 |
| elysee.fr |
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν εκφώνησε ομιλία για το μέλλον της κοινής μας ηπείρου. Ζητά μεταρρύθμιση του Γηραιού Κόσμου, καθώς διαφορετικά κινδυνεύει να πεθάνει.
Του πολιτικού παρατηρητή του Kommersant FM Dmitry Drize - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Η γενική του εντύπωση είναι ότι αυτό που αποκαλεί Ευρώπη είναι πολύ αργό, πολύ αδέξιο και συχνά ανίκανο να ανταποκριθεί σε πολλές σύγχρονες προκλήσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι επίσης απαραίτητο να συνεχιστεί η στήριξη της Ουκρανίας. Παράλληλα, ο επικεφαλής της Πέμπτης Δημοκρατίας διατύπωσε τη θέση για μια ενιαία επικράτεια αξιών από τη Λισαβόνα έως την Οδησσό, ενώ νωρίτερα μιλούσε για μια μεγάλη Ευρώπη που εκτείνεται μέχρι την πρωτεύουσα της Ρωσίας στην Άπω Ανατολή, το Βλαδιβοστόκ.
Είναι γνωστό ότι πρόκειται για αναφορά στη διάσημη φράση του Σαρλ ντε Γκωλ για έναν πολυπολικό κόσμο στην Ευρώπη «από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια». Ρωσικές επίσημες πηγές υπενθύμισαν πως ο Μακρόν δήλωσε σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν το 2020 ότι «πιστεύει στην Ευρώπη από τη Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ».
Αλλά τώρα η Ουκρανία βοηθιέται - μεταφέρονται πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς και άλλος εξοπλισμός, αν και με καθυστερήσεις. Όσο για τη Ρωσία, φαίνεται ότι με κάποιο τρόπο έχουμε αποκλειστεί από την Ευρώπη. Γεωγραφικά, ένα μεγάλο μέρος της χώρας μας εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί και δεν είναι δυνατόν να αλλάξει η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Νοητικά, όμως, με βάση τις σημερινές αξίες, λένε: «Θα τα καταφέρουμε χωρίς εσάς».
Αυτό ακούγεται λίγο προσβλητικό. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το εκπληκτικό σε αυτό, διότι όχι μόνο η Ρωσική Ομοσπονδία θεωρείται η κύρια απειλή, αλλά ισχυρίζονται πως θα επιτεθούμε σε χώρες του ΝΑΤΟ. Ορισμένοι έχουν μάλιστα κατονομάσει τις υποτιθέμενες ημερομηνίες για τέτοιες επιθέσεις.
Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι τα ρωσικά ταξιδιωτικά γραφεία βλέπουν αύξηση της ζήτησης για τον Παλαιό Κόσμο. Υπάρχουν ουρές για βίζες Σένγκεν και τα προξενεία είναι υπερπλήρη. Η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία εξακολουθούν να είναι δημοφιλείς προορισμοί. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το κόστος του ταξιδιού έχει πολλαπλασιαστεί και οι χώρες αυτές είναι μη φιλικές, αν όχι εντελώς εχθρικές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι δύσκολο να πει κανείς. Αλλά αυτός ο παράξενος και υποτίθεται παρακμάζων κόσμος εξακολουθεί να είναι ελκυστικός.
Ή μήπως δεν είμαστε καθόλου εχθροί; Ακόμα και η Δύση δεν το καταλαβαίνει πλήρως αυτό.
Και εδώ είναι η ώρα να επιστρέψουμε στη μεγάλη πολιτική. Είναι ασφαλές να πούμε ότι βρισκόμαστε τώρα στη διαδικασία να εξετάσουμε πώς θα προχωρήσουμε: αν θα χωρίσουμε εντελώς -εκτός οπτικού πεδίου, εκτός μυαλού- ή αν θα αφήσουμε την πόρτα ελαφρώς μισάνοιχτη.
Αλλά υπάρχει μια ισχυρή αίσθηση πως αυτή η πόρτα πρόκειται να κλείσει. Και δεν έχει απομείνει πολύς χρόνος για να το σταματήσουμε. Έτσι, η ζήτηση για ευρωπαϊκά τουριστικά ταξίδια είναι δικαιολογημένη - θα πρέπει να αδράξετε την ευκαιρία όσο διαρκεί. Τα γεγονότα κινούνται πολύ γρήγορα. Ο Μακρόν έχει αλλάξει, θα μπορούσε να πει κανείς, από περιστέρι σε γεράκι μπροστά στα μάτια μας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τώρα ότι κάποτε τον επέπλητταν για την προφανή αφοσίωσή του στη Ρωσία.
* Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην Kommersant