Τα μεταπολεμικά διλήμματα της Ρωσίας στην Ουκρανία

Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η κύρια πρόκληση για τη Ρωσία είναι να βρει την ισορροπία μεταξύ της στρατηγικής υπερεκτίμησης και της υποτίμησης. "Πάντα υπερεκτιμούμε την αλλαγή που θα συμβεί στα επόμενα δύο χρόνια και υποτιμούμε την αλλαγή που θα συμβεί στα επόμενα δέκα", όπως το έθεσε ο Μπιλ Γκέιτς.
 
M. K. BHADRAKUMAR - indianpunchline.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο θριαμβευτικός τόνος είναι αδιαμφισβήτητος στην ομιλία του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν την Παρασκευή [14/6] σε ειδική συγκέντρωση ανώτερων αξιωματούχων του υπουργείου Εξωτερικών στη Μόσχα, όπου παρουσίασε τις κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία. Η Ρωσία είναι μια χώρα με κουλτούρα υψηλού περιεχομένου, η οποία επικοινωνεί με τρόπους που είναι σιωπηλοί και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο πλαίσιο.

Ο Πούτιν υπογράμμισε ορισμένες προϋποθέσεις. Η Ρωσία είναι έτοιμη να σταματήσει αμέσως τις εχθροπραξίες, εάν η Ουκρανία αρχίσει να αποσύρει τις στρατιωτικές μονάδες της πέρα από τα διοικητικά όρια των περιφερειών Ντονμπάς, Ζαπορίζια και Χερσώνα. Πρόκειται για μια περίεργη επανάληψη της προϋπόθεσης που εκπλήρωσε η Μόσχα το Μάρτιο του 2022, όταν μετά τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, η Ουκρανία ανέμενε μια αναδίπλωση των ρωσικών αναπτύξεων γύρω από το Κίεβο.

Μια φορά δαγκωμένος, δύο φορές ντροπαλός - η προϋπόθεση του Πούτιν υπονοεί ότι οι νέες εδαφικές πραγματικότητες θα πρέπει να καθοριστούν με διεθνείς συνθήκες. Η Μόσχα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί μόνο αφού το Κίεβο ενημερώσει επίσημα το ΝΑΤΟ πως εγκαταλείπει την πρόθεση να επιδιώξει την ένταξη. Η Ρωσία αναμένει την πλήρη άρση των κυρώσεων.

Προφανώς, οι ειρηνευτικοί όροι της Ρωσίας βασίζονται, εν μέρει τουλάχιστον, σε ορισμένες προϋποθέσεις που είναι, ενδεχομένως, αδύνατο να εκπληρώσουν η Ουκρανία και οι μέντορές της. Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, αναμένεται περαιτέρω σκλήρυνση των ειρηνευτικών όρων αν τα ρωσικά στρατεύματα σημειώσουν περισσότερα κέρδη στο πεδίο της μάχης. Εν τω μεταξύ, η Μόσχα σηματοδοτεί στους δυτικούς αντιπάλους της το αναπόφευκτο μιας μαζικής επαναχάραξης των ρωσο-ουκρανικών συνόρων ως βάση για την ειρήνη.

Όπως είναι αναμενόμενο, οι δυτικές δυνάμεις θεωρούν τους ειρηνευτικούς όρους του Πούτιν ως τελεσίγραφο, αν και η ρωσική διπλωματία τους προπαγανδίζει ως μια σημαντική ειρηνευτική πρωτοβουλία. Η χρονική στιγμή είναι προσεκτική, ακριβώς όταν τελειώνει η σύνοδος κορυφής της G7 στο Borgo Egnazia της Ιταλίας και την παραμονή της "ειρηνευτικής συνάντησης" στο Bürgenstock που χρηματοδοτείται από τη Δύση.

Η πρόβλεψη του σημαίνοντος πολιτικού που είναι αντιπρόεδρος της Δούμας από το 2016 και γόνος μιας επιφανούς ρωσικής οικογένειας, του Πιοτρ Τολστόι (δισέγγονος του Λέοντα Τολστόι) είναι ότι η Μόσχα θα καλέσει το επόμενο διάστημα μόνο για την παράδοση των ουκρανικών δυνάμεων.

