 |
| TRIΒΟUILLARD / ΑFΡ |
Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αν κάτι ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, συνήθως είναι. Στην πραγματικότητα, συχνά σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Από τη Rachel Marsden, αρθρογράφο, πολιτικό στρατηγικό σύμβουλο και
οικοδέσποινα ανεξάρτητης παραγωγής talk-shows στα γαλλικά και στα
αγγλικά - rachelmarsden.com - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Πάρτε, για παράδειγμα, την ιδέα πως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διεκδικεί την επανεκλογή της, ενώ στην πραγματικότητα απλώς τσακώνεται δημοσίως με μερικούς άλλους υπαλλήλους του κατεστημένου για να επιλεγεί και να επιβεβαιωθεί από το ίδιο το κατεστημένο και όχι από τη λαϊκή ψήφο. Αλλά αυτό δεν την έχει σταματήσει από το να παριστάνει την πραγματική δημοκρατική υποψήφια. Δεν είναι ότι δεν είχε την ευκαιρία να είναι πραγματικά υποψήφια και όχι απλώς να το παίζει, αλλά όταν οι Γερμανοί συνάδελφοί της της ζήτησαν να θέσει υποψηφιότητα για μια εκλεγμένη θέση στην ΕΕ στη Γερμανία για να εδραιώσει κάποια δημοκρατική αξιοπιστία, εκείνη φέρεται να αρνήθηκε την ταλαιπωρία.
Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να αναρτά «προεκλογικές» διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σαν να προσπαθεί πραγματικά να προσελκύσει τους ψηφοφόρους. Σε ένα τέτοιο βίντεο, υπόσχεται ότι αν ξανα-κοροϊδεύσει, ε, «επανεκλεγεί», θα υπερασπιστεί την Ευρώπη με μια «ασπίδα δημοκρατίας». Η όλη ιδέα, λέει, είναι να «ανιχνεύσει την παραπληροφόρηση και την κακόβουλη παρέμβαση... να αφαιρέσει το περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων των [τεχνητής νοημοσύνης] deepfakes, [και] να κάνει τις κοινωνίες μας πιο ανθεκτικές». Τίποτα όμως για την υπεράσπιση της δημοκρατίας της Ευρώπης από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες που ασκούν υπερβολική εξουσία, υποθέτω;
Από τότε που ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας της τεχνολογίας, Elon Musk, ανέλαβε το Twitter, μετονόμασε την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης σε «Χ» και ντρόπιασε δημόσια όλες τις δυτικές κυβερνητικές αρχές που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν άμεσα την πλατφόρμα για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς σκοπούς, η λειτουργία των «community notes» του επιτρέπει στους χρήστες να αντιδρούν άμεσα και σε πραγματικό χρόνο σε περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων των deep fake βίντεο, και έχει αποδείξει ότι το αντίδοτο στην ανακρίβεια είναι ο περισσότερος ελεύθερος και δημοκρατικός λόγος, όχι ο λιγότερος.
Η «δημοκρατία», στην περίπτωση αυτής της «Ασπίδας της Δημοκρατίας» είναι στην πραγματικότητα απλώς ένας ευφημισμός για τη λογοκρισία. Διότι από τι προστατεύει πραγματικά αυτή η «ασπίδα» την Ευρώπη, από το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί περισσότερη ελευθερία λόγου, εκτός από τα ενοχλητικά γεγονότα; Ή από τη βασίλισσα Ούρσουλα και το υπόλοιπο ευρωπαϊκό κατεστημένο που πρέπει να υπερασπιστούν τη δική τους ιδεολογική τρέλα και να εξηγήσουν στους πολίτες γιατί οι αφηγήσεις που πλασάρουν συχνά δεν ταιριάζουν με την πραγματικότητα.
Προφανώς, θεωρούν ότι η δημοκρατία θα ήταν καλύτερα αν όλα και όλοι όσοι δεν ταιριάζουν με τις κορυφαίες αφηγήσεις της ατζέντας τους μπορούσαν απλά να χτυπηθούν στο κεφάλι και να παρασυρθούν στις σκιές από τη διαδικτυακή Γκεστάπο που υπηρετεί τη διαδικτυακή «Ασπίδα της Δημοκρατίας» της φον ντερ Λάιεν.
