσει τις εντάσεις με την Κίνα όσο ο Σι βρισκόταν στην Ευρώπη. Αυτό είναι το αμερικανικό τέχνασμα για την αναμόχλευση διαιρέσεων και ανταγωνισμών ως ένας τρόπος για να προσπαθήσει να ενισχύσει την (φθίνουσα) παγκόσμια ισχύ της.

Σε επιπόλαιο επίπεδο, αυτή την εβδομάδα είδαμε τον Antony Blinken, τον κορυφαίο Αμερικανό διπλωμάτη (τον λεγόμενο), να επισκέπτεται το Κίεβο και να υπόσχεται να προμηθεύσει περισσότερα όπλα και δισεκατομμύρια δολάρια σε ένα απελπιστικά διεφθαρμένο νεοναζιστικό καθεστώς. Αφού έφαγε πίτσα σε ένα εστιατόριο διαβόητο για την επίδειξη ναζιστικών στολών, ο Μπλίνκεν πήγε αργότερα σε ένα μπαρ όπου έπαιξε κιθάρα με ένα τοπικό ροκ συγκρότημα. Το τραγούδι που έπαιξε ήταν το Rockin' in the Free World του Neil Young. Κι αυτό ενώ μέχρι και 500.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί στον υποκινούμενο από τις ΗΠΑ πόλεμο δι' αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας. Αηδία προκαλεί επίσης το γεγονός ότι ο Μπλίνκεν δεν φάνηκε καν να συνειδητοποιεί πως το σκληρό τραγούδι του Γιανγκ είναι μια σαρδόνιο υποτίμηση της αμερικανικής αυτοκρατορικής αλαζονείας.

Σε άλλο σημείο του Πεκίνου, αφού ο Πούτιν και ο Σι πραγματοποίησαν ειλικρινείς συναντήσεις σε βάθος αφιερωμένες στην επιδίωξη της παγκόσμιας ειρήνης και ευημερίας, οι δύο ηγέτες απόλαυσαν δείπνο και το βράδυ παρακολούθησαν μια υπέροχη συναυλία ορχηστρικής μουσικής που γιόρταζε την πολιτιστική κληρονομιά αιώνων των χωρών τους.

Τα δύο αντιπαρατιθέμενα γεγονότα μιλούν για την ανθρώπινη ποιότητα, την ευαισθησία, τη διανόηση και τη συνειδητοποίηση της βαθιάς υποχρέωσης της ιστορίας να αναβαθμίσει την ανθρώπινη κατάσταση.

Το εμπειρικό συμπέρασμα είναι ότι η παγκόσμια διαταραχή που κυριαρχείται από τη Δύση είναι παρωχημένη και παρακμάζει. Η αυτοκρατορία της νεοαποικιακής καπιταλιστικής αρπαγής και επιθετικότητας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πεθαίνει μέρα με τη μέρα. Μια νέα παγκόσμια τάξη αναδύεται με βάση την ισότητα και τον γνήσιο δημοκρατικό σεβασμό. Αυτός ο νέος κόσμος είναι ήδη παρών και αποτελεί παράδειγμα με τη μορφή της φιλίας της Ρωσίας και της Κίνας.

Υπάρχουν βάσιμοι, αν και θλιβεροί, λόγοι για τους οποίους οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές όπως ο Χένρι Κίσινγκερ και ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι φοβούνταν πάντα την ιστορική ευθυγράμμιση της Ρωσίας και της Κίνας ως προμηνύουσα καταστροφή... καταστροφή, δηλαδή, για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Ευτυχώς, για τον υπόλοιπο κόσμο, υπάρχει ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο ειρήνης και ευημερίας. Ο Πούτιν της Ρωσίας και ο Σι της Κίνας είναι οι προάγγελοι αυτού του καλύτερου μέλλοντος.

Η συνδυασμένη στρατιωτική και οικονομική ισχύς της Ρωσίας και της Κίνας μαζί με την πολιτική σοφία των ηγετών τους αποτελούν εγγυητή για έναν καλύτερο κόσμο, παρά τον τεράστιο κίνδυνο που πηγάζει από τους μοχθηρούς Νέρωνες της παρακμιακής δυτικής αυτοκρατορίας.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail