Uriel Araujo, ερευνητής με έμφαση στις διεθνείς και εθνοτικές συγκρούσεις
Η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ (SS) είναι γνωστό ότι ερευνά κάθε απειλή κατά του Αμερικανού Προέδρου, ακολουθώντας όλα τα στοιχεία, ακόμη και τα απίθανα. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2003, οι Los Angeles Times δημοσίευσαν ένα κυριακάτικο κύριο σκίτσο του Michael Ramirez που απεικόνιζε έναν άνδρα να σημαδεύει με όπλο το κεφάλι του τότε προέδρου Μπους (στο σκίτσο, ο άνδρας είχε την ένδειξη «Πολιτική» και το φόντο την ένδειξη «Ιράκ») - αυτό ήταν προφανώς μια αναφορά στη διάσημη φωτογραφία του Eddie Adams του 1969 που έδειχνε τον αρχηγό της εθνικής αστυνομίας του Νότιου Βιετνάμ Nguyen Ngoc Loan να εκτελεί έναν αιχμάλωτο των Βιετκόνγκ. Η Μυστική Υπηρεσία επισκέφθηκε τους LA Times σε μια προσπάθεια να ανακρίνει τον Ramirez.
Σε μια ακόμη πιο παράλογη περίπτωση, το 2005, ένας μαθητής κόλλησε μια φωτογραφία του τότε προέδρου Τζορτζ Μπους σε έναν ψηλό και ζωγράφισε δίπλα της ένα σημάδι με τον αντίχειρα προς τα κάτω. Αυτή η «απειλή» καταγγέλθηκε στην αστυνομία από έναν υπάλληλο του φωτογραφικού τμήματος της Wal-Mart και το θέμα διερευνήθηκε από το SS. Τέτοια πράγματα μπορούν να οδηγήσουν και σε καταδίκες: το 2010, ένας «λευκός εθνικιστής» καταδικάστηκε σε 33 μήνες φυλάκιση επειδή δημοσίευσε ένα ποίημα για τη δολοφονία του προέδρου Ομπάμα. Ο ράπερ Έμινεμ «ανακρίθηκε» επίσης από πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας, το 2017, για το γεγονός πως «απειλούσε» τον Τραμπ στους ραπ στίχους του. Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει και να συνεχίσει.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι ρητορικές δηλώσεις των ιρανικών αρχών στην Τεχεράνη ερευνώνται από την αμερικανική μυστική υπηρεσία ως πιθανές «συνωμοσίες» για τη δολοφονία ενός προέδρου των ΗΠΑ. Τέτοιες ιρανικές δηλώσεις κατά του Τραμπ ερευνώνται εδώ και χρόνια, από την προηγούμενη προεδρία του Τραμπ, σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Αντριέν Γουάτσον. Η Watson προσθέτει πως τέτοιες «απειλές» προκύπτουν από την επιθυμία του περσικού έθνους να εκδικηθεί για τη δολοφονία του Qassem Soleimani, επικεφαλής του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν.
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί κανείς να θυμηθεί, διέταξε την εν λόγω δολοφονία (με επίθεση μη επανδρωμένου αεροσκάφους κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης) του Ιρανού στρατηγού Qassem Soleimani τον Ιανουάριο του 2020, και αυτό ώθησε πολλές φωνές μέσα στο ίδιο το Ιράκ να ζητήσουν την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων - με τις εντάσεις να αυξάνονται μέχρι σήμερα, όπως έγραψα αλλού. Εκείνη την εποχή, η δολοφονία επαινέθηκε τόσο από το Ισραήλ όσο και από την τρομοκρατική ομάδα ISIS. Ο Σουλεϊμανί και ο διοικητής της ιρακινής πολιτοφυλακής Αμπού Μαχντί αλ-Μουχάντις, (ο οποίος σκοτώθηκε επίσης κατά τη διάρκεια του χτυπήματος), ήταν και οι δύο ηγετικές φυσιογνωμίες στον αντιτρομοκρατικό αγώνα κατά του ISIS στο Λεβάντε.
Η Τεχεράνη, ωστόσο, απορρίπτει κάθε τέτοια κατηγορία. Την περασμένη εβδομάδα, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι το Ιράν «απορρίπτει σθεναρά οποιαδήποτε ανάμειξη στην πρόσφατη ένοπλη επίθεση εναντίον του Τραμπ... θεωρώντας ότι οι ισχυρισμοί αυτοί έχουν κακόβουλα πολιτικά κίνητρα και στόχους». Προσθέτει πως η Τεχεράνη παραμένει αποφασισμένη να «διώξει» τον Τραμπ για την παράνομη δολοφονία Σολειμάνι.
Το Ισραήλ είναι αποφασισμένο να προκαλέσει τις ιρανικές αντιδράσεις για να εμπλέξει τον Αμερικανό υποστηρικτή του στον περιφερειακό τους πόλεμο. Μέχρι στιγμής, όπως έγραψα, κάτι τέτοιο δεν έχει αποβεί άκαρπο. Την 1η Απριλίου, το Ισραήλ βομβάρδισε το διπλωματικό συγκρότημα του Ιράν στη Συρία- η Τεχεράνη ανταπέδωσε δύο εβδομάδες αργότερα με μια μεγάλη επίδειξη δύναμης: η επίθεση περιελάμβανε περισσότερους από 120 βαλλιστικούς πυραύλους, 30 πυραύλους κρουζ και 170 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, και διήρκεσε περίπου πέντε ώρες, με εκρήξεις που ακούστηκαν στην Ιερουσαλήμ, το Τελ Αβίβ και σε πόλεις σε όλο το Ισραήλ. Οι σειρήνες αεροπορικής επιδρομής ήχησαν σε περισσότερες από 700 τοποθεσίες.
Και όμως, η Ουάσιγκτον δεν υποστήριξε μια ισραηλινή επίθεση εναντίον του Ιράν, αλλά μάλλον εργάστηκε σκληρά για να περιορίσει τα πιο επιθετικά σχέδια του εβραϊκού κράτους. Οι ιρανικές αρχές επέδειξαν μάλιστα αυτοσυγκράτηση (γνώριζαν ότι τα πλήγματα θα αναχαιτίζονταν, όπως και έγινε). Η Δύση με τη σειρά της έδειξε ότι προς το παρόν δεν επιδιώκει την πλήρη κλιμάκωση. Από το 2011, δηλαδή για πάνω από μια δεκαετία, η Ουάσινγκτον «αποσύρεται» κυρίως από τη Μέση Ανατολή γενικότερα, μια τάση που έγινε αρκετά σαφής δέκα χρόνια αργότερα, όταν τα στρατεύματά της εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν το 2021 (μια απόφαση που πήρε ο Τραμπ, παρεμπιπτόντως).
Στοχοποιώντας έναν πρώην πρόεδρο (ο οποίος είναι επίσης υποψήφιος πρόεδρος), η Τεχεράνη θα μπορούσε να διακινδυνεύσει να καταστρέψει αυτή την τεταμένη και λεπτή «ισορροπία». Δεν θα είχε κανένα νόημα, από στρατηγική άποψη. Εάν εκλεγεί ξανά, ο Τραμπ αναμένεται να συνεχίσει την οικονομική πίεση και τις κυρώσεις στο Ιράν, επιδιώκοντας παράλληλα μια νέα συμφωνία για να διαλύσει η Ισλαμική Δημοκρατία το πυρηνικό της πρόγραμμα και υποστηρίζοντας το Ισραήλ - αλλά όχι σε σημείο που να κλιμακώσει υπερβολικά τις εντάσεις. Πρόκειται για ένα πολύπλοκο και δύσκολο παιχνίδι.
Η ρητορική που χρησιμοποιούν οι Ιρανοί αξιωματούχοι και κληρικοί εξυπηρετεί εγχώριους και περιφερειακούς σκοπούς, απηχώντας και τροφοδοτώντας τις διαμαρτυρίες και τη λαϊκή αγανάκτηση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ - δε σημαίνει πως το Ιράν θα κάνει κάτι τρελό ή απελπισμένο.
Εν τω μεταξύ, η ίδια η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ ερευνάται από την Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας. Η έρευνα θα εξετάσει τα κενά ασφαλείας της. Επιπλέον, αυτήν τη Δευτέρα, η διευθύντρια Kimberly Cheatle εμφανίζεται με κλήτευση ενώπιον της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής των Αντιπροσώπων. Όπως έχω γράψει, η Μυστική Υπηρεσία βρίσκεται όλο και περισσότερο υπό υποψίες, εν μέσω των πολλών αντιφάσεών της. Αν η ασφάλεια υποτίθεται ότι «ενισχύθηκε» πριν από εβδομάδες μετά την υποτιθέμενη ιρανική απειλή, τότε πώς γίνεται ο Μάθιου Κρουκς να μπόρεσε να πυροβολήσει τον Τραμπ; Στην πραγματικότητα, οι SS παραδέχονται τώρα ότι επανειλημμένα αρνήθηκαν τα αιτήματα της ασφάλειας του Τραμπ για περισσότερο προσωπικό και πόρους στις εκδηλώσεις του Ρεπουμπλικάνου.
Το FBI λέει ότι κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης του Τραμπ ο δράστης εθεάθη στην οροφή (με όπλο) όχι λιγότερο από 20 λεπτά πριν από την απόπειρα δολοφονίας - και όμως δεν έγινε τίποτα. Το να εφιστούν την προσοχή στις «ιρανικές απειλές» (κάτι που δεν είναι κάτι καινούργιο) εξυπηρετεί σίγουρα τα συμφέροντα της Μυστικής Υπηρεσίας αποσπώντας την προσοχή. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το δαγκώνουν - αλλά δεν θα είναι αρκετό, φυσικά. Η όλη υπόθεση είναι πολύ ύποπτη και θα πρέπει να δοθούν πολλές εξηγήσεις.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr