"Ορισμένες προσωπικότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δηλώνουν ανοιχτά τους στόχους αυτής της πολιτικής, μιλώντας σήμερα για τη λεγόμενη αποαποικιοποίηση της Ρωσίας. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια προσπάθεια ιδεολογικής δικαιολόγησης της διαίρεσης της Πατρίδας μας κατά μήκος εθνοτικών γραμμών. Ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας αποτελεί θέμα συζήτησης εδώ και πολύ καιρό, όπως όλοι σε αυτή την αίθουσα γνωρίζουν καλά. Ακολουθώντας αυτή τη στρατηγική, οι δυτικές χώρες στόχευαν στην απορρόφηση και τη στρατιωτική και πολιτική ανάπτυξη εδαφών κοντά μας".
Και να τι είπε ο Ντούντα μια μέρα αργότερα μιλώντας στις ελβετικές συνομιλίες για την Ουκρανία:
"Στο μέρος του κόσμου, το οποίο εκπροσωπώ, η Ρωσία συχνά αποκαλείται "φυλακή των εθνών" - και για καλό λόγο.
Επειδή φιλοξενεί σχεδόν 200 εθνοτικές ομάδες - οι περισσότερες από τις οποίες έγιναν κάτοικοι της Ρωσίας ως αποτέλεσμα των μεθόδων που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ουκρανία. Η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη αποικιοκρατική αυτοκρατορία στον κόσμο, η οποία, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, δεν πέρασε ποτέ από τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης και δεν μπόρεσε ποτέ να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του παρελθόντος της.
Ως μέλη της διεθνούς κοινότητας, πρέπει επιτέλους να πούμε: δεν υπάρχει πλέον χώρος για την αποικιοκρατία στον σύγχρονο κόσμο!"
Εν ολίγοις, η Δύση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ως όπλο την πολυπολιτισμικότητα ως πρόσχημα για το διαμελισμό της Ρωσίας κατά μήκος εθνοτικών γραμμών, με την πολιτική φαντασίωση ότι είναι σε θέση να της επιφέρει μια στρατηγική ήττα μέσω της Ουκρανίας. Αυτό είναι προφανώς πολύ πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, γι' αυτό και δεν αποτελεί αξιόπιστη απειλή για τη Ρωσία, αλλά αυτή η συνωμοσία αποτελεί ωστόσο απόδειξη πως η Δύση όντως τρέφει κακόβουλες προθέσεις. Η έγκαιρη επιβεβαίωση του γεγονότος αυτού από τον Ντούντα δικαιώνει τον πρόεδρο Πούτιν και απαξιώνει την προηγούμενη γκαζοποίηση της Δύσης για το θέμα αυτό.
Ο Πολωνός ηγέτης δεν συνειδητοποίησε ότι έβλαπτε τη δική του πλευρά, αλλά προφανώς σκέφτηκε πως θα παρουσίαζε την Πολωνία ως την εμπροσθοφυλακή της Έγχρωμης Επανάστασης της Δύσης εναντίον της Ρωσίας, όταν θυμήθηκε την υποστήριξή της στους Λευκορώσους αντικυβερνητικούς μαχητές, στην οποία το Μινσκ απάντησε με την οπλοποίηση της παράνομης μετανάστευσης. Ο Ντούντα πιθανότατα σκέφτηκε επίσης ότι θα έπειθε κάποια μέλη του Παγκόσμιου Νότου να στραφούν στο πλευρό της Ουκρανίας συκοφαντώντας τη Ρωσία ως μια ξεπερασμένη αποικιοκρατική δύναμη.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο έλεγχος της Ρωσίας στις περιοχές που το Κίεβο ισχυρίζεται πως είναι δικές του νομιμοποιήθηκε μέσω δημοψηφισμάτων, ενώ οι σιωπηρά υπονοούμενες διεκδικήσεις της Ουκρανίας σε αρκετές ρωσικές παραμεθόριες περιοχές όχι. Επιπλέον, υπάρχει η πιθανότητα η Ουκρανία να αναβιώσει μια μέρα τις σύντομες μεταπολεμικές διεκδικήσεις της σε σύγχρονα πολωνικά εδάφη, αν οι πρόσφυγες της εγκατασταθούν μαζικά σε αυτές τις περιοχές, κάτι για το οποίο προειδοποιήσαμε εδώ. Ο Ντούντα, ωστόσο, αγνοεί εντελώς αυτή τη λανθάνουσα απειλή για την εδαφική ακεραιότητα της Πολωνίας.
Επιστρέφοντας στο κύριο θέμα, η δήλωση του Ντούντα ότι η Ρωσία πρέπει να "αποαποικιοποιηθεί" απέδειξε πως ο πρόεδρος Πούτιν είχε δίκιο που προειδοποίησε για αυτό το σχέδιο, όσο μη ρεαλιστικό και αν είναι πολιτικά. Ο Πολωνός ηγέτης επέφερε επίσης ακούσια ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της πλευράς του, αφού οι προπαγανδιστές της δεν μπορούν πλέον να αεριτίσουν ότι η Δύση δεν έχει καμία πρόθεση να απειλήσει την εδαφική ακεραιότητα της Ρωσίας. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου σοφότερος, αφού δεν συνειδητοποιεί τι μόλις έκανε, αντιθέτως νομίζει πως πραγματικά τρόμαξε τη Ρωσία.