Στις 18 Απριλίου, φοιτητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη ξεκίνησαν καθιστική διαμαρτυρία στο γρασίδι της πανεπιστημιούπολης, διαμαρτυρόμενοι για τις συνεχιζόμενες οικονομικές σχέσεις του ιδρύματος της Ivy League με εταιρείες που συνδέονται με την κατοχή της Παλαιστίνης από το Ισραήλ και τον κτηνώδη πόλεμό του στη Γάζα.
Mohamad Hasan Sweidan - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν γρήγορα σε άλλα κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπως το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το Yale, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, καθώς τα αιτήματα για τερματισμό τόσο του πολέμου όσο και της υποστήριξης του κράτους κατοχής εντάθηκαν.
Αυτό το αυξανόμενο κύμα φοιτητικού ακτιβισμού στις ΗΠΑ και παγκοσμίως είναι ζωτικής σημασίας: αντιπροσωπεύει τις επιπτώσεις της ήπιας ισχύος της επιχείρησης Al-Aqsa Flood της αντίστασης, και όπως και με άλλα ιστορικά, μαζικά φοιτητικά κινήματα των ΗΠΑ κατά του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ και του πολέμου του Βιετνάμ, θα αρχίσει πιθανότατα να φθείρει την αμερικανική υποστήριξη στις ισραηλινές επιθέσεις.
Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ παρουσίαζαν το Ισραήλ ως φάρο δημοκρατίας σε μια περιοχή που κυριαρχείται από αυταρχικά καθεστώτα, αναφέροντάς το συχνά ως "τη μόνη δημοκρατία" στη Δυτική Ασία για να δικαιολογήσουν την ακλόνητη υποστήριξή τους.
Ωστόσο, οι πρόσφατες αλλαγές στην αντίληψη της κοινής γνώμης, ιδίως μεταξύ των δυτικών νέων, παρουσιάζουν πλέον όλο και περισσότερο τους Ισραηλινούς ως "τρομοκράτες" και "αποικιοκράτες". Αυτή η θαλασσοταραχή στον λόγο, που οφείλεται στην παγκόσμια διάδοση της πληροφόρησης και του ακτιβισμού, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σιωνιστική οντότητα.
Η παγκόσμια φήμη του Ισραήλ είχε ήδη αμαυρωθεί από τη στιγμή που η Νότια Αφρική κατέθεσε κατηγορίες για γενοκτονία εναντίον του κράτους στο Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔΔ) νωρίτερα φέτος, την πρώτη φορά που το Ισραήλ αντιμετώπισε τέτοιες κατηγορίες σε αυτό το επίπεδο.
Τον Μάρτιο, το Διεθνές Δικαστήριο απαίτησε από το Ισραήλ να λάβει άμεσα, αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσει την είσοδο βασικών προμηθειών τροφίμων στους κατοίκους της Γάζας, τονίζοντας τις σοβαρές συνθήκες λιμού που ήδη επικρατούν.
Ένα χτύπημα στο "brand Israel"
Η "ήπια ισχύς" ορίζεται από τον Joseph Nye ως "η ικανότητα να πετυχαίνεις αυτό που θέλεις μέσω της έλξης και όχι μέσω του εξαναγκασμού ή της πίεσης".
Ο Joshua Kurlantzick, ανώτερος συνεργάτης για τη Νοτιοανατολική Ασία στο έγκυρο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, υποστηρίζει ότι "η ήπια ισχύς μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από τη σκληρή ισχύ για την επίτευξη πολιτικών αποτελεσμάτων, επειδή επηρεάζει τις προτιμήσεις των άλλων αντί να τους αναγκάζει να αλλάξουν με εξαναγκασμό".
Αυτή η μορφή επιρροής προκύπτει μέσω της κουλτούρας, των αξιών και των πολιτικών που είναι καθολικά ελκυστικές και ηθικά νόμιμες - και, ως εκ τούτου, είναι πιο δύσκολο να περιοριστούν.
Οι δεκαετίες των πρωτοβουλιών του Τελ Αβίβ για το "nation branding" ή την ήπια ισχύ στη Δύση, που αποσκοπούσαν στη βαθιά εμπέδωση της έννοιας του Ισραήλ ως "της μόνης δημοκρατίας" στη Δυτική Ασία που μοιράζεται τις "ιουδαιοχριστιανικές αξίες" της Δύσης, είχαν ως στόχο να δικαιολογήσουν την άνευ όρων υποστήριξη της Ουάσινγκτον προς το κράτος κατοχής.
