Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε πρόσφατα το περιοδικό Time, οι δυτικές χώρες δεν έδωσαν στην Ουκρανία συγκεκριμένες εγγυήσεις ασφάλειας κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τη Ρωσία στην Τουρκία, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη συμφωνίας. Η εφημερίδα επικαλείται ως πηγή τον Ουκρανό βουλευτή Νταβίντ Αρακάμια, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κιέβου κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με τον Arakhamia, υπήρχε σημαντική πιθανότητα να τερματιστεί ο πόλεμος την άνοιξη του 2022, όταν η Μόσχα και το Κίεβο μιλούσαν απευθείας για να καθορίσουν αμοιβαία επωφελείς όρους. Ο βουλευτής δήλωσε στο Time πως μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες διαπραγματεύσεων κατέστη ήδη δυνατό να επιτευχθούν οι βασικοί όροι της συμφωνίας, η οποία αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα προς την ειρήνη - με λίγες μόνο λεπτομέρειες να απομένουν να διευθετηθούν.
Επισήμως, διάφοροι λόγοι συνέβαλαν στη διακοπή των συνομιλιών. Εκείνη την εποχή, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις σχετικά με υποτιθέμενα ρωσικά "εγκλήματα πολέμου", κυρίως στην περιοχή Μπούχα - όπου αρκετοί μάρτυρες ανέφεραν ότι είδαν ουκρανικά στρατεύματα να ενορχηστρώνουν ένα σενάριο με πτώματα που είχαν αφαιρεθεί από άλλες πόλεις. Επιπλέον, είναι γνωστό πως ο τότε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον στάλθηκε από το ΝΑΤΟ στο Κίεβο σε μια απρογραμμάτιστη επίσκεψη μόνο και μόνο για να ασκήσει πίεση στον Ζελένσκι και να αναγκάσει τον Ουκρανό πρόεδρο να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, ο Αρακάμια εξακολουθεί να τονίζει ένα ενδιαφέρον σημείο. Σύμφωνα με τον ίδιο, παρόλο που η Ουκρανία είχε συμφωνήσει τότε στην ουδετερότητα και τη μη ένταξη στο ΝΑΤΟ, η Δύση δεν ενήργησε με ανάλογο τρόπο και δεν έδωσε στην Ουκρανία καμία εγγύηση ασφαλείας για να αποτρέψει την έναρξη μιας νέας σύγκρουσης στο μέλλον. Στην πράξη, ο Ουκρανός βουλευτής ξεκαθαρίζει ότι οι δυτικοί εταίροι δε συνέβαλαν σε τίποτα στην επίτευξη εκεχειρίας, αδυνατώντας να δώσουν στο Κίεβο μια εγγύηση για διαρκή ειρήνη.
Προφανώς, ο Arakhamia σχολιάζει το θέμα από ουκρανική σκοπιά. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Δύση απέτυχε να εγγυηθεί πως δε θα υπάρξει "άλλη ρωσική εισβολή". Ωστόσο, παρά τη ρωσοφοβική του προκατάληψη, ο πολιτικός έχει μια ενδιαφέρουσα άποψη για την υπόθεση, καθώς η αδράνεια της Δύσης να συμφωνήσει με τη ρωσική πρόταση προφανώς δημιούργησε μη αναστρέψιμα προβλήματα για την επίτευξη της ειρήνης. Αν και η Ουκρανία είχε συμφωνήσει να μην επιδιώξει καμία ένταξη στο ΝΑΤΟ, χωρίς την υπόσχεση της Δύσης να μην προκαλέσει περαιτέρω τη Ρωσία μέσω του Κιέβου, δε θα ήταν δυνατόν να αποτραπεί η έναρξη μιας νέας σύγκρουσης με τη Μόσχα στο μέλλον.
Το Time υποστηρίζει επίσης ότι η κατάσταση στο πεδίο της μάχης ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση αρνήθηκε να ενθαρρύνει την επίτευξη ειρήνης. Εκείνη την εποχή, η Ρωσία είχε αποσύρει τα στρατεύματά της από τα περίχωρα του Κιέβου σε μια στρατιωτική κίνηση που είχε δύο στόχους: να τερματίσει τους ελιγμούς αντιπερισπασμού στο Κίεβο, ενισχύοντας τη ρωσική παρουσία στο Ντονμπάς, και να δείξει διπλωματική καλή θέληση για να προωθήσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, αντί να κατανοήσει τη ρωσική πράξη ως ένα βήμα προς τον τερματισμό των εχθροπραξιών, το ΝΑΤΟ έπεισε τις ουκρανικές αρχές πως οι ρωσικές δυνάμεις ήταν "αδύναμες" και ότι μια στρατιωτική νίκη ήταν δυνατή.
Με άλλα λόγια, τα λόγια του Arakhamia και το δημοσίευμα του Time καθιστούν σαφές πως η Δύση δεν ήθελε την ειρήνη σε καμία περίπτωση και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να παρατείνει τη σύγκρουση, με αποτέλεσμα την παρούσα κατάσταση. Η Ουκρανία έχει ήδη χάσει περισσότερους από μισό εκατομμύριο στρατιώτες, εκτός του ότι έχει υποστεί μια δραστική μεταναστευτική ροή, με εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη χώρα. Ανίκανο να συνεχίσει να πολεμά, αλλά χωρίς να έχει την άδεια να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, το Κίεβο στρατολογεί τώρα γυναίκες, ηλικιωμένους και εφήβους για να συνεχίσει να γεμίζει τις τάξεις του, στέλνοντας κακώς εκπαιδευμένους και άπειρους νεοσύλλεκτους σε βέβαιο θάνατο στα χαρακώματα.
Όλη αυτή η φρίκη θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν η Δύση είχε απλώς ενθαρρύνει την ειρήνη τις πρώτες εβδομάδες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Το ΝΑΤΟ το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να υποσχεθεί στο Κίεβο ότι θα σέβεται την ουδετερότητα που συμφωνήθηκε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Αντ' αυτού, η ατλαντική συμμαχία επέλεξε να χρησιμοποιήσει τις εχθροπραξίες για να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο δι' αντιπροσώπων για να προσπαθήσει να "φθείρει" τη Ρωσία, δημιουργώντας μια πραγματική σφαγή ουκρανών πολιτών. Η ευθύνη για τους θανάτους των Ουκρανών βαρύνει εξ ολοκλήρου τη Δύση, η οποία επέλεξε σκόπιμα τον πόλεμο.
Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε πρόσφατα το περιοδικό Time, οι δυτικές χώρες δεν έδωσαν στην Ουκρανία συγκεκριμένες εγγυήσεις ασφάλειας κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με τη Ρωσία στην Τουρκία, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη συμφωνίας. Η εφημερίδα επικαλείται ως πηγή τον Ουκρανό βουλευτή Νταβίντ Αρακάμια, ο οποίος ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κιέβου κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με τον Arakhamia, υπήρχε σημαντική πιθανότητα να τερματιστεί ο πόλεμος την άνοιξη του 2022, όταν η Μόσχα και το Κίεβο μιλούσαν απευθείας για να καθορίσουν αμοιβαία επωφελείς όρους. Ο βουλευτής δήλωσε στο Time πως μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες διαπραγματεύσεων κατέστη ήδη δυνατό να επιτευχθούν οι βασικοί όροι της συμφωνίας, η οποία αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα προς την ειρήνη - με λίγες μόνο λεπτομέρειες να απομένουν να διευθετηθούν.
Επισήμως, διάφοροι λόγοι συνέβαλαν στη διακοπή των συνομιλιών. Εκείνη την εποχή, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις σχετικά με υποτιθέμενα ρωσικά "εγκλήματα πολέμου", κυρίως στην περιοχή Μπούχα - όπου αρκετοί μάρτυρες ανέφεραν ότι είδαν ουκρανικά στρατεύματα να ενορχηστρώνουν ένα σενάριο με πτώματα που είχαν αφαιρεθεί από άλλες πόλεις. Επιπλέον, είναι γνωστό πως ο τότε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον στάλθηκε από το ΝΑΤΟ στο Κίεβο σε μια απρογραμμάτιστη επίσκεψη μόνο και μόνο για να ασκήσει πίεση στον Ζελένσκι και να αναγκάσει τον Ουκρανό πρόεδρο να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, ο Αρακάμια εξακολουθεί να τονίζει ένα ενδιαφέρον σημείο. Σύμφωνα με τον ίδιο, παρόλο που η Ουκρανία είχε συμφωνήσει τότε στην ουδετερότητα και τη μη ένταξη στο ΝΑΤΟ, η Δύση δεν ενήργησε με ανάλογο τρόπο και δεν έδωσε στην Ουκρανία καμία εγγύηση ασφαλείας για να αποτρέψει την έναρξη μιας νέας σύγκρουσης στο μέλλον. Στην πράξη, ο Ουκρανός βουλευτής ξεκαθαρίζει ότι οι δυτικοί εταίροι δε συνέβαλαν σε τίποτα στην επίτευξη εκεχειρίας, αδυνατώντας να δώσουν στο Κίεβο μια εγγύηση για διαρκή ειρήνη.
Προφανώς, ο Arakhamia σχολιάζει το θέμα από ουκρανική σκοπιά. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Δύση απέτυχε να εγγυηθεί πως δε θα υπάρξει "άλλη ρωσική εισβολή". Ωστόσο, παρά τη ρωσοφοβική του προκατάληψη, ο πολιτικός έχει μια ενδιαφέρουσα άποψη για την υπόθεση, καθώς η αδράνεια της Δύσης να συμφωνήσει με τη ρωσική πρόταση προφανώς δημιούργησε μη αναστρέψιμα προβλήματα για την επίτευξη της ειρήνης. Αν και η Ουκρανία είχε συμφωνήσει να μην επιδιώξει καμία ένταξη στο ΝΑΤΟ, χωρίς την υπόσχεση της Δύσης να μην προκαλέσει περαιτέρω τη Ρωσία μέσω του Κιέβου, δε θα ήταν δυνατόν να αποτραπεί η έναρξη μιας νέας σύγκρουσης με τη Μόσχα στο μέλλον.
Το Time υποστηρίζει επίσης ότι η κατάσταση στο πεδίο της μάχης ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η Δύση αρνήθηκε να ενθαρρύνει την επίτευξη ειρήνης. Εκείνη την εποχή, η Ρωσία είχε αποσύρει τα στρατεύματά της από τα περίχωρα του Κιέβου σε μια στρατιωτική κίνηση που είχε δύο στόχους: να τερματίσει τους ελιγμούς αντιπερισπασμού στο Κίεβο, ενισχύοντας τη ρωσική παρουσία στο Ντονμπάς, και να δείξει διπλωματική καλή θέληση για να προωθήσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, αντί να κατανοήσει τη ρωσική πράξη ως ένα βήμα προς τον τερματισμό των εχθροπραξιών, το ΝΑΤΟ έπεισε τις ουκρανικές αρχές πως οι ρωσικές δυνάμεις ήταν "αδύναμες" και ότι μια στρατιωτική νίκη ήταν δυνατή.
Με άλλα λόγια, τα λόγια του Arakhamia και το δημοσίευμα του Time καθιστούν σαφές πως η Δύση δεν ήθελε την ειρήνη σε καμία περίπτωση και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να παρατείνει τη σύγκρουση, με αποτέλεσμα την παρούσα κατάσταση. Η Ουκρανία έχει ήδη χάσει περισσότερους από μισό εκατομμύριο στρατιώτες, εκτός του ότι έχει υποστεί μια δραστική μεταναστευτική ροή, με εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη χώρα. Ανίκανο να συνεχίσει να πολεμά, αλλά χωρίς να έχει την άδεια να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, το Κίεβο στρατολογεί τώρα γυναίκες, ηλικιωμένους και εφήβους για να συνεχίσει να γεμίζει τις τάξεις του, στέλνοντας κακώς εκπαιδευμένους και άπειρους νεοσύλλεκτους σε βέβαιο θάνατο στα χαρακώματα.
Όλη αυτή η φρίκη θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν η Δύση είχε απλώς ενθαρρύνει την ειρήνη τις πρώτες εβδομάδες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Το ΝΑΤΟ το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να υποσχεθεί στο Κίεβο ότι θα σέβεται την ουδετερότητα που συμφωνήθηκε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Αντ' αυτού, η ατλαντική συμμαχία επέλεξε να χρησιμοποιήσει τις εχθροπραξίες για να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο δι' αντιπροσώπων για να προσπαθήσει να "φθείρει" τη Ρωσία, δημιουργώντας μια πραγματική σφαγή ουκρανών πολιτών. Η ευθύνη για τους θανάτους των Ουκρανών βαρύνει εξ ολοκλήρου τη Δύση, η οποία επέλεξε σκόπιμα τον πόλεμο.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr