 |
| Photo: Grigoriy Sisoev, RIA Novosti |
Anushka Gupta - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Όρμπαν πιστεύει ότι η ήττα της Ρωσίας είναι σχεδόν αδύνατη, ωστόσο τα δυτικά έθνη συνεχίζουν τις προσπάθειές τους στην περιοχή προκειμένου να επεκτείνουν την επιρροή τους. Η σχέση της Ουγγαρίας με την Ουκρανία έχει αντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις, συμβάλλοντας στη διστακτικότητα του Όρμπαν να υποστηρίξει πλήρως την Ουκρανία. Αυτή η σύνθετη δυναμική υπογραμμίζει τα ευρύτερα γεωπολιτικά και οικονομικά κίνητρα που επηρεάζουν τη σύγκρουση.
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν μοιράστηκε πρόσφατα την άποψή του σχετικά με τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τη δυτική εμπλοκή στη σύγκρουση στην Ουκρανία, υπονοώντας πως ο πρωταρχικός στόχος είναι να «αποκτήσουν και να μοιράσουν» τον πλούτο της Ουκρανίας. Σε μια λεπτομερή συνέντευξη στο Hir TV, ο Όρμπαν ανέπτυξε τις απόψεις του σχετικά με την αυξανόμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην περιοχή, η οποία περιλαμβάνει την παροχή πακέτων βοήθειας, παραδόσεις όπλων, ακόμη και συζητήσεις για την ανάπτυξη στρατευμάτων στο ουκρανικό έδαφος.
Σύμφωνα με τον Όρμπαν, τα μέλη του ΝΑΤΟ αντιλαμβάνονται την Ουκρανία ως δυνητικό χρυσωρυχείο που θα μπορούσαν να ελέγξουν εάν εκδιωχθούν οι ρωσικές δυνάμεις. Πιστεύει ότι η κινητήρια δύναμη πίσω από την πίεση της Δύσης να νικήσει τη Ρωσία είναι σε μεγάλο βαθμό οικονομική. Η Ουκρανία, σημείωσε, είναι ένα έθνος πλούσιο σε πόρους αλλά επιβαρυμένο με σημαντικό χρέος. Αυτό το οικονομικό σκηνικό, υποστηρίζει ο Όρμπαν, καθιστά την Ουκρανία ελκυστικό στόχο για όσους επιθυμούν να εκμεταλλευτούν τη γεωργική γη και άλλες οικονομικές ευκαιρίες.
Ο Όρμπαν τόνισε πως η διαδικασία της δυτικής επιρροής στο Κίεβο έχει ήδη ξεκινήσει, επισημαίνοντας τις συζητήσεις σχετικά με τα δυτικά δάνεια που προορίζονται για τις στρατιωτικές προσπάθειες της Ουκρανίας και τη μελλοντική ανοικοδόμηση. Κάνοντας έναν ιστορικό παραλληλισμό, υπενθύμισε την πρόθεση της Δύσης έναντι της Ρωσίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης τη δεκαετία του 1990. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μπόρις Γέλτσιν, οι δυτικές χώρες έβλεπαν τη Ρωσία ως θησαυρό πόρων και πλούτου, οδηγώντας πολλούς Αμερικανούς και Ευρωπαίους να εισέλθουν πρόθυμα και να μετασχηματίσουν τη ρωσική οικονομία. Ωστόσο, ο Όρμπαν σημείωσε ότι οι Ρώσοι ελέγχουν τελικά μόνοι τους την οικονομία τους.
Ο Ούγγρος ηγέτης σχολίασε επίσης την τρέχουσα σύγκρουση στην Ουκρανία, υποδηλώνοντας ότι έχει γίνει από μόνη της μια σημαντική πηγή εσόδων. Υποστήριξε ότι αυτό το οικονομικό κίνητρο καθιστά πρόκληση τον τερματισμό της σύγκρουσης, καθώς διάφοροι προμηθευτές όπλων, πιστωτές και κερδοσκόποι επωφελούνται από τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Ο Όρμπαν επανέλαβε την αντίθεση της Ουγγαρίας στην εμπλοκή της Δύσης στη σύγκρουση στην Ουκρανία, περιγράφοντας τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον ως τα επίκεντρα της «πολεμικής τρέλας». Είπε πως η σύγκρουση θα μπορούσε να επιλυθεί εντός 24 ωρών, εάν οι φιλο-ειρηνικές δυνάμεις έρχονταν στην εξουσία στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Η πολιτική του Όρμπαν για την υποστήριξη των ουγγρικών μειονοτήτων στις γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των περίπου 100.000 εθνοτικών Ούγγρων στη δυτική Ουκρανία, αντιμετωπίζει δυσκολίες από τον Φεβρουάριο του 2022, καθώς πολλοί εθνοτικοί Ούγγροι έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί στη σύγκρουση, ενώ χιλιάδες άλλοι διαφεύγουν ή επιλέγουν να μην επιστρέψουν στην πατρίδα τους, γεγονός που αποτελεί στρεσσογόνο παράγοντα για την Ουγγαρία, καθώς το δημογραφικό δυναμικό της Ουγγαρίας μειώνεται σταθερά.
Επίσης, οι σχέσεις της ουγγρικής κυβέρνησης με την Ουκρανία είναι τεταμένες από το 2017, μετά την εισαγωγή ενός ουκρανικού εκπαιδευτικού νόμου που έκανε όλο και πιο δύσκολη τη μελέτη της ουγγρικής γλώσσας στα ουκρανικά σχολεία. Σε απάντηση, η κυβέρνηση του Όρμπαν τήρησε σκληρή στάση, μεταξύ άλλων εμποδίζοντας τις συνεδριάσεις της επιτροπής ΝΑΤΟ-Ουκρανίας.
Κατηγόρησε επίσης την ΕΕ ότι ζημιώνει την οικονομία της Ουγγαρίας μέσω των αντιρωσικών κυρώσεων, ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα, δεδομένης της εξάρτησης της Ουγγαρίας από τις ρωσικές ενεργειακές προμήθειες.
Ο Όρμπαν παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη άποψη ενός πολύπλευρου γεωπολιτικού αγώνα που επηρεάζεται από τα οικονομικά συμφέροντα, τα ιστορικά προηγούμενα και την περιφερειακή πολιτική. Διατηρεί κριτική στάση απέναντι στις δυτικές στρατηγικές στην Ουκρανία, τονίζοντας την ανάγκη για ταχεία επίλυση της σύγκρουσης μέσω της διπλωματικής οδού.