 |
| icc-cpi.int |
«Είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) φέρεται να σχεδιάζει να εκδώσει αβάσιμα και παράνομα εντάλματα σύλληψης κατά του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου και άλλων ανώτερων ισραηλινών αξιωματούχων.
Μια τέτοια παράνομη ενέργεια από το ΔΠΔ θα υπονόμευε άμεσα τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Αν δεν αμφισβητηθεί από την κυβέρνηση Μπάιντεν, το ΔΠΔ θα μπορούσε να δημιουργήσει και να αναλάβει άνευ προηγουμένου εξουσία να εκδώσει εντάλματα σύλληψης εναντίον Αμερικανών πολιτικών ηγετών, Αμερικανών διπλωματών και αμερικανικού στρατιωτικού προσωπικού, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την κυρίαρχη εξουσία της χώρας μας.
Αντί να στοχεύει λανθασμένα το Ισραήλ, το ΔΠΔ θα πρέπει να διώξει κατηγορίες εναντίον του Ιράν και των τρομοκρατικών αντιπροσώπων του, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, για εμπλοκή σε φρικτά εγκλήματα πολέμου.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει αμέσως και κατηγορηματικά να απαιτήσει από το ΔΠΔ να παραιτηθεί και οι ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν κάθε διαθέσιμο εργαλείο για να αποτρέψουν μια τέτοια αποστροφή».
Τζέιμς Μάικλ "Μάικ" Τζόνσον Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ
Πηγή: https://www.speaker.gov/speaker-johnson-statement-on-potential-icc-arrest-warrants-for-netanyahu-israeli-officials/
Μετά από αυτή τη δήλωση του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κατήγγειλε την αίτηση του εισαγγελέα του ΔΠΔ για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για ανώτερους Ισραηλινούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Και τέτοια αμερικανική αντίδραση-παρέμβαση προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.
Το 2018 οι ΗΠΑ είχαν απειλήσει και πάλι με κυρώσεις τους δικαστές και τους εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) σε περίπτωση που ξεκινήσουν έρευνα σε βάρος Αμερικανών, Ισραηλινών ή άλλων συμμάχων της Ουάσινγκτον, για εγκλήματα πολέμου.
«Θα απαγορεύσουμε σε αυτούς τους δικαστές και εισαγγελείς την είσοδο στις ΗΠΑ. Θα επιβάλουμε κυρώσεις στα περιουσιακά στοιχεία τους και θα ξεκινήσουμε ποινικές διώξεις σε βάρος τους στο δικό μας δικαστικό σύστημα», είχε προειδοποιήσει ο τότε σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, επί προεδρίας Ντόναλντ Τράμπ.
Αφορμή είχε σταθεί η πιθανότητα να διεξαχθεί έρευνα σε βάρος στρατιωτικών που είχαν υπηρετήσει στο Αφγανιστάν.
Μάλιστα ο Μπόλτον εκτός από «αναποτελεσματικό, ανεύθυνο και σαφώς επικίνδυνο» είχε χαρακτηρίσει το ΔΠΔ και παράνομο.
«Oι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να προστατεύσουν τους συμπολίτες μας και εκείνους τους συμμάχους μας που διώκονται άδικα από αυτό το παράνομο δικαστήριο», είχε δηλώσει.
Να τονιστεί ότι η κυβέρνηση Κλίντον υπέγραψε το Καταστατικό της Ρώμης (η ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου) το 2000, αλλά η κυβέρνηση Μπους απέσυρε την υπογραφή ούτως ώστε να μην μπορούν να διωχθούν ποινικά τα στρατεύματα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα συνάπτουμε και τηρούμε συμφωνίες και μάλιστα ετεροβαρείς για την πατρίδα μας, με χώρες που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια όχι μόνο αυτές τις συμφωνίες αλλά και διεθνές συμβάσεις (Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία) και έπειτα επιζητούμε την μεσολάβηση των ΗΠΑ που όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν ένα διεθνές όργανο όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αλλά το απειλούν κιόλας, γιατί όπως παραδέχονται μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κυρίαρχη εξουσία της χώρας.
Τόσο βαθιά είναι η ανηθικότητα και η διαφθορά.
Αποτέλεσμα;
Μας καρπαζώνουν όλοι και εμείς γαβγίζουμε με τη γλώσσα έξω και τα σάλια να τρέχουν.
