 |
| Photo: SCF |
Editorial - strategic-culture.su / Παρουσίαση Freepen.gr
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος προωθεί πρόσφατα την ειρηνευτική διπλωματία, εξέφρασε την αισιοδοξία ότι οι οιωνοί είναι καλοί για μια διευθέτηση αργότερα φέτος του χειρότερου πολέμου στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - αν εκλεγούν ο Τραμπ και ο Βανς.
Λίγες μόνο ημέρες αφότου ο Ντόναλντ Τραμπ επέζησε οριακά από μια απόπειρα δολοφονίας, ανακηρύχθηκε επίσημα υποψήφιος πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών εν μέσω εκστατικών σκηνών στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών στο Μιλγουόκι.
Μετά την αναταραχή και το δράμα της τελευταίας εβδομάδας - πολύς καιρός στην πολιτική, όπως λέει η παροιμία - η προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ έχει πάρει το πάνω χέρι. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρός του είναι 39 ετών και δίνει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μια νεανική ορμή. Και οι δύο άνδρες τραγουδούν σε μεγάλο βαθμό από το ίδιο υμνολόγιο όσον αφορά το όραμά τους «Make America Great Again».
Ο Τραμπ έχει ενώσει το GOP υπό την ηγεσία του. Όλοι οι πρώην αντίπαλοι του κόμματος παρατάχθηκαν αυτή την εβδομάδα στο Μιλγουόκι για να υποστηρίξουν τον πρώην μεγιστάνα των ακινήτων στην προσπάθειά του να διεκδικήσει την επανεκλογή του στον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο. Αυτό συμβάλλει στην εδραίωση του μανιφέστου του, το οποίο αποτελεί καλό οιωνό για τη διπλωματία στην Ουκρανία.
Αντίθετα, η προεκλογική εκστρατεία του Δημοκρατικού εν ενεργεία προέδρου Τζο Μπάιντεν έχει πέσει σε χαντάκι. Αυτή την εβδομάδα αυτοαπομονώθηκε στο Ντέλαγουερ, αφού φέρεται να έχει υποστεί για τρίτη φορά μόλυνση από τον Κόβιντ. Ο Μπάιντεν μοιάζει όλο και περισσότερο ψημένος. Η εμφανής διανοητική του παρακμή - η τελευταία γκάφα αυτή την εβδομάδα ήταν ότι δεν θυμόταν το όνομα του υπουργού Άμυνας Λόιντ Όστιν, αναφερόμενος σ' αυτόν με στασιμότητα ως «ένας μαύρος άνδρας» - έχει προκαλέσει κρίση στο Δημοκρατικό Κόμμα και στα σε μεγάλο βαθμό ευνοϊκά αμερικανικά εταιρικά ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης. Υψηλόβαθμα στελέχη, μεταξύ των οποίων ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, φέρονται να παροτρύνουν τον Μπάιντεν να παραιτηθεί και να δώσει τη σκυτάλη σε έναν νεότερο υποψήφιο. Ο πανικός είναι στον αέρα.
Υπάρχουν αναφορές ότι ο Μπάιντεν ενδέχεται να πετάξει λευκή πετσέτα μέσα στις επόμενες ημέρες, καθώς οι Δημοκρατικοί κατευθύνονται προς το Εθνικό τους Συνέδριο για να ορίσουν επισήμως τον υποψήφιο πρόεδρό τους. Το πρόβλημα για τους Δημοκρατικούς είναι ότι δεν έχουν έναν βιώσιμο εναλλακτικό υποψήφιο σε αυτό το προχωρημένο στάδιο της προεκλογικής εκστρατείας - με λιγότερο από τέσσερις μήνες μέχρι την ημέρα των εκλογών στις 7 Νοεμβρίου.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πλέον σοβαρή πιθανότητα ο Τραμπ να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο μετά την ήττα του στις εκλογές του 2020, τις οποίες οι πιστοί του MAGA αμφισβήτησαν έντονα ως «κλεμμένες».
Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα στρέφει την προσοχή κυρίως σε ένα θέμα: τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η σύγκρουση ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2022 και έχει κοστίσει τη ζωή σε περισσότερους από 500.000 Ουκρανούς στρατιώτες. Υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν και τα ευθυγραμμισμένα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο πόλεμος θα τερματιστεί. Ο Μπάιντεν και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι έχουν δεσμευτεί να συνεχίσουν να στέλνουν όπλα στην Ουκρανία και δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να στηρίξουν ένα απελπιστικά διεφθαρμένο νεοναζιστικό καθεστώς στο Κίεβο.
Ο Τραμπ και ο Βανς έχουν χαράξει μια διαμετρικά αντίθετη πολιτική για τον πόλεμο με αντιπροσώπους του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία.
Αυτή η στάση προκαλεί έντονη ανησυχία στο Βαθύ Κράτος και το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα του. Η πολεμική κομπίνα στην Ουκρανία ήταν ένας μποναμάς που τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ δεν θέλουν να τελειώσει. Αυτή η ένταση παρέχει μια εύλογη εξήγηση για την απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ κατά τη διάρκεια μιας υπαίθριας συγκέντρωσης στο Μπάτλερ της Πενσυλβάνια στις 13 Ιουλίου. Σημαντικά ερωτήματα παραμένουν σχετικά με το πώς ο δράστης, ο Τόμας Μάθιου Κρουκς, ένας 20χρονος φοιτητής, απέκτησε πρόσβαση σε μια τόσο υψηλή θέση ασφαλείας για να πυροβολήσει με το τουφέκι του εναντίον του Τραμπ.
Οι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικανών έχουν προειδοποιήσει ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πυρηνικό παγκόσμιο πόλεμο. Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο αμέσως, κόβοντας τη στρόφιγγα της στρατιωτικής βοήθειας και αναγκάζοντας το καθεστώς του Κιέβου να αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Το βασανιστικό είναι ότι ο JD Vance (R-Ohio) ήταν ακόμη πιο σαφής, υποστηρίζοντας πως τα αντιμαχόμενα μέρη θα πρέπει να αποδεχθούν τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας -συμπεριλαμβανομένων της Κριμαίας, του Donbass, των επαρχιών Zaporozhye και Kherson- και ότι η Ουκρανία θα πρέπει να αποδεχθεί την απαίτηση της Μόσχας να παραμείνει ουδέτερη και εκτός της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Μια τέτοια θέση είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα για τον ορθολογισμό της. Πολλοί σεβαστοί Αμερικανοί μελετητές και διπλωμάτες έχουν επίσης συστήσει αυτή την ιστορικά συνεπή θέση ως λύση, συμπεριλαμβανομένων των καθηγητών John Mearsheimer και Jeffrey Sachs. Τουλάχιστον ο Τραμπ και ο Βανς φαίνεται να έχουν επίγνωση αυτής της πραγματικότητας, σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μπάιντεν και το υπόλοιπο Δημοκρατικό Κόμμα, μαζί με το κατεστημένο των δυτικών μέσων ενημέρωσης και τα ευρωπαϊκά τσιράκια που προωθούν παράλογα ένα δόλιο πόλεμο μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.
Επιπλέον, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών (και των Ευρωπαίων) θα προτιμούσε μια διπλωματική λύση στον χειρότερο πόλεμο στην Ευρώπη από το 1945.
Ο Ορμπάν της Ουγγαρίας έχει υποστηρίξει με θαυμαστό τρόπο την ειρηνική διπλωματία και για τα προβλήματά του, η κυβέρνησή του έχει τιμωρηθεί από το κατεστημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ρόμπερτ Φίκο της Σλοβακίας έχει επίσης ζητήσει τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, γεγονός που πολλοί πιστεύουν ότι οδήγησε σε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του τον Μάιο.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι μια παράλογη, αιματηρή σφαγή που δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει κλιμακωθεί, αν οι ειρηνευτικές προτάσεις της Ρωσίας τον Δεκέμβριο του 2021 είχαν γίνει αποδεκτές αντί να απορριφθούν εν τη γενέσει τους από την κυβέρνηση Μπάιντεν και τους λακέδες του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Επίσης, μια ειρηνευτική συμφωνία ήταν δυνατή τον Απρίλιο του 2022, αλλά και πάλι καταστράφηκε από την κακόβουλη παρέμβαση των ΗΠΑ και της Βρετανίας.
Αν ένας Αμερικανός υποψήφιος πρόεδρος προτείνει ένα διπλωματικό τέλος στη σύγκρουση, τότε αυτό θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτο. Φαίνεται ότι η κοινή λογική υπερισχύει..
Τούτου λεχθέντος, ωστόσο, υπάρχουν επιφυλάξεις. Η ρητορική Τραμπ-Βανς θα μπορούσε να είναι κενή προεκλογική εκστρατεία ψηφοθηρίας.
Το ιστορικό του Τραμπ είναι ένα από τα στοιχεία που αφορούν την αύξηση των προσδοκιών και την μη υλοποίηση. Όταν έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία το 2016, υποσχέθηκε να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία - και δεν το τήρησε.
Καυχήθηκε επίσης ότι θα έλυνε τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή με μια «συμφωνία του αιώνα» - μόνο και μόνο για να ενθαρρύνει την ισραηλινή επιθετικότητα προς τους Παλαιστίνιους και το Ιράν.
Συνιστάται έντονα ένας έλεγχος της πραγματικότητας σχετικά με το τι μπορούν να επιτύχουν ο Τραμπ και ο Βανς.
Ενώ και οι δύο άνδρες εκφράζουν σκεπτικισμό για τους «ατελείωτους πολέμους» και το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι συγκρούσεις που τροφοδοτεί η αμερικανική αυτοκρατορία έχουν συστηματική αιτία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίζονται απεγνωσμένα να διατηρήσουν την αποτυχημένη ηγεμονία τους ενάντια στην άνοδο μιας πολυπολικής και πιο δημοκρατικής παγκόσμιας τάξης.
Η Ουάσινγκτον και οι Ευρωπαίοι υποτελείς της εξαπολύουν πολέμους ως θέμα ανάγκης για τη διατήρηση της πάλαι ποτέ παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Η ιστορία διδάσκει ότι οι πόλεμοι είναι πάντα το καταφύγιο των δυτικών ιμπεριαλιστικών κυρίαρχων τάξεων.
Είναι αξιοσημείωτο πως ενώ ο Τραμπ και ο Βανς μιλούν για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, την ίδια στιγμή μιλούν με πολεμικό τρόπο για την αντιμετώπιση της Κίνας και του Ιράν.
Ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι του MAGA αποδοκιμάζονται από το κατεστημένο των ΗΠΑ ως «απομονωτιστές» στο όραμά τους να επιδιώκουν «Πρώτα η Αμερική».
Όμως η έννοια του «απομονωτισμού» είναι οξύμωρο, αν αναλογιστεί κανείς την αντικειμενική πραγματικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Οι ξένοι πόλεμοι είναι μια ακόρεστη όρεξη για δυτική κυριαρχία.
Οι αμερικανικές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο έχουν να κάνουν με την προβολή ισχύος, την κυριαρχία και τελικά τη χρήση βίας για να διεκδικήσουν τα υποτιθέμενα εθνικά προνόμια του «η ισχύς έχει δίκιο». Αυτό ισχύει είτε ο εκάστοτε κάτοχος του Λευκού Οίκου είναι Δημοκρατικός είτε Ρεπουμπλικάνος.
Ο Τραμπ μπορεί να ακούγεται πιο λογικός στο θέμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία με τη Ρωσία. Αυτό από μόνο του τον καθιστά πιο αληθοφανή υποψήφιο σε σύγκριση με την απερίσκεπτη πολεμοκάπηλη συμπεριφορά του Μπάιντεν και του συνδέσμου Δημοκρατικών-Βαθύ Κράτος.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία πρέπει να σταματήσει το συντομότερο δυνατό και να διαπραγματευτεί μια πιο λογική ρύθμιση ασφαλείας για την Ευρώπη, όπως η Ρωσία υποστηρίζει σταθερά εδώ και καιρό.
Οποιοδήποτε διπλωματικό άνοιγμα προς την επίτευξη ειρήνης και τον τερματισμό των δολοφονιών πρέπει να είναι ευπρόσδεκτο.
Ο Τραμπ και ο Βανς μπορεί απλώς να επιτύχουν τον τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, κάτι που από μόνο του θα αποτελούσε ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός μακριά από την άβυσσο του ολοκληρωτικού πολέμου με τη Ρωσία. Από αυτό και μόνο, η εκλογή τους θα μπορούσε να επιφέρει βελτίωση.
Αλλά δυστυχώς υπάρχει μια αντίφαση. Μην περιμένετε να ξεσπάσει παγκόσμια ειρήνη σε άλλα μέρη του πλανήτη, επειδή ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ ανεβάζει στροφές στην πολεμική του μηχανή. Ο Τραμπ και ο Βανς είναι γερακίσιοι στην πολιτική τους απέναντι στην Κίνα και το Ιράν.
Η συνολική λύση για τον τερματισμό της αμερικανικής επιθετικότητας και του μιλιταρισμού δεν είναι η αλλαγή προσωπικού στον Λευκό Οίκο. Απαιτείται μια βαθιά, συστηματική αλλαγή στην αμερικανική πολιτική και οικονομία.
Is partial peace sufficient? Maybe it is for now.