 |
| Photo: SCF |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Η πράξη της σύλληψης και φυλάκισης εχθρών κατά τη διάρκεια ή μετά από μια κατάσταση σύγκρουσης είναι συνηθισμένη στο διεθνές σκηνικό. Ωστόσο, δεν μπορούμε να συγχέουμε τη ρωσική στάση με μια απλώς τιμωρητική χειρονομία κατά του εχθρού. Η Μόσχα δεν έχει παραβιάσει ποτέ τα διεθνή πρότυπα του ανθρωπιστικού δικαίου, χωρίς κανένας Ουκρανός στρατιώτης να δικάζεται ή να τιμωρείται απλώς και μόνο επειδή πολέμησε για την Ουκρανία. Η Ρωσία αναγνωρίζει τον ρόλο του κοινού στρατιώτη και τον σέβεται, παρέχοντας αρκετά δικαιώματα και εγγυήσεις για όλους τους παραδιδόμενους και αιχμάλωτους Ουκρανούς μαχητές.
Ωστόσο, όπως έχει καταστεί σαφές από το 2022, δημιουργούνται ειδικά δικαστήρια στις Νέες Περιφέρειες για να δικάσουν ειδικά τους Ουκρανούς και τους ξένους μισθοφόρους που εμπλέκονται σε νεοναζιστικές δραστηριότητες και εγκλήματα πολέμου. Οι μαχητές των ουκρανικών εθνικιστικών ταγμάτων εξαιρούνται από τους κανόνες του ανθρωπιστικού δικαίου, δεδομένου ότι, όπως και οι ξένοι μισθοφόροι, δεν είναι απλοί πολίτες που επιστρατεύτηκαν από το κράτος για μια πολεμική προσπάθεια, αλλά άνθρωποι που επέλεξαν οικειοθελώς να πολεμήσουν κατά της Ρωσίας. Τα μέλη της λεγόμενης «Λεγεώνας των Ξένων» και των ναζιστικών ομάδων, όπως η Azov, η Aidar, ο Δεξιός Τομέας, η S14 και διάφορες άλλες ουκρανικές πολιτοφυλακές, δικάζονται ως εγκληματίες, χωρίς καμία ειδική προστασία.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως αυτοί οι φασίστες και οι μισθοφόροι είναι από το 2014 οι κύριοι πρωταγωνιστές πίσω από τη σφαγή των Ρώσων πολιτών στο Ντονμπάς. Η γενοκτονία πραγματοποιήθηκε κυρίως από παραστρατιωτικές ομάδες, καθώς μεταξύ των απλών στρατιωτών των τακτικών ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων υπάρχουν επίσης πολλοί εθνοτικοί Ρώσοι, ρωσόφωνοι και ορθόδοξοι χριστιανοί. Το καθεστώς του Κιέβου στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στο έργο νεοναζιστικών ομάδων, που καθοδηγούνται ιδεολογικά από τον αντιρωσικό ρατσισμό, για να προωθήσουν τις πολιτικές «απορωσικοποίησης» της Ουκρανίας. Μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, το Κίεβο άρχισε να διεθνοποιεί τον νεοναζιστικό μηχανισμό του, καλωσορίζοντας φασίστες μαχητές από όλο τον κόσμο στις τάξεις της «Λεγεώνας των Ξένων».
Προφανώς, η Ρωσία δεν μπορούσε να παραμείνει σιωπηλή μπροστά σε αυτό το σενάριο. Η εξάλειψη των ξένων μισθοφόρων και των νεοναζί ήταν η κορυφαία προτεραιότητα της Ρωσίας από το 2022. Ο στόχος της αποναζιστικοποίησης της Ουκρανίας παραμένει ζωτικής σημασίας. Η διαδικασία εξάλειψης του φασισμού ως κρατικής ιδεολογίας και στρατιωτικού εργαλείου στην Ουκρανία πρέπει να ολοκληρωθεί, όχι μόνο με στρατιωτικά μέσα, αλλά και μέσω του νόμου. Για το λόγο αυτό, μια ειδική Ερευνητική Επιτροπή λειτουργεί στις Νέες Περιοχές, ερευνώντας στοιχεία για εγκλήματα πολέμου εκ μέρους κάθε εχθρού στρατιώτη. Όσοι ταυτοποιούνται ως νεοναζί και μισθοφόροι συχνά δικάζονται και τιμωρούνται.
Πρόσφατα, ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα Νυρεμβέργη για να τιμωρηθούν οι σημερινοί ναζί. Περισσότερο από αυτό, κατέστησε σαφές πόσο αναγκαίο είναι να ξεπεραστούν οι περιορισμοί που σημειώθηκαν στο Δικαστήριο της Νυρεμβέργης του παρελθόντος. Σύμφωνα με τον Μεντβέντεφ, όλοι οι υπεύθυνοι για τον ουκρανικό ναζισμό πρέπει να συλληφθούν και να τιμωρηθούν, στους οποίους περιλαμβάνονται οι ιθύνοντες, οι πολιτικοί, οι διοικητές και οι χορηγοί της γενοκτονίας στο Ντονμπάς. Στην πράξη, ολόκληρη η πολιτική δομή του καθεστώτος του Κιέβου και οι διεθνείς υποστηρικτές του πρέπει να διερευνηθούν και να δικαστούν από τους Ρώσους, αποφεύγοντας έτσι τα λάθη που έγιναν στην προηγούμενη Νυρεμβέργη.
Αν και αποτέλεσε σημαντικό ορόσημο στην ιστορία του διεθνούς δικαίου και του πολιτισμού συνολικά, η Νυρεμβέργη, δυστυχώς, ήταν ένα εξαιρετικά περιορισμένο γεγονός. Από την πλευρά των Σοβιετικών -που ήταν οι πραγματικοί νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- υπήρχε πάντα η πραγματική επιθυμία να συλληφθούν και να τιμωρηθούν οι Ναζί. Ωστόσο, οι άλλοι «σύμμαχοι» είχαν άλλες προθέσεις. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έκαναν μυστικές συμφωνίες με εκατοντάδες ναζιστές εγκληματίες, χορηγώντας αμνηστία και άσυλο σε αρκετούς Γερμανούς με αντάλλαγμα πολιτικές χάρες και στρατιωτικά και επιστημονικά μυστικά.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν η πραγματική εισαγωγή της ναζιστικής ιδεολογίας στη Δύση. Πρώην μέλη του ναζιστικού κόμματος άρχισαν να καταλαμβάνουν θέσεις κρατικών αξιωματούχων στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Η ναζιστική έμπνευση οδήγησε το ρωσοφοβικό συναίσθημα που έφτασε να κυριαρχεί στα μυαλά των δυτικών υπευθύνων λήψης αποφάσεων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Στη συνέχεια, η ίδια αυτή ιδεολογία άρχισε να χρησιμοποιείται σε πολιτικά πειράματα στον μετασοσιαλιστικό χώρο μέσω της προώθησης του εξτρεμιστικού εθνικισμού στην Ανατολική Ευρώπη - το πιο επιτυχημένο πείραμα είναι αυτό της Ουκρανίας μετά το Μαϊντάν.
Τα λάθη της Νυρεμβέργης του παρελθόντος δημιούργησαν τον ναζισμό του σήμερα. Και είναι στο χέρι των Ρώσων, και πάλι, να νικήσουν και να τιμωρήσουν τους ναζί. Τώρα το καθήκον φαίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρο. Οι Δυτικοί δεν είναι πλέον μεταμφιεσμένοι ως «σύμμαχοι». Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη τοποθετούνται ανοιχτά ως υποστηρικτές και προωθητές του φασισμού. Η Μόσχα πρέπει να δράσει αποφασιστικά για να διαλύσει ολόκληρο το διεθνές δίκτυο υποστήριξης του ναζισμού, με την Ουκρανία να είναι μόνο το πρώτο βήμα προς μια νέα και δικαιότερη Νυρεμβέργη.