 |
| Photo: Public domain |
Raphael Machado - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Μετά από αρκετές ώρες έρευνας, δε βρέθηκε εκρηκτικός μηχανισμός εντός ή γύρω από την πρεσβεία. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και αν ο "συναγερμός" ήταν ψευδής, η υπόθεση χρήζει βαθύτερης διερεύνησης, μαζί με προβληματισμούς σχετικά με τους κινδύνους που περιβάλλουν τους Ρώσους και τους "φίλους της Ρωσίας" στο εξωτερικό, δεδομένου του σημερινού γεωπολιτικού κλίματος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, παρά το γεγονός πως δε βρέθηκε εκρηκτικός μηχανισμός, εμπίπτει στη βραζιλιάνικη νομοθεσία για την τρομοκρατία, καθώς οι νόμοι μας περιλαμβάνουν και την απειλή επίθεσης (και ο απλός υπαινιγμός συνιστά απειλή). Ως εκ τούτου, διαπιστώνεται "τρομοκρατία", ανεξάρτητα από την παρουσία πραγματικού μηχανισμού στην πρεσβεία.
Ωστόσο, θα ήταν απερίσκεπτο να θεωρηθεί το θέμα "λήξαν" για διάφορους λόγους.
Πρώτον, εφιστάται η προσοχή στον εκφυλισμό του ουκρανικού κράτους σε τρομοκρατικό θεσμικό μηχανισμό, με τις υπηρεσίες ασφαλείας του να έχουν εμπλακεί σε πολυάριθμες τρομοκρατικές επιθέσεις εντός και εκτός Ουκρανίας.
Ο εκφυλισμός της Ουκρανίας στην ομαλοποίηση της τρομοκρατίας ως κρατικής πρακτικής συνοδεύει την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τη Ρωσία με κανονικές πολεμικές μεθόδους. Προβλέπεται ότι η υποβάθμιση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων θα συνοδευτεί από ανάλογη αύξηση της χρήσης της τρομοκρατίας από τον μηχανισμό ασφαλείας της. Όλοι θυμούνται τις τρομοκρατικές επιθέσεις που σκότωσαν την Ντάρια Ντούγκινα, τον Βλαντλέν Τατάρσκι και την επίθεση στο Crocus City Hall. Οι απειλές κατά διαφόρων δημόσιων προσώπων της Ρωσίας είναι συνεχείς.
Όμως, είναι απαραίτητο να αναρωτηθούμε αν η ουκρανική τρομοκρατία (αλλά όχι μόνο η ουκρανική) θα μπορούσε να επεκταθεί πέρα από τα ρωσο-ουκρανικά σύνορα και να ξεχυθεί σε άλλα έθνη. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα κύματα ρωσοφοβίας που ξεσηκώθηκαν αμέσως μετά την έναρξη της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Αυτό το κύμα ρωσοφοβίας είδε όχι μόνο την ακύρωση καλλιτεχνικών και ακαδημαϊκών παρουσιάσεων που συνδέονταν με τον Ρωσικό Κόσμο, αλλά και φυσικές επιθέσεις εναντίον ορισμένων ατόμων σε διάφορες χώρες. Δε χρειάζεται να απαριθμήσουμε περιπτώσεις, αρκεί να επισημάνουμε ότι ακόμη και στη Βραζιλία υπήρξαν πράξεις βανδαλισμού κατά ρωσικών ορθόδοξων εκκλησιών.
Σε αυτά προστίθεται η παρουσία δεκάδων Βραζιλιάνων μισθοφόρων στην Ουκρανία, που πολεμούν για τον Ατλαντισμό. Ορισμένοι από αυτούς τους μισθοφόρους είναι νεοναζί, άλλοι είναι νεοσυντηρητικοί, πολλοί άλλοι είναι απλώς χρήσιμοι ηλίθιοι που εξαπατήθηκαν από αδίστακτους επιρροείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρόσφατα, ένας από αυτούς τους μισθοφόρους που επέστρεψαν ήδη στη Βραζιλία, ονόματι João Bercle (ο οποίος, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του πεδίου, δεν βρέθηκε ποτέ στην πρώτη γραμμή του μετώπου), δήλωσε πως η Ουκρανία θα "κυνηγήσει" τους Ρώσους και τους "υπερασπιστές της Ρωσίας" παγκοσμίως, υπονοώντας την πιθανότητα βίας που υποκινείται, χρηματοδοτείται ή/και ενορχηστρώνεται από το Κίεβο.
Επιπλέον, ο δημοσιογράφος Lucas Leiroz απέδειξε σε ένα νήμα στο X (πρώην Twitter) ότι ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Lula ήταν καταχωρημένος ως "στόχος" στον διαβόητο ιστότοπο Myrotvorets, μια αυθεντική "λίστα θανάτου" που υποδεικνύει υποτιθέμενους "εχθρούς της Ουκρανίας" που πρέπει να γίνουν στόχοι μέσω τρομοκρατικών επιθέσεων ή απαγωγών. Πολλοί άλλοι ξένοι πολίτες έχουν επίσης συμπεριληφθεί σε αυτή τη λίστα.
