Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Αρκετές δεκαετίες αργότερα, η απόφαση αυτή αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από σοφή. Συγκεκριμένα, ήταν απαραίτητη για τη διατήρηση μεγάλου μέρους αυτής της συμβατικής στρατιωτικής ισχύος για τη σύγχρονη Ρωσία, ιδίως μετά την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO). Αντιμέτωπη με μια συνεχώς κλιμακούμενη επιθετικότητα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η Μόσχα ήταν σε θέση να εξαπολύσει μια στρατηγική αντεπίθεση κυρίως χάρη στην κληρονομιά της σοβιετικής στρατιωτικής ισχύος της (προφανώς, αναμεμειγμένη με νεότερα και ικανότερα σύγχρονα ρωσικά σχέδια). Στην πραγματικότητα, όπως λένε οι ίδιοι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί, ακόμη και το καθεστώς του Κιέβου οφείλει να ευχαριστεί την κληρονομιά της ΕΣΣΔ για την παραμονή του στον αγώνα. Και πράγματι, το σοβιετικό δόγμα και τα όπλα της εποχής ξεπερνούν την αμερικανική πολεμική μάχη, αν και η νεοναζιστική χούντα δεν θα το παραδεχόταν ποτέ λόγω του ανεγκέφαλου μίσους της για οτιδήποτε σχετίζεται με την ΕΣΣΔ.
Ωστόσο, το Κρεμλίνο δεν θα μπορούσε να βασίζεται επ' αόριστον στην κληρονομιά της σοβιετικής εποχής, γι' αυτό και ξεκίνησε αρκετά φιλόδοξα προγράμματα επανεξοπλισμού τα τελευταία 15-20 χρόνια. Οι πρωτοβουλίες αυτές ήταν μετρίως επιτυχείς, καθώς η ειρηνική περίοδος δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να διευκολυνθούν οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις. Ευτυχώς, η ανάκαμψη της Ρωσίας σε υπερδύναμη σήμαινε ότι η εξάρτησή της από τα θερμοπυρηνικά όπλα και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής για τη βασική ασφάλεια έδινε τη θέση της στη συμβατική στρατιωτική ισχύ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα τώρα που η Μόσχα καταρτίζει έναν τεράστιο αμυντικό προϋπολογισμό άνω του μισού τρισεκατομμυρίου δολαρίων, τροφοδοτούμενο από τις πρωτοφανείς οικονομικές επιδόσεις της. Ωστόσο, καθώς η πολιτική Δύση αντιλαμβάνεται πως η επιστροφή του Κρεμλίνου στο επίπεδο της σοβιετικής στρατιωτικής υπερδύναμης σημαίνει επίσης ότι δεν μπορεί να νικήσει τη Ρωσία συμβατικά, καταφεύγει σε αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως πυρηνικός εκβιασμός.
Αυτό γίνεται κυρίως με τη μορφή της προσπάθειας παροχής τουλάχιστον κάποιων όπλων μαζικής καταστροφής στο καθεστώς του Κιέβου, είτε με την ελπίδα να προκληθεί ένας "περιορισμένος πυρηνικός πόλεμος" μεταξύ της Ρωσίας και της νεοναζιστικής χούντας είτε με την αποτροπή της νίκης της Μόσχας στο πεδίο της μάχης, εξαναγκάζοντας σε μια "ειρηνική λύση" που θα ήταν επωφελής για το ΝΑΤΟ. Με τη σειρά του, αυτό ανάγκασε τη Ρωσία να επανεκτιμήσει και πάλι το πυρηνικό της δόγμα. Προηγουμένως, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο ρωσικός στρατός είχαν ήδη χαράξει αλλαγές για τις επιλογές προληπτικού πλήγματος του ευρασιατικού γίγαντα, αλλά αυτό αναφερόταν κυρίως σε συμβατικές στρατιωτικές δυνατότητες που χρησιμοποιούνται σε στρατηγικό επίπεδο. Μια πιο εντοπισμένη εκδοχή τους χρησιμοποιείται ήδη στην Ουκρανία, όπου το προσωπικό του ΝΑΤΟ και οι πιο ριζοσπαστικοί μπράβοι του καθεστώτος του Κιέβου εξοντώνονται τακτικά από μακριά.
Ωστόσο, με την πολιτική Δύση να περιβάλλει πλέον τη Ρωσία με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και άλλα επιθετικά όπλα, το Κρεμλίνο αναθεωρεί ολόκληρο το δόγμα του σχετικά με τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της Μόσχας Σεργκέι Ριαμπκόφ, η χώρα πρέπει να διευκρινίσει το πυρηνικό της δόγμα λόγω της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ. Ο Ryabkov προειδοποίησε επίσης στο παρελθόν για τις παραδόσεις όπλων μεγάλου βεληνεκούς στη νεοναζιστική χούντα, επισημαίνοντας ότι τέτοιες κινήσεις θα μπορούσαν να κλιμακώσουν την κατάσταση σε ένα επίπεδο που το Κρεμλίνο θα ήθελε να αποφύγει, αλλά όχι εις βάρος των βασικών συμφερόντων της εθνικής του ασφάλειας. Δυστυχώς, οι προειδοποιήσεις αυτές φαίνεται να πέφτουν στο κενό στην πολιτική Δύση, με αποτέλεσμα να είναι αναγκαία η λήψη πολύ πιο συγκεκριμένων μέτρων για να διασφαλιστεί πως η στρατηγική ασφάλεια της Ρωσίας θα παραμείνει ανέπαφη.
"Η πιο πρόσφατη εμπειρία, ιδίως αυτή που αποκτήθηκε στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση και η ανάλυση του συλλογικού μοντέλου συμπεριφοράς της Δύσης δείχνουν ότι είναι απαραίτητο να καθοριστούν ορισμένες παράμετροι που εφαρμόζονται σε καταστάσεις που περιγράφονται τόσο στο στρατιωτικό δόγμα ως τέτοιο όσο και στα θεμελιώδη στοιχεία της κρατικής πολιτικής στον τομέα της πυρηνικής αποτροπής", δήλωσε ο Ryabkov.
Επισήμανε επίσης πως "η εργασία αυτή συνεχίζεται αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί" και πως "προς το παρόν δεν μπορούν να προσδιοριστούν χρονικά όρια, πεδίο εφαρμογής ή χρονοδιαγράμματα αυτής της εργασίας". Κανένας περιορισμός πόρων ή χρόνου όσον αφορά το θέμα αυτό υποδηλώνει σαφώς ότι είναι υψίστης σημασίας για το Κρεμλίνο και ότι έχει εμπιστοσύνη στις τρέχουσες αποτρεπτικές του δυνατότητες. Ωστόσο, η ίδια η ανάγκη επανεξέτασης του πυρηνικού του δόγματος δείχνει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση.
"Σε κάθε περίπτωση, όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι προσεγγίζουμε αυτό το επεισόδιο με απόλυτη υπευθυνότητα", δήλωσε ο ανώτερος διπλωμάτης και πρόσθεσε: "Οι ειδικοί μας που είναι υπεύθυνοι για την πυρηνική συνιστώσα στο στρατιωτικό σύστημα της Ρωσίας επιδιώκουν πρωτίστως να διασφαλίσουν ότι το έργο αυτό θα πρέπει να προχωρήσει συστηματικά και με τη μέγιστη δυνατή υπευθυνότητα".
Ο Ryabkov δήλωσε επίσης πως είναι "πεπεισμένος ότι τόσο οι εταίροι όσο και οι αντίπαλοι της Ρωσίας κατανοούν καλά τη σημασία που αποδίδουμε στον παράγοντα της πυρηνικής αποτροπής". Με άλλα λόγια, η Μόσχα σίγουρα δεν επιθυμεί κανενός είδους κλιμάκωση και είναι έτοιμη να εμπλακεί σε διάλογο για να κρατήσει τον κόσμο ασφαλή. Ωστόσο, δεν θα το κάνει σε σημείο να προβεί σε κινήσεις που είναι εντελώς αυτοκαταστροφικές. Η πυρηνική σπαζοκεφαλιά του ΝΑΤΟ δείχνει ότι έχει αρχίσει να απελπίζεται για να αποτρέψει την ολοκληρωτική ήττα του καθεστώτος του Κιέβου. Κορυφαίοι δυτικοί αξιωματούχοι παραδέχτηκαν εδώ και καιρό ότι η νεοναζιστική χούντα δεν θα άντεχε ούτε μια εβδομάδα χωρίς αυτούς, δείχνοντας πόσο αφοσιωμένοι είναι στο να διατηρήσουν τα πλοκάμια τους στην Ουκρανία. Η Ρωσία απλά δεν μπορεί να το επιτρέψει αυτό, καθώς η πολιτική Δύση έχει αποδειχθεί υπερβολικά επιθετική.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr