Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Πολωνία υποτάχθηκε ολοκληρωτικά στη Γερμανία μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τουσκ στην πρωθυπουργία τον περασμένο Δεκέμβριο, γεγονός που οδήγησε τη Γερμανία να επανέλθει σε τροχιά υπερδύναμης που είχε χάσει επί δεκαετίες με επιταχυνόμενο ρυθμό και με τις ευλογίες της Αμερικής, καθώς οι ΗΠΑ "στρέφονται (ξανά) προς την Ασία" για να περιορίσουν την Κίνα. Η συμμετοχή της Πολωνίας στην "στρατιωτική Σένγκεν" επέτρεψε στη συνέχεια στη Γερμανία να βοηθήσει τις Βαλτικές χώρες, όπου έχει τώρα μια βάση στη Λιθουανία, να οικοδομήσουν το νέο τους Σιδηρούν Παραπέτασμα και έτσι να συνδράμει στον περιορισμό της Ρωσίας για λογαριασμό των ΗΠΑ.
Εσωτερικοί πολιτικοί λόγοι εξηγούν γιατί αυτές οι πέντε χώρες - η Φινλανδία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία - φοβούνται για μια δήθεν επικείμενη ρωσική εισβολή, την οποία εκμεταλλεύονται οι ΗΠΑ για να επιταχύνουν την επέκταση της μελλοντικής γερμανικής στρατιωτικής ηγεμονίας κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της ΕΕ. Η Γερμανία δεν είναι αντάξια της Ρωσίας, αλλά ξοδεύει περισσότερα για την άμυνα από οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες χώρες, οπότε μπορεί εύκολα να γίνει ο "ανώτερος εταίρος" τους και στη συνέχεια να διαχειριστεί τις συλλογικές τους δυνατότητες με την εποπτεία των ΗΠΑ.
Δεδομένου πως η Ρωσία δεν σχεδιάζει να εισβάλει στην ΕΕ και να πυροδοτήσει έτσι τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο επιτιθέμενη στα γειτονικά μέλη του ΝΑΤΟ, σε ποιο σενάριο η επακόλουθη πυρηνική ανταλλαγή με τις ΗΠΑ θα τερμάτιζε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής στη γη, δεν έχει σημασία ότι η Γερμανία και οι υποτελείς της δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία από μόνες τους. Οι ΗΠΑ θέλουν απλώς έναν αξιόπιστο εταίρο που μπορεί να αναλάβει την ηγεσία στην οικοδόμηση της πρώτης γραμμής συμβατικής άμυνας του μπλοκ, προκειμένου στη συνέχεια να φουντώνει επ' αόριστον τις φλόγες της υστερικής ρωσοφοβίας για σκοπούς διαίρει και βασίλευε.
Η Γερμανία του σήμερα δεν είναι η Γερμανία πολλών γενεών πριν, η οποία επεδίωξε δύο φορές να γίνει υπερδύναμη με τη βία. Περιφρονεί τον συντηρητισμό και τον εθνικισμό και αντιθέτως ασπάζεται τον φιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση, αλλά είναι εξίσου φανατική όπως και πριν, αν και αυτή τη φορά δεν θέλει να γενοκτονήσει κανέναν. Η σημερινή Γερμανία μοιράζεται την ίδια ιδεολογική ατζέντα με τον πρώην αμερικανό εχθρό της, η οποία είναι επίσης η ανεπίσημη κοσμική θρησκεία της ΕΕ της οποίας ηγείται, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για την άνοδό της με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Είτε η παγκόσμια συστημική μετάβαση παραμείνει σε καλό δρόμο με τις σημερινές τριπολικές διαδικασίες να καταλήγουν τελικά σε σύνθετη πολυπολικότητα ("πολυπολικότητα") είτε επανέλθει σε ένα σύστημα διπολικότητας Κίνας-ΗΠΑ, οι ΗΠΑ θέλουν να διασφαλίσουν ότι η ΕΕ θα παραμείνει ο μεγαλύτερος υποτελής τους στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο. Αυτό απαιτεί έναν ιδεολογικά αξιόπιστο υποηγεμόνα για να διατηρήσει την υποταγή του μπλοκ, άρα τον ρόλο που οι ΗΠΑ οραματίζονται να παίζει η Γερμανία, ο οποίος προωθείται από τον ρόλο της στην οικοδόμηση του νέου Σιδηρού Παραπετάσματος.
Το γεωστρατηγικό επίκεντρο της Αμερικής θα επιστρέψει αναπόφευκτα στην Ασία, καθώς γυρίζει πίσω σε αυτό το θέατρο του Νέου Ψυχρού Πολέμου, προκειμένου να περιορίσει πιο μυώδη την Κίνα, γι' αυτό και διευκολύνει προληπτικά την επανάληψη της χαμένης επί δεκαετίες πορείας της Γερμανίας ως υπερδύναμης, προκειμένου να προετοιμαστεί γι' αυτό. Το όλο θέμα είναι να ενδυναμωθεί η άνοδος ενός υποηγεμόνα στην Ευρώπη για τον επ' αόριστον περιορισμό της Ρωσίας για λογαριασμό της, απελευθερώνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο και πόρους για να επικεντρωθεί πολύ περισσότερο στον περιορισμό της Κίνας.
Το νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα που κατεβαίνει στη Δυτική Ευρασία από την Αρκτική (Φινλανδία) έως την Κεντρική Ευρώπη (Πολωνία) μέσω της Βαλτικής έχει ψυχολογικό σκοπό να τρομάξει τους Ευρωπαίους ώστε να κάνουν ό,τι απαιτούν οι ηγέτες τους με ψευδείς προφάσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια, ώστε οι ΗΠΑ να συνεχίσουν να τους διαιρούν και να τους κυβερνούν. Δεν εξυπηρετεί κανέναν στρατιωτικό σκοπό, δεδομένου πως η υπό γερμανική ηγεσία ΕΕ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη Ρωσία, συν το ότι οποιοσδήποτε πόλεμος μεταξύ τους θα εμπλέξει και τις ΗΠΑ και επομένως πιθανότατα θα οδηγήσει σε μια πυρηνική ανταλλαγή που κανείς δε θέλει..