Ο Γάλλος πρόεδρος θα μπορούσε να είναι στα πρόθυρα της αλλαγής του ίδιου του καθεστώτος, με την υποστήριξη του συστημικού κόμματός του να είναι χαμηλότερη από εκείνη της αντιπολίτευσης
ludovic ΜΑRIN/ΑFΡ
Οι τελευταίες γαλλικές εθνικές δημοσκοπήσεις δείχνουν μια τελική αναμέτρηση μεταξύ της αντικαθεστωτικής δεξιάς και της αριστεράς και τον πλήρη αποδεκατισμό του κόμματος της Αναγέννησης του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Φαίνεται ότι μπορεί να ξεγελάστηκε νομίζοντας πως η απόρριψη όλης της πολιτικής σκακιέρας ήταν μια κίνηση με μεγάλο μυαλό και τρεις διαστάσεις.
Από τη Rachel Marsden, αρθρογράφο, πολιτικό στρατηγικό σύμβουλο και οικοδέσποινα ανεξάρτητης παραγωγής talk-shows στα γαλλικά και στα αγγλικά - RUSSIA TODAY [rachelmarsden.com] / Παρουσίαση Freepen.gr
Στον απόηχο της συντριπτικής νίκης του αντικαθεστωτικού κόμματος Εθνικός Συναγερμός στις ευρωεκλογές, με υπερδιπλάσιο σκορ από το κόμμα του Μακρόν, οι συνήθεις ύποπτοι άρχισαν να μασάνε το σκηνικό με ταραχές και αναταραχές. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει το Εθνικό Συναγερμό είναι να το κινηματογραφήσει για να δημιουργήσει μια προεκλογική διαφήμιση για τον εαυτό του ενόψει των γαλλικών εθνικών εκλογών, τις οποίες ο Μακρόν προκήρυξε σε ένα στοίχημα διπλής ή μηδενικής ισοτιμίας με τον γαλλικό λαό. Γιατί ο Μακρόν το έκανε αυτό. Και είναι ο Εθνικός Συναγερμός που εδώ και καιρό κάνει εκστρατεία με την υπόσχεση να βάλει ένα τέλος σε αυτό.
Τελικά φαίνεται πως αρκετοί Γάλλοι ψηφοφόροι δεν φοβούνται να αρνηθούν στο κόμμα της Λεπέν την ευκαιρία. Η ετικέτα της ακροδεξιάς απλά δε λειτουργεί ως το είδος του αποτρεπτικού παράγοντα που λειτουργούσε κάποτε. Και γιατί θα έπρεπε; "Η Γαλλία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ολοκληρωτικής εμφύλιας σύγκρουσης", τιτλοφορεί η βρετανική Telegraph. Αυτό συνέβη υπό τον Μακρόν, όχι υπό τη Λεπέν, καθώς πέρασε την ατζέντα του κατεστημένου κομμάτι-κομμάτι με τον διορισμένο πρωθυπουργό του να επικαλείται το άρθρο 49.3 του γαλλικού Συντάγματος για να περάσει τη νομοθεσία χωρίς ψηφοφορία τουλάχιστον 23 φορές, παρακάμπτοντας πλήρως τη δημοκρατική διαδικασία - τη δεύτερη μεγαλύτερη από την έναρξη της Πέμπτης Δημοκρατίας το 1958. Η χρήση του για να μετακινήσει τα γκολπόστ στους συνταξιούχους και να τους αναγκάσει να εργάζονται περισσότερο, όταν η Γαλλία είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στη φορολογία που τους στερεί τα σκληρά κερδισμένα μετρητά σε όλη τους την εργασιακή ζωή, με το πρόσχημα ότι θα τα πάρουν πίσω όταν συνταξιοδοτηθούν, θα εξηγούσε γιατί η πλειοψηφία των συνταξιούχων που ψήφισαν μαζικά τον Μακρόν δεν λέει πλέον στους δημοσκόπους πως θα το πράξει. Η υποστήριξή του έχει πέσει μόλις στο 28%, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του Ifop.
Σύμφωνα με τη Le Monde, ο Μακρόν δήλωσε για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών: "Το προετοίμαζα αυτό εδώ και εβδομάδες και είμαι ενθουσιασμένος. Έριξα την άσφαιρη χειροβομβίδα μου στα πόδια τους. Τώρα θα δούμε πώς θα τα καταφέρουν". Φαίνεται ότι τα καταφέρνουν μια χαρά, στην πραγματικότητα. Το κόμμα του Μακρόν; Όχι και τόσο. Την επόμενη φορά, προσπάθησε να βάλεις λίγη περισσότερη δύναμη πίσω από τη ρίψη της χειροβομβίδας, ώστε να μην κινδυνεύσει να γυρίσει πίσω και να ανατιναχτεί στα μούτρα σου. Η τελευταία δημοσκόπηση του Ifop προβλέπει την πλήρη εξάλειψη του κατεστημένου μετά τον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας στις 30 Ιουνίου με μόλις 19% των ψήφων, και τα δύο κορυφαία κόμματα που θα πάνε στο δεύτερο γύρο στις 7 Ιουλίου να είναι το δεξιό και το αριστερό αντικαθεστωτικό με 35% και 26% αντίστοιχα. Και αν η ανομία και η βία συνεχίσουν να μαστίζουν τους δρόμους από τώρα μέχρι τότε, οι ψηφοφόροι θα καταλάβουν πλήρως ότι ο Μακρόν ήταν αυτός που άναψε το σπίρτο και η αριστερά που σκέφτηκε να ρίξει λάδι στη φωτιά προσπαθώντας να παρουσιάσει την ήττα των δεξιών αντιπάλων της ως τη λύση για την καταπράυνση των ταραχών ήταν κατά κάποιο τρόπο μια νικηφόρα στρατηγική. Οι πιθανότητες είναι ότι θα νιώσουν πως εκβιάζονται και θα έχουν μόνο μεγαλύτερο κίνητρο να ψηφίσουν ανάλογα. Ρωτήστε τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς πώς του βγήκαν όλες οι διαμαρτυρίες κατά του αντικαθεστωτικού, του λεγόμενου "ακροδεξιού" AfD. Αυτοί ήρθαν δεύτεροι, σημειώνοντας κέρδη στην ψηφοφορία για την ΕΕ, και το κόμμα του ήρθε τρίτο με τη χειρότερη επίδοση στην ιστορία του. Αποδεικνύεται ότι στους ψηφοφόρους δεν αρέσει πραγματικά να αισθάνονται πως τους χειραγωγούν κατά κάποιο τρόπο.
Ο Μακρόν μπορεί να πιστεύει ότι υποκίνησε πανικό για την επιβίωση σε αντίπαλα πολιτικά στρατόπεδα - ο πρόεδρος των Les Républicains της καθεστωτικής δεξιάς πρότεινε συμμαχία με τη Λεπέν και στη συνέχεια οχυρώθηκε για λίγο μέσα στα κεντρικά γραφεία του κόμματος, ώστε οι συνάδελφοί του να μην μπορέσουν να συγκεντρωθούν για να τον εκδιώξουν. Και το μικρότερο αντικαθεστωτικό δεξιό κόμμα Reconquête, που ιδρύθηκε από τον Eric Zemmour, κατέληξε να διώξει τέσσερις από τους πέντε εκλεγμένους ευρωβουλευτές του, όταν η Marion Marechal (ανιψιά της Marine Le Pen και νούμερο ένα στο ευρωψηφοδέλτιο της Reconquête) ένωσε τις δυνάμεις της με το κόμμα της θείας της αντί να μοιράσει την ψήφο. Αλλά ο Μακρόν μόλις που θα μπορούσε να βολευτεί με τα ποπ κορν του πριν τελειώσουν τα παρασκήνια.
Είναι ένα μεγάλο μυστήριο το πώς έφτασε ως εδώ, και πώς το κατεστημένο στη Γαλλία και στην Ευρώπη έχασε τελείως το μυαλό του.
Τον Μάιο του 2023, το Reuters ανέφερε ότι η ΕΕ είχε εγκρίνει 1,61 δισεκατομμύρια δολάρια για την εξαγορά Ολλανδών κτηνοτρόφων των οποίων τα βοοειδή θεωρούνταν υπερβολικά ενθουσιώδη με το ρέψιμο, το κατούρημα και την αφόδευση. Οι αγρότες στη συνέχεια ίδρυσαν ένα πολιτικό κόμμα με την ονομασία Κίνημα Αγρότες-Πολίτες, υποστηρίζοντας τον αντικαθεστωτικό Geert Wilders, το κόμμα του οποίου κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές τον Νοέμβριο του 2023 και στη συνέχεια κατέλαβε τη δεύτερη θέση (και κέρδισε έξι έδρες) στην ψηφοφορία της ΕΕ.
Στη Γερμανία, καθώς οι αγρότες και οι φορτηγατζήδες συγκεντρώθηκαν στην Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο για να διαμαρτυρηθούν για τη συντριπτική γραφειοκρατία του κατεστημένου της ΕΕ για τα πάντα, από την κλιματική αλλαγή μέχρι την Ουκρανία, οι άστοχες προτεραιότητες και η αδυναμία να τα βγάλουν πέρα βρήκαν τόσο μεγάλη απήχηση στον μέσο Γερμανό που το 69% από αυτούς υποστήριξε το κίνημα διαμαρτυρίας - γεγονός που εξηγεί τη δεύτερη θέση του αντικαθεστωτικού κόμματος (AfD) που δέχτηκε επίθεση από το κατεστημένο ως συνεργαζόμενο με τους αγρότες. Αποδεικνύεται ότι πολλοί Γερμανοί ήταν επίσης στην ίδια θέση.
Στη Γαλλία, το 90% των ψηφοφόρων υποστήριξε τις διαμαρτυρίες των Γάλλων αγροτών και αηδίασε όταν ο Μακρόν εμφανίστηκε στην ετήσια Διεθνή Γεωργική Έκθεση του Παρισιού με μια ομάδα μπράβων των ΜΑΤ που ξεφόρτωσαν τα δακρυγόνα τους σε πιθανώς αθώες αγελάδες (αν και ποιος ξέρει, ίσως πυροδοτούσαν σιωπηλά κάποιες πλανητοκτόνες πορδές), ενώ ο ίδιος έτρεχε να ξεφύγει από μια αρχική αντιπαράθεση με εξαγριωμένους αγρότες. Και λοιπόν, τι ξέρετε. Αποδεικνύεται ότι η υποστήριξη του 90% προς τους αγρότες μεταφράζεται περίπου σε 93% των γαλλικών κοινοτήτων που ψήφισαν τον Εθνικό Συναγερμό στις ευρωεκλογές.
Σίγουρα όλα αυτά είναι απλά μια μεγάλη σύμπτωση. Ποιος να φανταζόταν πως το να παίζεις με την τροφή και τα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων, ενώ εστιάζεις σε δαπανηρές ιδεολογικές προτεραιότητες που ενδιαφέρουν κυρίως τη μικρή ελίτ της επικεφαλής συμμορίας, θα ήταν ποτέ η συνταγή για αλλαγή καθεστώτος; Αλλά το ερώτημα τώρα είναι αν ο Μακρόν, έχοντας ποντάρει τα πάντα και χάσει, θα προσκολληθεί στην εξουσία όπως οι ηγέτες που καταγγέλλει. Ή αν θα τηρήσει τις δικές του δηλωμένες δημοκρατικές αρχές και θα παραιτηθεί, όπως η πλειοψηφία (57%) των Γάλλων δηλώνει ότι θα ήθελε να κάνει.