Χρειάστηκε, ωστόσο, μια επίδειξη σκληρής παλαιστινιακής δύναμης για να ξεκλειδώσει αυτό το αφηγηματικό ασφυκτικό κλοιό στη Δύση. Μέσα σε λίγες εβδομάδες από την Επιχείρηση Al-Aqsa Flood, οι δυτικοί πληθυσμοί άρχισαν για πρώτη φορά να βλέπουν το πραγματικό πρόσωπο του Σιωνισμού - που εξαπολύθηκε με μια συντριπτική στρατιωτική επίθεση στα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, τις υποδομές και τους άμαχους πληθυσμούς της Γάζας.
Αν το Τελ Αβίβ δεν είχε αντιδράσει με "σκληρή δύναμη", το δυτικό συναίσθημα μπορεί να είχε παραμείνει σταθερά στο πλευρό του Ισραήλ. Αντ' αυτού, σήμερα, οι δυτικοί πληθυσμοί έχουν αλληλεπιδράσει βαθιά με αυτές τις φρικιαστικές σκηνές και με πραγματικούς Παλαιστίνιους στη Γάζα, κινητοποιώντας την υποστήριξη της "ήπιας ισχύος" για την παλαιστινιακή υπόθεση σε όλο τον κόσμο.
Οι πόλεμοι της Δυτικής Ασίας δεν θα μπορούσαν να πετύχουν αυτό που έκαναν τα πλάνα από τη Γάζα: Όχι μόνο η λύση των δύο κρατών και ο παλαιστινιακός αγώνας επανήλθαν στην κορυφή της διεθνούς ατζέντας, αλλά και η ίδια η βιωσιμότητα του αποικιακού σχεδίου του Ισραήλ συζητείται ευρέως, και μάλιστα με απερίσκεπτη γλώσσα, για πρώτη φορά στη σύντομη ιστορία του κράτους.
Αναγνωρίζοντας την Παλαιστίνη ως κράτος
Στο πεδίο της ήπιας ισχύος, η παλαιστινιακή αντίσταση επανέφερε την Παλαιστίνη στο χάρτη. Σήμερα, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Μάλτα, η Σλοβενία και η Νορβηγία έχουν δείξει προθυμία να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης, μια καίρια αλλαγή που επηρεάστηκε από την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα και τη στρατηγική αποτυχία της άλλοτε θαυμαστής ισραηλινής στρατιωτικής μηχανής.
Καμία από αυτές τις διπλωματικές εξελίξεις δεν θα εξελισσόταν χωρίς την επιχείρηση Al-Aqsa Flood που θα πυροδοτούσε τα επακόλουθα γεγονότα.
Επικαλούμενο δύο Αμερικανούς αξιωματούχους, το Axios αναφέρει ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken ζήτησε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να "διεξάγει μια ανασκόπηση και να παρουσιάσει πολιτικές επιλογές σχετικά με την πιθανή αμερικανική και διεθνή αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους" μετά τον πόλεμο στη Γάζα.
Αν και δεν αναμένονται σημαντικές αλλαγές σύντομα, το πρακτορείο σημειώνει πως αυτό σηματοδοτεί μια πιθανή αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Ακόμα και η Βρετανία, υπεύθυνη για τη θέσπιση της εντολής που οδήγησε στη δημιουργία του Ισραήλ, έχει εκφράσει την ετοιμότητά της να αναγνωρίσει ένα παλαιστινιακό κράτος αμέσως μετά την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, χωρίς να περιμένει την ολοκλήρωση παρατεταμένων ειρηνευτικών συνομιλιών.
Ο αντίκτυπος του πολέμου στη Γάζα αναδεικνύεται περαιτέρω από την αντίθεση στις ψηφοφορίες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ: από ένα σχέδιο ψηφίσματος το 2014 που έλαβε ελάχιστη υποστήριξη σε μια ισχυρή πλειοψηφία υπέρ της πλήρους ένταξης της Παλαιστίνης τον Απρίλιο του 2024 - με τις ΗΠΑ να είναι η μόνη αρνητική ψήφος.
Κάρτα δύναμης: φοιτητικές διαμαρτυρίες για την Παλαιστίνη
Μέσα σε μόλις μία εβδομάδα, χιλιάδες φοιτητές πανεπιστημίων συγκεντρώθηκαν σε διαδηλώσεις σε όλες τις ΗΠΑ, απαιτώντας τον τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα, την παύση της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ, την αποεπένδυση των πανεπιστημιακών κονδυλίων από ισραηλινούς φορείς, εταιρείες και πανεπιστήμια και τη διατήρηση του δικαιώματός τους να διαμαρτύρονται στην πανεπιστημιούπολη χωρίς να αντιμετωπίζουν επιπτώσεις.
Κατά τη διάρκεια αυτών των διαδηλώσεων, περισσότερα από 900 άτομα έχουν συλληφθεί σε τουλάχιστον 15 πανεπιστημιουπόλεις σε όλη τη χώρα, ενώ αμέτρητοι ακτιβιστές φοιτητές υποβλήθηκαν σε ωμή βία από τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας.
