Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Telegraph ενημέρωσε το κοινό της για το πνευματικό παιδί του Sollfrank την Τρίτη, λίγο περισσότερο από ένα μήνα πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον από τις 9 έως τις 11 Ιουλίου, στο άρθρο της που περιγράφει λεπτομερώς πώς «οι χερσαίοι διάδρομοι του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να σπεύσουν τα αμερικανικά στρατεύματα στην πρώτη γραμμή σε περίπτωση ευρωπαϊκού πολέμου». Περιελάμβανε έναν εύχρηστο χάρτη που δείχνει τους πέντε διαδρόμους στους οποίους στηρίζονται για τον σκοπό αυτό, με πιο χαρακτηριστικό τον προαναφερθέντα ολλανδικό-γερμανικό-πολωνικό.
Με τη σειρά που απαριθμούνται από το εν λόγω μέσο, οι υπόλοιποι περιλαμβάνουν Ιταλία - Σλοβενία -Κροατία - Ουγγαρία, Ελλάδα - Βουλγαρία - Ρουμανία, Τουρκία - Βουλγαρία - Ρουμανία και Νορβηγία - Σουηδία - Φινλανδία. Το πρώτο είναι προς το παρόν μη βιώσιμο, δεδομένης της αντίστασης της Ουγγαρίας στην αντιρωσική πολεμική δράση του ΝΑΤΟ (εκτός αν εξουδετερωθεί ο Όρμπαν)- τα δύο επόμενα απαιτούν την επέκταση του σχεδίου της Ρουμανίας για τον «αυτοκινητόδρομο της Μολδαβίας» προς το Αιγαίο, ενώ το τελευταίο εξαρτάται από λίγα μόνο σημεία αποκλεισμού. Επομένως, όλα αυτά είναι έργα σε εξέλιξη.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η επερχόμενη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να δει το μεγαλύτερο μέρος του μπλοκ να συμφωνεί να ενταχθεί στη «στρατιωτική Σένγκεν» ως το σημαντικότερο αποτέλεσμά της, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα αυτών των διαδρόμων. Η άρση της γραφειοκρατίας προκειμένου να διευκολυνθεί η ελεύθερη μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού συνεπάγεται τη θυσία μεγαλύτερου μέρους της κυριαρχίας κάθε μέλους, κάτι στο οποίο η Ουγγαρία και η Σλοβακία πιθανόν να μην συμφωνήσουν, αλλά η συμμετοχή των υπολοίπων θα έθετε τις βάσεις για την ορατή από τις ΗΠΑ «Ευρώπη-Φρούριο».
Η έννοια αυτή αναφέρεται στην αμερικανικά υποστηριζόμενη αλλά γερμανικά καθοδηγούμενη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, η οποία θα έβλεπε το Βερολίνο να ηγείται της αντιρωσικής ανάσχεσης του μπλοκ για λογαριασμό της Ουάσινγκτον μετά το αναπόφευκτο τέλος της Ουκρανικής Σύγκρουσης, προκειμένου οι ΗΠΑ να «στρέψουν (πίσω) στην Ασία» για πιο μυώδη ανάσχεση της Κίνας. Η «Ευρώπη-Φρούριο» είναι επομένως ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, κάτι που δεν θα ολοκληρωθεί σύντομα, ειδικά από την στιγμή που το ΝΑΤΟ πρέπει επίσης να αυξήσει την στρατιωτικο-βιομηχανική του παραγωγή για να ανταγωνιστεί τη Ρωσία.
Παρ' όλα αυτά, η σημασία της βελτιστοποίησης της στρατιωτικής εφοδιαστικής σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, αφού η αύξηση της αποτελεσματικότητας των πέντε διαδρόμων στους οποίους επέστησε την προσοχή η Telegraph θα διευκολύνει πολύ τη Γερμανία να διαχειριστεί τη μεταπολεμική ανάσχεση της Ρωσίας υπό την εποπτεία των ΗΠΑ. Το να συμφωνήσουν τα περισσότερα μέλη να ενταχθούν στη «στρατιωτική Σένγκεν» είναι επίσης ο ευκολότερος τρόπος για το ΝΑΤΟ να παρουσιάσει την επόμενη σύνοδο κορυφής του ως επιτυχία και να κατευνάσει μέρος της απογοήτευσης της Ουκρανίας που για άλλη μια φορά δεν προσκλήθηκε να ενταχθεί.
Το Κίεβο μπορεί να πληροφορηθεί χωρίς περιστροφές ότι τα βήματα που θα γίνουν κατά τη διάρκεια αυτής της εκδήλωσης θα διευκολύνουν εκείνους που του έχουν παράσχει «εγγυήσεις ασφαλείας» να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους για άμεση αποστολή στρατιωτικής βοήθειας κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Αυτό θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει να καθησυχαστούν εκείνοι οι φιλοπόλεμοι αντιρωσικοί πολιτικοί που πιστεύουν ότι οποιοσδήποτε ρεαλιστικός συμβιβασμός για την Ουκρανία θα ήταν προς όφελος της Μόσχας, δεδομένου πως το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να συνδυάσει τις επερχόμενες στρατιωτικο-βιομηχανικές εγκαταστάσεις παραγωγής του με την «στρατιωτική Σένγκεν» κατά τη διάρκεια της ειρήνης.
Αυτό μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια του συνεχιζόμενου νατοϊκού-ρωσικού πολέμου δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία, αλλά ο ρυθμός εξάντλησης των δυνάμεων της τελευταίας εμποδίζει το μπλοκ να αναπληρώσει τα δικά του αποθέματα, αφού πρέπει να συνεχίσει να προμηθεύει το Κίεβο, και αυτό με τη σειρά του μειώνει την εμπιστοσύνη που έχουν οι ηγέτες της ΕΕ στην ικανότητά τους να «αποτρέψουν» τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, το πάγωμα της σύγκρουσης μέχρι το τέλος του έτους γίνεται πιο ελκυστικό αν καταλήξουν να το δουν με αυτόν τον τρόπο, γεγονός που θα μπορούσε στη συνέχεια να τους επιτρέψει να ιεραρχήσουν αποτελεσματικότερα τα σχέδια αυτά τα επόμενα χρόνια.
Σε αυτή την περίπτωση, νέες στρατιωτικο-βιομηχανικές εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να ξεπηδήσουν κατά μήκος αυτών των πέντε «στρατιωτικών διαδρόμων Σένγκεν», καθώς και συμπληρωματικών, όπως ο γερμανο-εσθονικός διάδρομος μέσω της Πολωνίας για την ενίσχυση της «γραμμής άμυνας της Βαλτικής» του νέου Σιδηρού Παραπετάσματος, με σκοπό τη μέγιστη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Η επιστράτευση θα μπορούσε να επιστρέψει σε όλο το μπλοκ, η εκπαίδευση έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία, και όλοι θα παρέμεναν σε εγρήγορση όπως στο αποκορύφωμα του Παλαιού Ψυχρού Πολέμου, αλλά αυτή η ψυχρή ειρήνη θα ήταν ακόμα καλύτερη από έναν θερμό πόλεμο.