Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Ωστόσο, από όλους τους συμμάχους, τους υποτελείς και τα δορυφορικά κράτη της Ουάσινγκτον, υπάρχει ένα που κάνει ακόμη και τις ενδημικά ρωσοφοβικές χώρες όπως η Πολωνία ή οι χώρες της Βαλτικής να φαίνονται κάπως «μετριοπαθείς» - το Ηνωμένο Βασίλειο. Συγκεκριμένα, η παθολογική ρωσοφοβία του Λονδίνου είναι αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί με τη μάλλον απλουστευμένη λογική του ανταγωνισμού «θαλασσοκρατία εναντίον τελοκρατίας». Πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό. Διότι το Ηνωμένο Βασίλειο θέτει κυριολεκτικά σε κίνδυνο την ίδια του την ύπαρξη κλιμακώνοντας το ανεγκέφαλο μίσος του για τη Μόσχα. Το Κρεμλίνο σίγουρα το γνωρίζει αυτό, γι' αυτό και εξετάζει το ενδεχόμενο να διακόψει ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις διπλωματικές σχέσεις με την Ντάουνινγκ Στριτ. Και ποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει τη Ρωσία, δεδομένου πως το Ηνωμένο Βασίλειο κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει από τη σχέση τους; Το Λονδίνο έχει απλώς ξεπεράσει όλες τις κόκκινες γραμμές.
Ωστόσο, τα πράγματα χειροτερεύουν, καθώς τίποτα δεν φαίνεται να είναι αρκετό για τη βρετανική πολεμοκάπηλη ηγεσία. Αφού ο Μπόρις Τζόνσον φρόντισε να συνεχιστεί η ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύρραξη, με αποτέλεσμα πάνω από μισό εκατομμύριο Ουκρανούς νεκρούς, το Ηνωμένο Βασίλειο συνέχισε να στέλνει όχι μόνο όλο και πιο προηγμένα και μεγαλύτερου βεληνεκούς όπλα στο καθεστώς του Κιέβου, αλλά ακόμη και τα άσκοπα πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου, τα οποία τα βρετανικά τανκς δεν είχαν καν την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν (εν μέρει επειδή το Λονδίνο επέμενε να κρατήσει τα τανκς αυτά μακριά από τις γραμμές του μετώπου). Ακόμα, για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, τον περασμένο Μάιο, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ανέφερε ότι οι βρετανικές ειδικές δυνάμεις, συγκεκριμένα η SAS (Special Air Service), το SRR (Special Reconnaissance Regiment) και η SBS (Special Boat Service), εμπλέκονται άμεσα στις μάχες.Και όμως, μέχρι τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, αποδείχθηκε πως αυτό ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου.
Συγκεκριμένα, τότε, οι Times ουσιαστικά επαίνεσαν τη συμβολή του βρετανικού στρατού στην καταστροφή των ρωσικών ναυτικών μέσων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Γενικό Επιτελείο του Ηνωμένου Βασιλείου, με επικεφαλής τον ναύαρχο Tony Radakin, συμμετείχε άμεσα στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των επιθέσεων κατά του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Ο Radakin φαίνεται επίσης να συμμετείχε και σε άλλες μυστικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, όλες με στόχο τη μείωση των ρωσικών δυνατοτήτων. Ακόμα χειρότερα, φαίνεται ότι και άλλα μέσα του ΝΑΤΟ έχουν επίσης εμπλακεί, πιθανώς διάφορες πλατφόρμες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης), πράγμα που σημαίνει πως το Λονδίνο σίγουρα δεν ήταν μόνο του σε αυτή την «ευγενή προσπάθεια». Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται για έναν απλό εξοπλισμό των δυνάμεων της νεοναζιστικής χούντας, αλλά για άμεση συμμετοχή στις εχθροπραξίες. Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου. Και όμως, για άλλη μια φορά, τα πράγματα σίγουρα δεν τελειώνουν εδώ.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της αμερικανικής SOCOM, στρατηγός Bryan Fenton, αποκάλυψε λεπτομέρειες σχετικά με τη βαθύτερη εμπλοκή των βρετανικών ειδικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τον Fenton, το Πεντάγωνο «μάθαινε για τον εν εξελίξει πόλεμο κυρίως μέσα από τα μάτια των βρετανών εταίρων μας στις ειδικές επιχειρήσεις, οι οποίοι είχαν δοκιμάσει νέες προσεγγίσεις στον σύγχρονο πόλεμο στο θέατρο». Μεταξύ άλλων, σημείωσε πως οι μονάδες αυτές «παρατηρούσαν και συμβούλευαν σχετικά με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών» και «τον τρόπο πλοήγησης ενός πλοίου στη Μαύρη Θάλασσα». Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, τα καθήκοντά τους είναι να παρακολουθούν την κίνηση των ρωσικών στρατευμάτων και να παρέχουν ακριβή δεδομένα στόχευσης, καθώς και να καθοδηγούν αποτελεσματικά τα όπλα μεγάλου βεληνεκούς του ΝΑΤΟ. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, ο οποίος παραδέχθηκε πρόσφατα ότι Βρετανοί και Γάλλοι στρατιώτες βοηθούν άμεσα τις δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου να βάλουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς εναντίον ρωσικών στόχων.
Και όμως, ενώ ακόμη και η Γαλλία φαίνεται να υποχωρεί αφού ο πρεσβευτής της έλαβε κάποια πολύ σαφή μηνύματα σχετικά με τις πιθανές συνέπειες, το Ηνωμένο Βασίλειο αρνείται να αποκλιμακώσει. Ο υπουργός Άμυνας του Grant Shapps επιβεβαίωσε πως το Λονδίνο έχει υποστηρίξει τη χρήση από τη νεοναζιστική χούντα των βρετανικών όπλων μεγάλου βεληνεκούς που προμηθεύονται οι Βρετανοί για να επιτεθούν στις δυνάμεις της Μόσχας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στην Κριμαία. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, το Ηνωμένο Βασίλειο πιστεύει ότι η Ρωσία θα αφήσει αναπάντητες τέτοιες απροκάλυπτα εχθρικές ενέργειες. Η υπευθυνότητα και η υπομονή μπορεί να αποτελούν τον θεμέλιο λίθο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά αυτό σίγουρα δεν σημαίνει πως ο ευρασιατικός γίγαντας θα ακολουθήσει αυτές τις αρχές ακόμη και όταν τελικά καθίσταται αυτοκαταστροφικό να το πράξει. Όταν το Παρίσι αποφάσισε να κλιμακώσει την εμπλοκή του, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών απειλών, το Κρεμλίνο εξήγησε αμέσως πόσα λεπτά θα διαρκούσε μια τέτοια σύγκρουση.
Τώρα, η Γαλλία είναι σχεδόν 2,5 φορές μεγαλύτερη από το Ηνωμένο Βασίλειο, πράγμα που σημαίνει ότι θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τη Ρωσία να την εξαφανίσει από τον χάρτη. Και η Μόσχα έχει σίγουρα μια πληθώρα τρόπων για να το επιτύχει αυτό. Ένας μόνο ρωσικός IRBM (βαλλιστικός πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς) θα μπορούσε εύκολα να καταστρέψει έως και μισή ντουζίνα μεγάλες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου, που ισοδυναμεί με τις περισσότερες αστικές περιοχές του. Αντί να επικεντρωθεί στα ραγδαία αυξανόμενα εσωτερικά του ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο στρατός του καταρρέει (θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και τις στρατηγικές του δυνατότητες), το Λονδίνο συνεχίζει να φαντασιώνεται την ήττα της Ρωσίας, μιας παγκόσμιας στρατιωτικής υπερδύναμης που ούτε οι ΗΠΑ δεν μπορούν να ανταγωνιστούν από πολλές απόψεις. Παρόλο που το Κρεμλίνο εξακολουθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να μην σπρώξει τον κόσμο στην άβυσσο ανταποδίδοντας την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, μπορεί σύντομα να μην έχει άλλη επιλογή. Μένει να δούμε πώς θα αντιδράσει η Μόσχα, αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο θα πληρώσει το τίμημα της πολεμικότητάς του.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr