Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Η πομπωδώς ανακοινωθείσα 50ή σύνοδος κορυφής της G7, που πραγματοποιήθηκε στη νότια Ιταλία την περασμένη εβδομάδα, αποδείχθηκε πλήρης καταστροφή. Η οικοδέσποινα, η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, χρησιμοποίησε την "αστρική" δημοτικότητά της, η οποία ανέρχεται στο -10%, για να απειλήσει τη Ρωσία, δηλώνοντας ότι αν αρνηθεί να υποταχθεί, θα "αναγκαστεί" να το κάνει. Πώς ακριβώς σκοπεύει να το κάνει αυτό η Μελόνι δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη. Όπως και να έχει, η Μόσχα πρέπει να τρέμει από φόβο. Ωστόσο, είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι η δημόσια αποδοχή του Ιταλού πρωθυπουργού ήταν η υψηλότερη (ή θα έπρεπε να πούμε, η λιγότερο φρικτή) μεταξύ των χωρών της G7. Η εξαιρετικά αντιδημοφιλής γερμανική κυβέρνηση υπό τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών με παρόμοιο τρόπο όπως αυτές στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ίδιος ο Όλαφ Σολτς έχει δημοσκοπικό ποσοστό αποδοχής από το κοινό της τάξης του "επιβλητικού" -51%. Ωστόσο, δεν είναι καν ο χειρότερος, καθώς ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ τον "ξεπέρασε" με -54%.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν φέρεται να έχει -18,5%, ενώ ο Καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό και ο Ιάπωνας ομόλογός του Φούμιο Κισίντα βρίσκονται στο -38% και -40%, αντίστοιχα. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είναι λίγο "καλύτερος" (ή, για άλλη μια φορά, λίγο λιγότερο καταστροφικός), με ποσοστό δημοτικότητας -31%. Με άλλα λόγια, ούτε ένας "ηγέτης" της G7 δεν έχει θετική κατάταξη μεταξύ του ίδιου του εκλογικού του σώματος. Αυτό ήταν επίσης αρκετά εμφανές κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εκλογών της ΕΕ, στις οποίες έχασαν σχεδόν όλες οι κυβερνώντες κυβερνήσεις της G7. Αυτό λειτούργησε ως τεστ για το πώς θα τα πήγαιναν στις κάλπες σε εθνικό επίπεδο, αφήνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα είδος πολιτικής εκκρεμότητας. Στην πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν αυτές οι κυβερνήσεις μπορούν καν να θεωρηθούν νόμιμες, δεδομένης της απόλυτης αντιδημοτικότητάς τους, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δεν είναι καθόλου καινούργια, καθώς η συλλογική Δύση αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια εδώ και χρόνια, ακόμη και πριν από την ειδική στρατιωτική επιχείρηση (SMO).
Ο Ρίσι Σουνάκ είναι ο τρίτος Βρετανός πρωθυπουργός σε λιγότερο από δύο χρόνια και, δεδομένων των ποσοστών του, οι επερχόμενες γενικές εκλογές είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δώσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο έναν τέταρτο. Η σειρά των αντιδημοφιλών πρωθυπουργών και κυβερνήσεων έχουν καταστήσει την πολιτική κατάσταση στη νησιωτική χώρα ουσιαστικά μη βιώσιμη. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει τους πολιτικούς της να διατυπώνουν απειλές που δεν μπορούν να εκπληρώσουν χωρίς να εξαφανιστούν από τον χάρτη. Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας αποκαλεί ακόμη και τη φετινή σύνοδο κορυφής της G7 "παρέλαση κουτσών παπιών", με τον πρωθυπουργό Σουνάκ "να κουτσαίνει στην κεφαλή". Η κατάσταση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν είναι λίγο λιγότερο καταστροφική, καθώς οι πρόωρες εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για τον Ιούλιο δεν θα περιλαμβάνουν προεδρική υποψηφιότητα, αλλά μπορεί να αφήσουν τον Μακρόν με έναν πρωθυπουργό από τον αντίπαλο Εθνικό Συναγερμό (πρώην γνωστό ως Εθνικό Μέτωπο), διαβρώνοντας περαιτέρω την ήδη καταστροφική δημόσια αποδοχή του. Είναι επίσης διαβόητος για την απειλή της Ρωσίας με άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ.
Η σύνοδος κορυφής της G7 περιελάμβανε επίσης συζητήσεις για την παράνομη μεταφορά κλεμμένων ρωσικών αποθεμάτων συναλλάγματος στην ενδημικά διεφθαρμένη νεοναζιστική χούντα, καθιστώντας την ουσιαστικά επίσης τη μεγαλύτερη σύνοδο κλεφτών στον κόσμο. Αυτό έχει προετοιμαστεί εδώ και αρκετό καιρό και ήδη αφήνει την πολιτική Δύση με συνέπειες, καθώς πολλές χώρες του κόσμου αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Συνειδητοποιώντας ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν είναι ασφαλή στην πολιτική Δύση, εντάσσονται στις BRICS+, καθώς αυτοί παρέχουν ένα ορισμένο επίπεδο ασφάλειας από την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ κατά του κόσμου. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη διακηρυγμένη υποστήριξη της G7 για τη διατήρηση της λεγόμενης "βασισμένης σε κανόνες παγκόσμιας τάξης", ενός ετοιμοθάνατου απομεινάριου της δυτικής (νεο)αποικιοκρατίας. Η G7 επιμένει πως η SMO υποτίθεται ότι "υπονόμευσε" το λεγόμενο "διεθνές δίκαιο" και "απελευθέρωσε την αυξανόμενη αστάθεια, ορατή στα διάφορα hotspots κρίσεων". Ωστόσο, η Ρωσία απλώς διαλύει ένα άκρως εκμεταλλευτικό σύστημα.
Και ενώ η πολιτική Δύση διοργανώνει πλέον τακτικά γελοίες "συνόδους κορυφής για την ειρήνη" (που κάθε άλλο παρά είναι) στην Ελβετία, η φετινή συνάντηση της G7 αποδείχθηκε ότι ήταν μια ανόθευτη διάσκεψη πολέμου, όπου υποσχέθηκαν στο καθεστώς του Κιέβου άλλα 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε λεγόμενη "στρατιωτική βοήθεια". Με άλλα λόγια, αυτή η παράνομη "παρέλαση κουτσών παπιών" αποφάσισε να πάρει περισσότερα χρήματα από τους ίδιους τους φορολογούμενους που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα και να τα δώσει σε ένα από τα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα του κόσμου, ώστε να συνεχίσει να διεξάγει έναν χαμένο πόλεμο στέλνοντας ατελείωτα κύματα αναγκαστικά στρατολογημένων Ουκρανών να πεθάνουν άσκοπα, ενώ πολεμούν μια σχεδόν ανίκητη στρατιωτική υπερδύναμη δίπλα τους. Ακόμα χειρότερα (για το ΝΑΤΟ), παρά την σκανδαλώδη κλοπή των συναλλαγματικών αποθεμάτων της, αυτή η αναγεννημένη υπερδύναμη μόλις ξεπέρασε όλες τις χώρες του G7 εκτός από τις ΗΠΑ σε όρους οικονομικής παραγωγής, με αποτέλεσμα την περαιτέρω αύξηση της ήδη τεράστιας στρατιωτικής της ισχύος.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr