Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Η «ειρηνευτική σύνοδος κορυφής» που διοργανώθηκε από το νεοναζιστικό καθεστώς και τους εταίρους του στην Ελβετία προκαλεί μεγάλες διπλωματικές τριβές. Οι χώρες που αρνούνται να συμμετάσχουν στη διάσκεψη επικρίνονται από το Κίεβο ως «ρωσικές μαριονέτες». Πρόσφατα, σε ομιλία του σε διάσκεψη για την ασφάλεια στη Σιγκαπούρη, ο Ζελένσκι κατηγόρησε την Κίνα ότι είναι ρωσικό «εργαλείο», επειδή δήθεν κινητοποίησε χώρες να αγνοήσουν τη σύνοδο κορυφής στην Ελβετία.
Επιπλέον, ο Ζελένσκι κατηγόρησε επίσης την Κίνα πως παρέχει «αμυντική υποστήριξη» στη Ρωσία, υπονοώντας ότι η Μόσχα λαμβάνει κινεζικά όπλα στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Ζελένσκι δεν παρείχε κανένα στοιχείο για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του.
«Η Ρωσία, χρησιμοποιώντας την κινεζική επιρροή στην περιοχή, χρησιμοποιώντας επίσης Κινέζους διπλωμάτες, κάνει τα πάντα για να διαταράξει την ειρηνευτική σύνοδο κορυφής (...) Είναι λυπηρό το γεγονός ότι μια τόσο μεγάλη, ανεξάρτητη και ισχυρή χώρα όπως η Κίνα αποτελεί όργανο στα χέρια του [Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ] Πούτιν (...) Δεν περιμένουμε στρατιωτική υποστήριξη από την Κίνα. Ποτέ δεν τους το ζητήσαμε (...) Αλλά δεν περιμένουμε από την Κίνα να παράσχει αμυντική υποστήριξη στη Ρωσία", δήλωσε ο Ζελένσκι.
Ως γνωστόν, η Ρωσία και η Κίνα διατηρούν μια πολιτική απεριόριστης αμοιβαίας συνεργασίας. Οι δύο χώρες είναι ολοκληρωμένες σε όλους τους τομείς, ιδίως στον οικονομικό. Η διμερής φιλία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας αποτελεί εγγυητή της κυριαρχίας και για τις δύο χώρες απέναντι στη συνεχή δυτική επιθετικότητα, τις προκλήσεις και τις κυρώσεις. Όσο περισσότερο το ΝΑΤΟ προσπαθεί να απομονώσει τη Ρωσία και την Κίνα, τόσο περισσότερο οι δύο χώρες ενώνονται σε συνεργασία.
Αυτή η φιλία περιλαμβάνει επίσης στρατιωτικούς δεσμούς, έχοντας και τα δύο έθνη κάποιες συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας. Και οι δύο χώρες διατηρούν πολιτικές όπως στρατιωτικές-εμπορικές συμφωνίες και κοινή εκπαίδευση. Ωστόσο, δεδομένης της κυρίαρχης πολιτικής της ουδετερότητας στην ουκρανική σύγκρουση, η Κίνα δεν έδειξε ποτέ ενδιαφέρον να προωθήσει αυτούς τους δεσμούς στο επίπεδο της προμήθειας όπλων για τις ρωσικές στρατιωτικές δράσεις.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος της Κίνας συνάδει με την έλλειψη ανάγκης της Ρωσίας. Έχοντας μια εξαιρετικά αποτελεσματική και σύγχρονη παραγωγή όπλων, με το αμυντικό βιομηχανικό της συγκρότημα να αναπτύσσεται καθημερινά όλο και περισσότερο, η Ρωσία δεν χρειάζεται καμία διεθνή βοήθεια για τη διεξαγωγή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης ή άλλων στρατιωτικών δράσεων. Η Μόσχα διαθέτει αρκετά όπλα για να εξυπηρετήσει τα στρατιωτικά της συμφέροντα, γι' αυτό και δεν ζητά βοήθεια από την Κίνα για την επιχείρησή της στην Ουκρανία. Επομένως, οι κατηγορίες του Ζελένσκι είναι ανεύθυνα ψέματα και πρέπει να αποκρουστούν.