Το κλίμα στη Μόσχα έχει γίνει πολεμοχαρές, καθώς η ΕΕ, κατόπιν συνεχούς παρότρυνσης από την Ουάσινγκτον, κινείται αμείλικτα προς την κατάσχεση των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας σε δυτικές τράπεζες - δήθεν για την κάλυψη των αναγκών της Ουκρανίας, αλλά στην πραγματικότητα για την κάλυψη των τεράστιων δαπανών που επωμίζεται η Ουάσινγκτον για τον πόλεμο αντιπροσώπων της.

Στο ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής της G7 τονίζεται ότι "παρουσία του προέδρου Ζελένσκι, αποφασίσαμε να διαθέσουμε περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ αξιοποιώντας τα έκτακτα έσοδα από τα ακινητοποιημένα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία, στέλνοντας ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα στον πρόεδρο Πούτιν. Ενισχύουμε τις συλλογικές μας προσπάθειες για τον αφοπλισμό και την αποχρηματοδότηση του στρατιωτικού βιομηχανικού συμπλέγματος της Ρωσίας".

Η διατύπωση της G7 είναι ένα λευκό ψέμα. Αυτό που εκτυλίσσεται είναι η οικονομική απάτη του αιώνα και η μεγαλύτερη κλοπή χρημάτων στην ιστορία. Μια συμμορία σύγχρονων ληστών αρπάζει κυριολεκτικά περίπου 260 δισεκατομμύρια δολάρια από τα κρατικά περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας και τους δίνει το χρώμα μιας νομικής μετάφρασης, αποδίδοντας στη διαδικασία αυτή το καθεστώς μιας οικονομικής εγγύησης για ένα αμερικανικό δάνειο προς την Ουκρανία, κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς οικονομικού δικαίου που θα γεμίσει τελικά τις τσέπες του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος και των πολιτικών.

Αρκεί να πούμε πως η Ουάσινγκτον καθιστά τον πόλεμο αντιπροσώπων της στην Ουκρανία μια αυτοχρηματοδοτούμενη, κοστολογημένη επιχείρηση με εγγυητές τους Ευρωπαίους. Η Ουάσιγκτον επιφέρει μεγάλο πλήγμα στην εθνική τιμή και υπερηφάνεια της Ρωσίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι πού θα πάει η Ρωσία από εδώ και πέρα, δεδομένης της "κουλτούρας υψηλού περιεχομένου" της;

Μια ελάχιστα αξιοσημείωτη έλλειψη στην ομιλία του Πούτιν την Παρασκευή ήταν ότι άφησε τη μακρά ανακεφαλαίωση των προδοσιών της Δύσης να αιωρείται στον αέρα, χωρίς μια υποσημείωση σχετικά με το πώς η Ρωσία έφτασε σε μια τόσο θλιβερή κατάσταση ιστορικά.

Αν η πρόθυμη υποταγή στη χιονοστιβάδα των εθνικών ταπεινώσεων οφειλόταν απλώς στην αδυναμία της Ρωσίας, σίγουρα, αυτό ανήκει στο παρελθόν. Σήμερα, η Ρωσία στέκεται όρθια ως η τέταρτη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία, μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη και η μόνη δύναμη στον πλανήτη με την στρατηγική ικανότητα να μετατρέψει τις ΗΠΑ σε θερμοπυρηνικές στάχτες. Ωστόσο, υποτακτικοί όπως ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ απειλούν τη Ρωσία ότι ηγείται μιας "πυρηνικής συμμαχίας".

Εκεί πρέπει να γίνει σωστά κατανοητή η διευκρίνιση σχετικά με την ομιλία του Πούτιν από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας Dy, Ντμίτρι Μεντβέντεφ - "σχετικά με αυτό που [ο Πούτιν] υπαινίχθηκε προσεκτικά στην ομιλία του" -.

Ο Μεντβέντεφ διατύπωσε τέσσερα βασικά σημεία:

- Τα νέα εδάφη που έγιναν μέρος της Ρωσίας από το 2022 "θα παραμείνουν έτσι για πάντα".
 
- Ένα "καταστροφικό σενάριο" αναπτύσσεται για το καθεστώς του Κιέβου.
 
- Η ζώνη ασφαλείας που θα δημιουργήσει η Ρωσία στα δυτικά σύνορά της για να αποτρέψει τρομοκρατικές επιθέσεις μπορεί να φτάσει μέχρι τα σύνορα της Ουκρανίας με την Πολωνία, το ορμητήριο των απειλών του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας.
 