Στο μεταξύ στο προηγούμενο άρθρο μου επέκρινα τον πρωθυπουργό της χώρας μας που έκλινε την κεφαλή μπροστά στο τούρκικο άγημα. Μετά από εύστοχη παρέμβαση που μου έγινε επιβεβαίωσα ότι η ενέργεια αυτή αποτελεί διεθνή πρακτική.
Όμως απέναντί του είχε το άγημα ενός κράτους που όχι μόνο δεν σέβεται διεθνείς συμφωνίες και οργανισμούς (Συνθήκη Λωζάνης, αποφάσεις ΟΗΕ για την Κύπρο), όχι μόνο μας απειλεί με πόλεμο, όχι μόνο θεωρεί δικό του τμήμα της ελληνικής επικράτειας (δόγμα Γαλάζιας Πατρίδας), όχι μόνο μας λέει ξεκάθαρα ότι θα έρθει μία νύχτα ξαφνικά, όχι μόνο έχει διαπράξει εγκλήματα εναντίον μας (γενοκτονία Ποντίων και Ελλήνων της Μικράς Ασίας, πογκρόμ Κωνσταντινούπολης, απόβαση και κατάληψη της μισής Κύπρου συν δολοφονίες και βιασμούς) αλλά συνεχίζει και εισβάλει παράνομα σε ξένες χώρες (Συρία και Ιράκ) και εξακολουθεί να διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (Κούρδοι).
Άρα πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι η απόδοση τιμής από ένα στρατιωτικό άγημα μίας τέτοιας χώρας (ειδικά απέναντί μας) και κατά πόσο δικαιούται να αναγνωριστεί με το κατέβασμα του κεφαλιού (ειδικά από τον πρωθυπουργό της πατρίδας μας).
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη μέσα μου και ας μην συνάδει με τη διεθνή πρακτική, όχι μόνο απέναντι στην Τουρκία αλλά και σε όλα τα κράτη που σέβονται τους τύπους της διεθνής πρακτικής αλλά στην πράξη ξεσκίζουν διεθνείς συμφωνίες, οργανισμούς, μα πάνω απ’ όλα ανθρώπους.
Κάποιος βέβαια μπορεί να αντιτάξει το επιχείρημα ότι έτσι θα μέναμε χωρίς συμμάχους.
;;;;
Ποιους συμμάχους;
Αυτούς που υποκρίνονται, αυτούς που εγκληματούν;
Κωνσταντίνος Μαργέλης
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 21η Μαΐου 2024
Αντί να στοχεύει λανθασμένα το Ισραήλ, το ΔΠΔ θα πρέπει να διώξει κατηγορίες εναντίον του Ιράν και των τρομοκρατικών αντιπροσώπων του, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, για εμπλοκή σε φρικτά εγκλήματα πολέμου.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει αμέσως και κατηγορηματικά να απαιτήσει από το ΔΠΔ να παραιτηθεί και οι ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν κάθε διαθέσιμο εργαλείο για να αποτρέψουν μια τέτοια αποστροφή».
Τζέιμς Μάικλ "Μάικ" Τζόνσον Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ
Πηγή: https://www.speaker.gov/speaker-johnson-statement-on-potential-icc-arrest-warrants-for-netanyahu-israeli-officials/
Μετά από αυτή τη δήλωση του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κατήγγειλε την αίτηση του εισαγγελέα του ΔΠΔ για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για ανώτερους Ισραηλινούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Και τέτοια αμερικανική αντίδραση-παρέμβαση προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.
Το 2018 οι ΗΠΑ είχαν απειλήσει και πάλι με κυρώσεις τους δικαστές και τους εισαγγελείς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) σε περίπτωση που ξεκινήσουν έρευνα σε βάρος Αμερικανών, Ισραηλινών ή άλλων συμμάχων της Ουάσινγκτον, για εγκλήματα πολέμου.
«Θα απαγορεύσουμε σε αυτούς τους δικαστές και εισαγγελείς την είσοδο στις ΗΠΑ. Θα επιβάλουμε κυρώσεις στα περιουσιακά στοιχεία τους και θα ξεκινήσουμε ποινικές διώξεις σε βάρος τους στο δικό μας δικαστικό σύστημα», είχε προειδοποιήσει ο τότε σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, επί προεδρίας Ντόναλντ Τράμπ.
