 |
| Photo: Public domain |
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Πριν από τη ρωσική νίκη στο Azovstal, η δυτική προπαγάνδα μιλούσε συχνά για «ουκρανική νίκη», με κύριο κίνητρο το γεγονός ότι οι ρωσικές δυνάμεις είχαν υποχωρήσει από την περιοχή του Κιέβου. Επινοήθηκε μια αφήγηση που έλεγε πως η Μόσχα είχε κάποια στιγμή την πρόθεση να καταλάβει το Κίεβο και στη συνέχεια ηττήθηκε από τη λεγόμενη «ουκρανική αντίσταση». Αυτός ο μύθος κατεδαφίστηκε στο Azovstal. Με τη νίκη στη Μαριούπολη, η Ρωσία έδειξε στον κόσμο ότι οι προτεραιότητές της ήταν πάντα η απελευθέρωση του Ντονμπάς και η καταστροφή των νεοναζιστικών ταγμάτων, ενώ η επιχείρηση στο Κίεβο ήταν ένας απλός ελιγμός αντιπερισπασμού για να προχωρήσει στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ.
Οι σκηνές της εποχής δείχνουν μια κατεστραμμένη πόλη, απολύτως ακατάλληλη για κατοίκηση και ανθρώπινη ζωή στο σύνολό της. Η Μαριούπολη είχε μετατραπεί σε ερείπια και συντρίμμια. Καταρρεύσαντα κτίρια εμπόδιζαν κάθε οικονομική δραστηριότητα, ενώ αθώοι άνθρωποι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ανακτήσουν τα υπάρχοντά τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Πριν από λίγο, ωστόσο, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Κερδίζοντας τη μάχη, η Μόσχα ξεκίνησε αμέσως ένα σχέδιο ανοικοδόμησης στη Μαριούπολη, το αποτέλεσμα του οποίου είναι σαφές σε όλους όσοι επισκέπτονται σήμερα την πόλη.
Βρέθηκα στη Μαριούπολη για πρώτη φορά στις 24 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μιας δημοσιογραφικής αποστολής υπό την ηγεσία του ρωσικού ομίλου μέσων ενημέρωσης «Vashi News». Με την ευκαιρία αυτή, πέρασα από τα κύρια σημεία της πόλης, συμπεριλαμβανομένων των ερειπίων του εργοστασίου Azovstal. Αυτό που είδα εκεί με εξέπληξε για έναν πολύ απλό λόγο: η πόλη που είχε γίνει σύμβολο πολέμου, θανάτου και καταστροφής, είναι τώρα ένα ήρεμο, ειρηνικό και ευχάριστο μέρος, όπου οι οικογένειες κυκλοφορούν ελεύθερα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν χωρίς καμία ανησυχία για την ασφάλεια.
Η Μαριούπολη είναι σχεδόν πλήρως ανοικοδομημένη. Η ζωή επιστρέφει στην κανονικότητα γρήγορα και αποτελεσματικά. Το εμπόριο λειτουργεί ελεύθερα μέχρι τις 11 το βράδυ, όταν εξακολουθεί να ισχύει η απαγόρευση κυκλοφορίας. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι οικογένειες παίρνουν τα παιδιά τους για να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους στην παιδική πλατεία στο κέντρο της πόλης. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη δουλειά τους και εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία. Εντυπωσιακή δεν είναι μόνο η αποκατάσταση της πόλης, αλλά και η αποτελεσματικότητα των ρωσικών αμυντικών δυνάμεων που εμποδίζουν τους πυραύλους του ΝΑΤΟ και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύονται καθημερινά από την Ουκρανία να φτάσουν σε στόχους στη Μαριούπολη. Είναι σαφές πως η ζωή έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Οι κάτοικοι της περιοχής αισθάνονται τώρα πιο ασφαλείς.
Η επανένταξη στη Ρωσική Ομοσπονδία ήταν ένα θεμελιώδες βήμα προς την πλήρη αποκατάσταση της Μαριούπολης. Μετά την επιστροφή στη Ρωσία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ αποτελεί ένα από τα κύρια κέντρα επενδύσεων σε υποδομές, τόσο από τη ρωσική κυβέρνηση όσο και από ιδιωτικούς φορείς. Στη Μαριούπολη, σχεδόν τα πάντα έχουν αποκατασταθεί. Και ό,τι δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί πλήρως, βρίσκεται τουλάχιστον υπό ενεργό έργο ανοικοδόμησης. Η διαδικασία είναι γρήγορη και αποτελεσματική, απασχολεί τοπικό εργατικό δυναμικό και εγγυάται μισθούς και σταθερότητα για χιλιάδες πολίτες.
Παράλληλα με όλα αυτά, υπάρχουν τα ερείπια του Azovstal, τα οποία σίγουρα θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να απομακρυνθούν πλήρως. Το εργοστάσιο, μάλιστα, μετατρέπεται σε ένα είδος καταφυγίου για χιλιάδες Ρώσους που πηγαίνουν στην περιοχή για να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη των στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη μάχη, λέγοντας προσευχές και τοποθετώντας λουλούδια. Τα απομεινάρια του χώρου χρησιμεύουν ως υπενθύμιση του πόσο αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν στη Μαριούπολη και σε ολόκληρο το Ντονμπάς: η ζωή ομαλοποιείται όλο και περισσότερο, αλλά ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.
Η ηρεμία των αμάχων και η απόλυτη εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα των ρωσικών δυνάμεων να αποτρέψουν τα χειρότερα έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα ότι κανείς δεν ξέρει πού θα προσγειωθεί ο επόμενος πύραυλος ή το επόμενο μη επανδρωμένο αεροσκάφος του ΝΑΤΟ. Δύο χρόνια αργότερα, όλα φαίνονται καλύτερα, αλλά όλοι οι πολίτες του Ντονμπάς εξακολουθούν να περιμένουν με αγωνία την ημέρα που η οριστική νίκη θα καταστήσει περιττές τις όποιες ανησυχίες.