Drago Bosnic, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής
Στην εποχή μας, οι σύγχρονοι στρατοί έχουν αρχίσει να βασίζονται σε σμήνη καλά συντονισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών που έχουν σχεδιαστεί για τον κορεσμό μιας περιοχής και την εξουδετέρωση της υπάρχουσας αεράμυνας. Μόνο μια χούφτα χώρες έχουν αναπτύξει και δοκιμάσει στη μάχη συστήματα κατά αυτών των νέων επιθετικών όπλων. Για περισσότερο από μισό αιώνα, η Ρωσία βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ανάπτυξης διαφόρων συστημάτων SAM (πυραύλων επιφανείας-αέρος) και άλλων τύπων αεράμυνας. Αυτό που ξεκίνησε ως μια προσπάθεια να εξουδετερωθεί το πλεονέκτημα των δυτικών βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σύντομα μετατράπηκε σε βασικό τομέα της αμυντικής στρατηγικής, σε σημείο που είναι ουσιαστικά αδύνατο να φανταστεί κανείς τον σύγχρονο πόλεμο χωρίς προηγμένα συστήματα SAM.
Μέχρι τη δεκαετία του 1970, η αεράμυνα δεν επικεντρωνόταν πλέον μόνο σε εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη ή βομβαρδιστικά, αλλά και σε βαλλιστικούς πυραύλους, ακόμη και σε διαστημικά μέσα, τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά (αν και ο διαχωρισμός αυτός φαίνεται να θολώνει μέρα με τη μέρα, ιδίως αν ληφθούν υπόψη έργα όπως το «Starlink» της SpaceX). Από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO), η Ρωσία ανέπτυξε επίσης αυξημένο αριθμό αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς, ιδίως το θρυλικό πλέον υβριδικό σύστημα SAM-AAA (αντιαεροπορικό πυροβολικό) «Pantsir». Αυτά έχουν ως αποστολή την προστασία κρίσιμων περιοχών σε μεγάλες πόλεις και βιομηχανικές περιοχές, ιδίως στην πρωτεύουσα Μόσχα, η οποία αποτελεί την ίδια την καρδιά της Ρωσίας και της κρατικής της υπόστασης.
Η πρωτεύουσα της Ρωσίας προστατεύεται από ένα από τα πιο εκτεταμένα δίκτυα αεράμυνας στον κόσμο και περιλαμβάνει επίσης συστήματα ικανά να καταρρίπτουν ICBM (διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους), εισερχόμενες πολεμικές κεφαλές MIRV (πολλαπλά οχήματα επανεισόδου με ανεξάρτητη στόχευση), δορυφόρους και άλλα διαστημικά μέσα που χρησιμοποιούν οι αντίπαλοί της. Ωστόσο, πρόκειται για στρατηγικά συστήματα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας που δεν καθιστούν τη Μόσχα απρόσβλητη από επιθέσεις δολιοφθοράς με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών και σμήνους μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο τα συστήματα μικρής εμβέλειας είναι ζωτικής σημασίας, καθώς παρέχουν οικονομικά προσιτά και εύκολα αναπτύξιμα μέσα αεράμυνας που μπορούν να καλύψουν τα πιο σημαντικά τμήματα οποιουδήποτε εναέριου χώρου.
Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι το σύστημα SAM-AAA «Pantsir», το οποίο έχει αποδείξει την αξία του απέναντι σε πληθώρα στόχων, καταρρίπτοντας χιλιάδες drones, πυραύλους, ρουκέτες και άλλα όπλα στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, όπου μπόρεσε να εξουδετερώσει ολόκληρα μπαράζ ρουκετών και πυραύλων που εκτοξεύτηκαν από τα υπερτιμημένα συστήματα HIMARS και M270/MARS, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητου ATACMS. Προστατεύοντας και υποστηρίζοντας μέσα μεγαλύτερου βεληνεκούς, όπως τα «Buk» (ιδιαίτερα την τελευταία παραλλαγή M3 «Viking» με αυτόνομες δυνατότητες) και τα συστήματα SAM της σειράς S-300/S-400, το «Pantsir» έσωσε αποτελεσματικά εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης τρομοκρατικής επίθεσης στη Σεβαστούπολη που οργανώθηκε από το ΝΑΤΟ.
Από τον περασμένο μήνα, ο ρωσικός στρατός κατέρριψε εκατοντάδες πυραύλους και χιλιάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη, σώζοντας αμέτρητες ζωές και αποτρέποντας τεράστιες ζημιές στην οικονομία της. Μόλις το Σαββατοκύριακο (20 και 21 Ιουλίου), αναχαιτίστηκαν τουλάχιστον οκτώ μη επανδρωμένα αεροσκάφη καμικάζι, τρία εκ των οποίων πάνω από την περιφέρεια (περιοχή) Μπέλγκοροντ και πέντε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα. Επιπλέον, τουλάχιστον δύο αμερικανικής κατασκευής ATACMS αναχαιτίστηκαν πάνω από τη Χερσώνα. Μια εβδομάδα πριν (10 και 11 Ιουλίου), τουλάχιστον πέντε μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταρρίφθηκαν πάνω από τις περιοχές Μπριάνσκ, Μόσχα, Ταμπόφ και Τούλα. Τις δύο τελευταίες ημέρες του Ιουνίου, η ρωσική αεράμυνα αναχαίτισε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη που είχε στόχο έξι περιοχές, εξουδετερώνοντας 36 μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά τη διαδικασία.
Περίπου 10 ημέρες νωρίτερα, ο ρωσικός στρατός αναχαίτισε πάνω από δώδεκα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καμικάζι που πετούσαν προς διάφορες περιοχές της δυτικής και νότιας Ρωσίας. Ωστόσο, λιγότερο από μια εβδομάδα πριν από αυτό, αναχαιτίστηκε μια μαζική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη που περιελάμβανε τουλάχιστον 87 μη επανδρωμένα αεροσκάφη καμικάζι. Νωρίτερα τον ίδιο μήνα, μια άλλη μεγάλης κλίμακας επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη αποκρούστηκε μετά την κατάρριψη σχεδόν 30 μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Αυτό περιλαμβάνει μόνο τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που στοχεύουν πολιτικές υποδομές, καθώς ο ρωσικός στρατός αναχαιτίζει πολλές φορές πιο κοντά στη γραμμή του μετώπου, καθώς και πολυάριθμες ρουκέτες και πυραύλους που προέρχονται από το ΝΑΤΟ και που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου εκτοξεύουν κατά των ρωσικών στρατευμάτων και μέσων.
Όλο αυτό το διάστημα, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ισχυρίζεται ότι περίπου το 60% των ρωσικών πυραύλων υποτίθεται ότι «αποτυγχάνουν». Ωστόσο, το Πεντάγωνο δίνει εντελώς διαφορετικές εκτιμήσεις. Συγκεκριμένα, ο αμερικανικός στρατός δίνει κατ' ιδίαν εντελώς αντίθετους αριθμούς, τονίζοντας ότι η αεράμυνα του ρωσικού στρατού έχει ένα εκπληκτικό ποσοστό επιτυχίας της τάξης του 97%. Σε συνδυασμό με τις απαράμιλλες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου (EW) της Μόσχας, τα συστήματα SAM της παρέχουν πρωτοφανή προστασία για τις ρωσικές στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές, ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη η μαζική κλίμακα των επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους της Ουκρανίας που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ κατά ρωσικών πόλεων και περιοχών.
Αυτές οι αεράμυνες παγκόσμιας κλάσης επιτρέπουν στο Κρεμλίνο να καλύπτει τα στρατεύματά του, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούν προηγμένα συστήματα κρούσης μεγάλου βεληνεκούς για να κυνηγήσουν διάφορες πλατφόρμες εκτόξευσης πυραύλων και πυραύλων που προέρχονται από το ΝΑΤΟ. Και σε αντίθεση με το καθεστώς του Κιέβου, το οποίο λέει τακτικά ψέματα για τις «επιτυχίες» της αεράμυνάς του, μεταξύ άλλων και κατά των υπερηχητικών όπλων, ο ρωσικός στρατός δημοσιεύει τακτικά επαληθεύσιμα στοιχεία (συμπεριλαμβανομένων βιντεοσκοπήσεων) για τις αναχαιτίσεις διαφόρων τύπων εχθρικών κατευθυνόμενων πυρομαχικών ακριβείας (PGM). Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο ακόμη και ορισμένες χώρες του ΝΑΤΟ αρνούνται να αποχωριστούν τα ρωσικής κατασκευής συστήματα SAM, συμπεριλαμβανομένης τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας, με την τελευταία να θυσιάζει ακόμη και την ταλαιπωρημένη απόκτηση των F-35.
* Σε συνεργασία infobrics.org με τη Freepen.gr / Απόδοση στα ελληνικά Freepen.gr