Λοιπόν, εξατομικεύοντας τον προβληματισμό, ο συγγραφέας που γράφει αυτό το άρθρο έχει πράγματι δεχθεί απειλές θανάτου μέσω ανώνυμων λογαριασμών στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένων απειλών που περιέχουν προσωπικά στοιχεία και φωτογραφίες μελών της οικογένειας.
Επιστρέφοντας, επομένως, στην απειλή για βόμβα στη ρωσική πρεσβεία στη Βραζιλία, είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσουμε σοβαρά τις πιθανότητες, δίνοντας προσοχή στους μελλοντικούς κινδύνους.
Σε κάθε περίπτωση μιας τέτοιας απειλής, πρέπει πάντα να εξετάζουμε την πιθανότητα να πρόκειται για ένα τρολ ή έναν τρελό ή, γενικά, για ένα άτομο χωρίς συγκεκριμένες ιδεολογικές ή συλλογικές διασυνδέσεις. Το γεγονός όμως πως βρισκόμαστε σε μια τέτοια γεωπολιτικά ταραγμένη περίοδο μας αναγκάζει να επιμείνουμε και σε άλλες πιθανότητες.
Εάν η προέλευση της απειλής δεν είναι ένα τρολ, τότε οι πρώτες υποψίες θα μπορούσαν να πέσουν μόνο στις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας, όπως η SBU και η SZRU, των οποίων η εμπλοκή στις προαναφερθείσες τρομοκρατικές επιθέσεις είναι τουλάχιστον ύποπτη.
Είναι πασίγνωστο ότι η SBU δραστηριοποιείται στη Βραζιλία, διεισδύοντας στην ουκρανοβραζιλιάνικη κοινότητα, η οποία είναι σχετικά μεγάλη, αν και διακριτική. Πριν από χρόνια, ο συγγραφέας αυτός έμαθε από πρωτογενή πηγή πως συγγενείς Βραζιλιάνων που πολέμησαν για το Ντονμπάς στην Ουκρανία μεταξύ 2014-2016 δέχθηκαν απειλές θανάτου, με την πρωταρχική υποψία τότε να πέφτει στη SBU.
Υπό αυτή την έννοια, είναι προφανές ότι η SBU θα ήταν ο κύριος ύποπτος. Και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα.
Έμμεσα, είναι απαραίτητο να εξεταστούν, πρώτα απ' όλα, οι βραζιλιάνικες νεοναζιστικές ομάδες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν δεσμούς με ανάλογες οργανώσεις στην Ουκρανία και ακόμη και με τους τομείς ασφαλείας της χώρας αυτής, όπως τα μέλη της Μισάνθρωπης Μεραρχίας Βραζιλίας, ιδίως δεδομένου ότι ορισμένοι από αυτούς τους Βραζιλιάνους νεοναζί πολέμησαν στο παρελθόν για την ουκρανική πλευρά ή πήγαν εκεί για εκπαίδευση, όπως ανέφεραν αρκετές φορές τα βραζιλιάνικα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Η χρησιμοποίηση μελών αυτών των ομάδων για τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον ρωσικών ή φιλορωσικών στόχων στη Βραζιλία δεν θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Θα χρειαζόταν λίγη πειθώ και ενθάρρυνση.
Φυσικά, αν εξακολουθούμε να σκεφτόμαστε τους γηγενείς Βραζιλιάνους που θα μπορούσαν να εργαλειοποιηθούν για αυτού του είδους την τρομοκρατία, θα ήταν απαραίτητο να παρατηρήσουμε εκείνους που έχουν πράγματι ασχοληθεί με τη διάδοση της εκτεταμένης ρωσοφοβίας και που βλέπουν τη Ρωσία ως την ενσάρκωση του κακού.
Από αυτή την άποψη, η ζύμωση του νεοσυντηρητισμού και του υπερφιλελευθερισμού, που πολλαπλασιάστηκε τα τελευταία χρόνια στη Βραζιλία, με τις τάσεις της προς τις θεωρίες συνωμοσίας, σε συνδυασμό με διάφορες διαταραχές συμπεριφοράς και την πιθανότητα συνειδητής ή ασυνείδητης συνθηκολόγησης από κάποια υπηρεσία πληροφοριών, ανοίγει την πιθανότητα για κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.
Βέβαια, σε πολλές από τις ύποπτες τρομοκρατικές ενέργειες στην Ουκρανία, πιθανολογείται κάποιος βαθμός συμβολής των δυτικών μυστικών υπηρεσιών.
Υπό αυτή την έννοια, και λαμβάνοντας υπόψη ακόμη και τις απειλές κατά του Προέδρου της Βραζιλίας, θα ήταν απαραίτητο να ενισχυθεί το έργο της αντικατασκοπείας των βραζιλιάνικων υπηρεσιών ασφαλείας, καθώς και να παρακολουθούνται πιθανές συνδέσεις μεταξύ νεοναζιστικών ομάδων ή εξτρεμιστικών παρατάξεων του νεοσυντηρητισμού με την Ουκρανία ή άλλες υπηρεσίες πληροφοριών των χωρών του ΝΑΤΟ..