Αλλά ίσως ο χαρακτηρισμός της Ασπίδας της Δημοκρατίας ως κάτι περισσότερο από μια «ασπίδα προπαγάνδας» να είναι άδικος. Εξάλλου, δεν είναι πως η ΕΕ ή η Ούρσουλα λένε πραγματικά ότι ενδιαφέρονται να κάνουν προπαγάνδα. Όχι, αντιθέτως λέει πως θέλει απλώς να κάνει μια μικρή «προ-προειδοποίηση», η οποία δεν ακούγεται καθόλου σαν προπαγάνδα.
Μιλώντας στη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία στην Κοπεγχάγη νωρίτερα αυτό το μήνα, η φον ντερ Λάιεν εξήγησε ότι «η έρευνα έχει δείξει ότι το pre-bunking είναι πιο επιτυχημένο από το de-bunking. Το pre-bunking είναι το αντίθετο του de-bunking. Εν ολίγοις, η πρόληψη είναι προτιμότερη από τη θεραπεία. Σκεφτείτε τη χειραγώγηση των πληροφοριών ως ιό. Αντί να θεραπεύσουμε μια μόλυνση μόλις αυτή έχει επικρατήσει, αυτό είναι το de-bunking, είναι προτιμότερο να εμβολιάσουμε, έτσι ώστε το σώμα μας να εμβολιαστεί. Η προ-φύλαξη από τον εμβολιασμό είναι η ίδια προσέγγιση».
Ναι, παιδιά, σκεφτείτε την ελεύθερη συζήτηση και τον ελεύθερο διάλογο ως έναν άσχημο ιό που θα μπορούσε να γίνει πολύ βρώμικος. Μπορεί να προκαλέσει λεκτική διάρροια. Ασχημο πράγμα. Δεν θα ήταν καλύτερα αν η ΕΕ μπορούσε να εισάγει τις αφηγήσεις της σαν εμβόλιο κατευθείαν στο μυαλό των πολιτών για να εξαλείψει κάθε κίνδυνο ακατάστατων αντίθετων απόψεων ή πληροφοριών;
Τι γίνεται όμως αν η προ-βλακώδης αφήγηση ΕΙΝΑΙ η παραπληροφόρηση; Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ, σωστά; Όλα όσα λένε η ΕΕ και οι δυτικές κυβερνήσεις είναι πάντα η απόλυτη και πλήρης αντικειμενική αλήθεια και όποιος την αμφισβητεί είναι κάποιου είδους ξένος πράκτορας.
Παρεμπιπτόντως, η «κοινωνική ανθεκτικότητα» της φον ντερ Λάιεν εδώ στην πραγματικότητα σημαίνει απλώς συμμόρφωση - πως όλοι στοιβάζονται στο αυτοκίνητο του κλόουν κατ' εντολήν, ώστε αυτοί οι βλάκες να μπορούν να τους πάνε όλους σε μια βόλτα στη Δυστοπική Εθνική Οδό προς όποια φρέσκια κόλαση τους υπαγορεύουν τα κρυφά τους ειδικά συμφέροντα ανά πάσα στιγμή.
Αλλά ίσως η βασίλισσα Ούρσουλα θα πρέπει να έχει το πλεονέκτημα της αμφιβολίας εδώ. Ίσως θέλει πραγματικά να αναπτύξει την Ασπίδα της Δημοκρατίας της ενάντια σε στρατιές ενοχλητικών διαδικτυακών bots και όχι στον πολιτικό χώρο για να καταπνίξει τις διαφωνίες;
«Δεν πρόκειται μόνο για πλαστά ή κατασκευασμένα περιεχόμενα», υποστήριξε η von der Leyen ανακοινώνοντας την Ασπίδα. «Είναι επίσης η αγορά επιρροής και η πρόκληση χάους. Έχουμε δει ακροδεξιούς πολιτικούς και επικεφαλής υποψηφίους του AfD στη Γερμανία να βρίσκονται στις τσέπες της Ρωσίας. Πουλάνε την ψυχή τους σε ρωσικά προπαγανδιστικά μέσα και βίντεο».
Λοιπόν, αν το θέτει με αυτόν τον τρόπο... το όφελος της αμφιβολίας διαγράφεται.
Θέλετε να συκοφαντήσετε έναν πολιτικό αντίπαλο επειδή τυχαίνει να απολαμβάνει την ελευθερία του λόγου σε διάφορες πλατφόρμες; Ακούγεται σαν μια δουλειά για την Ασπίδα Δημοκρατίας της Βασίλισσας Ούρσουλας, η οποία, όπως και το ΝΑΤΟ, είναι εντελώς αμυντική και δεν κάνει ποτέ επιθετικές επιχειρήσεις και ενεργά σβήνει τους αντιπάλους στο πολιτικό τοπίο. Η ΕΕ προσπάθησε ήδη να ξεσκαρτάρει ολόκληρα μέσα ενημέρωσης που δεν της άρεσαν, λογοκρίνοντας ρωσικές πλατφόρμες όπως το RT και το Sputnik σε υπερεθνικό επίπεδο και επιβάλλοντας αυτή την απαγόρευση σε όλα τα κράτη μέλη ολόκληρου του μπλοκ, ελλείψει κυρίαρχης και δημοκρατικής διαδικασίας. Η αιτιολόγηση; Ότι διέδιδαν «διαστρέβλωση των γεγονότων» που απειλούσε τη δημοκρατική τάξη της ΕΕ. Τίποτα καλύτερο για την αξιόπιστη δημοσιογραφία από το να υποστηρίζουν οι κυβερνήσεις πως είναι οι απόλυτοι διαιτητές της αληθινής πληροφόρησης.
Αποδεικνύεται ότι η καθολική λογοκρισία δεν τους έβαλε όλους στη σειρά, οπότε η von der Leyen λέει στη διαφήμισή της πως η Ασπίδα της Δημοκρατίας θα «εντοπίζει τη χειραγώγηση πληροφοριών και θα συντονίζεται με τις εθνικές υπηρεσίες». Κυνηγώντας τους λάθος ομιλητές στο πληροφοριακό τοπίο; Ακούγεται εξαιρετικά δημοκρατικό. Το ίδιο και η ιδέα των «εθνικών υπηρεσιών» που αποφασίζουν τι θεωρείται είδηση.
Αυτή η αυταρχική Ασπίδα της Δημοκρατίας θα απαιτήσει οποιαδήποτε ανεξάρτητη εποπτεία; Διότι η φον ντερ Λάιεν, όταν ήταν υπουργός Άμυνας της Γερμανίας υπό την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, δεν ήταν και πολύ υπέρ αυτού του είδους. Τα δημοσιεύματα του δυτικού Τύπου ήταν γεμάτα με λεπτομέρειες για την απογοητευτική απόδοσή της, με την Washington Post, για παράδειγμα, να αναφέρεται σε έλλειψη στρατιωτικού εξοπλισμού και σε υποσχέσεις για τη διόρθωση της κατάστασης που δεν εκπληρώθηκαν ποτέ. Είπαν επίσης ότι τα στρατεύματα χρησιμοποιούσαν σκουπόξυλα αντί για πολυβόλα για τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ. Υποθέτω πως είχε πολλά από αυτά στη διάθεσή της.
Γνωρίζουμε από την κωλυσιεργία της στην επιτροπή που απαίτησε να δει τα γραπτά μηνύματά της με τους επικεφαλής της Pfizer σχετικά με τις συμφωνίες της για τα εμβόλια, ότι η βασίλισσα Ούρσουλα δεν είναι πραγματικά υπέρ της διαφάνειας, επίσης. Ποιος όμως χρειάζεται πραγματικές δημοκρατικές αξίες, όταν έχεις μια ασπίδα δημοκρατίας; Ίσως μπορέσουμε να τη δούμε να αναπτύσσεται σε πραγματικό χρόνο σε ένα είδος δοκιμής. Αν έκανε πραγματικά τη δουλειά της ασπίδας της δημοκρατίας, θα κατέστρεφε πρώτα την προπαγάνδα της φον ντερ Λάιεν και μετά θα ανατιναζόταν μόνη της.