Μια αξιοσημείωτη πτυχή αυτών των διαδηλώσεων ήταν η παρουσία σημαιών που συνδέονται με κινήματα αντίστασης όπως η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, που εδώ και καιρό δαιμονοποιείται από το αμερικανικό κατεστημένο. Αυτή η μετατόπιση αντανακλά το πώς τα κάποτε κατασυκοφαντημένα κινήματα αντίστασης της Δυτικής Ασίας έχουν αποκτήσει ηθική έλξη μεταξύ των Αμερικανών φοιτητών, επηρεάζοντας τη νοοτροπία των μελλοντικών ηγετών των ΗΠΑ.
Από την άλλη πλευρά, σημειώνοντας μηδέν πόντους για το Τελ Αβίβ, ο γεννημένος και μορφωμένος στις ΗΠΑ Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου περιέγραψε τις πανεπιστημιακές διαμαρτυρίες ως "φρικτές" και χαρακτήρισε τους φοιτητές ακτιβιστές - πολλοί από τους οποίους είναι Εβραίοι - ως "αντισημίτες".
Το Τελ Αβίβ βλέπει τις διαμαρτυρίες των πανεπιστημίων ως μακροπρόθεσμη υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ, φοβούμενο τον αντίκτυπο που μπορεί τελικά να έχουν αυτοί οι νεαροί παράγοντες επιρροής στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο, δύο εκπρόσωποι της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, οι οποίοι υποστηρίζονται και από τα δύο μεγάλα κόμματα και χρηματοδοτούνται κυρίως από τη σιωνιστική οργάνωση AIPAC με περίπου 1.329.480 δολάρια κατά τη διάρκεια του εκλογικού κύκλου 2022-2024, εισήγαγαν νομοσχέδιο με στόχο την αυστηρή "παρακολούθηση του αντισημιτισμού" στις πανεπιστημιουπόλεις - μια κίνηση που θεωρείται ότι επηρεάζεται από το ισραηλινό λόμπι.
Συζητήσεις σκληρής εξουσίας
Η έκκληση για στήριξη της Παλαιστίνης έχει απήχηση και πέρα από τις πανεπιστημιουπόλεις των ΗΠΑ, καθώς σημαντικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται τώρα στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Βρετανία και την Ιρλανδία - εκτός από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα - που επίσης ζητούν τον τερματισμό της σύγκρουσης στη Γάζα.
Αυτό αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη μετατόπιση που είναι εμφανής στις δημοσκοπήσεις των ΗΠΑ από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, υποδεικνύοντας μια αυξανόμενη αποδοκιμασία της σύγκρουσης μεταξύ της δυτικής νεολαίας, η οποία αποτελεί περίπου το 20,66% του πληθυσμού των ΗΠΑ.
Ο πόλεμος της Γάζας και τα περιφερειακά γεγονότα έχουν επηρεάσει βαθιά τις αντιλήψεις για την ευπάθεια του Ισραήλ. Περιστατικά όπως οι αντιστασιακές επιχειρήσεις της 7ης Οκτωβρίου και η ιρανική επίθεση αντιποίνων στις 13 Απριλίου εξέθεσαν την απόλυτη εξάρτηση του Ισραήλ από τις δυτικές κυβερνήσεις -για όπλα και πολιτική κάλυψη- οι οποίες έχουν πλέον οι ίδιες στραφεί στη χρήση βίας για να καθυποτάξουν τους επικριτές του.
Ως εκ τούτου, κάθε συζήτηση για τη φθίνουσα ήπια ισχύ του Ισραήλ και το παγκόσμιο κίνημα διαμαρτυρίας υπό την ηγεσία της νεολαίας πρέπει να αναγνωρίζει και να πιστώνει τη σκληρή ισχύ που επέδειξε ο Άξονας της Αντίστασης για την προώθηση της εθνικής απελευθέρωσης των Παλαιστινίων.
Η ικανότητα επιρροής "μέσω της έλξης" απαιτεί ηθική νομιμοποίηση, την οποία το Ισραήλ έχει χάσει αμετάκλητα με τη δολοφονία περισσότερων από 34.000 αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας, το 72% των οποίων ήταν γυναίκες και παιδιά.
Πράγματι, με κάθε μέρα που περνάει και με κάθε περαιτέρω ισραηλινό μακελειό, η προβολή της ήπιας ισχύος της Παλαιστίνης γίνεται όλο και πιο ισχυρή, προσθέτοντας στην αυξανόμενη παγκόσμια πίεση κατά της δυσανάλογης χρήσης σκληρής ισχύος από το Ισραήλ.