Αφορμή είχε σταθεί η πιθανότητα να διεξαχθεί έρευνα σε βάρος στρατιωτικών που είχαν υπηρετήσει στο Αφγανιστάν.
Μάλιστα ο Μπόλτον εκτός από «αναποτελεσματικό, ανεύθυνο και σαφώς επικίνδυνο» είχε χαρακτηρίσει το ΔΠΔ και παράνομο.
«Oι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να προστατεύσουν τους συμπολίτες μας και εκείνους τους συμμάχους μας που διώκονται άδικα από αυτό το παράνομο δικαστήριο», είχε δηλώσει.
Να τονιστεί ότι η κυβέρνηση Κλίντον υπέγραψε το Καταστατικό της Ρώμης (η ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου) το 2000, αλλά η κυβέρνηση Μπους απέσυρε την υπογραφή ούτως ώστε να μην μπορούν να διωχθούν ποινικά τα στρατεύματα των ΗΠΑ.
Στην Ελλάδα συνάπτουμε και τηρούμε συμφωνίες και μάλιστα ετεροβαρείς για την πατρίδα μας, με χώρες που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια όχι μόνο αυτές τις συμφωνίες αλλά και διεθνές συμβάσεις (Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία) και έπειτα επιζητούμε την μεσολάβηση των ΗΠΑ που όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν ένα διεθνές όργανο όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αλλά το απειλούν κιόλας, γιατί όπως παραδέχονται μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κυρίαρχη εξουσία της χώρας.
Τόσο βαθιά είναι η ανηθικότητα και η διαφθορά.
Αποτέλεσμα;
Μας καρπαζώνουν όλοι και εμείς γαβγίζουμε με τη γλώσσα έξω και τα σάλια να τρέχουν.
Στο μεταξύ στο προηγούμενο άρθρο μου επέκρινα τον πρωθυπουργό της χώρας μας που έκλινε την κεφαλή μπροστά στο τούρκικο άγημα. Μετά από εύστοχη παρέμβαση που μου έγινε επιβεβαίωσα ότι η ενέργεια αυτή αποτελεί διεθνή πρακτική.
Όμως απέναντί του είχε το άγημα ενός κράτους που όχι μόνο δεν σέβεται διεθνείς συμφωνίες και οργανισμούς (Συνθήκη Λωζάνης, αποφάσεις ΟΗΕ για την Κύπρο), όχι μόνο μας απειλεί με πόλεμο, όχι μόνο θεωρεί δικό του τμήμα της ελληνικής επικράτειας (δόγμα Γαλάζιας Πατρίδας), όχι μόνο μας λέει ξεκάθαρα ότι θα έρθει μία νύχτα ξαφνικά, όχι μόνο έχει διαπράξει εγκλήματα εναντίον μας (γενοκτονία Ποντίων και Ελλήνων της Μικράς Ασίας, πογκρόμ Κωνσταντινούπολης, απόβαση και κατάληψη της μισής Κύπρου συν δολοφονίες και βιασμούς) αλλά συνεχίζει και εισβάλει παράνομα σε ξένες χώρες (Συρία και Ιράκ) και εξακολουθεί να διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (Κούρδοι).
Άρα πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι η απόδοση τιμής από ένα στρατιωτικό άγημα μίας τέτοιας χώρας (ειδικά απέναντί μας) και κατά πόσο δικαιούται να αναγνωριστεί με το κατέβασμα του κεφαλιού (ειδικά από τον πρωθυπουργό της πατρίδας μας).
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη μέσα μου και ας μην συνάδει με τη διεθνή πρακτική, όχι μόνο απέναντι στην Τουρκία αλλά και σε όλα τα κράτη που σέβονται τους τύπους της διεθνής πρακτικής αλλά στην πράξη ξεσκίζουν διεθνείς συμφωνίες, οργανισμούς, μα πάνω απ’ όλα ανθρώπους.
Κάποιος βέβαια μπορεί να αντιτάξει το επιχείρημα ότι έτσι θα μέναμε χωρίς συμμάχους.
;;;;
Ποιους συμμάχους;
Αυτούς που υποκρίνονται, αυτούς που εγκληματούν;
Κωνσταντίνος Μαργέλης
Άγιος Πέτρος, Λευκάδας, 21η Μαΐου 2024
Πηγές:
https://www.naftemporiki.gr/kosmos/832593/ipa-apeiloun-me-kyroseis-to-diethnes-poiniko-dikastirio/