Slava EUkraini: Ζελένσκι οδηγεί το αντικαθεστωτικό κόμμα της ΕΕ σε μαζικά κέρδη

JULΙΕΝDE RΟSA/ΑFΡ

Τα κέρδη της δεξιάς στις ευρωεκλογές είναι μια λογική αντίδραση απέναντι σε ηγέτες που νοιάζονται περισσότερο για το Κίεβο παρά για τους πολίτες τους

Είμαστε σίγουροι ότι ο Ουκρανός πρόεδρος Βoλoντιμίρ Ζελένσκι δεν είναι τσιράκι του Κρεμλίνου; Διότι μόλις κατάφερε να επιτύχει ακριβώς αυτό για το οποίο οι ευρωπαϊκές ελίτ κατηγορούν συνεχώς το Κρεμλίνο πως προσπαθεί να το κάνει - να εκλέξει τη λεγόμενη ακροδεξιά σε ένα κύμα εκλογών σε όλο το μπλοκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αν και στην πραγματικότητα ήταν απλώς μια ψήφος για τους αντικαθεστωτικούς λαϊκιστές.

Από την Rachel Marsden, αρθρογράφο, πολιτικό στρατηγικό σύμβουλο και οικοδέσποινα ανεξάρτητης παραγωγής talk-shows στα γαλλικά και στα αγγλικά - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr

Αναμφισβήτητα, πουθενά δεν ήταν πιο εμφανή τα αποτελέσματα των προσπαθειών του Ζελένσκι από ό,τι στη Γαλλία, όπου το κατεστημένο κόμμα του Μακρόν δέχτηκε το μεγαλύτερο εκλογικό χτύπημα, έναντι του κόμματος Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν, του οποίου τη λίστα υποψηφίων για την ψηφοφορία στην ΕΕ διηύθυνε ο Τζόρνταν Μπαρντέλα. Ο 28χρονος μεγάλωσε στο παρισινό προάστιο του Σεν Ντενί, το οποίο αποτελεί πλέον λαμπρό παράδειγμα του πώς οι πολιτικές του κατεστημένου μπορούν να μετατρέψουν ένα πραγματικό μέρος της ζωής σε κάτι βγαλμένο από βιντεοπαιχνίδι «Grand Theft Auto». Χάρη στον Ζελένσκι, κανείς από τους αρμόδιους δε νοιάζεται όμως, επειδή το Σεν Ντενί δεν είναι στην Ουκρανία.

Αντίθετα, το γραφείο του Μακρόν είχε δηλώσει ότι «δεν είχαν επανέλθει οι συνθήκες» για να εμπλακεί η Ρωσία - ούτε καν σε οτιδήποτε έχει σχέση με το γαλλικό κοινοβούλιο, σημειωτέον, αλλά μόνο στις εκδηλώσεις μνήμης της D-Day την ίδια εβδομάδα. Αν η Σοβιετική Ένωση και ο Κόκκινος Στρατός είχαν πει το ίδιο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - πως οι συνθήκες δεν ήταν «επανενωμένες» για τη συμμετοχή τους στο πλευρό των συμμάχων - τότε ο Μακρόν, ως πρόεδρος της Γαλλίας, πιθανότατα θα εξέδιδε τώρα τις επίσημες δηλώσεις του στα γερμανικά.

Η εμφάνιση του Ζελένσκι την 11η ώρα ήταν ένα ακόμη προπέτασμα καπνού που χρηματοδοτεί το κατεστημένο για να καλύψει την πραγματικότητα για τον γαλλικό λαό με καθαρή ιδεολογία. Ήταν μια τελευταία προσβολή προς τους ψηφοφόρους, πριν αυτοί έχουν την ευκαιρία να ακουστούν. Απλά η τελευταία από τις πολλές προσβολές που είναι πλέον πάρα πολλές για να τις μετρήσουμε. Αλλά ειλικρινά, οι ψηφοφόροι δεν χρειάζονταν καν αυτή τη συγκεκριμένη τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.  

Από πού να αρχίσω; Ίσως από το πιο προφανές τίμημα που πληρώνουν οι Γάλλοι και οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι - αυτό που επηρεάζει κάθε μέρα της ζωής τους. Το κόστος των πάντων έχει εκτοξευθεί στα ύψη χωρίς ορατό τέλος, και όλα αυτά επειδή οι Βρυξέλλες αποφάσισαν ότι τα ειδικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών ελίτ στην Ουκρανία υπερίσχυσαν εκείνων της δυνατότητας του μέσου ανθρώπου να τα βγάλει πέρα. Έτσι, έφυγε το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο υπέρ των ακριβότερων αμερικανικών καυσίμων και ήρθαν τα φθηνά και αφορολόγητα ουκρανικά αγροτικά προϊόντα που ουσιαστικά αποδεκάτισαν τα έσοδα των Ευρωπαίων αγροτών που ήδη αγωνίζονται με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή και τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους που διασφαλίζουν τη συμμόρφωσή τους με τη γραφειοκρατία.

«Για την Ουκρανία», εφαρμόστηκε επίσης ένα καθεστώς λογοκρισίας σε όλο το μπλοκ. Όχι μόνο για τις ρωσικές πλατφόρμες μέσων ενημέρωσης που προσφέρουν πληροφορίες και αναλύσεις που τυπικά περιθωριοποιούνται από τις ιδεολογικές υπηρέτριες του κυρίαρχου κατεστημένου γαλλικού Τύπου, όπου η ελευθερία της έκφρασης έχει αντικειμενικά μειωθεί πρόσφατα, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση ΜΚΟ - αλλά έγιναν απαιτήσεις και από διαδικτυακές πλατφόρμες, όπως η Rumble, που αρνήθηκαν να λογοκρίνουν το περιεχόμενο των ίδιων ρωσικών μέσων ενημέρωσης. Το νέο τείχος του Βερολίνου χτιζόταν γύρω από την Ευρώπη στο διαδίκτυο.

Στη συνέχεια, καθώς ο Ζελένσκι απαιτούσε να επιτραπεί στους δικούς του στο πεδίο της μάχης να χρησιμοποιήσουν τα δυτικά τους όπλα για να χτυπήσουν τη Ρωσία, ο Μακρόν πήγε στη Γερμανία και σήκωσε ένα μικρό χαρτί με έναν χάρτη, λες και αυτό θα έπειθε τόσο τους Γερμανούς όσο και τους Γάλλους ψηφοφόρους να αφήσουν τον Ζελένσκι από το λουρί, με τον κίνδυνο να παρασύρει τους δυτικούς πολίτες σε μια κλιμακούμενη σύγκρουση κατά το δοκούν. Όπως οι τραγουδιστές των back up, οι δυτικοί ηγέτες άρχισαν να τραγουδούν μια μελωδία κινητοποίησης, η οποία πήγε περίπου όσο καλά θα περίμενε κανείς. 

Τα αιτήματα του Ζελένσκι και η ικανοποίησή τους από τον Μακρόν έχουν φρικάρει ακόμη και ορισμένα μέλη του γαλλικού κατεστημένου. Πάρτε την ιδέα του Μακρόν να στείλει Γάλλους «εκπαιδευτές» στην Ουκρανία, η οποία ακούγεται σαν να πηγαίνουν εκεί για να διδάξουν στους άντρες που στριμώχνονται σε φορτηγάκια στους δρόμους του Κιέβου πώς να πολεμούν τους Ρώσους, τελειοποιώντας τα air squats και τις κούνιες με kettlebell.

Ο πρώην σύμβουλος του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, Ανρί Γκουαϊνό, γνωρίζει ακριβώς τι σημαίνει η αποστολή «εκπαιδευτών». Επισήμανε σε μια τηλεοπτική συζήτηση ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ξεκίνησε με μια χούφτα αμερικανών «εκπαιδευτών». Ναι, και αυτό πήγε τόσο καλά για την Ουάσινγκτον που τώρα είναι σχεδόν συνώνυμο της αποτυχίας.

 

Η ουσία του σχολίου του Guaino είναι πως είναι καλό για τον πρόεδρο να εξουσιοδοτεί στρατεύματα για συγκεκριμένες αποστολές, όπως η διάσωση ομήρων ή κάτι τέτοιο, αλλά αν αυτό το τέχνασμα πρόκειται να παρασύρει τη Γαλλία σε πόλεμο, κάτι που κινδυνεύει να συμβεί, τότε θα πρέπει πραγματικά να υπάρξει εθνική συζήτηση και ψηφοφορία σχετικά με αυτό. Λοιπόν, ο γαλλικός λαός μόλις ψήφισε. Και πριν πάνε στις κάλπες, το 38% από αυτούς δήλωσε ότι το να στείλει στον Μακρόν ένα μήνυμα με την ψήφο του ήταν η πρώτη του προτεραιότητα, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Ipsos, παρόλο που ο Μακρόν δεν ήταν καν υποψήφιος για κάτι ο ίδιος. Αποστολή εξετελέσθη!

Ο Μακρόν δεν έχασε χρόνο μετά την εκλογική συντριβή ανακοινώνοντας ένα στοίχημα διπλής ή μηδενικής επιλογής, προκηρύσσοντας εθνικές εκλογές για τα τέλη Ιουνίου για να δει αν οι ψηφοφόροι το εννοούσαν πραγματικά. Ίσως μπορέσει να καλέσει τον Ζελένσκι και πάλι για αυτή την εκστρατεία. Όχι ότι χρειάζεται καν να το κάνει, όταν οι Γάλλοι, και οι Ευρωπαίοι γενικότερα, έχουν προφανώς έντονη επίγνωση του ρόλου της ουκρανικής επιρροής, και της συνενοχής των ελίτ του κατεστημένου, στην καταστροφή των χωρών τους και των ζωών τους.