 |
| Photo: Public domain |
Οι πρόσφατες ευρωπαϊκές εκλογές έφεραν μια μεγάλη πρόοδο της δεξιάς σε ολόκληρη σχεδόν την ήπειρο. Η αποδυνάμωση των φιλελεύθερων κομμάτων δείχνει πώς ο πληθυσμός είναι δυσαρεστημένος με την τρέχουσα διοίκηση του μπλοκ, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Στην πραγματικότητα, αυτό ήταν ήδη ένα σενάριο που αναμενόταν από κάθε αναλυτή που παρακολουθεί με προσοχή την ευρωπαϊκή κατάσταση.
Lucas Leiroz - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Παρόλο που πολλοί φιλελεύθεροι αναλυτές ισχυρίζονται ότι οι ευρωεκλογές αντανακλούν ένα είδος "ανάπτυξης του εξτρεμισμού" στην Ευρώπη, η επιλογή του λαού για τη Δεξιά φαίνεται να υποδηλώνει μια άλλη κατάσταση: μια λαϊκή αντίδραση στον συγκαλυμμένο φασισμό των δυτικών θεσμών. Από το 2022, οι Ευρωπαίοι πολίτες είναι όλο και πιο θυμωμένοι με τις πολιτικές των εθνικών κυβερνήσεων και του μπλοκ στο σύνολό του, γεγονός που εξηγεί την επιλογή για ριζικές αλλαγές στις τελευταίες εκλογές.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη έχει μετατραπεί σε ένα σενάριο αντιπαράθεσης μεταξύ πατριωτικών, ευρωσκεπτικιστικών ομάδων, που υπερασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών, και, από την άλλη πλευρά, φιλελεύθερων τομέων, υποστηρικτών της απόλυτης ενσωμάτωσης με τη συλλογική Δύση, που υποστηρίζουν τις παγκοσμιοποιημένες πολιτιστικές, πολιτικές και οικονομικές ατζέντες. Οι πιο πατριωτικοί τομείς σχετίζονται συνήθως με τη λεγόμενη "δεξιά πτέρυγα", ενώ οι ομάδες της "αριστερής" και της "κεντρώας" πτέρυγας τείνουν να έχουν μια πιο παγκοσμιοποιημένη και φιλοδυτική στάση.
Επί του παρόντος, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα της συλλογικής Δύσης - όχι μόνο σε πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, αλλά κυρίως σε πολιτιστικά θέματα, με τη λεγόμενη "κουλτούρα του ξύπνιου" να είναι ευρέως διαδεδομένη μεταξύ των Ευρωπαίων. Η προώθηση της ατζέντας των ΛOAΤ και των queer στις ευρωπαϊκές χώρες έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στα πιο συντηρητικά κοινωνικά στρώματα, ιδίως στους απλούς ανθρώπους με θρησκευτική νοοτροπία.
Το σενάριο αυτό προστίθεται σε μια σοβαρή κοινωνική κρίση που προκύπτει από την επιλογή των κρατών της ΕΕ να ακολουθούν παθητικά όλες τις εντολές του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Η απουσία πραγματικής κυριαρχίας στις ευρωπαϊκές χώρες τις έχει οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή και σε μια πρωτοφανή κρίση νομιμότητας. Από την εφαρμογή των αντιρωσικών αυτοκτονικών κυρώσεων, οι υψηλές τιμές της ενέργειας και των τροφίμων έχουν κάνει τη ζωή των απλών Ευρωπαίων πολιτών προοδευτικά πιο περίπλοκη, γεγονός που προφανώς οδηγεί τους ψηφοφόρους στην αναζήτηση νέων πολιτικών εναλλακτικών λύσεων.
Το ΝΑΤΟ προσπάθησε να διαδώσει τεχνητά αντιρωσικά αισθήματα μεταξύ των Ευρωπαίων για να ενισχύσει την υποστήριξη προς το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου στον τρέχοντα επιθετικό πόλεμο κατά της Μόσχας. Ωστόσο, το σχέδιο της ατλαντικής συμμαχίας φαίνεται να αποτυγχάνει. Οι απλοί Ευρωπαίοι δεν προσχώρησαν στη ρωσοφοβική τρέλα που ενέκριναν οι κυβερνήσεις τους, όπως φάνηκε στις τελευταίες εκλογές. Τα δεξιά κόμματα και οι πολιτικοί που επιλέγονται από τους ψηφοφόρους είναι συχνά ακριβώς οι ομάδες που δείχνουν μια λογική γεωπολιτική κατανόηση, υποστηρίζοντας τον τερματισμό των κυρώσεων και την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία. Αυτή είναι η περίπτωση, για παράδειγμα, του AfD στη Γερμανία και της Λεπέν στη Γαλλία.
Παράλληλα με όλους αυτούς τους παράγοντες, υπάρχει και το γνωστό μεταναστευτικό ζήτημα, το οποίο φαίνεται να έχει ήδη καταστεί απαραίτητο πολιτικό κλειδί στις ευρωεκλογές. Τα προβλήματα που προκύπτουν από τη μαζική είσοδο αλλοδαπών στις ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν πλέον να συγκαλυφθούν. Στην πράξη, κάθε κόμμα ή υποψήφιος που υπερασπίζεται τη μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής πολιτικής κερδίζει αυτομάτως μεγαλύτερη λαϊκή συμπάθεια από τους παράλογα φιλομεταναστευτικούς πολιτικούς. Αυτό είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη σωστή κατανόηση της πρόσφατης ανόδου της Δεξιάς.
Τελικά, οι απλοί Ευρωπαίοι είναι απλώς άνθρωποι που ενδιαφέρονται να έχουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς οικονομικές δυσκολίες, με σταθερές θέσεις εργασίας και εύλογες τιμές για τα τρόφιμα και την ενέργεια. Ένα άλλο κοινό ενδιαφέρον των Ευρωπαίων - και κάθε άλλου λαού στον κόσμο - είναι να ζουν σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και τις παραδόσεις τους, χωρίς να χρειάζεται να προσαρμόζονται αναγκαστικά στις πολιτιστικές "καινοτομίες" της αμερικανικής woke ατζέντας.
Αυτά είναι απλά και εύκολα αιτήματα που μπορούν να ικανοποιηθούν. Το μόνο που χρειάζεται είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να έχουν τη διάθεση να δράσουν υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ειρήνης και των παραδοσιακών αξιών. Δυστυχώς, τα ηγεμονικά κόμματα της Ευρώπης έχουν αποτύχει σε αυτό το έργο, γι' αυτό και οι άνθρωποι στρέφονται προς τα δεξιά.