ANDREW KORYBKO / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας αυτής της χώρας εξήγησε την ουδετερότητα αρχών της κυβέρνησής του απέναντι σε αυτή τη σύγκρουση, σύμφωνα με την οποία θα συμμετέχει πάντα σε οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία, ακόμη και αν διαφωνεί με τις λεπτομέρειές της. Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί σε αυτό το πλαίσιο ότι ο Ελβετός Πρόεδρος δήλωσε πως κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής εκφράστηκαν "διαφορετικές απόψεις", υποδηλώνοντας έτσι ότι η Ινδία και άλλοι Ρώσοι εταίροι αντιτάχθηκαν απαλά στην Ουκρανία και στην προβλεπόμενη από τη Δύση επίλυση αυτής της σύγκρουσης.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που προέκυψε από τη σύνοδο κορυφής ήταν πως ο Ουκρανός επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποκάλυψε αργότερα ότι ορισμένοι από τους συμμετέχοντες που "έχουν παραδοσιακά καλές σχέσεις με τη Ρωσία" προσφέρθηκαν να μεσολαβήσουν μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων μερών. Δεδομένου πως οι σχέσεις της Ινδίας με τη Ρωσία θεωρούνται επισήμως και από τα δύο μέρη ως μια ειδική και προνομιακή στρατηγική εταιρική σχέση, θα ήταν απολύτως λογικό ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της να ήταν ένας από εκείνους που προσέφεραν τις διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας τους.
Αυτά τα συμπληρωματικά αποτελέσματα ήρθαν σε αντίθεση με την προσδοκία ορισμένων Ρώσων αξιωματούχων, όπως ο πρώην πρόεδρος και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος έγραψε στο Twitter στα τέλη του περασμένου μήνα ότι οι χώρες που επέλεξαν να συμμετάσχουν τάσσονται σιωπηρά στο πλευρό της Ουκρανίας. Λιγότερο δραματικές δηλώσεις έγιναν και από άλλους αξιωματούχους, η ουσία των οποίων ήταν ότι οι συνομιλίες αυτές ήταν χάσιμο χρόνου και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τη Δύση για να αυξήσει την πίεσή της στη Ρωσία.
Είναι κατανοητό πως η Ρωσία ήταν θυμωμένη που πραγματοποιήθηκε μια πολυμερής εκδήλωση για την ουκρανική σύγκρουση χωρίς τη συμμετοχή της, αλλά η αντίδρασή της σε αυτή την τελευταία ήταν πολύ πιο σκληρή από προηγούμενες παρόμοιες εκδηλώσεις κατά το περασμένο έτος, όπως οι συνομιλίες της Τζέντα, όπου τα τελεσίγραφα του Κιέβου ήταν στο επίκεντρο. Η αντίθεση μεταξύ αυτών των προσεγγίσεων συνοψίζεται στις αλλαγμένες διπλωματικές συνθήκες, καθώς η Κίνα και η Βραζιλία επιδιώκουν τώρα να ηγηθούν από κοινού μιας πιο δίκαιης και χωρίς αποκλεισμούς ειρηνευτικής διαδικασίας.
Προκειμένου αυτές οι αρχόμενες προσπάθειες να αποδώσουν τους μεγαλύτερους καρπούς, ήταν επιβεβλημένο οι τελευταίες ελβετικές συνομιλίες να αποτύχουν, ιδίως μέσω της έλλειψης συμμετοχής του Παγκόσμιου Νότου. Αυτό δημιουργεί περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας για την τελευταία πρωτοβουλία, δεδομένου πως ο αναμενόμενα μεγαλύτερος αριθμός συμμετεχόντων από τον Παγκόσμιο Νότο θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως ένδειξη μεγαλύτερης διεθνούς υποστήριξης για την κοινή σινοβραζιλιάνικη ειρηνευτική συναίνεση έξι σημείων. Κατά συνέπεια, οι προαναφερθείσες αρχές θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για ένα νέο γύρο συνομιλιών.
Επιστρέφοντας στην εκδήλωση του περασμένου Σαββατοκύριακου, δεν ήταν καθόλου τόσο κακή όσο περίμεναν κάποιοι στη Ρωσία, ιδιαίτερα αφού έγινε γνωστό ότι η Ινδία και άλλοι αρνήθηκαν να υπογράψουν το κοινό ανακοινωθέν, ενώ η Ουκρανία αποκάλυψε πως κάποιοι από αυτούς προσφέρθηκαν ακόμη και να μεσολαβήσουν για τον τερματισμό της σύγκρουσης. Εκ των υστέρων, η υπερβολική ρητορική της Ρωσίας που προηγήθηκε αυτών των συνομιλιών ήταν αναμφισβήτητα λανθασμένη και θα ήταν καλύτερο για τους εν λόγω αξιωματούχους, όπως ο Μεντβέντεφ, να εμπιστευτούν τους εταίρους της Ρωσίας, όπως η Ινδία, αντί να αμφισβητούν τις προθέσεις τους.