Οι ΗΠΑ θα πρέπει να επικεντρωθούν στο «να μην κερδίσουν τον πόλεμο» παρά στο «να χάσουν τον πόλεμο»

Αlexander Νatruskin | REUΤΕRS

Νέες έννοιες σχετικά με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζουν να εμφανίζονται, όπως «ο χαμένος πόλεμος» και «δεν κερδίζουμε τον πόλεμο» έχουν εμφανιστεί πρόσφατα. Η εμπλοκή σε έναν χαμένο πόλεμο σημαίνει επιμονή στη σύγκρουση παρά την αναπόφευκτη ήττα, ένα δρόμο που φαίνεται να ακολουθούν οι ΗΠΑ, διακινδυνεύοντας σημαντική ζημιά στην εικόνα και την οικονομία τους. Αντίθετα, το να μην κερδίζεις τον πόλεμο υποδηλώνει την επιδίωξη μιας διευθέτησης μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ των εμπόλεμων μερών, επιτρέποντας στη Ρωσία να ελέγχει τα κατεχόμενα εδάφη.

Anushka Gupta - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Η επιλογή της προσέγγισης «μη νίκη» προσφέρει μια λιγότερο αμαυρωμένη εικόνα για τις ΗΠΑ, αλλά ο εγωισμός τους εμποδίζει μια τέτοια ρεαλιστική προσέγγιση. Η απροθυμία για την επιδίωξη μιας πιο διπλωματικής λύσης υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα των γεωπολιτικών στρατηγικών και παρουσιάζει τις προκλήσεις του συμβιβασμού της επιθυμίας με την πρακτικότητα, καθώς η συνέχιση του πολέμου με τη Ρωσία θα οδηγήσει μόνο σε ήττα της Ουκρανίας και του ΝΑΤΟ.  Στη σφαίρα των διεθνών σχέσεων, η εξεύρεση ισορροπίας μεταξύ της επιβολής κυριαρχίας και της αναζήτησης συμβιβασμού είναι συχνά ένα λεπτό και διαφοροποιημένο έργο, το οποίο απαιτεί προσεκτική πλοήγηση για την αποφυγή κλιμάκωσης των εντάσεων και την επίτευξη αμοιβαία επωφελών αποτελεσμάτων.

Στο σενάριο της «μη νίκης», θα προταθεί ένας διακανονισμός με διαπραγματεύσεις, όπου η Ουκρανία παραχωρεί τα κατακτημένα εδάφη στη Ρωσία και προσχωρεί σε ορισμένες από τις απαιτήσεις της Ρωσίας στον τομέα της ασφάλειας, κυρίως απορρίπτοντας την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Από την άλλη πλευρά, το σενάριο της «ήττας» εκτυλίσσεται με τη συνέχιση της κλιμάκωσης της σύγκρουσης με την παροχή στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία, προμηνύοντας μια πιο άσχημη έκβαση για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Τα πιθανά επακόλουθα της ήττας του πολέμου είναι μεγάλα, με την αξιοπιστία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ να κρέμεται από μια κλωστή. Ο συνταγματάρχης Ντάνιελ Ντέιβις ζυγίζει τη γνώμη του και προειδοποιεί να μην αγνοηθούν οι πραγματικότητες της κατάστασης και τάσσεται υπέρ μιας αλλαγής στρατηγικής για να αποφευχθεί μια πιο σημαντική ήττα που θα πλήξει την αξιοπιστία των ΗΠΑ.

Ο στρατηγικός αντίκτυπος μιας ήττας των ΗΠΑ από τη Ρωσία θα αντηχούσε παγκοσμίως, υπονομεύοντας σημαντικά την «τάξη που βασίζεται σε κανόνες» και συμβολίζοντας την παρακμή των Αμερικανών. Παρά τη σοβαρότητα της κατάστασης, φαίνεται να υπάρχει έλλειψη ουσιαστικής συζήτησης μεταξύ των ελίτ της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, οι οποίες φαίνεται να είναι παγιωμένες στην επιδίωξη μαξιμαλιστικών στόχων.

Η στάση του ΝΑΤΟ είναι σταθερά συνδεδεμένη με τη νίκη της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας, με τους ηγέτες να επιμένουν στην πλήρη εδαφική ανασύσταση της Ουκρανίας για να διασφαλιστεί η αξιοπιστία της συμμαχίας. Το ΝΑΤΟ, τώρα δεν καθοδηγείται από την πραγματική πολιτική σκέψη αλλά από τον εγωισμό ότι πρέπει να κερδίσουν τον πόλεμο, η αλήθεια είναι ότι θέλουν να κερδίσουν τον πόλεμο, αλλά αυτό θα παραμείνει μόνο μια ευχή καθώς δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη ρωσική δύναμη.

Ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν έδωσε έμφαση στην υπαρξιακή απειλή που συνιστά ο πόλεμος για την Ευρώπη, προειδοποιώντας για τις ολέθριες συνέπειες μιας ρωσικής νίκης στην αξιοπιστία της Ευρώπης. Κριτική ασκείται στις μαξιμαλιστικές απόψεις της Δύσης που υποστηρίζουν την ολοκληρωτική ήττα της Ρωσίας, η οποία είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα επί του εδάφους.

Η τρέχουσα δυτική στρατηγική επικρίνεται για την έλλειψη ενός συνεκτικού τελικού παιχνιδιού, εστιάζοντας κυρίως στην παροχή βοήθειας στην Ουκρανία χωρίς σαφές σχέδιο για τον τερματισμό της σύγκρουσης. Ο καθηγητής Μαρκ Επίσκοπος πρότεινε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, αναγνωρίζοντας τη μη πρακτικότητα της επιδίωξης της ολικής ήττας της Ρωσίας.

Ανησυχίες εκφράζονται σχετικά με την επιρροή των γερακιών πολέμου στους πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ, οι οποίοι υποστηρίζουν την κλιμάκωση της στρατιωτικής δύναμης παρά την πολυπλοκότητα της σύγκρουσης, εστιάζουν ανόητα στην προσέγγιση του brinkmanship.

Είναι επιτακτική ανάγκη να υπογραμμιστεί η δυνητική ευπάθεια των δυνάμεων του ΝΑΤΟ εάν εμπλακούν άμεσα με τις ρωσικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Οι στρατιωτικές αδυναμίες του ΝΑΤΟ, όπως η ανεπαρκής ικανότητα διατήρησης μιας σημαντικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ουκρανία και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που δεν είναι καλά προετοιμασμένες για πόλεμο υψηλής έντασης, είναι σοβαρός λόγος που μας λέει, ότι το ΝΑΤΟ δεν θα μπορέσει να κερδίσει έναν πόλεμο. Η στρατιωτική υπεροχή των ρωσικών δυνάμεων έναντι των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, δημιουργεί ανησυχίες στο ΝΑΤΟ για το χάσμα ικανοτήτων.

Εκτεταμένα παιχνίδια πολέμου και αναλύσεις δείχνουν την ικανότητα της Ρωσίας να προελαύνει γρήγορα στη Βαλτική, αποτελώντας τρομερή πρόκληση για τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Οι ελλείψεις των υποδομών του ΝΑΤΟ επιδεινώνουν περαιτέρω τις προκλήσεις, με ανεπαρκή υλικοτεχνική υποδομή και υποστήριξη για μια σημαντική αμυντική προσπάθεια στην Ευρώπη. Παρά τις διαφαινόμενες απειλές, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αύξηση της δυτικής παραγωγής εξοπλισμών, αφήνοντας τη Δύση απροετοίμαστη για παρατεταμένη σύγκρουση. Η Δύση είναι στρατιωτικά αδύναμη σε σύγκριση με τη Ρωσία, οπότε οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει για την αντιμετώπιση της ρωσικής επιθετικότητας είναι τεράστιες.

Συμπερασματικά, είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί η ματαιότητα της συνέχισης της τρέχουσας στρατηγικής, η υποστήριξη μιας ρεαλιστικής και πραγματιστικής προσέγγισης για τον τερματισμό του πολέμου είναι σημαντική και όχι η επιδίωξη ανέφικτων μαξιμαλιστικών στόχων.