 |
| kremlin.ru |
Paul Craig Roberts - paulcraigroberts.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Μια εχθρική Ουκρανία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τη Ρωσία. Γιατί η Ρωσία έμεινε στην άκρη και επέτρεψε την κατάληψη της εξουσίας από την Ουάσινγκτον; Γιατί η Ρωσία κάθισε για τα επόμενα 8 χρόνια στα χέρια της, απορρίπτοντας τις ψήφους των ανεξάρτητων δημοκρατιών του Ντονμπάς να επανενωθούν με τη Ρωσία, από την οποία τους είχαν αποσπάσει οι σοβιετικοί ηγέτες και είχαν παγιδευτεί στην Ουκρανία; Ο ένοχος για αυτά τα στρατηγικά λάθη ήταν η έλλειψη ρεαλισμού του Κρεμλίνου. Ο Πούτιν βασίστηκε στη διπλωματία παρά το γεγονός πως η Ουάσινγκτον βασίζεται στις απειλές, τις δωροδοκίες και τον εξαναγκασμό. Το Κρεμλίνο απλώς δεν κατάλαβε ότι με τη συμφωνία του Μινσκ φόρτωνε ένα νεκρό άλογο που δεν μπορούσε να πάει πουθενά.
Όταν ο Πούτιν αναγκάστηκε τελικά να παρέμβει από την προοπτική ότι οι κάτοικοι του ρωσικού Ντονμπάς επρόκειτο να σφαγιαστούν όπως οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα σήμερα, ο Πούτιν απέτυχε να αντιδράσει αποφασιστικά. Παίζοντας ακόμη μόνος του ένα διπλωματικό παιχνίδι, επέμεινε πως δε θα γινόταν καμία ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, παρά μόνο μια "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" για την εκκαθάριση των εχθρικών ουκρανικών δυνάμεων από το Ντονμπάς. Χαμένος σε ένα διπλωματικό κόσμο που δεν υπάρχει πια, ο Πούτιν απέτυχε να συνειδητοποιήσει ότι ανεξάρτητα από το τι θα έλεγε ή θα έκανε, η δυτική προπαγάνδα θα παρουσίαζε την επέμβαση ως ανασυγκρότηση της σοβιετικής αυτοκρατορίας που θα επεκτεινόταν σε όλη την Ευρώπη.
Ήταν αμέσως φανερό πως η περιορισμένη και με αργούς ρυθμούς "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" θα παρείχε στην Ουάσιγκτον και τις μαριονέτες του ΝΑΤΟ άφθονο χρόνο για να εμπλακούν στη σύγκρουση, διευρύνοντας έτσι τη σύγκρουση ατελείωτα μέχρις ότου η σύγκρουση γίνει υπαρξιακό ζήτημα για τη Ρωσία. Αυτό ακριβώς συνέβη.
Ακόμα το Κρεμλίνο σκέφτεται εξωπραγματικά. Ο Πούτιν βρίσκεται στα πρόθυρα της επιτυχίας του σκοπού του να εκδιώξει τις ουκρανικές δυνάμεις από τις ρωσικές κατοικημένες περιοχές και μακριά από αυτές, και η υπόθεση είναι ότι ο πόλεμος θα τελειώσει και η επιτυχία της Ρωσίας θα αναγνωριστεί με μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων.
Αυτή η αυταπάτη εξακολουθεί να υφίσταται παρά την αναγνώριση από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ πως η Ουάσινγκτον σκοπεύει την καταστροφή της Ρωσίας. Τόσο ο Λαβρόφ όσο και ο Πούτιν συνεχίζουν να τονίζουν ότι είναι πρόθυμοι να διαπραγματευτούν με την Ουάσιγκτον την πρόθεση της Ουάσιγκτον να καταστρέψει τη Ρωσία. Θα ήταν ξεκαρδιστικό αν δεν ήταν τόσο θανατηφόρο.
Ακούστε την ομιλία του Λαβρόφ. Καταλαβαίνει την απειλή για τη Ρωσία, αλλά είναι ανίκανος να ταιριάξει μια ρωσική απάντηση στην απειλή. https://informationclearinghouse.blog/2024/05/19/the-west-has-decided-to-sort-things-out-on-the-battlefield-russia-is-ready-lavrov/13/
Θεωρώντας ότι η επέμβαση της Ρωσίας θα ήταν περιορισμένη, ο Πούτιν ήταν απροετοίμαστος για πόλεμο. Έκανε πολύ λίγα πράγματα για να παρεμποδίσει την ικανότητα της ουκρανικής κυβέρνησης να διεξάγει πόλεμο. Αντί να κλείσει την Ουκρανία, ο Πούτιν επέλεξε μια μακρά παρατεταμένη κατάκτηση χωριό προς χωριό. Η Δύση το ερμήνευσε αυτό ως περιορισμένη ρωσική στρατιωτική ικανότητα και αυτό παρείχε τόσο ενθάρρυνση όσο και χρόνο στη Δύση να εμπλακεί στη σύγκρουση.
Η Δύση έχει εμπλακεί τόσο πολύ τώρα και οι δυτικοί πολιτικοί ηγέτες είναι τόσο σίγουροι ότι η Ρωσία προτίθεται να επιτεθεί περισσότερο, ώστε προετοιμάζονται για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Παρόλα αυτά, ο Πούτιν και ο Λαβρόφ μιλούν για διαπραγματεύσεις. Μετά από μια δεκαετία απόρριψης της διαπραγμάτευσης από τη Δύση, πώς μπορεί το Κρεμλίνο να βλέπει ακόμα τη διαπραγμάτευση ως λύση;
Αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να χτυπηθεί το Κίεβο από τον πόλεμο, να εγκατασταθεί μια φιλική προς τη Ρωσία κυβέρνηση στη θέση του αμερικανικού καθεστώτος-μαριονέτας και να παρουσιαστεί η Δύση προ τετελεσμένου γεγονότος, προτού η Δύση προλάβει να εμπλακεί. Η εμπλοκή της Δύσης είναι αυτή που ενέχει τον κίνδυνο να διευρυνθεί η σύγκρουση σε πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Ενδεχομένως η λύση να είναι ακόμη βιώσιμη. Θα άφηνε ένα ουδέτερο ουκρανικό κράτος δυτικά του ποταμού Δνείπερου χωρίς πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι εξαιρετικά απίθανο να επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα με διαπραγματεύσεις. Μπορεί να επιβληθεί μόνο με τη βία.
Με τον περιορισμό της χρήσης βίας από τη Ρωσία, ο Πούτιν έχει ανοίξει το δρόμο για τον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα.