 |
| Sputnik |
Η ξαφνική εμφάνιση του Βίκτορ Όρμπαν στη Μόσχα αυτή την εβδομάδα δείχνει πόσο σταθερά ο καθένας είναι οχυρωμένος στις θέσεις του. Κάτι που είναι, κατ' αρχήν, φυσιολογικό και φυσικό γίνεται αίσθηση, ακόμη και σκάνδαλο. Η προσωπική επίσκεψη ενός τρίτου μέρους σε παράγοντες που εμπλέκονται σε σύγκρουση, για να διερευνήσει όλες τις δυνατότητες επίλυσης, είναι μια πρακτική που δεν εγγυάται τίποτα, δε σημαίνει τίποτα το ιδιαίτερο και είναι απολύτως φυσιολογική. Ωστόσο, η ηθικολογική θέρμη της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης θεωρεί μια τέτοια δοκιμασμένη προσέγγιση απαράδεκτη. Δεν πρόκειται για την επίλυση του προβλήματος, αλλά για την τιμωρία των ενόχων.
Του Fyodor Lukyanov, αρχισυντάκτη του Russia in Global Affairs, προέδρου του προεδρείου του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής και διευθυντή ερευνών της Διεθνούς Λέσχης Συζητήσεων Valdai - RUSSIA TODAY / Παρουσίαση Freepen.gr
Το τελικό αποτέλεσμα με τη διπλωματία των λεωφορείων αυτής της εβδομάδας έγινε πολύς θόρυβος για το τίποτα, όπως έδειξε το αποτέλεσμα των ταξιδιών του Ούγγρου πρωθυπουργού.
Ο Όρμπαν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την επίσημη θέση του ως επικεφαλής της εκ περιτροπής προεδρίας της ΕΕ για να δώσει στις επισκέψεις του μια γεύση ειρηνευτικής αποστολής και όχι προσωπικής πρωτοβουλίας. Υπάρχουν ψίθυροι στη Βουδαπέστη ότι ο Όρμπαν πρέπει να έχει κάνει κάποια προεργασία με βασικά στελέχη της ΕΕ στο παρασκήνιο. Ωστόσο, είναι πολύ πιθανό πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο- απλά αποφάσισε μόνος του και ξεκίνησε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν φοβάται να κάνει αυθαίρετες κινήσεις- δεν έχει εντολή, αν και θα ήταν καλύτερα αν τέτοια πράγματα θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να συμφωνηθούν στο πλαίσιο της ΕΕ. Αλλά ο Όρμπαν, βλέποντας τι συμβαίνει στη Δυτική Ευρώπη (εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι συνθήκες στη Γαλλία και τη Βρετανία) και στις ΗΠΑ (η κατάρρευση της εκστρατείας του Μπάιντεν), προφανώς πιστεύει πως δεν κινδυνεύει. Και αυτό θα μπορούσε να αποδώσει σε ορισμένες περιπτώσεις. Ως έμπειρο πολιτικό ζώο, διαισθάνεται ότι όλα έχουν πάει στραβά και προσπαθεί να το χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία για να ενισχύσει τη θέση του, να δοκιμάσει κάτι που κανείς άλλος δεν μπόρεσε να κάνει και να πάει στο διάολο.
Είναι μάλλον λάθος να τα ανάγουμε όλα σε εγωιστικές εκτιμήσεις - μήπως και προκύψει κάτι. Ο Όρμπαν έχει πει εδώ και καιρό και με συνέπεια πως η Ευρώπη παρασύρεται τυφλά και απερίσκεπτα, και χωρίς καμία κατανόηση της πραγματικότητας, στη δίνη ενός μεγάλου πολέμου, και πως αυτό πρέπει να σταματήσει. Και το κύριο καθήκον του είναι να αποτρέψει τη χώρα του από το να παρασυρθεί σε μια επικίνδυνη κρίση. Είναι μάλλον παράξενο να πρέπει να εξηγήσουμε ακόμη και ότι αυτή είναι μια λογική θέση.
Όσον αφορά τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, ο ίδιος ο Όρμπαν τα συνόψισε με σαφήνεια: μετά τα ταξίδια του στο Κίεβο και τη Μόσχα, ήταν σαφές ότι οι θέσεις των μερών απέχουν πολύ. Θα μπορούσε να αποφύγει τα ταξίδια για να το διαπιστώσει, αλλά το να το ακούει από το στόμα των αλόγων έχει τη δική του αξία.