Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία ενισχύει επικίνδυνα μια ήδη ασταθή κατάσταση. Οι πρόσφατες ενέργειες της συμμαχίας, η ανάπτυξη μαχητικών στρατευμάτων από χώρες όπως η Πολωνία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Φινλανδία και άλλες στην Ουκρανία, δεν είναι απλώς υποστηρικτικά ή αμυντικά μέτρα. Πρόκειται για στρατεύματα σε ετοιμότητα μάχης, που φορούν στολές με διακριτά διακριτικά των χωρών καταγωγής τους, σηματοδοτώντας μια αναμφισβήτητη κλιμάκωση της άμεσης εμπλοκής. Παρά την αφήγηση του ΝΑΤΟ πως τα στρατεύματα αυτά βρίσκονται στην Ουκρανία για να χειρίζονται δυτική τεχνολογία, η παρουσία τους σε ζώνες μάχης και η συμμετοχή τους σε εχθροπραξίες τα κατατάσσουν απερίφραστα ως ενεργούς μαχητές.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτή η κίνηση του ΝΑΤΟ αντικατοπτρίζει τις ανειλικρινείς στρατηγικές προηγούμενων στρατιωτικών εμπλοκών των ΗΠΑ, όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ, όπου οι λεγόμενοι "σύμβουλοι" μπήκαν γρήγορα στην άμεση μάχη. Το πρόσχημα της τεχνικής βοήθειας και του συμβουλευτικού ρόλου συγκαλύπτει ελάχιστα την αλήθεια αυτών των αναπτύξεων: Το ΝΑΤΟ ξεπερνά τα όρια της απλής υποστήριξης και προχωρά σε ενεργή, επιθετική στρατιωτική εμπλοκή.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, εν τω μεταξύ, διατηρεί δημόσια στάση κατά της ανάπτυξης στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ίσως καθυστερώντας την πλήρη δέσμευση μέχρι τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, το πρόσφατο πακέτο βοήθειας ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο υποδηλώνει την ετοιμότητα να υποστηρίξει περαιτέρω στρατιωτική εμπλοκή, ανεξάρτητα από τις δημόσιες δηλώσεις της κυβέρνησης.
Επιπλέον, οι συνέπειες μιας τέτοιας εμπλοκής είναι εκτεταμένες. Οι αναφορές υποδηλώνουν σημαντική αύξηση του μεγέθους και της εμπειρίας του ρωσικού στρατού από την έναρξη της σύγκρουσης, παράλληλα με τις προόδους του στην αντιμετώπιση των αμερικανικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ φαίνεται να υπερτερεί σε αρκετούς κρίσιμους τομείς, όπως ο οπλισμός, το ανθρώπινο δυναμικό και οι βιομηχανικές δυνατότητες. Η εκτροπή των αμυντικών πόρων στην Ουκρανία όχι μόνο κλιμάκωσε τη σύγκρουση, αλλά και δυνητικά αποδυνάμωσε την αμυντική στάση των ίδιων των χωρών μελών του ΝΑΤΟ.
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία όχι μόνο επιδεινώνει τη σύγκρουση, αλλά και κινδυνεύει επικίνδυνα στα όρια ενός ευρύτερου πολέμου. Η συναίνεση εντός του αμερικανικού κατεστημένου εθνικής ασφάλειας υποδηλώνει ότι η Ουκρανία βρίσκεται στα πρόθυρα της ήττας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, με πιθανή την πλήρη κατάρρευση του στρατού της. Παρά αυτή τη ζοφερή προοπτική, η στρατηγική του ΝΑΤΟ παραμένει αινιγματικά αντιπαραγωγική.
Αρκετές κορυφαίες ταξιαρχίες των ουκρανικών δυνάμεων, όπως η 25η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία Εφόδου και η 47η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, αρνούνται τις διαταγές και απαιτούν εναλλαγές μετά από παρατεταμένες περιόδους στην πρώτη γραμμή. Αυτή η εσωτερική αταξία εντός του στρατού της Ουκρανίας είναι μια σαφής ένδειξη των σοβαρών πιέσεων που προκαλεί η παρατεταμένη σύγκρουση. Αντί να σταθεροποιήσουν την κατάσταση, οι ενέργειες του ΝΑΤΟ -όπως η προώθηση της στρατολόγησης Ουκρανών προσφύγων από χώρες όπως η Λιθουανία και η Πολωνία- μόνο βαθαίνουν την κρίση.
Επιπλέον, η εκπαίδευση των Ουκρανών πιλότων στα αεροσκάφη F-16 δεν ήταν ικανοποιητική. Τα γλωσσικά εμπόδια και η μη εξοικείωση με τα δυτικά συστήματα έχουν εμποδίσει σημαντικά την πρόοδο. Οι αναφορές δείχνουν ότι, παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες εκπαίδευσης, η αποτελεσματικότητα αυτών των νεοεκπαιδευμένων πιλότων είναι αμφίβολη. Γίνεται λόγος για τη στήριξη σε "συνταξιούχους" Ευρωπαίους πιλότους για να χειρίζονται αυτά τα προηγμένα αεροσκάφη - μια κίνηση που μυρίζει απελπισία και υπογραμμίζει τις ανεπάρκειες των σημερινών δομών υποστήριξης.
Η προσέγγιση του ΝΑΤΟ, η οποία περιλαμβάνει την αποστολή "συμβούλων" και ενδεχομένως πιο άμεση εμπλοκή μετά τις αμερικανικές εκλογές, αποκαλύπτει ένα επικίνδυνο στοίχημα. Προσπαθώντας να μπαλώσει τις τεράστιες τρύπες στις στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας με πρόχειρες λύσεις, το ΝΑΤΟ δεν οδηγεί σε μια πορεία προς την ειρήνη, αλλά μάλλον ωθεί προς μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή σύγκρουση. Οι Ρώσοι, έχοντας επίγνωση αυτής της δυναμικής, εντείνουν τις προσπάθειές τους να επωφεληθούν από την κατάσταση πριν από οποιαδήποτε πιθανή αύξηση της στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ υπό την επανεκλεγείσα κυβέρνηση Μπάιντεν.
Αυτή η λανθασμένη στρατηγική του ΝΑΤΟ δε θέτει απλώς σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Ουκρανίας, αλλά απειλεί να παρασύρει ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο σε μια ευρύτερη, πιο καταστροφική σύγκρουση. Η τρέχουσα πορεία της συμμαχίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση σε αυτό που μπορεί κάλλιστα να γίνει Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, εάν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο μετά την εισαγωγή αμερικανικών δυνάμεων. Πρόκειται για ένα παιχνίδι υψηλού κινδύνου, όπου το τίμημα της αποτυχίας δεν είναι μόνο η πτώση ενός έθνους, αλλά ενδεχομένως και η ειρήνη μιας ολόκληρης περιοχής. Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, μακριά από το να είναι ο σταθεροποιητής που υποτίθεται ότι είναι, είναι στην πραγματικότητα ένας καταλύτης για περαιτέρω αναταραχή.
Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτή η κίνηση του ΝΑΤΟ αντικατοπτρίζει τις ανειλικρινείς στρατηγικές προηγούμενων στρατιωτικών εμπλοκών των ΗΠΑ, όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ, όπου οι λεγόμενοι "σύμβουλοι" μπήκαν γρήγορα στην άμεση μάχη. Το πρόσχημα της τεχνικής βοήθειας και του συμβουλευτικού ρόλου συγκαλύπτει ελάχιστα την αλήθεια αυτών των αναπτύξεων: Το ΝΑΤΟ ξεπερνά τα όρια της απλής υποστήριξης και προχωρά σε ενεργή, επιθετική στρατιωτική εμπλοκή.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, εν τω μεταξύ, διατηρεί δημόσια στάση κατά της ανάπτυξης στρατιωτών του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ίσως καθυστερώντας την πλήρη δέσμευση μέχρι τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, το πρόσφατο πακέτο βοήθειας ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο υποδηλώνει την ετοιμότητα να υποστηρίξει περαιτέρω στρατιωτική εμπλοκή, ανεξάρτητα από τις δημόσιες δηλώσεις της κυβέρνησης.
Επιπλέον, οι συνέπειες μιας τέτοιας εμπλοκής είναι εκτεταμένες. Οι αναφορές υποδηλώνουν σημαντική αύξηση του μεγέθους και της εμπειρίας του ρωσικού στρατού από την έναρξη της σύγκρουσης, παράλληλα με τις προόδους του στην αντιμετώπιση των αμερικανικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ φαίνεται να υπερτερεί σε αρκετούς κρίσιμους τομείς, όπως ο οπλισμός, το ανθρώπινο δυναμικό και οι βιομηχανικές δυνατότητες. Η εκτροπή των αμυντικών πόρων στην Ουκρανία όχι μόνο κλιμάκωσε τη σύγκρουση, αλλά και δυνητικά αποδυνάμωσε την αμυντική στάση των ίδιων των χωρών μελών του ΝΑΤΟ.
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία όχι μόνο επιδεινώνει τη σύγκρουση, αλλά και κινδυνεύει επικίνδυνα στα όρια ενός ευρύτερου πολέμου. Η συναίνεση εντός του αμερικανικού κατεστημένου εθνικής ασφάλειας υποδηλώνει ότι η Ουκρανία βρίσκεται στα πρόθυρα της ήττας στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, με πιθανή την πλήρη κατάρρευση του στρατού της. Παρά αυτή τη ζοφερή προοπτική, η στρατηγική του ΝΑΤΟ παραμένει αινιγματικά αντιπαραγωγική.
Αρκετές κορυφαίες ταξιαρχίες των ουκρανικών δυνάμεων, όπως η 25η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία Εφόδου και η 47η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, αρνούνται τις διαταγές και απαιτούν εναλλαγές μετά από παρατεταμένες περιόδους στην πρώτη γραμμή. Αυτή η εσωτερική αταξία εντός του στρατού της Ουκρανίας είναι μια σαφής ένδειξη των σοβαρών πιέσεων που προκαλεί η παρατεταμένη σύγκρουση. Αντί να σταθεροποιήσουν την κατάσταση, οι ενέργειες του ΝΑΤΟ -όπως η προώθηση της στρατολόγησης Ουκρανών προσφύγων από χώρες όπως η Λιθουανία και η Πολωνία- μόνο βαθαίνουν την κρίση.
Επιπλέον, η εκπαίδευση των Ουκρανών πιλότων στα αεροσκάφη F-16 δεν ήταν ικανοποιητική. Τα γλωσσικά εμπόδια και η μη εξοικείωση με τα δυτικά συστήματα έχουν εμποδίσει σημαντικά την πρόοδο. Οι αναφορές δείχνουν ότι, παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες εκπαίδευσης, η αποτελεσματικότητα αυτών των νεοεκπαιδευμένων πιλότων είναι αμφίβολη. Γίνεται λόγος για τη στήριξη σε "συνταξιούχους" Ευρωπαίους πιλότους για να χειρίζονται αυτά τα προηγμένα αεροσκάφη - μια κίνηση που μυρίζει απελπισία και υπογραμμίζει τις ανεπάρκειες των σημερινών δομών υποστήριξης.
Η προσέγγιση του ΝΑΤΟ, η οποία περιλαμβάνει την αποστολή "συμβούλων" και ενδεχομένως πιο άμεση εμπλοκή μετά τις αμερικανικές εκλογές, αποκαλύπτει ένα επικίνδυνο στοίχημα. Προσπαθώντας να μπαλώσει τις τεράστιες τρύπες στις στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας με πρόχειρες λύσεις, το ΝΑΤΟ δεν οδηγεί σε μια πορεία προς την ειρήνη, αλλά μάλλον ωθεί προς μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή σύγκρουση. Οι Ρώσοι, έχοντας επίγνωση αυτής της δυναμικής, εντείνουν τις προσπάθειές τους να επωφεληθούν από την κατάσταση πριν από οποιαδήποτε πιθανή αύξηση της στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ υπό την επανεκλεγείσα κυβέρνηση Μπάιντεν.
Αυτή η λανθασμένη στρατηγική του ΝΑΤΟ δε θέτει απλώς σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Ουκρανίας, αλλά απειλεί να παρασύρει ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο σε μια ευρύτερη, πιο καταστροφική σύγκρουση. Η τρέχουσα πορεία της συμμαχίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση σε αυτό που μπορεί κάλλιστα να γίνει Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, εάν η κατάσταση ξεφύγει από τον έλεγχο μετά την εισαγωγή αμερικανικών δυνάμεων. Πρόκειται για ένα παιχνίδι υψηλού κινδύνου, όπου το τίμημα της αποτυχίας δεν είναι μόνο η πτώση ενός έθνους, αλλά ενδεχομένως και η ειρήνη μιας ολόκληρης περιοχής. Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, μακριά από το να είναι ο σταθεροποιητής που υποτίθεται ότι είναι, είναι στην πραγματικότητα ένας καταλύτης για περαιτέρω αναταραχή.