Larry Johnson - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Η μάχη του Μποροντίνο αποτέλεσε το αποκορύφωμα της απερίσκεπτης προσπάθειας του Ναπολέοντα να κατακτήσει τη Ρωσία και έθεσε τις βάσεις για την επακόλουθη ήττα του - οι απώλειες των Γάλλων κατά την εξασφάλιση της «νίκης» τους στο Μποροντίνο, τους άφησαν αποδεκατισμένους και ανίκανους να ολοκληρώσουν τον πόλεμο που ξεκίνησαν. Ο Ναπολέων και οι διοικητές του ταμπουρώθηκαν στη Μόσχα για σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια, με την έναρξη του πρώιμου χειμώνα, συνειδητοποίησαν ότι θα αντιμετώπιζαν τον αφανισμό αν παρέμεναν και επέλεξαν να προσπαθήσουν να επιστρέψουν στη Γαλλία. Δεν είχαν την υλικοτεχνική υποδομή για να διατηρηθούν σε μια ζώνη σύγκρουσης. Η μακρά, θανατηφόρα υποχώρηση από τη Μόσχα, σηματοδότησε το ναδίρ του γαλλικού στρατού σε εκείνη την εκστρατεία, αφού μπήκε στη Ρωσία με έναν στρατό 600.000 ανδρών και διέφυγε με μόνο το 16% της δύναμης να παραμένει άθικτο. Η απώλεια 500.000 στρατιωτών δεν είναι συνταγή νίκης.
Βρισκόμαστε εδώ περισσότερα από 200 χρόνια μετά από εκείνη την πανωλεθρία και οι Γάλλοι έχουν επιστρέψει στο ρωσικό έδαφος (ναι, η γη που σήμερα ονομάζουμε Ουκρανία ήταν ρωσικό έδαφος το 1812). Υποθέτω ότι οι Γάλλοι δεν είναι πλέον σπουδαίοι στη διδασκαλία της ιστορίας. Έχουν προσδεθεί σε έναν καταδικασμένο ουκρανικό στρατό και έρχονται και πάλι αντιμέτωποι με έναν μεγαλύτερο ρωσικό στρατό που πολεμάει στο έδαφός του. Και τι είναι αυτό που οι Γάλλοι θα «διδάξουν» στους Ουκρανούς; Ποια εμπειρία έχουν οι Γάλλοι στο να πολεμούν με συνδυασμένα όπλα εναντίον ενός τεχνολογικά ισάξιου; Η απάντηση είναι: «ΚΑΜΙΑ»! Η τελευταία φορά που οι Γάλλοι μπόρεσαν να διεκδικήσουν κάποιου είδους νίκη, ήταν τον Νοέμβριο του 1918, όταν η Γερμανία παραδόθηκε στους συμμάχους για να ολοκληρωθεί ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Αλλά δεν είναι μόνο οι Γάλλοι που επιλέγουν ανόητα την κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές από τις χώρες του ΝΑΤΟ ενθαρρύνουν επίσης ανοιχτά την Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους που προμηθεύει η Δύση για να πλήξει το εσωτερικό της Ρωσίας, αγνοώντας την προειδοποίηση της Ρωσίας ότι αυτό αποτελεί κόκκινη γραμμή. Η Δύση είναι μαθησιακά ανάπηρη. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν τα τελευταία 17 χρόνια (καθώς και το τηλεγράφημα του διευθυντή της CIA Μπιλ Μπερν από το 2008) ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ήταν κόκκινη γραμμή για τη Ρωσία. Η μη τήρηση αυτής της προειδοποίησης κορυφώθηκε με την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση του Φεβρουαρίου του 2022.
Ο Πούτιν προειδοποιεί τώρα τη Δύση πως τα ουκρανικά χτυπήματα στο εσωτερικό της Ρωσίας είναι μια άλλη κόκκινη γραμμή που θα αντιμετωπιστεί με ρωσική στρατιωτική απάντηση. Είναι deja vu ξανά, το μεγαλύτερο μέρος της Δύσης αγνοεί την προειδοποίηση του Πούτιν. Αν και οι πύραυλοι που προμηθεύει η Δύση - δηλαδή οι Himars, ATACMS, Storm Shadows και Taurus - έχουν περιορισμένο βεληνεκές (ο Taurus μπορεί να ταξιδέψει πιο μακριά, περίπου 300 μίλια), εξακολουθεί να αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας της Ρωσίας. Θα επαναλάβω το σημείο που έθεσα σε προηγούμενο άρθρο, εάν η Ρωσία προμήθευε πυραύλους στο Μεξικό που στη συνέχεια χρησιμοποιούνταν για να πλήξουν στόχους εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, ο αμερικανικός λαός θα απαιτούσε αντίποινα. Γιατί στο διάολο οι Αμερικανοί ενδίδουν στη φαντασίωση ότι οι Ρώσοι δε θα ενδιαφερθούν; Απόλυτη τρέλα.
