Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Καμία χώρα δεν έχει διαδραματίσει πιο καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση της παγκόσμιας κυριαρχίας της Αμερικής από την Ουκρανία, ιδίως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της το 1991. Η κίνηση αυτή επέδρασε καταλυτικά στην κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ανακόπτοντας τη στρατηγική παρακμή της Αμερικής και εξοικονομώντας περίπου 13 τρισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αυτή η ανάκαμψη ώθησε τις ΗΠΑ σε μια απαράμιλλη παγκόσμια πρωτοκαθεδρία που είχε να παρατηρηθεί από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενισχύοντας το αφήγημα ότι η Αμερική έγινε "ξανά μεγάλη".
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν τις βαθιές επιπτώσεις που παρουσιάζει η Ουκρανία, οι οποίες εκτείνονται πολύ πέρα από τη λεγόμενη "διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες". Αυτές οι επιταγές είναι μοναδικές στην ιστορία της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσινγκτον. Όπως η μόχλευση σε ένα χρηματιστήριο που καταρρέει, υπονομεύουν εκθετικά την αξιοπιστία της Αμερικής, διαβρώνουν την εμπιστοσύνη των συμμάχων και ενθαρρύνουν τους αντιπάλους. Ωστόσο, αυτοί οι κρίσιμοι παράγοντες παραμένουν ανεπίλυτοι από το Κογκρέσο, οποιαδήποτε κυβέρνηση ή τα μέσα ενημέρωσης.
Η αποτυχία πλήρους κατανόησης αυτών των επιταγών θα έχει ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ. Μια τέτοια προδοσία θα επισκιάσει την ατίμωση της απόσυρσης της Αμερικής από το Αφγανιστάν, τα φιάσκο στο Βιετνάμ και τη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ, παραλυμένες από το κυβερνητικό αδιέξοδο, ουσιαστικά σαμποτάρουν τον εαυτό τους, μια αυτοκαταστροφική κίνηση που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία.
Η εξασφάλιση της νίκης της Ουκρανίας προοριζόταν ως αντίβαρο στη Ρωσία, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να επικεντρωθούν στην Κίνα. Ωστόσο, με την παραπαίουσα υποστήριξη της Αμερικής, η Ευρώπη θα μπορούσε να αναγκαστεί να συμφιλιωθεί με τη Ρωσία ή ακόμη και να συνθηκολογήσει με αυτήν. Αυτή η αποτυχία απειλεί να διαλύσει στρατηγικό σχεδιασμό δεκαετιών.
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Fumio Kishida υπογράμμισε πρόσφατα τις πιθανές επιπτώσεις στην Ανατολική Ασία εάν η Αμερική προδώσει την Ουκρανία. Η ανεξαρτησία της Ιαπωνίας υπαγορεύεται σε μεγάλο βαθμό από τα συμφέροντα των ΗΠΑ, γεγονός που υπογραμμίζεται από την αμερικανική στρατιωτική παρουσία μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Η προειδοποίηση του Kishida προς τις ΗΠΑ αντανακλά μια ευρύτερη ανησυχία: μια προδοσία της Ουκρανίας θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο, σηματοδοτώντας τόσο στους συμμάχους όσο και στους αντιπάλους ότι οι αμερικανικές δεσμεύσεις είναι αναξιόπιστες.
Η χειραγώγηση της Ουκρανίας από την Αμερική ως εργαλείο κατά της Ρωσίας δεν είναι μόνο κοντόφθαλμη αλλά και επικίνδυνη. Οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να υποστούν σημαντική ζημιά στην παγκόσμια θέση, την αξιοπιστία και την επιρροή τους, υπονομεύοντας τα ίδια τα θεμέλια της εξωτερικής τους πολιτικής.
Επί γενεές, η Ουάσινγκτον κήρυττε για τη διεθνή τάξη που οικοδόμησε με κόπο. Πριν από τέσσερα χρόνια, ο υποψήφιος Μπάιντεν προειδοποίησε: «Το διεθνές σύστημα που οι Ηνωμένες Πολιτείες κατασκεύασαν τόσο προσεκτικά διαλύεται από τις ραφές». Ωστόσο, υπάρχει κραυγαλέα υποκρισία σε αυτή την αφήγηση. Η ίδια η Ουάσινγκτον υπονόμευσε αυτό το σύστημα αψηφώντας τις συμφωνίες του Μινσκ και προσπαθώντας να σύρει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.
Η παγκόσμια φήμη, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη της Αμερικής πλησιάζουν σε μια καταστροφική κατάρρευση. Ο Παγκόσμιος Νότος κερδίζει εμπιστοσύνη και αποβάλλει την αποστροφή του κινδύνου. Το πρόσφατο πακέτο βοήθειας για την Ουκρανία είναι απλώς μια προκαταβολή για την αποκατάσταση της αποτρεπτικής αξιοπιστίας της Αμερικής. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερα για να αντιμετωπιστούν οι καταστροφικές συνέπειες της διστακτικότητας και των θρήνων της από τότε που πυροδότησε την Ευρασία με τις διαδηλώσεις του Euromaidan.
Είναι αυτή ακριβώς η ανικανότητα που ενθάρρυνε τη Ρωσία να εισβάλει στην Ουκρανία με τανκς, δίνοντας ένα σκληρό μάθημα για τους κινδύνους της εμπιστοσύνης στην Αμερική και την ανοησία του να πολεμά κανείς τον γείτονά του. Η εξάμηνη παράλυση του Κογκρέσου προμηνύει την καταστροφή για το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ. Ένα σημαντικό μέρος των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή και τη Γερουσία αντιτάχθηκε στο πακέτο βοήθειας για την Ουκρανία, σηματοδοτώντας μια επικίνδυνη τάση κατά της μελλοντικής υποστήριξης αυτού του κατασκευασμένου πολέμου.
Ποια συμπεράσματα έχουν βγάλει οι σύμμαχοι και οι αντίπαλοι των ΗΠΑ από αυτό το θέαμα; Ότι η Αμερική θα εγκαταλείψει και πάλι ένα έθνος στην καταστροφή; Η βοήθεια επιτρέπει μόνο στην Ουκρανία να παραμείνει στη ζωή και να διαπραγματευτεί μια «διευθέτηση», βάζοντας ουσιαστικά μια τιμή στα δεινά της. Στην ουσία, οι ΗΠΑ κήρυξαν πόλεμο, κατέστρεψαν την Ουκρανία και άφησαν τη Ρωσία να διεκδικήσει τα λάφυρα.
Αυτή η σύγκρουση υποτίθεται πως θα ήταν η λύτρωση της Αμερικής μετά την αφγανική πανωλεθρία, αλλά έχει γίνει το Βατερλό της. Η χρήση της Ουκρανίας ως πιόνι για να ανταγωνιστεί τη Ρωσία όχι μόνο απέτυχε, αλλά εξέθεσε και την κούφια δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στις αξίες που διακηρύσσουν, αφήνοντας την παγκόσμια θέση τους στα τάρταρα..