- "Ο πρόεδρος δεν το είπε αυτό [την τύχη της δυτικής Ουκρανίας] ευθέως, αλλά είναι προφανές ότι τα εδάφη αυτά, αν το επιθυμούν οι άνθρωποι που ζουν εκεί, μπορούν να γίνουν μέρος της Ρωσίας".

Σίγουρα, δεν είναι τυχαίο ότι ο Πούτιν αποβιβάστηκε στην Πιονγκγιάνγκ το πρωί της 19ης Ιουνίου - ή ότι ο ρωσικός στόλος του Ειρηνικού ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας ναυτική άσκηση από τις 19 έως τις 28 Ιουνίου στον Ειρηνικό Ωκεανό, στις θάλασσες της Ιαπωνίας και του Οχότσκ.

Στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψής του στη Βόρεια Κορέα, ο Πούτιν έγραψε σε άρθρο του στη βορειοκορεατική εφημερίδα Rodong Sinmun: "Εκτιμούμε ιδιαίτερα την αμέριστη υποστήριξη της ΛΔΚ προς την ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία... Θα... αντιταχθούμε από κοινού στους παράνομους μονομερείς περιορισμούς [διάβαζε κυρώσεις] και θα διαμορφώσουμε την αρχιτεκτονική της ισότιμης και αδιαίρετης ασφάλειας στην Ευρασία".

Παρεμπιπτόντως, αν η Βόρεια Κορέα, που είναι πυρηνική δύναμη, φιγουράρει στον πρώτο κύκλο του στρατηγικού υπολογισμού της Ρωσίας ως σύμμαχος, μπορεί το Ιράν που είναι χώρα πυρηνικού κατωφλίου να βρίσκεται πολύ πίσω - και, κυρίως, ποια θα μπορούσε να είναι η αλχημεία του; Πράγματι, η Ρωσία έχει προειδοποιήσει πως θα δώσει ασύμμετρη απάντηση στην επίθεση στο έδαφός της με δυτικά όπλα που φέρεται να βοηθούνται από προσωπικό του ΝΑΤΟ - κάτι που δεν έχει προηγούμενο ακόμη και στο υψηλό μεσημέρι του Ψυχρού Πολέμου - και την ανοιχτή, ηχηρή υποστήριξη του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ.

Στο βιβλίο του Strobe Talbott The Russia Hand (2002), ο ίδιος αφηγείται μια συζήτηση με τον Μπιλ Κλίντον κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του Αμερικανού προέδρου στη Μόσχα το 1995. Ο Κλίντον είπε στον Talbott χρησιμοποιώντας μια αγαπημένη του μεταφορά ότι το ένστικτό του έδειχνε πως οι ρωσικές ελίτ ήταν μουτρωμένες και δεν άντεχαν άλλο τα "σκατά" που τους έριχναν στο λαιμό. Πράγματι, η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς βρισκόταν ήδη στο σχεδιαστήριο του Λευκού Οίκου μέχρι τότε.

Ωστόσο, η Ρωσία χρειάστηκε άλλο ένα τέταρτο του αιώνα μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 για να αντισταθεί στον αμερικανικό εκφοβισμό. Για να είμαστε σίγουροι, η ειλικρινής "σημείωση" του Μεντβέντεφ δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την έγκριση του Πούτιν.

Η πρόκληση για τα επόμενα δύο χρόνια είναι πως η Ρωσία μπορεί να υπερεκτιμήσει την προθυμία των ΗΠΑ και της ΕΕ να ικανοποιήσουν το νόμιμο αίτημά της για ίση και αδιαίρετη ασφάλεια.

Από την άλλη πλευρά, σε μια πιο μακροπρόθεσμη προοπτική, η Μόσχα δεν πρέπει να υποτιμήσει την πεισματική άρνηση των φθινουσών δυνάμεων της Ευρώπης - του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Γερμανίας - να αποδεχθούν την άνοδο της Ρωσίας ως μια επιτακτική γεωπολιτική πραγματικότητα με την οποία πρέπει να συμφιλιωθούν.

Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορχάν έχει δίκιο όταν εκτιμά ότι θα είναι καθαρή αφέλεια να υποθέσουμε ότι η νέα ηγεσία της ΕΕ θα μετριάσει τις πολιτικές της έναντι της Ουκρανίας και της Ρωσίας, παρά την άνοδο των δεξιών κομμάτων στις πρόσφατες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail