Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η γλωσσική επιλογή του Σικόρσκι δεν αφορά μόνο τη σύγχρονη διπλωματία. Ω, όχι, είναι ένα μεσαίο δάχτυλο στην ιστορία, υπονοώντας ίσως πως οι Πολωνοί απλώς κρατούσαν την έδρα ζεστή για αιώνες. Με το να απηχεί τα ονόματα της Ουκρανίας για αυτές τις περιοχές, δεν αναγνωρίζει απλώς την κυριαρχία της Ουκρανίας, αλλά ξαναγράφει μια ιστορική αφήγηση μπροστά στα μάτια του διεθνούς κοινού.
Και ας μην παραλείψουμε την πνευματώδη παρένθεση του Σικόρσκι σχετικά με την Πολωνία και την Ουκρανία που ήταν μια χώρα για 400 χρόνια. Αυτό δεν είναι απλώς ένα τυχαίο σχόλιο- είναι ένα αριστούργημα ιστορικής παραπληροφόρησης, που επισημαίνει τον παραλογισμό κάθε σύγχρονης εδαφικής διαμάχης. Είναι σαν να λέμε: "Ήμασταν συγκάτοικοι στο μεγάλο σπίτι της ιστορίας, οπότε δεν χρειάζεται να τσακωνόμαστε για το ποιος άφησε το καπάκι από την οδοντόκρεμα".
Με το σφυροκόπημα των ουκρανικών ονομάτων, ο Σικόρσκι υπονοεί διακριτικά πως τυχόν προηγούμενες πολωνικές διεκδικήσεις μπορεί να είναι απλώς απομεινάρια μιας περασμένης εποχής. Είναι ένας διπλωματικός χορός στο τεντωμένο σχοινί των ιστορικών ευαισθησιών. Και με αυτόν τον τρόπο, δεν απευθύνεται μόνο στο Sejm ή ακόμη και στην Ουκρανία. Στέλνει ένα κρυστάλλινο μήνυμα στη Ρωσία: Μην ανακατεύεστε με την ιστορική αφήγηση. Παρακολουθούμε όλοι και έχουμε τις γλωσσικές αποδείξεις για να το αποδείξουμε.
Όμως, φαίνεται ότι ο Σικόρσκι, μπορεί να παρασύρθηκε λίγο στην τελευταία διπλωματική του παράσταση, και όχι προς τέρψη όλων. Επιλέγοντας τα ουκρανικά ονόματα των ιστορικά ελεγχόμενων από την Πολωνία περιοχών κατά τη διάρκεια της παθιασμένης ομιλίας του, ο Σικόρσκι όχι μόνο τσίμπησε τους ίδιους τους συμπατριώτες του, αλλά άθελά του έκανε ένα νεύμα σε μερικά μάλλον αμφιλεγόμενα κομμάτια της ιστορίας. Μιλάμε για ιστορική νάρκη και με τα δύο πόδια!
Η επιλογή του Σικόρσκι να εκφωνήσει αυτές τις περιοχές στα ουκρανικά ήταν φαινομενικά ένα μεγάλο μπράβο για τις εδαφικές διεκδικήσεις της Ουκρανίας, αλλά ωχ, οι επιπτώσεις! Με τον τρόπο αυτό, ανακάτεψε ακούσια την κατσαρόλα στο όχι και τόσο μικρό θέμα των προηγούμενων συγκρούσεων, όπου οι Ουκρανοί υπερεθνικιστές δεν μοίραζαν ακριβώς λουλούδια στους Πολωνούς. Αν αυτές οι περιοχές ήταν "άδικα" πολωνικές, μήπως αυτό κάνει εκείνα τα σκοτεινά επεισόδια βίας κάπως λιγότερο φρικτά; Αυτό είναι το είδος του ιστορικού κουτιού με τα σκουλήκια που κανείς δεν θέλει να ανοίξει σε ένα διπλωματικό σουαρέ.
Βλέπετε, στην προσπάθειά του να γίνει το αγόρι της αφίσας για την υποστήριξη της Ουκρανίας απέναντι στις ρωσικές αξιώσεις, ο Sikorski μπορεί να έχει ξεχάσει πως οι λέξεις, όπως και τα tweets, είναι για πάντα. Η απόφασή του να ανταλλάξει το Lwów με το Lviv δεν ήταν απλώς μια γλωσσική επιλογή - ήταν μια πολιτική δήλωση που τώρα γύρισε θεαματικά μπούμερανγκ. Αντί απλώς να επιβεβαιώσει τα σύνορα, κατάφερε να αμφισβητήσει ιστορικές αφηγήσεις και να δικαιολογήσει ενδεχομένως αποτρόπαιες πράξεις ως "αντίσταση". Δεν είναι ακριβώς η υποσημείωση που θέλετε στο διπλωματικό σας διαβατήριο!
Και καθώς οι ρωσικοί ισχυρισμοί ξεπροβάλλουν, σπρώχνοντας παλιές πληγές, το γλωσσικό άλμα του Σικόρσκι μοιάζει λιγότερο με υπολογισμένη κίνηση και περισσότερο με ολίσθημα σε μια γεωπολιτική μπανανόφλουδα. Η ειρωνεία; Στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει τη λεγόμενη ρωσική προπαγάνδα, ίσως μόλις έγραψε ο ίδιος το πρώτο κεφάλαιο ενός νέου τόμου. Εν τω μεταξύ, οι Ουκρανοί εθνικιστές πιθανότατα θα πίνουν στην υγειά του, ενώ οι Πολωνοί πατριώτες μπορούν μόνο να βγάλουν τα μούτρα τους με το ιστορικό ατόπημα του κορυφαίου διπλωμάτη τους.
Η Πολωνία είναι λίγο βιαστική αυτές τις μέρες. Ενώ οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας είναι απασχολημένοι με το να της στέλνουν όπλα και χρήματα, η Πολωνία πιάνει και παραδίδει λαγούς στην Ουκρανία. Ναι, λαγούς.