Όταν άνδρες όπως ο Ted Postol, ο Stephen Bryen και ο Doug MacGregor εκφράζουν ανοιχτή ανησυχία για τη ρητορική και φυσική κλιμάκωση της Δύσης προς τη Ρωσία, ξέρεις ότι έχεις εισέλθει σε μια ζώνη τεράστιου κινδύνου. Γνωρίζω και τους τρεις άνδρες, και δεν είναι δοσμένοι στο συναίσθημα ή σε άγριες προβλέψεις. Ωστόσο, σε αυτή την τρέχουσα κατάσταση, είναι πραγματικά φοβισμένοι από αυτό που βλέπουν. Συμμερίζομαι το φόβο τους.
Η στρατηγική του Μποροντίνο δεν περιορίζεται στην Ουκρανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν να πάνε σε πόλεμο με την Κίνα. Αυτό είναι παραφροσύνη. Ακριβώς όπως η βαθιά εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία τέντωσε τις γραμμές επικοινωνίας του (δηλαδή την υλικοτεχνική υποδομή) σε σημείο κατάρρευσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες μιλούν για μια στρατιωτική αντιπαράθεση με την Κίνα που δεν μπορούν να αντέξουν.
Η αποτυχία της επιχείρησης Prosperity Guardian στην Ερυθρά Θάλασσα, η οποία φαινομενικά δεν έχει καμία σχέση με την Κίνα, είναι στην πραγματικότητα ένας προάγγελος αυτού που θα αντιμετωπίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες αν πάνε σε πόλεμο με την Κίνα. Η προβολή ισχύος με πλοία επιφανείας σε μια εποχή μη επανδρωμένων αεροσκαφών και υπερηχητικών πυραύλων, είναι η αναλογία του 21ου αιώνα με την επίθεση σε θέση πολυβόλου με έφιππο ιππικό. Δεν αγνοώ την πιθανότητα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω ενός συνδυασμού σκαφών επιφανείας, υποβρυχίων και αεροπορικών μέσων, θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές απώλειες στους Κινέζους. Αλλά οι Κινέζοι θα αντεπιτεθούν και, μετά από μια αρχική ώθηση ενέργειας, οι ΗΠΑ δε θα είναι σε θέση να διατηρήσουν τις δυνάμεις τους στον Ειρηνικό, μακριά από την αμερικανική ενδοχώρα.
Το μάθημα του Μποροντίνο είναι ότι ένας πόλεμος φθοράς ευνοεί τη δύναμη που βρίσκεται πιο κοντά στις γραμμές ανεφοδιασμού της. Είναι ένα μάθημα που η Δύση, και ιδιαίτερα η Αμερική, αρνείται να μάθει. Η κυρίαρχη πολιτική τάξη των ΗΠΑ - τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί - έχουν αυταπατηθεί πιστεύοντας πως μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους στον κόσμο με τη χρήση βίας. Η διπλωματία, στον φανταστικό τους κόσμο, είναι για τα κοριτσάκια. Δεν υπάρχει κανένας υποψήφιος πρόεδρος που να υποστηρίζει τη διπλωματία αντί της στρατιωτικής βίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη παραπαίουν προς έναν πόλεμο που θα μπορούσε να αποφευχθεί εντελώς, αλλά αρνούνται να πάρουν τις ράμπες που θα αποκλιμάκωναν τις συγκρούσεις.
Ένα άλλο μάθημα από το Μποροντίνο - παρόλο που ο στρατός του Ναπολέοντα υπέστη τρομερές απώλειες, ο Ναπολέων διατήρησε την ακόρεστη δίψα του για κατάκτηση και αρνήθηκε να βρει έναν δρόμο προς την ειρήνη. Αυτή η άσβεστη επιθυμία ήταν που τον οδήγησε τελικά στο Βατερλώ. Η δυτική επιδίωξη να κυριαρχήσει στη Ρωσία και την Κίνα είναι πιθανό να οδηγήσει σε ένα Βατερλώ του 21ου αιώνα για την Αμερική και την Ευρώπη. Ναι, η ιστορία κάνει ομοιοκαταληξία.