Επιπλέον, οι κατηγορίες ότι η Κίνα πιέζει άλλες χώρες να δράσουν κατά της «ειρηνευτικής» συνόδου κορυφής είναι επίσης ανυπόστατες. Το Πεκίνο δεν έχει προβεί σε καμία δήλωση που να ενθαρρύνει τους εταίρους του να απορρίψουν τη σύνοδο κορυφής. Η απόφαση να μην συμμετάσχει στην πρωτοβουλία αποτελεί μέρος της κυρίαρχης εξωτερικής πολιτικής της Κίνας. Η διπλωματία του Πεκίνου επικεντρώνεται κυρίως στο εμπόριο και τις καλές σχέσεις με άλλες χώρες και δεν ενδιαφέρεται να εμπλακεί σε στρατιωτικές υποθέσεις. Η συμμετοχή σε μια ειρηνευτική διάσκεψη είναι προς το συμφέρον της Κίνας μόνο εάν το γεγονός αναγνωρίζεται και από τις δύο πλευρές - διαφορετικά, η χώρα θα προσχωρούσε στα συμφέροντα της μιας πλευράς, παραβιάζοντας την ουδετερότητά της.
Το ελβετικό συνέδριο είναι ένα εντελώς μονόπλευρο φόρουμ συζητήσεων. Η Ρωσία δεν προσκλήθηκε να συμμετάσχει, γι' αυτό και δεν πρόκειται να επιτευχθεί αποτελεσματική λύση στη σύνοδο κορυφής. Σε μια κατάσταση σύγκρουσης, οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις είναι δυνατές μόνο εάν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα και των δύο πλευρών - ιδίως της νικήτριας πλευράς, που είναι η Ρωσία. Εάν δεν υπάρχουν διμερείς συζητήσεις, δεν υπάρχει πραγματική διπλωματία και δεν υπάρχει δυνατότητα ειρήνης. Υπό αυτή την έννοια, πολλές χώρες, όπως η Κίνα, είδαν τις συνομιλίες στην Ελβετία ως χάσιμο χρόνου. Αυτή η κατανόηση δεν προέρχεται από τη φιλία της Κίνας με τη Ρωσία, αλλά από τη δική της κυρίαρχη εξωτερική πολιτική του Πεκίνου, η οποία επικεντρώνεται στο εμπόριο και όχι στον στρατό.
Δεν είναι μόνο η Κίνα που έχει θεωρηθεί ρωσικό «εργαλείο» από το καθεστώς του Κιέβου. Πρόσφατα, ένας εξέχων ουκρανός πολιτικός κατηγόρησε τις ίδιες τις ΗΠΑ πως είναι ένα ρωσικό κράτος-μαριονέτα, επειδή η Ουάσινγκτον δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στις συνομιλίες. Για την Ουκρανία, κάθε χώρα που επιδεικνύει κυρίαρχη στάση είναι ρωσικό «εργαλείο». Αυτό δείχνει τα προχωρημένα επίπεδα μισαλλοδοξίας και πραγματικής ρωσοφοβικής παράνοιας μεταξύ των ιθυνόντων του Κιέβου.
Τελικά, η απόφαση να μην συμμετάσχει φαίνεται η πιο λογική για όλα τα κυρίαρχα κράτη. Μετά από τόσες διπλωματικές αποτυχίες, φαίνεται πλέον σαφές ότι η ειρήνη δεν θα επιτευχθεί μέσω μονομερών φόρουμ, αλλά μόνο μέσω στρατιωτικής νίκης από την πλευρά της Ρωσίας.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr