Πηδάς απέναντι στην Τουρκία και περνάς άνετα με τα λεφτά που θα έδινες για το καράβι...

pixabay / Pexels

Βαριά βιομηχανία είναι η ακρίβεια...

Και τώρα πείτε γεια στο σύνθημα που εφηύρε η Μελίνα Μερκούρη, ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Η μόνη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι η ακρίβεια της, η  οποία και νίκησε και τον τουρισμό και τον έβαλε στην άκρη ειδικά φέτος.

Όταν μία χώρα γίνεται πανάκριβη, ευκαιρία ζητούν οι ανταγωνιστές της να αρπάξουν τους πελάτες, και δόξα τω Θεώ έχει πολλές και  ανταγωνιστικές αγορές που και φέτος θα αρπάξουν το μεγάλο κομμάτι τουρισμού.

Όσο και να διαφημίζουν ταξίδια στα νησιά μας και καράβια μοντέρνα και γρήγορα, οι αριθμοί μιλάνε. Για να πάει μία οικογένεια στη Σκιάθο θέλει 420 ευρώ για το καράβι, 600 για τη Χίο, 640 για την Πάρο και 1100 για την Ρόδο. 

“Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα”.

Πηδάς απέναντι στην Τουρκία και περνάς άνετα με τα λεφτά που θα έδινες για το καράβι και τις  ατελείωτες ώρες για να φτάσεις…  

Με 24% ΦΠΑ στους καφέδες, βάζεις και κανένα μπρίκι στο σπίτι και αφήνεις τους καπουτσίνους να προσεύχονται μόνοι τους για τους πελάτες, που δε θα έρχονται ούτε από την Ελλάδα ούτε από την Ευρώπη. 

Η Ελλάδα έγινε γνωστή παγκοσμίως για την ποιότητα των υπηρεσιών της, την ομορφιά του τοπίου της,  άλλα και γιατί ήταν συμφέρουσα απέναντι σε κάτι Γαλλίες, Ιταλίες και Ισπανίες. Τώρα που έγινε κοσμηματοπωλείο από την παραλία μέχρι το καράβι, είναι καιρός να ξαναδούμε τάπερ με κεφτέδες και πεπόνια στην παραλία και  να ξεχάσουμε τα μεγαλεία να μας σερβίρουν καπουτσίνους ξαπλωμένοι στην πολυτέλεια της ξαπλώστρας δίπλα στο κύμα.

Άιντε πάμε πίσω καμιά πενηνταριά χρόνια, να  δροσιστούμε σε καμιά Λούτσα, σε καμία βίρα στο ποτάμι και με κανένα λάστιχο στην αυλή… Έλα ζεστούλα …

Θόδωρος Γαλανόπουλος