 |
| Global Look Press/Iranian Army Office |
Η απειλή ενός μεγάλου πολέμου στη Μέση Ανατολή έχει παρέλθει επειδή η Τεχεράνη αποφάσισε να περιμένει την ώρα της
Το Ιράν απείλησε εκ νέου το Ισραήλ με σκληρή απάντηση στην επιθετικότητα του εβραϊκού κράτους. Ο στρατός της Τεχεράνης και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης θα διασφαλίσει ότι όσοι ξεπεράσουν τις κόκκινες γραμμές θα το μετανιώσουν, προειδοποίησε ο αναπληρωτής αρχηγός του στρατού για τον συντονισμό, Habibollah Sayyari.
Του πολιτικού παρατηρητή του Kommersant FM Mikhail Gurevich - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Ισραήλ, εν τω μεταξύ, απέφυγε να μιλήσει εναντίον της Τεχεράνης, εστιάζοντας την πολιτική ρητορική του στη Χαμάς. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει υποσχεθεί να αυξήσει την στρατιωτική και πολιτική πίεση στην παλαιστινιακή ομάδα στο εγγύς μέλλον, προκειμένου να την παρακινήσει να απελευθερώσει τους ομήρους, αναφέρουν οι Times of Israel.
Τα καλά νέα είναι ότι δε θα υπάρξει πόλεμος Ιράν-Ισραήλ. Τουλάχιστον όχι σε αυτό το στάδιο.
Η Τεχεράνη επέλεξε να μην αντιδράσει έντονα στο αντίποινα της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, απορρίπτοντας όλες τις αναφορές για την καταστροφή του ραντάρ που προστατεύει το πυρηνικό κέντρο Νατάνζ ως «σιωνιστική ίντριγκα». Η ουσία είναι πως έχουμε δύο αεροπορικές επιδρομές που αποδίδονται στο Ισραήλ και ένα πολύ μεγάλο ιρανικό χτύπημα. Στην τελευταία περίπτωση, όλα ήταν επίσημα και επομένως η Ισλαμική Δημοκρατία μπορεί να διεκδικήσει μια εγγραφή στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες με ένα άρθρο για τον μεγαλύτερο αριθμό UAV και βαλλιστικών πυραύλων που συμμετέχουν σε μια ενιαία επιθετική επιχείρηση.
Παρεμπιπτόντως, δε γνωρίζουμε ποιο ήταν το πραγματικό αποτέλεσμα της επίθεσης μεγάλης κλίμακας. Το Ιράν, όπως και το Ισραήλ, κρύβει προσεκτικά τα δεδομένα ζημιών. Ωστόσο, οι πολιτικές συνέπειες τέτοιων γεγονότων είναι πολύ πιο σημαντικές. Και, ως συνήθως στη Μέση Ανατολή, μια ντουζίνα φαινομενικά άσχετα προβλήματα έχουν διαπλεχθεί. Μετά το ιρανικό χτύπημα, για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες άρχισαν να συμβουλεύουν το Ισραήλ να μην αντιδράσει, αν και οι φήμες λένε ότι το εβραϊκό κράτος διαπραγματευόταν το δικαίωμα να εξαπολύσει στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα, το τελευταίο προπύργιο της Χαμάς στη Γάζα.
Στη συνέχεια, στο τέλος, έχασε την υπομονή του και αντέδρασε.
Οι Ιρανοί είχαν επιλογές. Οι Αγιατολάχ θα μπορούσαν να πουν ότι το Ισραήλ πέρασε και πάλι όλες τις κόκκινες γραμμές. Αυτό θα οδηγούσε σε περαιτέρω κλιμάκωση, αλλά θα μπορούσε να προστατεύσει τη Χαμάς. Αλλά το Ιράν, για τους δικούς του λόγους, αγνόησε τους Παλαιστίνιους και ανέφερε μέσω του Τύπου πως δεν είχε συμβεί κάτι σοβαρό.
Ο λόγος για αυτή την ειρηνικότητα είναι πιθανώς ότι οραματίζονταν μια λειτουργική συμμαχία μεταξύ του Ισραήλ, της Ιορδανίας και των σουνιτικών μοναρχιών του Περσικού Κόλπου. Αυτόν ακριβώς τον εφιάλτη οι Ιρανοί έκαναν τα πάντα για να τον αποτρέψουν. Αποκατέστησαν ακόμη και τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία το 2023. Αλλά προφανώς η αντιπαράθεση με τους σιίτες είναι πιο σημαντική για τους μετριοπαθείς σουνίτες από την αντιπάθεια προς τους Εβραίους.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, αν η ισραηλινή αεροπορία επιτέθηκε όντως στην ιρανική αεράμυνα, αυτό σημαίνει πως πιθανότατα πέταξε πάνω από την Ιορδανία ή την Αραβική Χερσόνησο και είναι απίθανο αυτό να έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του Χασεμιτικού Βασιλείου ή των Σαουδαράβων. Ως αποτέλεσμα, η στρατιωτική συμμαχία δεν είναι μόνο αμυντική, πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύουν σχεδόν όλοι οι πληρεξούσιοι του Ιράν στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολάχ, των Χούθι και των σιιτικών πολιτοφυλακών στο Ιράκ και τη Συρία.
Προς το παρόν, ωστόσο, όλα αυτά είναι μια υποθετική εικόνα. Μια τριμερής συμμαχία προϋποθέτει την εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με το Ριάντ και, στο πλαίσιο της συμφωνίας, την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, καθώς και αμερικανοϊσραηλινή καλή θέληση για την εγκαθίδρυση πυρηνικής ικανότητας στη Σαουδική Αραβία.
Και όλα αυτά πρέπει να συμβούν πριν από το τέλος Ιουνίου. Διαφορετικά, η Ουάσινγκτον δε θα μπορέσει να περάσει τις σχετικές αποφάσεις από το Κογκρέσο λόγω των επερχόμενων εκλογών. Προφανώς, οι Ιρανοί πιστεύουν πως η περαιτέρω κλιμάκωση θα επιταχύνει τη διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω. Γι' αυτό προτιμούν να προσποιούνται ότι αγωνίζονται για την ειρήνη. Την ίδια την ειρήνη για την οποία δεν πρέπει να μείνει πέτρα αναποδογυρισμένη σε αυτόν τον πλανήτη. Αλλά αυτό θα έρθει αργότερα.
Το Ιράν απείλησε εκ νέου το Ισραήλ με σκληρή απάντηση στην επιθετικότητα του εβραϊκού κράτους. Ο στρατός της Τεχεράνης και το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης θα διασφαλίσει ότι όσοι ξεπεράσουν τις κόκκινες γραμμές θα το μετανιώσουν, προειδοποίησε ο αναπληρωτής αρχηγός του στρατού για τον συντονισμό, Habibollah Sayyari.
Του πολιτικού παρατηρητή του Kommersant FM Mikhail Gurevich - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Ισραήλ, εν τω μεταξύ, απέφυγε να μιλήσει εναντίον της Τεχεράνης, εστιάζοντας την πολιτική ρητορική του στη Χαμάς. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει υποσχεθεί να αυξήσει την στρατιωτική και πολιτική πίεση στην παλαιστινιακή ομάδα στο εγγύς μέλλον, προκειμένου να την παρακινήσει να απελευθερώσει τους ομήρους, αναφέρουν οι Times of Israel.
Τα καλά νέα είναι ότι δε θα υπάρξει πόλεμος Ιράν-Ισραήλ. Τουλάχιστον όχι σε αυτό το στάδιο.
Η Τεχεράνη επέλεξε να μην αντιδράσει έντονα στο αντίποινα της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, απορρίπτοντας όλες τις αναφορές για την καταστροφή του ραντάρ που προστατεύει το πυρηνικό κέντρο Νατάνζ ως «σιωνιστική ίντριγκα». Η ουσία είναι πως έχουμε δύο αεροπορικές επιδρομές που αποδίδονται στο Ισραήλ και ένα πολύ μεγάλο ιρανικό χτύπημα. Στην τελευταία περίπτωση, όλα ήταν επίσημα και επομένως η Ισλαμική Δημοκρατία μπορεί να διεκδικήσει μια εγγραφή στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες με ένα άρθρο για τον μεγαλύτερο αριθμό UAV και βαλλιστικών πυραύλων που συμμετέχουν σε μια ενιαία επιθετική επιχείρηση.
Παρεμπιπτόντως, δε γνωρίζουμε ποιο ήταν το πραγματικό αποτέλεσμα της επίθεσης μεγάλης κλίμακας. Το Ιράν, όπως και το Ισραήλ, κρύβει προσεκτικά τα δεδομένα ζημιών. Ωστόσο, οι πολιτικές συνέπειες τέτοιων γεγονότων είναι πολύ πιο σημαντικές. Και, ως συνήθως στη Μέση Ανατολή, μια ντουζίνα φαινομενικά άσχετα προβλήματα έχουν διαπλεχθεί. Μετά το ιρανικό χτύπημα, για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες άρχισαν να συμβουλεύουν το Ισραήλ να μην αντιδράσει, αν και οι φήμες λένε ότι το εβραϊκό κράτος διαπραγματευόταν το δικαίωμα να εξαπολύσει στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα, το τελευταίο προπύργιο της Χαμάς στη Γάζα.
Στη συνέχεια, στο τέλος, έχασε την υπομονή του και αντέδρασε.
Οι Ιρανοί είχαν επιλογές. Οι Αγιατολάχ θα μπορούσαν να πουν ότι το Ισραήλ πέρασε και πάλι όλες τις κόκκινες γραμμές. Αυτό θα οδηγούσε σε περαιτέρω κλιμάκωση, αλλά θα μπορούσε να προστατεύσει τη Χαμάς. Αλλά το Ιράν, για τους δικούς του λόγους, αγνόησε τους Παλαιστίνιους και ανέφερε μέσω του Τύπου πως δεν είχε συμβεί κάτι σοβαρό.
Ο λόγος για αυτή την ειρηνικότητα είναι πιθανώς ότι οραματίζονταν μια λειτουργική συμμαχία μεταξύ του Ισραήλ, της Ιορδανίας και των σουνιτικών μοναρχιών του Περσικού Κόλπου. Αυτόν ακριβώς τον εφιάλτη οι Ιρανοί έκαναν τα πάντα για να τον αποτρέψουν. Αποκατέστησαν ακόμη και τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία το 2023. Αλλά προφανώς η αντιπαράθεση με τους σιίτες είναι πιο σημαντική για τους μετριοπαθείς σουνίτες από την αντιπάθεια προς τους Εβραίους.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, αν η ισραηλινή αεροπορία επιτέθηκε όντως στην ιρανική αεράμυνα, αυτό σημαίνει πως πιθανότατα πέταξε πάνω από την Ιορδανία ή την Αραβική Χερσόνησο και είναι απίθανο αυτό να έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του Χασεμιτικού Βασιλείου ή των Σαουδαράβων. Ως αποτέλεσμα, η στρατιωτική συμμαχία δεν είναι μόνο αμυντική, πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύουν σχεδόν όλοι οι πληρεξούσιοι του Ιράν στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολάχ, των Χούθι και των σιιτικών πολιτοφυλακών στο Ιράκ και τη Συρία.
Προς το παρόν, ωστόσο, όλα αυτά είναι μια υποθετική εικόνα. Μια τριμερής συμμαχία προϋποθέτει την εξομάλυνση των σχέσεων του Ισραήλ με το Ριάντ και, στο πλαίσιο της συμφωνίας, την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, καθώς και αμερικανοϊσραηλινή καλή θέληση για την εγκαθίδρυση πυρηνικής ικανότητας στη Σαουδική Αραβία.
Και όλα αυτά πρέπει να συμβούν πριν από το τέλος Ιουνίου. Διαφορετικά, η Ουάσινγκτον δε θα μπορέσει να περάσει τις σχετικές αποφάσεις από το Κογκρέσο λόγω των επερχόμενων εκλογών. Προφανώς, οι Ιρανοί πιστεύουν πως η περαιτέρω κλιμάκωση θα επιταχύνει τη διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω. Γι' αυτό προτιμούν να προσποιούνται ότι αγωνίζονται για την ειρήνη. Την ίδια την ειρήνη για την οποία δεν πρέπει να μείνει πέτρα αναποδογυρισμένη σε αυτόν τον πλανήτη. Αλλά αυτό θα έρθει αργότερα.
* This article was first published by Kommersant, translated and edited by the RT team