 |
| Photo: Public domain |
Lorenzo Maria Pacini - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Το λειτουργικό καθεστώς του Βαθέος Κράτους με τα αστέρια και τις ρίγες είναι έτοιμο να σκοτώσει τους αντιπάλους του, ακόμη και στην ίδια του την πατρίδα, όπως συνέβη τις ημέρες του JFK, όπως συνέβη επίσης τις τελευταίες εβδομάδες στην Ευρώπη με την απόπειρα δολοφονίας του Ρόμπερτ Φίκο και την ασφάλεια του Βίκτορ Όρμπαν, όπως συνέβη στη Μέση Ανατολή με τον Εμπραχίμ Ραΐσι και όπως, ίσως, θα συμβεί ξανά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος: η ωμή βία είναι η τελευταία αποτελεσματική επιλογή γι' αυτούς.
Η εξόντωση του αντιπάλου, άλλωστε, είναι ένας κανόνας που οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά και εφαρμόζουν αδιακρίτως εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Η βία, ο ρατσισμός, οι ατελείωτοι πόλεμοι, οι σφαγές που διαπράττονται στο όνομα της δημοκρατίας, η υποστήριξη της τρομοκρατίας στο Ισραήλ, το κέρδος πάνω απ' όλα, ο συγκλονιστικός αριθμός αστέγων στους δρόμους, τα όπλα που πωλούνται πρακτικά στα σούπερ μάρκετ, οι άνδρες που δεν έχουν πια διαύγεια διατηρούνται συγκεκριμένα στον Λευκό Οίκο, ώστε κάποιος άλλος (μη εκλεγμένος) να είναι επικεφαλής. Επιθέσεις, ευτυχώς αποτυχημένες, πιο επιτυχημένες επιθέσεις, πραξικοπήματα στην άλλη άκρη του κόσμου, σχεδιασμένες χρωματιστές επαναστάσεις, ψέματα επί ψεμάτων που λέγονται για να δικαιολογήσουν πολέμους εισβολής που το σύστημα των μέσων ενημέρωσης θέλει να μας περάσει ως ειρηνευτικές αποστολές. Αυτό είναι το νόημα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ειδικά σήμερα.
Η επίθεση στον Ντόναλντ Τραμπ αυτήν την στιγμή, εν μέσω μιντιακής κρίσης για τον Τζο Μπάιντεν που αποτελείται από διαδοχικές γκάφες που δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν από τους Αμερικανούς πολίτες, έχει τεράστιο αντίκτυπο και μπορεί να ερμηνευτεί με πολλαπλές έννοιες. Αυτό που αποτελεί το σκηνικό σε όλα αυτά είναι η κρίση στην αμερικανική εσωτερική πολιτική, που πλέον αγγίζει τα όρια του εμφυλίου πολέμου. Φανταστείτε μόνο να είχε σκοτωθεί ο Τραμπ: τι θα είχε συμβεί; Κατά πάσα πιθανότητα, ένας ένοπλος εμφύλιος πόλεμος θα είχε ξεσπάσει μέσα σε λίγες ημέρες σε πολλά σημεία της μακροπεριοχής των ΗΠΑ, επιβεβαιώνοντας τις διάφορες κινηματογραφικές θεωρίες που προβλέπουν επικείμενο πόλεμο. Οι ΗΠΑ είναι μια ωρολογιακή βόμβα που συνεχώς εξουδετερώνεται και στη συνέχεια ενεργοποιείται εκ νέου.
Για να διεγείρουμε τον προβληματισμό, παρά την ανεπάρκεια των διαθέσιμων μέχρι σήμερα πληροφοριών για το γεγονός, ας προσπαθήσουμε να προσφέρουμε δύο πιθανές εξηγήσεις, οι οποίες έχουν σκοπό να είναι προκλητικές.
1) Ήταν ένα πραγματικό γεγονός με έναν πραγματικό δράστη που χρησιμοποίησε πραγματικές σφαίρες, κάτι που φυσικά θα αποδειχθεί από τα ευρήματα των πραγματικών θυμάτων και τις πραγματικές τρύπες από σφαίρες στα σημεία πρόσκρουσης γύρω από το βήμα του προέδρου. Η ιστορία είναι ότι ένας δράστης ανέβηκε σε μια ταράτσα και έριξε αρκετές βολές με καραμπίνα εναντίον του προέδρου Τραμπ, αστοχώντας οριακά, αλλά τον άγγιξε και τον τραυμάτισε στο αυτί. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίθεσης, ο δράστης ουσιαστικά συμπύκνωσε το μπλοκ των συντηρητικών ρεπουμπλικανικών ψήφων και των μετριοπαθών πατριωτών στην Αμερική για να σταθούν στο πλευρό του Τραμπ και να απαξιώσουν και να δαιμονοποιήσουν όλους τους πολιτικούς, τα μέσα ενημέρωσης και άλλες ομάδες που τον αντιπαθούν ή τον διασύρουν. Αυτό θα καταστήσει τον Ντόναλντ Τραμπ ένα είδος υπερήρωα, έναν άνθρωπο από ατσάλι, ο οποίος αναρρώνει από ένα προφανές "τραύμα στο κεφάλι" (βιβλικής σημασίας) με μεταδοτικό θάρρος, καθώς ο κόσμος παρακολουθεί με δάκρυα στα μάτια την επιθετική γροθιά του στον αέρα που συμβολίζει την περιφρόνηση απέναντι στη δημοκρατική τυραννία, ενώ οι λέξεις "fight fight fight fight" βροντοφωνάζουν από τα χείλη του προς το κοινό. Μια πραγματικά δραματική εικόνα. Είναι παράξενα ενδιαφέρον ότι οι πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας οργάνωσαν μια πολύ φωτογενή στάση όταν ο Τραμπ σηκώθηκε από το έδαφος. Ο Τραμπ έμοιαζε με το κλασικό άγαλμα των Αμερικανών πεζοναυτών στην Ουάσινγκτον που υψώνουν την αμερικανική σημαία στην Ίβο Τζίμα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρχε επίσης μια αμερικανική σημαία ακριβώς πάνω από το κεφάλι του. Εκπληκτικά δραματικό. Στη συνέχεια, ο Τραμπ απομακρύνθηκε από την σκηνή με ένα μαύρο SUV και απομακρύνθηκε και τα υπόλοιπα διαρρέουν.
2) Η άλλη πιθανότητα που πρέπει να εξετάσουμε είναι ότι οι πυροβολισμοί δεν ήταν πραγματικοί, αλλά ένα γεγονός με ψεύτικη σημαία που δημιουργήθηκε για πολιτικό θέατρο και σχεδιάστηκε για να έχει συναισθηματικό αντίκτυπο που θα επηρέαζε το έθνος και θα χειραγωγούσε τους ανθρώπους, καθώς και για να αποσπάσει την προσοχή από άλλα ζητήματα στον κόσμο, όπως η κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας, η ουκρανική πανωλεθρία, η κατάρρευση της κυβέρνησης Νετανιάχου στο Ισραήλ και η γενική άνοδος των BRICS ως οικονομική και πολιτική δύναμη. Από την άλλη πλευρά, υπήρξαν πολλές περιπτώσεις στην αμερικανική ιστορία όπου πυροβολισμοί και επιθέσεις αποδείχθηκαν αργότερα ότι ήταν ψευδείς και μεθοδευμένες για πολιτικούς σκοπούς. Υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που συνηγορούν υπέρ μιας κατασκευής από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να τις αναλύσουμε.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτού του πυροβολισμού; Δείτε τον Τραμπ να αναδύεται με έναν επίδεσμο γύρω από το αυτί του και ένα κατσούφιασμα και έναν ανανεωμένο τίτλο ήρωα και έναν λόγο για το πώς "έφαγε μια σφαίρα για τον αμερικανικό λαό" κ.λπ. Επίσης, δείτε όλους τους υποστηρικτές του να γίνονται γρήγορα φανατικοί και παραληρηματικοί με κοινοτοπίες και συνθήματα του Make America Great Again, χορωδίες σταδίων και εκκλήσεις για εκδίκηση. Σκεφτείτε πόσο σύντομα όλο αυτό το γεγονός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για κατασταλτικές πολιτικές κατά της διαφωνίας, ή πώς θα μπορούσαν να αναμειχθούν με την υποστήριξη προς το Ισραήλ, ή για την ενίσχυση του ΝΑΤΟ σε πολεμική βάση με το πρόσχημα της τρομοκρατίας.
Προφανώς, θα υπάρξει μια πολιτική νίκη των Ρεπουμπλικάνων, αν οι εκλογές γίνουν το Νοέμβριο, ή ένας βολικός εμφύλιος πόλεμος που θα προκληθεί από τη σύγκρουση μεταξύ του Τραμπ και των Δημοκρατικών. Ας παρακολουθήσουμε τις αντιδράσεις του Ζελένσκι, του Νετανιάχου, της διακυβέρνησης της ΕΕ- θα μπορούσε επίσης να υπάρξει μια προγραμματισμένη προσπάθεια και μια βολική αποκάλυψη στοιχείων και συνδέσμων που να επιρρίπτουν την ευθύνη για τη δολοφονία σε μια ξένη χώρα, όπως η Ρωσία, το Ιράν, η Κίνα, το ISIS-K κ.λπ. Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί εκ των προτέρων.
Βρισκόμαστε σε ένα άκρως καλειδοσκοπικό περιβάλλον όπου η σύγχυση και η προπαγάνδα θα μπερδέψουν τα γεγονότα, τα στοιχεία και την αλήθεια. Ας ελπίσουμε ότι είναι αληθινό και δεν έχει δραματοποιηθεί ή παραποιηθεί, γιατί αν ήταν αληθινό, τουλάχιστον θα γνωρίζαμε ποιος είναι ο ψυχοπαθής ανάμεσά μας και την ατζέντα, την πολιτική βία που σκοπεύει να εξαπολύσει πριν από τις εκλογές. Διότι αν η βομβιστική επίθεση και οι πυροβολισμοί ήταν ψεύτικοι, αν όλα αυτά ήταν επινόηση και θέατρο για να επιτευχθεί η ψυχολογική χειραγώγηση του αμερικανικού κοινού, τότε δεν έχουν νόημα οι εκλογές, διότι δεν υπάρχει χώρα, παρά μόνο ένα κράτος μαζικής δουλείας που διοικείται από ένα κόμμα τρελών.
Ένα πράγμα είναι βέβαιο: η αμερικανική κρίση δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Εναπόκειται πλέον στους Αμερικανούς να επιλέξουν αν θα αδράξουν την ευκαιρία να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να ιδρύσουν, επιτέλους, μια Heartland στην καρδιά της Αμερικής, ή αν θα παραμείνουν στο έλεος της μοίρας τους από τη Sealand, η οποία σύντομα θα εξαφανιστεί σε μια σχεδόν αναπόφευκτη παγκόσμια ένοπλη σύγκρουση.
Μια ερώτηση τίθεται τώρα σε κάθε Αμερικανό: εσύ, τι είδους Αμερικανός είσαι;