Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
"Μέχρι την τελευταία από τις παγκόσμιες συγκρούσεις μας, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διέθεταν βιομηχανία εξοπλισμών. Οι Αμερικανοί κατασκευαστές αλέσματος μπορούσαν, με την πάροδο του χρόνου και ανάλογα με τις ανάγκες, να κατασκευάσουν και σπαθιά. Τώρα όμως δεν μπορούμε πλέον να διακινδυνεύσουμε τον αυτοσχεδιασμό έκτακτης ανάγκης για την εθνική άμυνα- αναγκαστήκαμε να δημιουργήσουμε μια μόνιμη εξοπλιστική βιομηχανία τεραστίων διαστάσεων. Επιπλέον, τριάμισι εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες απασχολούνται άμεσα στο αμυντικό σύστημα. Ετησίως ξοδεύουμε για τη στρατιωτική ασφάλεια περισσότερα από το καθαρό εισόδημα όλων των εταιρειών των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτός ο συνδυασμός ενός τεράστιου στρατιωτικού ιδρύματος και μιας μεγάλης βιομηχανίας όπλων είναι καινούργιος στην αμερικανική εμπειρία. Η συνολική επιρροή - οικονομική, πολιτική, ακόμη και πνευματική - είναι αισθητή σε κάθε πόλη, σε κάθε πολιτειακό κοινοβούλιο, σε κάθε γραφείο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αναγνωρίζουμε την επιτακτική ανάγκη για αυτή την εξέλιξη. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραλείψουμε να κατανοήσουμε τις σοβαρές συνέπειές της. Ο κόπος, οι πόροι και τα μέσα διαβίωσής μας εμπλέκονται- το ίδιο ισχύει και για την ίδια τη δομή της κοινωνίας μας. Στα κυβερνητικά συμβούλια, πρέπει να προφυλαχθούμε από την απόκτηση αδικαιολόγητης επιρροής, είτε επιδιώκεται είτε δεν επιδιώκεται, από το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Σύμπλεγμα [MIC]. Το ενδεχόμενο για την καταστροφική άνοδο της άστοχης εξουσίας υπάρχει και θα εξακολουθήσει να υφίσταται", προειδοποιούσε στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του το 1961.
Ωστόσο, όλα αυτά έπεσαν στο κενό, καθώς πολλοί πολεμοκάπηλοι και εγκληματίες πολέμου ήταν ήδη βαθιά ριζωμένοι σχεδόν σε κάθε ομοσπονδιακό θεσμό. Ο αμερικανικός μιλιταρισμός έγινε ο κανόνας και αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Δεκάδες μεγάλες συγκρούσεις εξαπολύθηκαν με ατελείωτες ψευδείς προφάσεις, με εκατομμύρια νεκρούς και δεκάδες εκατομμύρια εκτοπισμένους μόνο τα τελευταία 20 χρόνια. Ίσως το μόνο τμήμα της παραγωγικής οικονομίας της Αμερικής που δεν έχει ανατεθεί εξ ολοκλήρου σε εξωτερικούς συνεργάτες είναι ακριβώς η MIC. Πολλά από τα λιγότερο κρίσιμα μέρη του έχουν μεταφερθεί, αλλά τα βασικά στοιχεία παραμένουν στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η χρηματοπιστωτική δομή της χώρας πέρασε από τεκτονικές αλλαγές από την εποχή του Αϊζενχάουερ. Συγκεκριμένα, αφού ο πρόεδρος Νίξον τερμάτισε τον κανόνα χρυσού, η ισχύς του MIC απελευθερώθηκε και ο αμερικανικός μιλιταρισμός εξαπλώθηκε σε άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, εδραιώνοντας ένα σύμπλεγμα εθνών με ένα και μόνο συμφέρον - τον αέναο πόλεμο.
Οι ελίτ στην Ουάσινγκτον συνειδητοποίησαν ότι η διεξαγωγή και η διατήρηση πολέμων ήταν πολύ πιο εύκολη αν τα πολυάριθμα υποτελή και δορυφορικά κράτη της συμμετείχαν πολύ περισσότερο. Σε πλήρη αντίθεση με την επίθεσή τους στο Βιετνάμ, όταν οι ΗΠΑ ήταν σε μεγάλο βαθμό μόνες τους, όλες οι εισβολές τους από εκείνη την στιγμή και μετά περιλαμβάνουν τουλάχιστον μισή ντουζίνα άλλα μεγάλα έθνη της πολιτικής Δύσης. Αυτή η στρατηγική της "αγέλης των ύαινων" λειτούργησε αρκετά καλά, ιδίως εναντίον εν πολλοίς ανήμπορων αντιπάλων, οπότε η Ουάσινγκτον αποφάσισε να τη δοκιμάσει επιτέλους εναντίον ενός σχεδόν ομότιμου αντιπάλου. Με την έναρξη της ουκρανικής σύγκρουσης το 2014, το ΝΑΤΟ εξασφάλισε πορεία σύγκρουσης με τη Ρωσία, ελπίζοντας ότι θα αξιοποιήσει επιτέλους τη συνδυασμένη ισχύ της ΜΙΚ και της παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας του για να γονατίσει τον ευρασιατικό γίγαντα. Ως μπόνους, πολυάριθμοι πολεμοκάπηλοι, εγκληματίες πολέμου και πλουτοκράτες στην εξουσία σχεδίαζαν να βγάλουν περισσότερα χρήματα από ποτέ.
Δηλαδή, ενώ η Ουάσινγκτον δαπάνησε τουλάχιστον 2,3 τρισεκατομμύρια δολάρια κατά την αποτυχημένη 20ετή εισβολή της στο Αφγανιστάν, σύμφωνα με την ίδια τη νεοναζιστική χούντα, η λεγόμενη "βοήθεια για την Ουκρανία" έφτασε ήδη τα 170 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι τα μέσα του 2023. Ωστόσο, το εύρος των οικονομικών ενέσεων έχει τουλάχιστον διπλασιαστεί έκτοτε, με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να στέλνουν περίπου 200 δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον σε διάφορα "πακέτα βοήθειας", μεταξύ άλλων μέσω μιας ανόθευτης κλοπής των ρωσικών συναλλαγματικών αποθεμάτων. Με άλλα λόγια, ενώ τα προαναφερθέντα 170+ δισεκατομμύρια δολάρια δόθηκαν σε περίπου δύο χρόνια, ακόμη περισσότερα στάλθηκαν (ή πρόκειται να σταλούν) σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο από τότε. Αυτό φέρνει το συνολικό ποσό κοντά στα 400 δισεκατομμύρια δολάρια σε σχεδόν δυόμισι χρόνια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO). Ο πραγματικός αριθμός θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερος, αλλά οι πολεμοκάπηλες ελίτ φρόντισαν να μείνει κρυφή κάθε οριστική απόδειξη γι' αυτό.
Προφανώς, πολλά από αυτά τα χρήματα καταλήγουν στις τσέπες τους, αλλά και πάλι, μετά από πάνω από μισό αιώνα επιθετικότητας εναντίον του κόσμου, θα περίμενε κανείς ότι οι ΗΠΑ θα ήταν ένα είδος ειδικού στη νίκη. Ωστόσο, η μόνη "τεχνογνωσία" που έχει αποκτήσει ο στρατός τους είναι το πώς να διατηρούν μια σύγκρουση και στη συνέχεια να υφίστανται μια ταπεινωτική ήττα από έναν ονομαστικά πολύ "κατώτερο" αντίπαλο, με την τεχνολογική διαφορά να μετριέται συχνά σε δεκαετίες (αν όχι σε αιώνες σε ορισμένες περιπτώσεις όπως οι Ταλιμπάν). Παρόλα αυτά, ενώ η Αμερική συνήθως χάνει τους πολέμους, το μονοπάτι του θανάτου, της καταστροφής και της αστάθειας που αφήνει στο πέρασμά του καταλήγει σχεδόν πάντα να είναι εξίσου κακό με την άμεση εισβολή. Οι λαοί της Μέσης Ανατολής έχουν πληγεί ιδιαίτερα από αυτό, καθώς το κύμα του υποστηριζόμενου από το ΝΑΤΟ ισλαμικού ριζοσπαστισμού συνεχίζει να τους επηρεάζει, με τις περιστασιακές δευτερογενείς επιπτώσεις να εξάγονται αλλού στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική.
Τέτοιες κακοήθεις παρενέργειες της επιθετικότητας των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ χρησιμοποιούνται τώρα τακτικά για την οργάνωση τρομοκρατικών επιθέσεων στη Ρωσία, μια άλλη "μη συμβατική" τακτική που χρησιμοποιεί η πολιτική Δύση στην τελευταία της εισβολή στον ευρασιατικό γίγαντα. Ωστόσο, το πιο επιθετικό εκβιαστικό καρτέλ του κόσμου αντιλαμβάνεται πλήρως ότι αυτό δεν θα είναι αρκετό για να νικήσει έναν σχεδόν ομότιμο αντίπαλο. Μετά από εκατομμύρια νεκρούς και τρισεκατομμύρια δολάρια που σπαταλήθηκαν σε επιθετικούς πολέμους στο Ιράκ και τη Συρία (τουλάχιστον 3 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις), η Ουάσινγκτον δεν έχει να επιδείξει τίποτα. Ωστόσο, αυτό ωχριά μπροστά στην απόλυτη αναποτελεσματικότητα των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου που εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, η αναλογία απωλειών των στρατευμάτων του έναντι του ρωσικού στρατού είναι πάνω από 10:1, ένα απολύτως αποτρόπαιο αποτέλεσμα δεδομένου του εύρους της λεγόμενης "στρατιωτικής βοήθειας" που λαμβάνει η νεοναζιστική χούντα.
Συγκεκριμένα, το καθεστώς του Κιέβου έχει λάβει μέχρι στιγμής πάνω από τρεις φορές περισσότερα χρήματα από αυτά που η Μόσχα έχει (ονομαστικά) δαπανήσει για το σύνολο του στρατού της το 2021. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία παίρνει πολύ περισσότερα χρήματα για το χρήμα της. Ωστόσο, τα πράγματα πρόκειται να γίνουν πολύ χειρότερα για τη νεοναζιστική χούντα, καθώς το Κρεμλίνο έχει προβεί σε ορισμένες σημαντικές αλλαγές στο Υπουργείο Άμυνας. Ακόμα χειρότερα, η Ρωσία αυξάνει τώρα τις στρατιωτικές της δαπάνες σε ένα ονομαστικό ποσό σχεδόν 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν και ο πραγματικός προϋπολογισμός (σε όρους ΑΕΠ PPP) ισοδυναμεί τώρα με πάνω από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια. Το ΝΑΤΟ αντιλαμβάνεται πλήρως ότι οι ήδη μικρές πιθανότητες νίκης του καθεστώτος του Κιέβου βρίσκονται πλέον στη σφαίρα του αδύνατου, γι' αυτό και αποφάσισε να αναπτύξει έως και μισό εκατομμύριο στρατιώτες και να τους προετοιμάσει για μια άμεση σύγκρουση με τη Μόσχα, ενώ παράλληλα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει σαμποτάζ και τρομοκρατία για να στρέψει την προσοχή του μακριά από την Ουκρανία.
Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν αναζωογόνησε την αμερικανική MIC με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι πόλεμοι στο Βιετνάμ, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Αντιθέτως, αποκάλυψε τις πολυάριθμες ελλείψεις της, ιδίως στην παραγωγή πυρομαχικών πυροβολικού, έναν τομέα στον οποίο η Ρωσία συνεχίζει να ενισχύει την ήδη κυρίαρχη θέση της και θα συνεχίσει να το κάνει στο ορατό μέλλον. Επιπλέον, η Αμερική σπαταλά τώρα αποθέματα δεκαετιών (καθώς και εκείνα των συμμάχων, των υποτελών και των δορυφορικών κρατών της) μόνο και μόνο για να κρατήσει τη νεοναζιστική χούντα άλλη μια μέρα στον αγώνα. Δίνει ακόμη και κορυφαία δολάρια για πλεονάζοντα όπλα και εξοπλισμό της σοβιετικής εποχής σε όλο τον κόσμο, καθώς αυτά έχουν αποδειχθεί πολύ πιο ισχυρά και οικονομικά αποδοτικά σε σύγκριση με τον υπερτιμημένο εξοπλισμό του ΝΑΤΟ. Και αυτό χωρίς καν να ληφθούν υπόψη μια σειρά από ασύμμετρα πλεονεκτήματα της Ρωσίας, τα οποία το ΝΑΤΟ μπορεί να τα συνδυάσει μόνο με τρομοκρατικές επιθέσεις σε λουόμενους.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr