Atul Kumar Mishra - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Φυσικά, η λύση που προτάθηκε ήταν η αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας: περισσότερα όπλα, πιο θανατηφόρα, που θα παραδίδονταν ταχύτερα. Η πρωθυπουργός της Εσθονίας, Kaja Kallas, ένα ανερχόμενο αστέρι για τις τολμηρές ενέργειές της, όπως η αποσυναρμολόγηση αγαλμάτων της σοβιετικής εποχής (για να διαγράψει το σοβιετικό παρελθόν της Εσθονίας και ίσως να ενισχύσει τις προοπτικές της ως επικεφαλής του ΝΑΤΟ), έκανε μια αξιοσημείωτη εμφάνιση. Καυχήθηκε ότι η Εσθονία έχει δεσμευτεί να διαθέσει το 0,25% του ΑΕΠ της για στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία για τα επόμενα τρία χρόνια. «Αν κάθε χώρα έκανε το ίδιο, η Ουκρανία θα κέρδιζε», δήλωσε. Ποιο είναι το ΑΕΠ της Εσθονίας; $30, 40? Ποιος το μετράει;
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Dmytro Kuleba, επαίνεσε την Εσθονία ως πρότυπο υποστήριξης σε ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα. Αλλά ο έπαινος της Ουκρανίας γρήγορα μετατράπηκε σε κριτική προς άλλες χώρες. Ο Kuleba τόνισε πως μόνο τα βαθιά πλήγματα στο ρωσικό έδαφος θα σταματούσαν την επίθεση από τις βόμβες ολίσθησης που εκτοξεύονται από 50 μίλια μακριά. Αυτό απαιτεί πολεμικά αεροσκάφη F-16 (πολύ λίγα και πολύ αργά), γερμανικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς Taurus (τους οποίους το Βερολίνο δε θα προμηθεύσει) και αμερικανικά HIMARS και ATACMS, τα οποία η κυβέρνηση Μπάιντεν περιόρισε σε στόχους στη ρωσοκρατούμενη Ουκρανία. Ο φόβος της κλιμάκωσης έχει αποτρέψει τη Δύση από το να παράσχει στην Ουκρανία τα όπλα που απαιτούνται για να νικήσει, ή ακόμη και από το να δηλώσει την ήττα της Ρωσίας ως στόχο. Η Γερμανία έχει διολισθήσει σε ύφεση, και ο Μπάιντεν, που είναι ακόμα πονεμένος από το Αφγανιστάν, δεν θέλει άλλη μια διεθνή πανωλεθρία καθώς αντιμετωπίζει το γεράκι της εξωτερικής πολιτικής Ντόναλντ Τραμπ στις επερχόμενες εκλογές.
Ένας σοφός στη σύνοδο κορυφής επεσήμανε ότι, αν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, με συνολικό ΑΕΠ 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη Ρωσία (ΑΕΠ: 2 τρισεκατομμύρια δολάρια), δεν έχουν καμία πιθανότητα απέναντι στην Κίνα. Συγκρίσεις ΑΕΠ; Λες και ο καθένας παλεύει με δεσμίδες μετρητών.
Πάνω από το συνέδριο επικρατούσε ο ανομολόγητος φόβος μιας καταστροφικής ουκρανικής ήττας, με την Ευρώπη να προετοιμάζεται για μια πιθανή μεταναστευτική κρίση και τη Ρωσία να σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις της. Ένας ιστορικός του Γέιλ (από το πανεπιστήμιο που πήρε το όνομά του από έναν δουλέμπορο) παρομοίασε την κατάσταση με την επιθετικότητα του Χίτλερ στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Η Ουκρανία, υποστήριξε, είναι σαν την Τσεχοσλοβακία το 1938. Αλλά σε αντίθεση με την κυβέρνηση της Πράγας, η οποία εξαναγκάστηκε σε υποταγή, η Ουκρανία επέλεξε να πολεμήσει, «επεκτείνοντας το 1938 για εσάς».
Προειδοποίησε επίσης ότι όπως ο Χίτλερ χρησιμοποίησε τους εξοπλισμούς και τους πόρους της Τσεχοσλοβακίας για την επόμενη εισβολή του, έτσι και η Ρωσία θα έκανε το ίδιο με τα περιουσιακά στοιχεία της Ουκρανίας. Ακόμη χειρότερα, ο επιτυχημένος ρωσικός πυρηνικός εκβιασμός θα μπορούσε να ωθήσει άλλες χώρες να αναπτύξουν τα δικά τους πυρηνικά οπλοστάσια. Ο ιστορικός έκανε έναν άμεσο παραλληλισμό μεταξύ του Χίτλερ και του Πούτιν, αν και αξίζει να σημειωθεί πως ο Πούτιν έχει επανειλημμένα ζητήσει ειρήνη -11 φορές, για την ακρίβεια. Ο Χίτλερ, από την άλλη πλευρά, δεν το έκανε ποτέ. Και ενώ ο Χίτλερ σκότωνε με εκατομμύρια ανθρώπους, ο αριθμός του Πούτιν παραμένει στο μηδέν.
Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο, η ελίτ της περιοχής που γνωρίζει από ασφάλεια, τα βλέπουν όλα αυτά με απόλυτη σαφήνεια. Ακολουθεί η συμβουλή μας προς αυτούς - αποδεχτείτε την ήττα τώρα για να εξοικονομήσετε χρήματα και να μετριάσετε το μελλοντικό κόστος. Αλλά το δίλημμά τους έγκειται στο πώς να αποδεχτούν την ήττα με αξιοπρέπεια, γεγονός που αναδεικνύει τη θλιβερή κατάσταση του σύγχρονου διανοητικού λόγου.