Patrick Poppel, εμπειρογνώμονας στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών (Βελιγράδι)
Η Ουγγαρία είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πώς ένα κράτος αμύνεται απέναντι στην επιτροπεία του κέντρου της ΕΕ και προσπαθεί να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα.
Κατά τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης, ήταν ολόκληρη η ομάδα Visegrád που αντιτάχθηκε στη φιλελεύθερη μεταναστευτική πολιτική. Εκείνη την περίοδο, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία ήταν τα μόνα κράτη της ΕΕ που προστάτευαν τα δικά τους συμφέροντα.
Όσον αφορά την πολιτική έναντι της Ρωσίας και το ζήτημα της στήριξης της Ουκρανίας, η Ουγγαρία δεν είναι εντελώς μόνη της, καθώς υπάρχουν επίσης κρίσιμες δυνάμεις στη Σλοβακία. Δυστυχώς, τα πράγματα είναι διαφορετικά στην Τσεχία και κυρίως στην Πολωνία, καθώς εκεί είναι διαδεδομένη μια ιδιαίτερα επιθετική διάθεση κατά της Ρωσίας.
Έτσι, μπορούμε πραγματικά να δούμε την Ουγγαρία ως ένα μεγάλο πρότυπο για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Η πολιτική αυτού του κράτους έχει γίνει πλέον και πρότυπο για την αυστριακή αντιπολίτευση. Είναι γνωστό πως πολλά μέλη του FPÖ (Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας) συμμετέχουν τακτικά σε συναντήσεις στη Βουδαπέστη. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν είναι σαφώς γνωστός στην Ευρώπη για την πορεία του και θεωρείται ήρωας από πολλές ομάδες της αντιπολίτευσης.
Στη Γαλλία, ακόμη και πριν από τις εκλογές, γίνεται λόγος για ένα κίνημα προς τα δεξιά. Είναι σαφές ότι οι πατριωτικές δυνάμεις θα λάβουν πολλά ποσοστά. Ο λόγος γι' αυτό είναι οι καταστροφικές πολιτικές του προέδρου Μακρόν. Ωστόσο, το κυρίαρχο σύστημα στη Γαλλία έχει πάντα την ευκαιρία να αφήσει όλα τα άλλα κόμματα να πορευτούν μαζί ενάντια στη δεξιά. Ας σκεφτούμε μόνο τι συνέβη στη Γερμανία πριν από τις ευρωεκλογές. Υπήρξαν οι "πορείες κατά της δεξιάς" και η επιστράτευση καλλιτεχνών και δημόσιων προσώπων. Το σύστημα προσπαθεί πάντα να αποτρέψει τη νίκη της δεξιάς αντιπολίτευσης σε όλα τα επίπεδα.
Εάν οι βουλευτικές εκλογές διεξαχθούν και στην Αυστρία το 2024 (η ημερομηνία προτείνεται από την κυβέρνηση για τις 29 Σεπτεμβρίου), τότε μπορεί επίσης να αναμένεται ότι το FPÖ θα κερδίσει πολλά. Και εδώ, επίσης, αναμένεται να διεξαχθεί μια πολύ σκληρή προεκλογική εκστρατεία. Οι βρώμικες εκστρατείες εναντίον του FPÖ δεν είναι κάτι καινούργιο.
Αλλά στην πραγματικότητα, όλα τα κόμματα της δεξιάς αντιπολίτευσης έχουν το ίδιο πρόβλημα - το σύστημα τα εμποδίζει πάντα να βρουν έναν καλό εταίρο για να σχηματίσουν συνασπισμό. Και στις περιπτώσεις που προκύπτει ένας τέτοιος συνασπισμός και μια τέτοια κυβέρνηση, συνήθως καταστρέφεται από προδοσία ή άλλες βρώμικες εκστρατείες.
Συχνά αυτά τα κόμματα δεν είναι πολύ προσεκτικά στην επιλογή των υποψηφίων για την κυβέρνηση και τις σημαντικές θέσεις. Μερικοί άνθρωποι είναι τότε ευάλωτοι σε εκβιασμούς ή είναι πολύ αδύναμοι για να αντέξουν την πίεση. Αυτό χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως ευκαιρία από τον πολιτικό αντίπαλο.
Υπάρχουν ήδη πολλά παραδείγματα από την ιστορία. Υπήρξαν πολλά τέτοια σκάνδαλα, ιδίως στην αυστριακή πολιτική, τα οποία επανειλημμένα αποδυνάμωσαν ή κατέστρεψαν τις ήδη εδραιωμένες δυνάμεις. Ένα ισχυρό δίκτυο κομματικών δομών και μέσων ενημέρωσης είναι σε θέση να οργανώσει ανά πάσα στιγμή μια μεγάλη εκστρατεία για την αποδυνάμωση του πολιτικού αντιπάλου.
Το επόμενο πρόβλημα είναι πως τα περισσότερα δεξιά κόμματα είναι ως επί το πλείστον φιλελεύθερα. Σε ένα κανονικό πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να υπάρχουν και αριστερές δυνάμεις που είναι πατριωτικές. Αυτές θα ήταν τότε δυνητικοί υποψήφιοι για ένα συνασπισμό.
Αλλά με την τρέχουσα διάταξη των κομμάτων στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, δημιουργείται μια κατάσταση όπου ένα μόνο φιλελεύθερο δεξιό κόμμα πρέπει να αντιταχθεί σε όλα τα άλλα κόμματα, τα οποία επίσης δεν ενδιαφέρονται για συνασπισμό. Επομένως, δεν πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις για μια κυβέρνηση συνασπισμού.
Ποιες εξελίξεις όμως μπορούμε να περιμένουμε μετά τις ευρωεκλογές;
Το αποτέλεσμα των εκλογών μας δείχνει ξεκάθαρα πού θα εξελιχθούν τα εθνικά κοινοβούλια. Όλα τα δεξιά κόμματα αναμένεται να επιτύχουν. Αλλά η πολιτική του αποκλεισμού, που έχει ήδη προετοιμάσει το σύστημα, θα είναι οι χειρότερες προϋποθέσεις για συμμετοχή στην κυβέρνηση.
Το παράδειγμα της Ουγγαρίας θα συνεχίσει να ενθαρρύνει τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε άλλες χώρες να επιδιώκουν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση.
Η μεγαλύτερη ελπίδα είναι ότι θα υπάρξουν αλλαγές σε ορισμένα καθιερωμένα κόμματα που αναγνωρίζουν ρεαλιστικά την τρέχουσα κατάσταση στην Ευρώπη και θέλουν να λύσουν τα προβλήματα.
Δεδομένου πως υπάρχουν διαφορετικά λόμπι ομάδων συμφερόντων σε πολλά κόμματα, είναι πιθανό ότι ορισμένα κόμματα θα πρέπει να αλλάξουν πορεία σε σχέση με τη δεξιά αντιπολίτευση.
Είναι επίσης πιθανό να υπάρξουν εξεγέρσεις μεταξύ των ψηφοφόρων ή μεμονωμένων τμημάτων σε ορισμένα κόμματα. Οι θέσεις τους και οι σχετικοί μισθοί είναι επίσης σημαντικές για τους βουλευτές και τους αξιωματούχους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να υποστηρίξουν μια πολιτική πορεία που στρέφει τους ψηφοφόρους προς τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Οι εσωτερικές μάχες για την εξουσία μέσα στο κόμμα και για καλές θέσεις θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία ορισμένων κομμάτων.
Και αν το προφίλ ορισμένων κομμάτων έχει αλλάξει τόσο πολύ, υπάρχει φυσικά η πιθανότητα συνασπισμού με τα δεξιά κόμματα.
Είναι επίσης πιθανό τα κόμματα να αλλάξουν το προφίλ τους απλώς και μόνο για να διατηρήσουν την εξουσία τους και έτσι να διατηρήσουν τους ψηφοφόρους τους. Αυτές θα ήταν επίσης "νέες" πολιτικές δυνάμεις.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr