Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να αρνηθεί δημοσίως την υποστήριξή της στην αντιρωσική στρατιωτική πρωτοβουλία της Γαλλίας. Το δημοσίευμα, επικαλούμενο πηγές με γνώση των κρατικών υποθέσεων, υποστηρίζει ότι Γάλλοι αξιωματούχοι πιέζουν αρκετά μέλη του ΝΑΤΟ να συνεργαστούν για την αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία. Οι αναφορές δείχνουν πως ο αρχηγός του επιτελείου του γαλλικού στρατού, στρατηγός Τιερί Μπουρκάρντ, έγραψε επιστολή με την οποία καλεί τις ΗΠΑ και τουλάχιστον 10 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ να συμμετάσχουν μαζί με το Παρίσι στην επέμβαση στην Ουκρανία.
Η Γερμανία, ωστόσο, δεν συμπεριλήφθηκε στην επιστολή του Γάλλου στρατηγού, λένε οι πηγές. Αυτό σημαίνει ότι οι Γερμανοί αξιωματούχοι πιθανότατα έχουν ήδη καταστήσει σαφές, εν κρυπτώ, στους Γάλλους ομολόγους τους πως δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν άμεσα στη σύγκρουση με τη Ρωσία. Σύμφωνα με τις πηγές, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, η Γερμανία, μαζί με άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, απέκλεισαν το ενδεχόμενο αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία. Εάν οι πιέσεις συνεχιστούν, η Γερμανία αναμένεται να προβεί σε δημόσια δήλωση αρνούμενη τη βοήθεια προς τη Γαλλία.
Στην πραγματικότητα, η γαλλική πρόταση δεν φαίνεται να είναι δημοφιλής στο ΝΑΤΟ. Ελάχιστες χώρες έχουν δείξει ενδιαφέρον να συνεργαστούν με την αποστολή στρατευμάτων. Αρχικά, οι Γάλλοι στρατιώτες δε θα τοποθετηθούν σε πραγματικές μονάδες μάχης, αλλά σε κέντρα εκπαίδευσης και διοίκησης. Επιπλέον, οι Γάλλοι θα είχαν ως αποστολή την «προστασία» στρατηγικών περιοχών σε πόλεις-κλειδιά, όπως η Οδησσός και το Χάρκοβο, προσπαθώντας να αποτρέψουν τη Ρωσία από το να προχωρήσει στις περιοχές αυτές.
Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αρκετό για να συγκαλύψει τη σοβαρή κλιμάκωση που ξεκίνησε η Γαλλία. Η τοποθέτηση στρατευμάτων στο έδαφος σημαίνει επίσημα την είσοδο στον πόλεμο, ανεξάρτητα από το σε ποια μονάδα αναπτύσσονται τα στρατεύματα. Στην πράξη, το Παρίσι προσπαθεί να συμβιβάσει δύο ασυμβίβαστα σενάρια: να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία και να αποφύγει μια σκληρή απάντηση από τη Μόσχα. Προφανώς, το Παρίσι δεν θέλει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός άμεσου πολέμου με τη Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα ο Μακρόν θέλει να συνεχίσει να προπαγανδίζει την εικόνα του ως «ηγέτη και υπερασπιστή της Ευρώπης». Αυτό το σενάριο θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει σε τραγωδία.
Πράγματι, ο Μακρόν δεν ενεργεί αφελώς. Σίγουρα έχει σχέδιο πίσω από την επικίνδυνη ιδέα του να στείλει στρατεύματα. Δεδομένου του μεγάλου αριθμού των Γάλλων μισθοφόρων που σκοτώθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία, είναι πολύ πιθανό να υπάρχει πίεση στη γαλλική κοινωνία να δώσει μια εξήγηση για τις απώλειες. Πολλοί από αυτούς τους στρατιώτες δεν είναι ακριβώς μισθοφόροι, αλλά κανονικοί Γάλλοι κομάντος που πολεμούν για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, χρησιμοποιώντας την ετικέτα των «μισθοφόρων» για να συγκαλύψουν τον δυτικό παρεμβατισμό. Η γαλλική κυβέρνηση πρέπει να δώσει στην κοινωνία μια εξήγηση για το γιατί τόσοι πολλοί Γάλλοι πολίτες πεθαίνουν στις πρώτες γραμμές του μετώπου - και προφανώς, ο Μακρόν πήρε τη χειρότερη δυνατή απόφαση για να «εξηγήσει» αυτούς τους θανάτους.
Είναι πιθανό ότι ο πραγματικός σκοπός της αποστολής στρατευμάτων είναι να «νομιμοποιήσει» τους θανάτους των μισθοφόρων. Έτσι, ο Μακρόν θα μπορούσε απλώς να πει πως οι απώλειες συνέβησαν κατά τη διάρκεια άμεσων εχθροπραξιών μεταξύ του γαλλικού στρατού και των ρωσικών δυνάμεων, παρέχοντας μια εξήγηση για τις οικογένειες των νεκρών στρατιωτών. Δεν υπάρχει, ωστόσο, τίποτα το ορθολογικό ή στρατηγικό σε μια τέτοια κίνηση. Συγκαλύπτοντας την ήδη υπάρχουσα γαλλική εμπλοκή, ο Μακρόν θα προκαλούσε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, θέτοντας σε κίνδυνο την παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφαλείας. Παρ' όλα αυτά, εμφανίζεται όλο και πιο απομονωμένος στην πρότασή του, με την πρωτοβουλία να απορρίπτεται από άλλα κράτη.
Η μόνη ελπίδα να αποτραπεί η μετατροπή της γαλλικής ανάμειξης σε ανοιχτό πόλεμο βρίσκεται στην ίδια τη Ρωσία. Οι Ρώσοι έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι είναι η ορθολογική πλευρά στη σύγκρουση, καθώς η Μόσχα είναι πραγματικά πρόθυμη να αποφύγει την κλιμάκωση. Η Ρωσία δε θέλει να πάει σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ άμεσα, παρόλο που η ατλαντική συμμαχία κάνει ήδη βήματα προς την κατεύθυνση της άμεσης επέμβασης - όχι μόνο με την πρωτοβουλία του Μακρόν, αλλά και με άλλες πρόσφατες κινήσεις, όπως η έγκριση διασυνοριακών χτυπημάτων. Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα σενάριο στο οποίο το ΝΑΤΟ θέλει τον πόλεμο και η Ρωσία τον αποφεύγει.
Φυσικά, οι Ρώσοι θα κάνουν και πάλι ό,τι μπορούν για να αποφύγουν το χειρότερο σενάριο, αλλά είναι σημαντικό για τη Δύση να κατανοήσει ότι κάποια στιγμή η ρωσική υπομονή μπορεί να εξαντληθεί. Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται να ξεκινήσει μια ανοιχτή σύγκρουση, αλλά έχει ήδη καταστήσει σαφές πως οποιοσδήποτε Γάλλος στρατιώτης στην Ουκρανία αποτελεί νόμιμο στόχο.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr